Σαν σήμερα: Έττορε Μπουγκάτι, ο καλλιτέχνης της αυτοκίνησης πέθανε νομίζοντας ότι είναι... άφραγκος
Ο Έττορε Μπουγκάτι, γόνος οικογένειας καλλιτεχνών, διάσημος για την ίδρυση της εταιρείας κατασκευής αυτοκινήτων Automobiles E. Bugatti, δεν έμαθε ποτέ ότι πήρε πίσω την περιουσία του.
Όταν ο Έττορε Άρκο Ιζιντόρο Μπουγκάτι άφηνε την τελευταία του πνοή στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Νεϊγί στις 21 Αυγούστου 1947, αγνοούσε ότι η ακίνητη περιουσία που κατείχε στην Αλσατία, η οποία μετά την απελευθέρωση είχε κατασχεθεί, λόγω της ιταλικής του καταγωγής, του είχε αποδοθεί εκ νέου με απόφαση δικαστηρίου στις 20 Ιουνίου 1947
Υπέφερε ήδη από μερική απώλεια των νοητικών του ικανοτήτων, είχε εγκατασταθεί κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής του στο διαμέρισμα της οδού Μπουασιέ (rue Boissière) του Παρισιού, το οποίο είχε αποκτήσει ήδη από το 1916.
Ήταν Ιταλικής καταγωγής, που πολιτογραφήθηκε Γάλλος. Σχεδιαστής και κατασκευαστής αυτοκινήτων, διάσημος για την ίδρυση και οργάνωση της εταιρείας κατασκευής αυτοκινήτων, που φέρει το όνομά του: Automobiles E. Bugatti.
Ένας καλλιτέχνης της αυτοκίνησης, ίσως διότι προερχόταν από οικογένεια καλλιτεχνών. Γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 15 Σεπτεμβρίου 1881. Ο παππούς του, Τζιοβάννι Λουίτζι Μπουγκάτι (1823 – 1880) ήταν γνωστός γλύπτης και αρχιτέκτονας. Πατέρας του ήταν ο Κάρλο Μπουγκάτι (1856 – 1940), διακεκριμένος σχεδιαστής επίπλων και κοσμημάτων, και μητέρα του η Τερέζα Λοριόλι (Teresa Lorioli), την οποία ο Κάρλο νυμφεύτηκε το 1880.
Απέκτησαν τέσσερα παιδιά: Την Ντεϊανίτσε (Dejanice) τον Έττορε, τον Ρέμπραντ και τον Φραντσέσκο. Ο Ρέμπραντ Μπουγκάτι ήταν διακεκριμένος γλύπτης. Η θεία του, Λουιτζία Μπουγκάτι (Luigia Bugatti) ήταν σύζυγος του ζωγράφου Τζιοβάννι Σεγκαντίνι (Giovanni Segantini).
Τελετή λήξης στο Ρίο
2016: Οι 31οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο ολοκληρώνονται μετά από 16 αγωνιστικές ημέρες, 11,303 αθλητές από 206 κράτη και μία ομάδα προσφύγων, με μία τελετή λήξης με εντυπωσιακά χορευτικά, τραγούδι και βροχή και την χρυσή Ολυμπιονίκη Κατερίνα Στεφανίδη να μπαίνει πρώτη στο στάδιο κρατώντας την ελληνική σημαία. Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 26η θέση στην κατάταξη των μεταλλίων με τρία χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα στην 5η καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων στην Ιστορία. Πρώτες οι ΗΠΑ με 46-37-38, δεύτερη η Μεγ. Βρετανία με 27-23-17 και τρίτη η Κίνη με 26-18-26. Στους αγώνες σημειώθηκαν 27 παγκόσμια ρεκόρ.
2004: Οι Σοφία Μπεκατώρου και Αιμιλία Τσουλφά κατακτούν το χρυσό μετάλλιο στην ιστιοπλοΐα στον αγώνα με διθέσιο σκάφος 470 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η Τασούλα Κελεσίδου κατακτά το αργυρό με 66.68 στη δισκοβολία και το ίδιο βράδυ, ο 33χρονος Πύρρος Δήμας, ο κορυφαίος της ελληνικής άρσης βαρών, κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στα 85 κιλά με 175+202.5 κιλά και αποχαιρετά τις μπάρες αφήνοντας τα παπούτσια του μπροστά τους. Στην Νίκαια, 6000 φίλαθλοι τον αποθεώνουν διακόπτωντας την απονομή για ένα δεκάλεπτο.
1997: Τούρκος φίλαθλος σκοτώνει κατά λάθος τον 15χρονο γιο του σε άγριους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν την νίκη της Τουρκίας επί της Ουαλίας 6-4 σε προκριματικό αγώνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
1995: Η Χριστίνα Θαλασσινίδου κερδίζει το χάλκινο μετάλλιο στο σόλο συγχρονισμένης κολύμβησης στους Πανευρωπαϊκούς της Βιέννης.
1990: Η Kelly Craig γίνεται η πρώτη γυναίκα που ξεκινάει σε αγώνα μπέιζμπολ στο Little League World Series στη νίκη της ομάδας της British Columbia επί της Matamoros από το Μεξικό με 8-3.
Η Άννα Βερούλη ντοπαρισμένη
1984: Η Άννα Βερούλη βρίσκεται ντοπαρισμένη μετά τα προκριματικά του ακοντισμού στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
1971: Η 16χρονη Laura Baugh γίνεται η νεότερη αθλήτρια που κερδίζει το Αμερικάνικο Πρωτάθλημα Ερασιτεχνικού Γκολφ
1954: Ξεκινά το 5ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αθλητισμού (ΕΠΑ) στη Βέρνη. Οι Σοβιετικοί επικρατούν ολοκληρωτικά στους άνδρες και στις γυναίκες
1935: Πεθαίνει σε ηλικία 86 ετών ο Άγγλος τενίστας Τζον Χάρτλεϊ, ο δύο φορές νικητής του Wimbledon. Είχε γεννηθεί στις 9/1/1849 και κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο το 1879 κερδίζοντας στον τελικό τον νικητή της προηγούμενης χρονιάς Φρανκ Χάντοου. Το 1880 επανέλαβε αυτήν την επιτυχία νικώντας τον Χέρμπερτ Λόφορντ με 3-1 σετ. Το 1926, στο πρωτάθλημα του Χρυσού Ιωβηλαίου, τιμήθηκε με ειδικό αργυρό μετάλλιο από την Βασίλισσα Μαίρη σαν ένας από τους 34 επιζώντες νικητές του Wimbledon.