Γουίλι Μπανκς: Η μέρα που γεννήθηκαν τα ρυθμικά παλαμάκια στον στίβο

Μια στάνταρ εικόνα στα στάδια όπου διεξάγονται αγώνες στίβου, είναι τα ρυθμικά χειροκροτήματα την ώρα των αλμάτων.

Μια συνήθεια που έγινε αγαπημένα και must σχεδόν κάθε φορά που ένας αθλητής (-τρια), ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη φορά του (-της).

Αυτό το engagement του κοινού στα αδικημένα από την τηλεοπτική εικόνα αγωνίσματα, καθιέρωσε με την εμβληματική του παρουσία ο Αμερικανός Γουίλι Μπανκς.

Το ρεκόρ και το τελετουργικό 

Ο 66χρονος σήμερα Μπανκς δεν ήταν κάποιος τυχαίος. Σαν σήμερα, 16 Ιουνίου του 1985, πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν με επίδοση 17.97, καταρρίπτοντας το 17.89 που είχε πετύχει στην πόλη του Μεξικού ο Βραζιλιάνος Ζοάο Κάρλος ντε Ολιβέιρα.

Για όσους δεν τον θυμούνται ή δεν τον έχουν δει να αγωνίζεται, ο Μπανκς ήταν ένας από τους πρώτους showman του κλασικού αθλητισμού. Ένας ψιλόλιγνος αθλητής, που στο μεσοδιάστημα των αλμάτων του κυκλοφορούσε με τα ακουστικά του και τo walkman να παίζει τα αγαπημένα του, πωρωτικά κομμάτια.  

Πολλές φορές στον αγώνα έδινε την εντύπωση ότι είχε περισσότερο το νου στο να ενθαρρύνει τους φίλους του και τις φίλες του που αγωνιζόντουσαν την ίδια ώρα με αυτόν στο στάδιο, παρά στη δική του προσπάθεια. Όπως όταν σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ το 1985 στο εθνικό πρωτάθλημα στην Ιντιανάπολις.

Ο Μπανκς συγκεντρώθηκε, ξεκίνησε τη φορά με τα χαρακτηριστικά πρώτα βήματα, άρχισε να τρέχει, εκτέλεσε το άλμα του και στην προσγείωση κατάλαβε ότι είχε προσγειωθεί πολύ μακριά στο σκάμμα. Τόσο μακριά όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή του. Μία από τις πρώτες του αντιδράσεις αμέσως μετά το άλμα και πριν μετρηθεί ήταν να ενθαρρύνει την καλή του φίλη Λουίζ Ρόμο που αγωνιζόταν εκείνη την ώρα στα 800 μ. και περνούσε δίπλα του. 

Το ολυμπιακό μετάλλιο που δεν ήρθε ποτέ

Μη έχοντας τη δυνατότητα να αγωνιστεί, λόγω του μποϋκοτάζ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας και μετά την μάλλον αποτυχημένη εμφάνισή του στο Λος Άντζελες το 1984 (6^ος), ο Μπανκς είχε μόνο ένα σημαντικό μετάλλιο στη συλλογή του, ένα αργυρό από το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1983 στο Ελσίνκι. Επομένως αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ, ήταν η εξιλέωση ενός αρτίστα του τριπλούν, που πάλευε επί σειρά ετών απέναντι στους αγέλαστους άλτες του σιδηρούν παραπετάσματος, Μαρκόφ, Σακίρκιν, Κοβαλένκο, Προτσένκο, Χόφμαν.

Ο Αμερικανός, που το πεπρωμένο στις… πτήσεις είχε προδιαγραφεί από τη γέννησή του στην αεροπορική βάση Τρέιβις στο Φέρφιλντ της Καλιφόρνια, συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, όπου ήταν και πάλι έκτος. Αυτό ήταν το κύκνειο άσμα του ως αθλητής πρώτης γραμμής. Προσπάθησε να μπει και στην ολυμπιακή ομάδα του 1992, αλλά χωρίς επιτυχία, και αποχώρησε από την ενεργό δράση.

Μια τόσο ισχυρή και ανήσυχη προσωπικότητα, ενός τόσο δημοφιλής και εξωστρεφής άνθρωπος, δεν θα μπορούσε παρά να συνεχίσει την πορεία του στο χώρο του αθλητισμού με ενεργή συμμετοχή στα κοινά. Διετέλεσε πρόεδρος, αντιπρόεδρος ή μέλος στο Κογκρέσο του Κλασικού Αθλητισμού, στην Ένωση Αμερικανών Συμμετεχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Ομοσπονδία Στίβου των ΗΠΑ και στη Διεθνή Ένωση των Olympians.

Παγκόσμιο ρεκόρ στα 65 του!

Παρά τη φορτωμένη ατζέντα του, συνέχισε να μετέχει σε αγώνες βετεράνων. Σε ένα μίτινγκ στην Καλιφόρνια τον περασμένο Ιούλιο, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σε ηλικία 65 ετών, πήρε μέρος στην πρώτη του αθλητική αγάπη, το άλμα εις ύψος. Πέρασε το 1.70 με τρία βήματα, χωρίς σπάικς και με τεχνική στραντλ. Νέο εθνικό ρεκόρ για τις ηλικίες άνω των 65. Ρωτά τους παρευρισκόμενους «πόσο είναι το παγκόσμιο ρεκόρ;». Κάποιος απαντά «1.73».

Ο Μπανκς, λοιπόν, ζητά να τοποθετηθεί ο πήχης στο 1.75. Απέτυχε τρεις φορές, αλλά τότε κάποιος τσεκάρει ότι το 1.73 είχε σημειωθεί σε κλειστό στίβο. Στον ανοιχτό, το ρεκόρ ήταν 1.67, του Σλοβένου Ντούσαν Πρέζελι από το 2014.

Ύστερα από 36 χρόνια, ο Γουίλι Μπανκς συνέχισε να καταρρίπτει τα παγκόσμια ρεκόρ και να γράφει ιστορία.  

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News