Ολυμπιακός – Σλόβαν: Ασπιρίνη Ελ Αραμπί σε μια ομάδα που βρίσκεται σε κώμα!

Μαγικά φίλτρα ή μαγικά ραβδιά μπορεί να υπήρχαν στα κόμικ που διαβάζαμε μικροί, στο ποδόσφαιρο, όμως, καμία ομάδα και κανένας παίκτης που βρίσκονται σε αγωνιστικό λήθαργο επί μήνες, δεν μπορούν να… πέσουν σε ένα καζάνι και να αποκτήσουν υπερδυνάμεις όπως ο Αστερίξ.

Όσοι φίλοι του Ολυμπιακού βρέθηκαν στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» το βράδυ της Πέμπτης, κατηφόρισαν στο Φάληρο για να στηρίξουν την ομάδα τους σε μια εποχή παρατεταμένης αγωνιστικής ύπνωσης και προφανώς δεν περίμεναν να δουν σε ρόλο θαυματοποιού τον πρωτοεμφανιζόμενο στον «ερυθρόλευκο» πάγκο, Κάρλος Κορμπεράν.

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο πρωταθλητής εμφανίστηκε βαριά άρρωστος στο χορτάρι για άλλο ένα παιχνίδι από το ξεκίνημα της σεζόν. Μια ομάδα που όταν είχε την μπάλα δεν ήξερε τι να την κάνει, κι όταν την έχανε απλά… προσευχόταν να μη τη δει στα δίχτυα της.

Η Σλόβαν είχε τις ευκαιρίες, απλά δεν είχε… Πιερό

Δεν ήθελε και πολύ να ζήσει ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο (στην ίδια μάλιστα εστία) έναν εφιάλτη ανάλογο με εκείνον που βίωσε πριν από οκτώ βράδια απέναντι στη Μακάμπι Χάιφα. Ενδεχομένως αν υπήρχε στην κορυφή της επίθεσης της Σλόβαν το «θωρηκτό» Πιερό το σενάριο να εξελισσόταν το ίδιο καταστροφικό.

Απλά στις δύο περιπτώσεις που οι Σλοβάκοι βρέθηκαν τετ α τετ με το γκολ πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου, μια φορά το δοκάρι (στο 16’ σε προσπάθεια του Γκριν) και μία ο Βατσλίκ (όταν στο 23’ απεσόβησε βέβαιο γκολ με το πόδι σε κοντινό σουτ του Μπαρσεγιάν) γλίτωσαν τα χειρότερα για τους Πειραιώτες.

Ο παθιασμένος Κορμπεράν είδε κατάματα την ανηφόρα που έχει μπροστά του

Όσο κι αν ο Κορμπεράν προσπαθούσε να συμμετέχει ενεργά στο παιχνίδι της ομάδας του (με τον βοηθό του Χόρχε Αλαρκόν να είναι επίσης διαρκώς όρθιος στο πλευρό του) με συνεχείς οδηγίες, και ο ίδιος ο Ισπανός είναι σίγουρο ότι συνειδητοποίησε κατάφατσα το μέγεθος της ανηφόρας που έχει μπροστά του μια ομάδα που δείχνει να βρίσκεται σε… αγωνιστικό κώμα!

Οι επιλογές που πραγματοποίησε στην αρχική ενδεκάδα έμοιαζαν λογικές. Επιστροφή Εμβιλά στον άξονα, τετράδα στην άμυνα (μετά την απουσία του Βρσάλικο και του Μανωλά), Άβιλα στα δεξιά, Κούντε στη μεσαία γραμμή, Τικίνιο στην κορυφή.

Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό ξεπερνάει κατά πολύ την τακτική προσέγγιση ενός παιχνιδιού. Ο γρίφος που μοιάζει άλυτος για τον διάδοχο του Πέδρο Μαρτίνς είναι η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται όλοι, μα όλοι, οι παίκτες με τους οποίους πρέπει να συνεργαστεί.

Ήθελαν, πάλευαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τα στοιχειώδη με την μπάλα στα πόδια

Να βλέπεις τον Μαντί Καμαρά να αδυνατεί να πάρει μία σωστή απόφαση στον αγωνιστικό χώρο και να αναζητείς μάταια των παίκτη των 20 εκατομμυρίων ευρώ.

Να ψάχνεις τον Μασούρα στο γήπεδο και να μην τον βρίσκεις. Αναφερόμαστε σε έναν παίκτη που τα προηγούμενα χρόνια υποχρέωνε τους αμφισβητίες του να… καταπίνουν τη γλώσσα τους.

Και να πεις ότι δεν είχαν διάθεση οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Πάλευαν, έτρεχαν, μάρκαραν, έβαζαν τα πόδια τους στη φωτιά, αλλά θαρρείς ότι έχουν ξεχάσει να παίζουν μπαλίτσα. Απλή μπαλίτσα του Θεού. Να κάνουν τα στοιχειώδη, δηλαδή…

Να βγάλουν μια κάθετη πάσα στον κενό χώρο, να συνδυαστούν ο ένας με τον άλλον, να «πιάσει» μια ντρίμπλα που επιχειρούν. Τίποτα. Μηδέν εις το πηλίκον, και μάλιστα αυτή τη φορά όχι απέναντι σε μια ομάδα όπως η Μακάμπι Χάιφα, αλλά κόντρα σε έναν – μη γελιόμαστε – αδύναμο αντίπαλο, όπως η Σλόβαν Μπρατισλάβα.

Που πήγε αυτή η ομάδα που σε… σκότωνε με τους αυτοματισμούς και την ταχύτητά της στο transition; Υπήρχαν στιγμές που ο Ολυμπιακός επιχειρούσε να βγει στην αντεπίθεση και ο παίκτης που είχε την μπάλα στα πόδια του αναζητούσε συμπαίκτη και έβλεπε άπαντες… πιο οπισθοχωρημένους από τον ίδιο.

Μπλόκαρε την μπάλα ο Βατσλίκ σε κόρνερ και έβλεπε… έξι παίκτες σε απόσταση ενός μέτρου να τον κοιτούν σαν αγάλματα.

Παρ’ όλα αυτή την άχρωμη εικόνα, επαναλαμβάνουμε και θέληση έβλεπες, και διάθεση, και πάθος. Κι όσο κυλούσε η αναμέτρηση στο δεύτερο ημίχρονο η μπάλα άρχισε να μεταφέρεται περισσότερο στα καρέ των φιλοξενούμενων Σλοβάκων. Οι «ερυθρόλευκες» ευκαιρίες, όμως, έρχονταν με το σταγονόμετρο. Τουλάχιστον έρχονταν…

Απλά τόσο στο 52′ όσο και στο 62′, υπήρχε ο «κέρβερος» Τσόβαν να σταματήσει με εντυπωσιακές εκτινάξεις τις προσπάθειες του Μασούρα και του Καμαρά. Τι να το κάνεις;

Με τους περισσότερους παίκτες να αδυνατούν να πράξουν τα στοιχειώδη, και τα λάθη να βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, ήταν φυσιολογικό κάποια από τις φτηνές γκάφες των πρωταθλητών να έρθει σε… ακατάλληλο σημείο του γηπέδου. Όπερ και εγένετο στο 63′.

Σε μια εντελώς ακίνδυνη βαθιά μεταβίβαση προς τον Αντρέ Γκριν, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος έχασε ολοκληρωτικά τον έλεγχο της φάσης, χάρισε έτοιμο γκολ στον αντίπαλό του κι εκείνος έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Βατσλίκ. Ενδεχομένως να περίμενε κανείς το 0-1 να εξοργίσει το Καραϊσκάκη. Κάθε άλλο!

Η περίοδος ασυλίας για Καμαρά και Μασούρα έπαψε να υφίσταται!

Ο κόσμος του Ολυμπιακού άρχισε να ενισχύει με ακόμη πιο θερμό χειροκρότημα όλους τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του, αντιλαμβανόμενος ότι ήθελαν, ότι προσπαθούσαν, αλλά απλά δεν μπορούσαν! Όλους εκτός από δύο…

Η νέα αποκαρδιωτική εμφάνιση του Μαντί Καμαρά και του Γιώργου Μασούρα αποτέλεσαν το τέλος της ασυλίας τόσο για τον Αφρικανό μέσο, όσο και για τον Έλληνα επιθετικό και η «ερυθρόλευκη» εξέδρα συνόδευσε την έξοδό τους από τον αγωνιστικό χώρο με εκκωφαντικές αποδοκιμασίες. Γιούχα στον Μαντί, γιούχα στον Μασούρα και μετά ξανά τραγούδι και υποστήριξη. Ο δωδέκατος παίκτης να προσπαθεί να παρασύρει στους ρυθμούς του τους υπόλοιπους έντεκα και εκείνοι να αδυνατούν να ακολουθήσουν!

Προσωπικότητες και κόσμος «έσπρωξαν» τον Ολυμπιακό στην ισοφάριση

Ο Κορμπεράν είχε μόνο μία λύση να καταφύγει: Την εμπειρία! Μέσα ο Ελ Αραμπί, μέσα ο Βαλμπουενά, και πρώτη… μίνι δικαίωση του Ισπανού στη θητεία του στο λιμάνι. Κόρνερ ο Γάλλος στο 86′, κεφαλιά ο Μαροκινός και 1-1!

Ωστόσο, αν θέλουμε να αναζητήσουμε τον πραγματικό MVP του παιχνιδιού αυτός ήταν ο κόσμος του Ολυμπιακού. Ήταν πραγματικά συγκλονιστικό να βλέπεις ένα ολόκληρο Καραϊσκάκη στο πόδι να τραγουδά τον ύμνο της ομάδας (πριν έρθει το γκολ της ισοφάρισης).

Να βλέπεις τον αήττητο Ολυμπιακό των καλοκαιρινών προκριματικών να αδυνατεί να πάρει μια νίκη, απέναντι σε ομάδες τις οποίες μέχρι πέρσι απέκλειε για πλάκα, κι εσύ να είσαι εκεί δίπλα στους παίκτες που βρίσκονταν στο χορτάρι. Να ουρλιάζεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου και να μην αφήνεις την εύλογη απογοήτευση να σε καταβάλλει!

Ωστόσο, άπαντες στο λιμάνι οφείλουν να είναι ρεαλιστές και πρώτος απ’ όλους ο Κάρλος Κορμπεράν. Το τελικό 1-1 μπορεί να διατηρεί ολοζώντανο τον Ολυμπιακό στη μάχη της πρόκρισης για τα play offs του Europa League, ωστόσο η κυνική πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει ο Ισπανός και οι συνεργάτες του είναι μία:

Έχουν να διαχειριστούν μια βαριά άρρωστη αγωνιστικά ομάδα και πρέπει να βρουν το γιατρικό της το συντομότερο δυνατό! Το βράδυ της Πέμπτης ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί προσέφερε απλά μια… ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο!