Συνέντευξη Χριστίνα Τσιλιγκίρη: «Το νέο ΣΕΦ και το όραμα μιας Ολυμπιακής Πολιτείας»
Πιο επίκαιρη από ποτέ, μετά και τις εξαγγελίες των αδερφών Αγγελόπουλων, η αποκαλυπτική συνέντευξη της προέδρου του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, Χριστίνας Τσιλιγκίρη, στον Αλέξανδρο Σόμογλου, λύνει όλες τις απορίες για τη δημιουργία του «ερυθρόλευκου» ΣΕΦ, τον Ολυμπιακό και το μεγάλο όραμα δημιουργίας ενός αθλητικού πάρκου που όμοιό του δεν θα έχει υπάρξει στην Ελλάδα.
Περπατάς στον πεζόδρομο και διαπιστώνεις ότι δίπλα σου έχει εμφανιστεί μια υπέροχη αμμουδιά που αγνοούσες την ύπαρξή της.
Λίγα μέτρα πιο μακριά μια μητέρα με την κόρη της απολαμβάνουν ανέμελες την ηλιοθεραπεία τους, μέσα στο πράσινο. Ένας έφηβος παίζει με το σκύλο του στο πάρκο ζώων, κι ένα μικρό κοριτσάκι κρεμάει ένα χρυσό λουκέτο σε μια γέφυρα που σε ταξιδεύει νοερά στον ποταμό Βιτάβα της Πράγας.
Κι όμως, βρίσκεσαι σε έναν χώρο που έχεις επισκεφτεί εκατοντάδες φορές από μικρό παιδί και απλά δεν ήξερες ότι υπήρχε. Εκεί που βλέπεις πράσινο, κάποτε αντίκριζες εγκατάλειψη. Εκεί που διασταυρώνεσαι με χαρούμενα πρόσωπα, κάποτε τις καθημερινές συναντούσες μόνο ερημιά, σκουπίδια και μιζέρια.
Δράση καθαρισμού της παραλίας του ΣΕΦ, μία από τις πολλές που πραγματοποιούνται καθημερινά στην ακροθαλασσιά του Ειρήνης και Φιλίας.
Τελικά, δεν είναι απλά ένα επικοινωνιακό τέχνασμα ή ένα απλό… σλόγκαν. Το ΣΕΦ, πράγματι, αλλάζει και σε ιντριγκάρει να σκεφτείς πόσα περιθώρια ανάπτυξης έχει όλος αυτός ο αχανής περιβάλλοντας χώρος ενός σταδίου που έχει συνδέσει άρρηκτα το ιδιότυπο καμπυλωτό σκαρί του με ορισμένες από τις μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού.
Για να είμαστε ειλικρινείς αυτός ήταν ο βασικός λόγος που κατηφορίσαμε στο Φάληρο, για να συναντήσουμε την πρόεδρο του «Ειρήνης και Φιλίας», Χριστίνα Τσιλιγκίρη, στο χώρο που εδώ και τρία χρόνια έχει μετατρέψει το δεύτερο σπίτι της.
Το φωτισμένο ΣΕΦ απλά σε μαγεύει!
Μας κοιτά να χαζεύουμε την ξενάγηση σε όλους τους χώρους του σταδίου και χαμογελαστή μας λέει ψιθυριστά: «Το ΣΕΦ είναι ένα στάδιο με χίλια πρόσωπα. Δεν σταματάω να το λέω»…
Το σήμερα του «Ειρήνης και Φιλίας» μοιάζει ελπιδοφόρο. Το αύριο, όμως, φαντάζει συναρπαστικό!
Το φωτισμένο γεφυράκι του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας αποτελεί πλέον πόλο έλξης για τους επισκέπτες
Με το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» να υψώνεται επιβλητικό απέναντι από τις γραμμές του Ηλεκτρικού, το Κέντρο Υδάτινου Αθλητισμού και Πολιτισμού (ένα υπερσύγχρονο κολυμβητικό κέντρο) να έχει ξεκινήσει την αντίστροφη μέτρηση κατασκευής του και την κεντρική αρένα του «Ειρήνης και Φιλίας» να… ανυπομονεί να περάσει με κάθε επισημότητα στην ΚΑΕ Ολυμπιακός, διανύεις τα μέτρα που σχηματίζουν αυτό το… κατακόκκινο τρίγωνο, κλείνεις τα μάτια και σκέφτεσαι:
«Μπορεί σε λίγα χρόνια να περπατάμε σε μια Ολυμπιακή Πολιτεία, ένα σύγχρονο πάρκο αναψυχής και ψυχαγωγίας που δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχα πάρκα της Ευρώπης;» Η πρόεδρος του ΣΕΦ, Χριστίνα Τσιλιγκίρη, έμοιαζε η πλέον αρμόδια για να μας δώσει όλες τις απαντήσεις. Και τις έδωσε!
«Είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία με την ΚΑΕ Ολυμπιακός για την κεντρική αρένα του ΣΕΦ»
Θα μπω απ’ ευθείας στο ψητό που… καίει τους φίλους του Ολυμπιακού. Θα περάσει η ουσιαστική ιδιοκτησία του γηπέδου στην «ερυθρόλευκη» ΚΑΕ, όπως πέρασε η χρήση του κλειστού των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων στον Παναθηναϊκό ή αυτή του κλειστού των Άνω Λιοσίων στην ΑΕΚ;
Να τα πάρουμε βήμα-βήμα, γιατί αντιλαμβάνομαι την αγωνία των φίλων του Ολυμπιακού. Αρχικά είναι απόλυτα λογικό η αρένα του Ειρήνης και Φιλίας να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνείδηση των φιλάθλων της ομάδας και είμαι σίγουρη πως το καλό κλίμα συνεργασίας που έχουμε με την ΚΑΕ Ολυμπιακός, θα αποτελέσει καταλυτικό παράγοντα σε οποιαδήποτε απόφαση.
Ωραία, βήμα-βήμα, λοιπόν. Συμφωνείς με τη θεωρία της παραχώρησης κρατικών εγκαταστάσεων σε συλλόγους, σε ιδιωτικές εταιρίες; Ή για να το θέσω διαφορετικά, συμφωνείς ότι η παρουσία ενός μεγάλου συλλόγου είναι απαραίτητη για την επιβίωση μιας σύγχρονης αθλητικής εγκατάστασης;
Όλα τα γήπεδα είναι συνυφασμένα με την ιστορία ομάδων και με κατακτήσεις τίτλων και τροπαίων. Μη μείνουμε μόνο στον Ολυμπιακό. Η κλειστή αρένα του ΟΑΚΑ είναι δυνατόν να μην θεωρείται ταυτισμένη με την ιστορία του μπασκετικού Παναθηναϊκού;
Ο κόσμος δένεται με γήπεδα που έχει δει την αγαπημένη του ομάδα να μεγαλουργεί. Δείτε πόσο δύσκολο είναι συναισθηματικά για τον κόσμο του Παναθηναϊκού να αφήσει τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και να δει την ομάδα του να μετακινείται σε μια σύγχρονη αθλητική εγκατάσταση, όπως θα είναι ο Βοτανικός.
Από την πρώτη μέρα, λοιπόν, δουλεύουμε ως διοίκηση συστηματικά για να επιτευχθεί μια συμφωνία επικερδής και για τις δύο πλευρές, ώστε αρχικά να αντιστρέψουμε τις φήμες του παρελθόντος, για την πιθανή αποχώρηση του Ολυμπιακού. Αυτό νομίζω έχει παύσει οριστικά…
Η εικόνα του Σταδίου «Ειρήνης και Φιλίας» κατά τη διάρκεια των αγώνων του Ολυμπιακού με τη Μονακό για τα play offs της Euroleague.
Θεωρείς ότι είμαστε κοντά ή μακριά από την τελική συμφωνία;
Ναι, νομίζω ότι είμαστε πολύ κοντά! Το θέμα συζητιέται σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης και όπως αποδείχτηκε και με τις περιπτώσεις της σάλας των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, αλλά και στην περίπτωση του Ολυμπιακού Κλειστού των Άνω Λιοσίων, βούληση και απόφαση της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει στη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση αθλητικών εγκαταστάσεων που είτε φυτοζωούσαν τα προηγούμενα χρόνια, είτε θα κινδύνευαν να βρεθούν σε τέτοια κατάσταση στο μέλλον, χωρίς τις συγκεκριμένες κινήσεις.
Τι θα αλλάξει στη δική σας καθημερινότητα μια τέτοια εξέλιξη. Θα επηρεαστούν, για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι του «Ειρήνης και Φιλίας»;
Επί της ουσίας, σε επίπεδο καθημερινής εργασίας, δεν θα αλλάξει κάτι. Το ίδιο επαναλαμβάνω και στους υπαλλήλους μας, οι οποίοι φυσιολογικά, αγωνιούν.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο ΣΕΦ από το 1991, εδώ και τρεις δεκαετίες. Εδώ είναι το σπίτι του. Απλά αυτή η μακροχρόνια σχέση θα επισημοποιηθεί, αυτή η μακροχρόνια μίσθωση θα γίνει σε πιο σωστές βάσεις και ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει, όπως έπρεπε να γίνει, και περισσότερα δικαιώματα, αλλά και μεγαλύτερες υποχρεώσεις, συμβάλλοντας ενεργά στην αναβάθμιση του Σταδίου.
Θα ακολουθηθεί, δηλαδή, ένα μοντέλο νομοθετικής ρύθμισης που ψηφίστηκε για την παραχώρηση της κεντρικής σάλας στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός, το οποίο ορίζει συγκεκριμένες ευθύνες συντήρησης και επένδυσης από τον Παναθηναϊκό στην εγκατάσταση.
«Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους αδελφούς Αγγελόπουλους»
«Το ΣΕΦ μπορεί να μετατραπεί σε σύγχρονη μπασκετική αρένα για τον Ολυμπιακό»
Πόσο εύκολο είναι να μετατραπεί ένα παλιό γήπεδο, όπως το Ειρήνης και Φιλίας, σε σύγχρονη μπασκετική αρένα που θα πληροί όλες τις προϋποθέσεις που επιβάλλει η μοντέρνα αρχιτεκτονική αθλητικών εγκαταστάσεων;
Μη γελιόμαστε. Η αναβάθμιση της κεντρικής αρένας χρειάζεται αρκετά χρήματα για να επιτευχθεί. Η σύμπραξη με τον Ολυμπιακό είναι απαραίτητη για να μπορέσει να γίνει εφικτή η συγκεκριμένη απαραίτητη αναβάθμιση και να ζήσει ξανά το ΣΕΦ μεγάλες στιγμές, όχι μόνο ερυθρόλευκου, αλλά και γαλανόλευκου χρώματος.
Υποθέτω ότι για να ρίξει η ΚΑΕ Ολυμπιακός τα εκατομμύρια που απαιτούνται στην εγκατάσταση, θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει απόλυτη ελευθερία σε ότι αφορά τους τομείς που η ίδια κρίνει ότι πρέπει να αναβαθμίσει στην κεντρική αρένα. Για παράδειγμα, θα θέλει να δημιουργήσει και να αξιοποιήσει εμπορικούς χώρους.
Σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου οι αθλητικές εγκαταστάσεις λειτουργούν πλέον ως πολυχώροι αναψυχής! Αυτός είναι ο σωστός όρος που πρέπει να χρησιμοποιούμε στην εποχή μας για οποιαδήποτε αθλητική εγκατάσταση θέλει να αποκαλείται σύγχρονη.
Πιο σωστός όρος. Έτσι ακριβώς…
Μα, βλέπουμε πως αξιοποιούνται τα μεγάλα στάδια του εξωτερικού. Με τα εστιατόριά τους, με τις ξεναγήσεις τους, με τα καταστήματά τους. Η αξιοποίηση ενός γηπέδου αποτελεί στις ανεπτυγμένες χώρες πηγή εσόδων για οποιονδήποτε σύλλογο.
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, βρισκόμαστε ακόμη έτη φωτός πίσω στον συγκεκριμένο τομέα, και δυστυχώς, δεν είναι ο μόνος.
Η αλήθεια είναι ότι σε επίπεδο αθλητικού μάρκετινγκ χρειαζόμαστε πολλή και σκληρή δουλειά.
Εικόνα του ασφυκτικά γεμάτου Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας κατά τη διάρκεια αγώνα Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού το 1994.
Ακριβώς. Μην ξεφύγουμε από την ουσία, όμως. Τα τελευταία χρόνια έχεις περπατήσει κάθε σπιθαμή του Ειρήνης και Φιλίας. Είναι εφικτή η συγκεκριμένη μετατροπή;
Φυσικά και είναι! Δεν μπορώ να γνωρίζω τα κόστη που απαιτούνται για την ανακατασκευή – αυτή τη στιγμή γνωρίζω τα πάντα για τα κόστη συντήρησης – αλλά είναι εφικτή. Πρέπει, βέβαια, να γίνουν μεγάλες και μικρότερες αλλαγές, που είναι όμως αρκετά δαπανηρές. Για παράδειγμα οι μονάδες κλιματισμού χρειάζονται άμεση αντικατάσταση.
Τουλάχιστον, στο ΣΕΦ, δεν αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα του ΟΑΚΑ με την κατασκευή του Καλατράβα, καθώς ο αρχιτέκτονας του Ειρήνης και Φιλίας είχε συντελέσει ένα μικρό αρχιτεκτονικό θαύμα με την κατασκευή της περίφημης οροφής του.
Το λες από καθαρά σχεδιαστική άποψη;
Όχι, αναφέρομαι καθαρά σε τεχνογνωσία και υλοποίηση κατασκευής. Η οροφή δεν στηρίζεται σε κολώνες, είναι κατασκευασμένη από υλικό κέβλαρ και στις δύο άκρες της, στα δύο πέταλα, είναι στηριγμένη σε αμορτισέρ. Σκεφτείτε ότι στο μεγάλο σεισμό της Αθήνας μετατοπίστηκε ολόκληρο το κέλυφος της οροφής! Όπως λένε και τα στελέχη της τεχνικής μας υπηρεσίας «αυτό το στάδιο είναι ζωντανό».
Το ΣΕΦ, λοιπόν, είναι μπασκετική αρένα. Απλά χρειάζεται τροποποιήσεις για να γίνει σύγχρονη μπασκετική αρένα.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού, όμως, παραπονιέται για την απόσταση που χωρίζει τις εξέδρες από το παρκέ.
Αυτό είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα της ανακατασκευής. Να έρθει ο κόσμος πιο κοντά στους παίκτες και στην ομάδα.
Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η ύπαρξη των κουλουάρ του κλειστού στίβου είναι αυτή που δυσκολεύει αφάνταστα τη «μεταφορά» των εξεδρών κοντά στο παρκέ. Θα το πω… όσο πιο ωμά γίνεται, κι ας παρεξηγηθώ: Φοβάσαι ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις αν αποφασιστεί η μεταφορά του στίβου από το Ειρήνης και Φιλίας, έστω κι αν αυτή τη στιγμή το στάδιο φιλοξενεί διοργανώσεις κλειστού στίβου μία με δύο φορές το χρόνο;
Επειδή μιλάμε για ένα σύνολο κινήσεων και αποφάσεων για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του συνόλου των αθλητικών εγκαταστάσεων της χώρας, θεωρώ ότι έχει ήδη δρομολογηθεί οριστική λύση και για την καλύτερη δυνατή στέγαση των αθλητών του στίβου.
Σε ποιο χώρο;
Στο «σπίτι του στίβου» το οποίο παραμένει κλειστό εδώ και δέκα χρόνια, όπως συμβαίνει και με το «σπίτι του βόλεϊ» στην Παιανία.
Αλήθεια, τι γίνεται με τη συμφωνία που είχε υπογραφεί ανάμεσα στην Περιφέρεια Αττικής, το Υφυπουργείου Αθλητισμού και τον Δήμο Παιανίας για επαναλειτουργία δύο χώρων που είχαν εγκαινιαστεί ως «παλάτια» και εδώ και μια δεκαετία, όπως είπες, μαραζώνουν; Θυμάμαι ότι πριν από λίγους μήνες είχα παρακολουθήσει στα δελτία ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης ένα ρεπορτάζ με δηλώσεις του Περιφερειάρχη, του Υφυπουργού Αθλητισμού, του Δημάρχου Παιανίας, της Προέδρου του ΣΕΓΑΣ…
Από τον Δεκέμβριο του 2021 έχει ήδη ανακοινωθεί η παράδοση της «Μελέτης Αποκατάστασης Δομικών Βλαβών Κλειστών Γυμναστηρίων “Σπίτι του στίβου” αλλά και “Σπίτι του Βόλεï ”». Νομίζω ότι σύντομα και οι δύο εγκαταστάσεις θα παραδοθούν ξανά τους αθλητές και τους προπονητές τους.
Αν, λοιπόν, αποκτήσει ξανά ο στίβος το δικό του ιδιόκτητο σπίτι που θα καλύπτει τις ανάγκες των αθλητών πολύ καλύτερα από το ΣΕΦ, θεωρείς ότι τα υπόλοιπα βήματα για τη «μετάλλαξη» του Σταδίου είναι εφικτά;
Νομίζω ότι οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έχουν ήδη μελετήσει ένα πλάνο που θα καταστήσει εφικτή τη συγκεκριμένη μετατροπή.
Προσωπικά τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και είμαι σίγουρη ότι σε περίπτωση ολοκλήρωσης της συμφωνίας θα δούμε – υπό την επίβλεψή τους – ένα σύγχρονο Ειρήνης και Φιλίας αντάξιο της κληρονομιάς και της ιστορίας του. Με σουίτες, με εμπορικές χρήσεις, και μια «καυτή» μοντέρνα μπασκετική αρένα.
«Το όραμα των αδελφών Αγγελόπουλων, τα θαύματα του Βαγγέλη Μαρινάκη»
Επειδή, υποθέτω, έχεις γνωρίσει αυτούς τους δύο ανθρώπους όσο λίγοι, μέσω της καθημερινής σας συνεργασίας. Πες μας δύο λόγια για τον Γιώργο και τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο…
Το όραμά τους είναι μπροστά από την εποχή τους, είναι μπροστά από τις συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός αθλητισμός σε πολλά επίπεδα. Γι’ αυτό μπορώ να σας διαβεβαιώσω. Ο Γιώργος και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος είναι από τη φύση τους οραματιστές. Θα μπορούσαν κάλλιστα αυτοί οι δύο άνθρωποι να είναι ιδιοκτήτες ομάδες στο ΝΒΑ. Τέτοια είναι η κουλτούρα τους.
Προσωπικά αν ήταν στο δικό μου χέρι, δεν θα ήθελα να φύγω ποτέ από το «Ειρήνης και Φιλίας» λόγω της συνεργασίας που έχω με αυτούς τους δύο ανθρώπους.
Το φοβερό είναι ότι μεταξύ τους είναι τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά ενδεχομένως αυτός να είναι και ο λόγος για τον οποίο έχουν οδηγήσει τον μπασκετικό Ολυμπιακό στις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας του.
Εκτός, όμως, από τους αδελφούς Αγγελόπουλους είσαι ένας άνθρωπος που διατηρεί στενή συνεργασία και με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Πόσο τυχεροί πρέπει να αισθάνονται οι φίλοι του Ολυμπιακού που υπάρχουν ταυτόχρονα τρεις νέοι άνθρωποι (και τονίζω το νέοι) να διοικούν τον αγαπημένο τους σύλλογο;
Για τον Βαγγέλη Μαρινάκη τι να πω; Για το θαύμα του Ερασιτέχνη; Το θαύμα της ποδοσφαιρικής ομάδας; Το πιο σημαντικό είναι η μεθοδολογία που ακολουθεί, η τεχνογνωσία που έχει εφαρμόσει στον Ολυμπιακό και τον οδηγεί διαρκώς σε μεγαλύτερη ανάπτυξη και εξέλιξη.
Να μείνουμε λίγο σε αυτό; Να μείνουμε λίγο στον Ολυμπιακό του Μαρινάκη πίσω από τα αποτελέσματα, πίσω από τους τίτλους ή τις νίκες; Γιατί μπορεί εύλογα ο κόσμος των γραφείων μιας ΠΑΕ ή ενός σωματείου να μην απασχολεί τα φώτα της δημοσιότητας συχνά, αλλά τελικά είναι ο κόσμος που κινεί τα νήματα όσων βλέπουμε στο χορτάρι, το παρκέ, το τάραφλεξ, τις πισίνες…
Δες το Καραϊσκάκη πόσο έχει αλλάξει μετά το 2010. Από την αίθουσα Τύπου, τους διαδρόμους, τους χώρους φιλοξενίας.
Ο Μαρινάκης είναι ένας άνθρωπος που δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια: Το ανθρώπινο δυναμικό, το μοντέλο διοίκησης. Πως νομίζετε ότι σώθηκε ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός που κινδύνευε με αφανισμό;
Δεν θέλω να αδικήσω ούτε τον ίδιο, ούτε τον Μιχάλη Κουντούρη που έχει κάνει εκπληκτική δουλειά, αλλά το κεφάλαιο «Αναγέννηση Ερασιτέχνη Ολυμπιακού» είναι… μια συνέντευξη μόνη της!
Θα βγάλουμε… κεφάλαιο δεύτερο, λοιπόν. Σαν τα προσεχώς του κινηματογράφου!
Είναι τόσα πολλά που έχω να θυμηθώ. Τα πρώτα βήματα του Βαγγέλη Μαρινάκη στο βόλεϊ; Πώς έφτασε το πόλο του Ολυμπιακού στο σημείο να θεωρείται κυρίαρχη δύναμη σε ολόκληρη την Ευρώπη;
Όλα αυτά δεν έγιναν ούτε σε μια μέρα, ούτε σε μια προπόνηση. Και χρειάστηκε να αλλάξουν τα πάντα στον τρόπο οργάνωσης των τμημάτων, στον τρόπο λειτουργίας των ομάδων για να φτάσουμε στο σημείο οι προπονητές και οι αθλητές να χαρίσουν τόσο μεγάλες συγκινήσεις στον κόσμο της ομάδας.
«Το πιο σημαντικό βήμα για την κατασκευή του κολυμβητικού κέντρου έγινε πράξη»
Σε λίγα χρόνια θα έχεις να αφηγείσαι και πως κατασκευάστηκε το πιο σύγχρονο κολυμβητήριο της Αττικής. Να μιλήσουμε λίγο γι’ αυτό το σπουδαίο έργο; Σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε;
Από τη στιγμή που παραχωρήθηκε ο συγκεκριμένος χώρος στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό για πενήντα χρόνια, με συμβολαιογραφική πράξη, έχει πραγματοποιηθεί το σημαντικότερο βήμα. Από εδώ και πέρα ο Ολυμπιακός ξεκινά τη διαδικασία των μελετών και μόλις ολοκληρωθεί το συγκεκριμένο στάδιο θα μπορούμε να μιλήσουμε για ακριβές χρονοδιάγραμμα κατασκευής και ολοκλήρωσης του έργου.
Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, Μιχάλης Κουντούρης, και η πρόεδρος του ΣΕΦ, Χριστίνα Τσιλιγκίρη, υπογράφουν στις 28 Ιουνίου 2022, το συμβόλαιο μίσθωσης της έκτασης που θα κατασκευαστεί το σύγχρονο κολυμβητικό κέντρο στο χώρο του «Ειρήνης και Φιλίας».
Για να καταλάβει ο κόσμος, αν ο Ολυμπιακός το θελήσει, βάζει αυτή τη στιγμή μπουλντόζες;
Δεν είναι και τόσο απλό. Δεν μιλάμε για ένα απλό κολυμβητήριο. Μιλάμε για ένα ολόκληρο συγκρότημα που θα περιλαμβάνει δύο κολυμβητικές δεξαμενές, κλειστή και ανοιχτή, πενηντάρες πισίνες και οι δύο, βοηθητικές πισίνες, γυμναστήρια, αποδυτήρια, γραφεία κλπ. Ένα τέτοιο σύγχρονο κολυμβητικό complex απαιτεί μελέτες, οι οποίες δεν σχεδιάζονται από τη μια μέρα στην άλλη.
Όλα αυτά τα κόστη επιβαρύνουν τον Βαγγέλη Μαρινάκη;
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι εγγυητής αυτού του τεράστιου έργου. Χωρίς τη δική του παρουσία δεν θα μπορούσε ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός να ξεκινήσει τη διαδρομή κατασκευής ενός τόσο μεγάλου έργου. Από εκεί και πέρα, φυσικά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι χρηματοδότησης, οι οποίοι είναι στο χέρι του Ολυμπιακού να τους υλοποιήσει.
Η πρόεδρος του ΣΕΦ ξεναγεί τον διευθυντή του sportday.gr, Αλέξανδρο Σόμογλου, στο ακριβές σημείο που θα κατασκευαστεί το «Κέντρο Υδάτινου Αθλητισμού και Πολιτισμού»
«Τα… πλαστά πτυχία και η μεγάλη ευκαιρία που μου δόθηκε στο Ειρήνης και Φιλίας»
Μιας και ο Ολυμπιακός πρωταγωνιστεί στη συζήτησή μας, μου επιτρέπεις μια ερώτηση, επί προσωπικού με… ολίγον οπαδικό υπόβαθρο;
Εννοείται, ελεύθερα…
Προτού αναλάβεις την προεδρεία του ΣΕΦ, η Χριστίνα Τσιλιγκίρη συστήθηκε στους Έλληνες φιλάθλους ως στέλεχος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού.
Σωστά…
Αυτό σημαίνει ότι μέσα από τη συγκεκριμένη σου δράση, δημιουργήθηκαν αντιπαλότητες, βρέθηκες – όπως και πολλά ακόμη στελέχη συλλόγων – σε μια δίνη απίστευτου φανατισμού.
Δεν υπάρχει πιο υγιές κομμάτι στον αθλητισμό από την αγάπη για ένα σύλλογο. Όλοι όσοι μεγαλώσαμε σ’ αυτό το χώρο αγαπήσαμε από μικρή μια ομάδα. Άλλος τον Ολυμπιακό, άλλος τον Παναθηναϊκό, άλλος την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Άρη, τον Εθνικό, τον Πανιώνιο…
Το ζητούμενο είναι αυτή η αγάπη να μην παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, να μην εκδηλώνεται με βία, ή άλλα θλιβερά φαινόμενα…
Να το πω απλά; Να μη μετατρέπεται σε μίσος για οποιονδήποτε απλά υποστηρίζει διαφορετική ομάδα από τη δική μας.
Έτσι ακριβώς…
Θεωρείς ότι ο ρόλος που σου ανατέθηκε στο «Ειρήνης και Φιλίας» σου έδωσε τη δυνατότητα να παρουσιάσεις ένα πρόσωπο, το οποίο ενδεχομένως ο κόσμος να αγνοούσε;
Ναι, φυσικά, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία και μια μεγάλη πρόκληση για μένα. Θα σου πω, όμως, κάτι που με στεναχώρησε πολύ. Όταν ανέλαβα την προεδρία του ΣΕΦ, όλοι, ή σχεδόν όλοι θεώρησαν ότι την πήρα επειδή είμαι Ολυμπιακός. Διάβαζα χαρακτηρισμούς όπως «αμόρφωτη», «από που κι ως που η οπαδός», «ποια είναι αυτή»;
Με στεναχώρησε, κι ακόμη με στεναχωρεί. Γιατί ακόμη κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαι στο Πανεπιστήμιο και ολοκληρώνω το Διδακτορικό μου. Καταλαβαίνω το υπόβαθρο των συγκεκριμένων σχολίων, αλλά ειδικά ο κόσμος πρέπει να ψάχνει να μαθαίνει αν οι κατηγορίες εις βάρος οποιουδήποτε ανθρώπου έχουν την παραμικρή σχέση με την αλήθεια.
Είχες κατηγορηθεί ότι κατέχεις ακόμη και πλαστά πτυχία, το θυμάμαι…
Πίστεψε με, όσο κι αν θέλεις να μείνεις ανεπηρέαστος, να μην στεναχωρηθείς, δεν μπορείς. Γιατί είναι οι κόποι της ζωής σου, η προσπάθεια που κάνεις από νέο παιδί.
Το ΣΕΦ, λοιπόν, μου έδωσε την ευκαιρία να δείξω μια πτυχή της προσωπικότητας μου που ενδεχομένως ο κόσμος που με είχε ταυτίσει αποκλειστικά με τον χώρο του αθλητισμού να αγνοούσε. Να μάθει για τα σεμινάρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που παρακολουθώ, να πληροφορηθεί για τη συμμετοχή μου σε διάφορους οργανισμούς, στις Βρυξέλλες.
Αυτή η δυνατότητα ήταν και το μεγαλύτερο κέρδος που είχα όλο αυτό το διάστημα που εργάζομαι για τη διαρκή αναβάθμιση των υπηρεσιών του σταδίου.
Η Χριστίνα Τσιλιγκίρη στη «Γέφυρα της Αγάπης» στο κανάλι του «Ειρήνης και Φιλίας»
Τι σου λέει ο κόσμος που, για παράδειγμα, κρεμάει τα λουκέτα του καθημερινά στο γεφυράκι; Αλήθεια, δική σου ιδέα ήταν;
Όχι, μην πάρω τα credits. Ήταν ιδέα της Αντιδημάρχου Πειραιώς, Ανδριάνας Ζαρακέλη. Το είχε δει σε ένα ταξίδι της στην Τσεχία και ως… ανήσυχο πνεύμα που είναι, μου μετέφερε την ιδέα και εγώ απλά την υλοποίησα.
Βλέπω ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται. Τα λουκετάκια έχουν αυξηθεί πολύ…
Ναι, είναι υπέροχο. Γενικά ο κόσμος μπορεί να περιμένει πολλές ακόμη αλλαγές στο χώρο.
«Όλα τα ιστορικά σωματεία του Πειραιά έχουν θέση στις εγκαταστάσεις του Ειρήνης και Φιλίας»
Επιχειρώντας τον απολογισμό της έως τώρα πορείας της σημερινής διοίκησης σε αυτά τα τρία χρόνια που είσαι πρόεδρος, ποια είναι τα στοιχήματα που θεωρείς ότι έχετε κερδίσει, και ποια αυτά που ακόμη μένουν «ανοιχτά»;
Η μεγαλύτερη πρόκληση που είχαμε όταν αναλάβαμε μαζί με τους συνεργάτες μου, ήταν να φέρουμε όλους τους εργαζόμενους ξανά κοντά στον οργανισμό. Να αισθανθούν μια γροθιά, μια οικογένεια. Στο Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι πάντα εύκολο να το πετύχεις…
Κάθε άλλο θα σου έλεγα…
Η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου λοιπόν είναι η ύπαρξη μιας σχέσης με όλους τους εργαζόμενους στο ΣΕΦ, που προσωπικά με κάνει να αισθάνομαι ιδιαίτερα περήφανη.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να βλέπεις τους ίδιους τους υπαλλήλους να αναλαμβάνουν εθελοντικά τη φύλαξη του χώρου, επειδή τα οικονομικά μας δεν μας παρείχαν τη δυνατότητα να προσλάβουμε εταιρία φύλαξης για όλο το 24ωρο. Τι άλλο να πω γι’ αυτούς τους ανθρώπους;
Πόσο εύκολο ήταν για έναν άνθρωπο με προϋπηρεσία στη διοίκηση ιδιωτικών αθλητικών φορέων, να προσαρμοστεί στις ιδιαιτερότητες του Δημοσίου και να δώσει ξανά ζωή σε χώρους που ήταν εγκαταλελειμμένοι και παρατημένοι στο έλεος του Θεού;
Όταν αναλάβαμε είχαμε δύο επιλογές: Είτε θα επιχειρούσαμε να λειτουργήσουμε ως φορέας του Δημοσίου σωστά όλες τις εγκαταστάσεις, είτε θα προχωρούσαμε σε μισθώσεις με ιδιώτες. Στην πρώτη περίπτωση ο οργανισμός απλά δεν θα άντεχε το δυσβάσταχτο κόστος λειτουργίας. Τα έσοδα θα ήταν πολύ λιγότερα από τα έξοδα που θα απαιτούνταν και η συγκεκριμένη επιλογή ήταν ουσιαστικά απαγορευτική.
Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, προχωρήσαμε σε μισθώσεις των χώρων είτε μεμονωμένα σε ιδιώτες, είτε σε συμπράξεις ιδιωτών – σωματείων που εξέφρασαν ενδιαφέρον. Προχωρήσαμε σε διαγωνισμούς, όπως απαιτεί η ελληνική νομοθεσία, οι χώροι απέκτησαν ζωή, και μάλιστα (οφείλω να το πω) δεν υπάρχει το παραμικρό παράπονο απ’ όλους τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο Στάδιο. Είναι όλοι άψογοι στην τήρηση των υποχρεώσεών τους.
Να σταθώ, λίγο παραπάνω, στη συνεργασία που υπάρχει ανάμεσα στο Ειρήνης και Φιλίας με τα υπόλοιπα σωματεία του Πειραιά, πλην του Ολυμπιακού; Γιατί είναι κι αυτή μία παράμετρος που έχει περάσει λίγο σε… ψιλά γράμματα.
Μα τα ιστορικά σωματεία του Πειραιά, αποτελούν επίσης αναπόσπαστο κομμάτι της αθλητικής κληρονομιάς της πόλης και αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου του ΣΕΦ.
Εδώ εδρεύουν τα δύο ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ του Πειραϊκού, στο μεγάλο ποδοσφαιρικό γήπεδο (το μοναδικό πλην του Καραϊσκάκη στην ευρύτερη περιοχή) προπονείται η πλειοψηφία των ερασιτεχνικών σωματείων, εδώ βρίσκεται η έδρα της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά.
Η δική τους ανάπτυξη, αποτελεί πρωταρχική μας μέριμνα. Και όσο μπορούμε να τους παρέχουμε τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες, θα το πράττουμε. Εννοείται, βέβαια, ότι η κεντρική αρένα και ο Ολυμπιακός κλέβουν την παράσταση!
«Όνειρο μου να γίνει το Ειρήνης και Φιλίας το μεγαλύτερο αθλητικό και πολιτιστικό Πάρκο της Αττικής»
Θα ήθελα να κλείσουμε με ένα μεγάλο όραμα που έχουν οι φίλοι του Ολυμπιακού: Τη δημιουργία μιας «κόκκινης Πολιτείας» η οποία θα περικλείεται στο τρίγωνο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» – «Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας» – «Κέντρο Υδάτινου Αθλητισμού και Πολιτισμού». Πόσο εφικτή είναι η υλοποίηση ενός τόσο μεγαλεπήβολου σχεδίου;
Ξέρεις πόσες φορές έχω μοιραστεί τη συγκεκριμένη σκέψη με απλούς πολίτες του Πειραιά, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έγιναν γνωστά τα σχέδια για την κατασκευή του κολυμβητηρίου;
Ξέρω ότι απευθύνομαι σε έναν άνθρωπο που ταξιδεύει πολύ στο εξωτερικό, συμμετέχει σε σεμινάρια, παρακολουθεί διαλέξεις και που επισκεφτεί ουκ ολίγες αθλητικές εγκαταστάσεις σε όλη την Ευρώπη. Μπορεί να ζήσουμε κάποια στιγμή στην Ελλάδα ένα πάρκο σαν αυτά που υπάρχουν σε άλλες χώρες;
Από την αρχή που ανέλαβα την προεδρία του ΣΕΦ ένα όραμα έχω στο μυαλό μου: Να μετατραπεί το Ειρήνης και Φιλίας στο μεγαλύτερο αθλητικό πάρκο, όχι μόνο του Πειραιά, αλλά ολόκληρης της Αττικής. Έχεις επισκεφτεί το Νησί της Μαργαρίτας στη Βουδαπέστη;
Όχι…
Είναι ένα παραμυθένιο μέρος που ανέκαθεν αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση στο δικό μου μυαλό. Η πλήρης εγκατάσταση του ΣΕΦ (δεν αναφέρομαι μόνο στην κεντρική σάλα) ξεκινά από το Καταφύγιο και φτάνει στα όρια του Δήμου Καλλιθέας. Η συνολική έκταση είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του Νησιού της Μαργαρίτας.
Κάτοικοι της Βουδαπέστης απολαμβάνουν καθημερινά έναν μικρό… επίγειο Παράδεισο στο «Νησί της Μαργαρίτας»
Στο Νησί της Μαργαρίτας, λοιπόν, συναντάς περιπατητικές διαδρομές μες στο πράσινο, σύγχρονο κολυμβητήριο που φιλοξενεί σπουδαίες αθλητικές διοργανώσεις, ποδηλατόδρομους, αθλητικές εγκαταστάσεις, αναψυκτήρια, κιόσκια, ένα μαγευτικό αθλητικό πάρκο. Αυτό ήταν πάντα το μεγάλο μου όνειρο για το Ειρήνης και Φιλίας.
Στο «Νησί της Μαργαρίτας» οι κάτοικοι της Βουδαπέστης βρίσκουν ένα καταφύγιο αναψυχής στην καρδιά της πόλης με ονειρεμένες διαδρομές για τρέξιμο ή περπάτημα.
Έχετε προχωρήσει ως διοίκηση σε κινήσεις προς την υλοποίηση του συγκεκριμένου πλάνου;
Από τον Δεκέμβριο του 2020, καταθέσαμε πρόταση στην Περιφέρεια για ανάπλαση του περιβάλλοντος χώρου του Σταδίου, είμαστε κοντά στην υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης και νομίζω ότι με την ολοκλήρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας, το Ειρήνης και Φιλίας θα γυρίσει σε μια υπέροχη σελίδα που θα αναβαθμίσει ολόκληρο τον Πειραιά.
Παράλληλα ένα επίσης πολύ σημαντικό έργο που θα ξεκινήσει σύντομα είναι η ανάπλαση της ακτής Δηλαβέρη.
Ανήκει στο Ειρήνης και Φιλίας η συγκεκριμένη ακτή;
Ναι, με ΦΕΚ του 2019 έχει περιέλθει στην ιδιοκτησία του ΣΕΦ όλο το δεξιό πεζοδρόμιο της από τα «Λουτρά» έως και το «Καταφύγιο» . Έχει συναφθεί προγραμματική με τον Δήμο Πειραιά και πρόκειται για ένα έργο ύψους σχεδόν 5.000.000 ευρώ το οποίο θα αναβαθμίσει τόσο τον περιβάλλοντα χώρο του Σταδίου, όσο και την ευρύτερη περιοχή του Μικρολίμανου.
Μάλιστα ως διοίκηση στα πλαίσια της ανάπτυξης, ανάπλασης και αξιοποίησης όλων των μέχρι τώρα εγκαταλελειμμένων χώρο του ΣΕΦ, προβήκαμε σε ανοιχτό διαγωνισμό για την δημιουργία αθλητικής εγκατάστασης ήπιας μορφής, στον αναξιοποίητο χώρο μπροστά από την Βίλλα Ζαχαρίου.
Τι εννοείς με τον όρο «αθλητική εγκατάσταση ήπιας μορφής»;
Θα δημιουργηθεί ένας ανοιχτός πολυχώρος άθλησης με γήπεδα πάντελ, εξωτερικό χώρο εκγύμνασης, αθλητικές εγκαταστάσεις…
Ο οποίος υποθέτω ότι θα αυξήσει και τα έσοδα του Σταδίου…
Φυσικά. Όσο μεγαλύτερα έσοδα υπάρχουν, τόσο θα βελτιώνονται οι υπηρεσίες μας προς τους πολίτες που θα έχουν την ευκαιρία να επισκέπτονται έναν χώρο ανθρώπινο και φιλόξενο.
«Όταν μοιράζεσαι τα ίδια όνειρα, το ίδιο πάθος»
«Με Αγγελόπουλους και Μαρινάκη υπάρχουν οι σωστοί άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις για να υλοποιήσουν το όραμα της “Ολυμπιακής Πολιτείας”»
Κι όλα αυτά θα συμβούν με οικοδεσπότη τον Ολυμπιακό; Συνοδοιπόρο τον Ολυμπιακό; Επίτιμο προσκεκλημένο τον Ολυμπιακό; Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσει ο Ολυμπιακός, ως σύλλογος, στην υλοποίηση δημιουργίας μιας «Κόκκινης Αθλητικής και Πολιτιστικής Πολιτείας»;
Μιλάμε για τον Πειραιά. Και Πειραιάς χωρίς Ολυμπιακό δεν υπάρχει. Είναι δύο έννοιες ταυτόσημες. Στον Πειραιά, λοιπόν, και σε ένα τέτοιο έργο ζωής για ολόκληρη την πόλη, ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να μην είναι πρωταγωνιστής.
Το κόκκινο χρώμα, λοιπόν, θα κυριαρχεί. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα τα σωματεία του Πειραιά που στεγάζουν ήδη τα παιδιά τους, τα παιδιά μας, στις εγκαταστάσεις του ΣΕΦ.
Προφανώς. Άλλωστε και η κεντρική σάλα δεν είναι μόνο Ολυμπιακός. Εδώ γράφτηκε το έπος του Ευρωμπάσκετ του 1987, εδώ έζησε το ελληνικό βόλεϊ ορισμένες από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας του.
Έτσι ακριβώς. Και μακάρι με την αναβάθμιση της κεντρικής αρένας, να ζήσουμε πολλές ακόμη αντίστοιχες στιγμές στο μέλλον!
Η συνύπαρξη του Βαγγέλη Μαρινάκη και των αδελφών Αγγελόπουλου στη διοικητική ηγεσία ΠΑΕ, ΚΑΕ και Ερασιτέχνη, τριών νέων ανθρώπων που η ίδια αποκαλείς «οραματιστές» μπορεί να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο της υλοποίησης του ονείρου της «κόκκινης πολιτείας»;
Θα το… κλέψω από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο ίδιος είχε αναφερθεί πριν από καιρό για πρώτη φορά στο όραμα της «Ολυμπιακής Πολιτείας». Αυτό ήταν και παραμένει το μεγάλο του όραμα! Όταν, όμως, το ανέφερε για πρώτη πριν από 7-8 χρόνια, αν θυμάμαι καλά, στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα.
Υπήρχαν στελέχη της τότε διοίκησης που ήθελαν να διώξουν τον Ολυμπιακό από το «Ειρήνης και Φιλίας». Οι τότε συνθήκες, λοιπόν, δεν επέτρεπαν οποιαδήποτε σκέψη υλοποίησης του συγκεκριμένου οράματος…
Τώρα, όμως…
Πλέον τα πάντα είναι διαφορετικά. Όλοι οι πυλώνες (ΠΑΕ, ΚΑΕ, Ερασιτέχνης, ΣΕΦ) συνεργάζονται αρμονικά, άρα τα όποια προβλήματα στα οποία αναφέρεσαι, υποθέτω ότι έχουν εκλείψει.
Ξέρεις, όση ώρα μας ξεναγούσες στις εγκαταστάσεις, σκεφτόμουν σε λίγα χρόνια να φέρνω τα εγγόνια μου στον ίδιο χώρο και να περπατώ μαζί τους σε ένα Πάρκο που θα μπορούν να μαθαίνουν την ιστορία του Ολυμπιακού, του αθλητισμού, ολόκληρου του Πειραιά. Να κάνουν τη βόλτα τους, να ξεναγούνται στα στάδια. Τρέχει πολύ η σκέψη μου;
Είπες κάτι σημαντικό πριν. Αναφέρθηκες στην ηλικία του Βαγγέλη Μαρινάκη και των Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι μιλάμε για νέους ανθρώπους. Σκέψου ότι όταν ανέλαβαν σχεδόν ταυτόχρονα την ηγεσία της ΠΑΕ και της ΚΑΕ βρίσκονταν σε μικρότερη ηλικία από αυτή που είμαι εγώ σήμερα. Ό,τι πέτυχαν δηλαδή, το πέτυχαν σε εξαιρετικά μικρή ηλικία. Κι ακόμη είναι νέοι!
Νομίζω ότι έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους για να δώσουν σάρκα και οστά σ’ αυτό το μεγάλο όνειρο. Και πάνω απ’ όλα μοιράζονται το ίδιο πάθος, την ίδια θέληση για να το πράξουν.
Θεωρώ ότι είναι οι ιδανικοί άνθρωποι, στην ιδανική θέση για να το υλοποιήσουν!
Κείμενο: Αλέξανδρος Σόμογλου
Φωτογραφίες: Αργυρώ Αναστασίου