ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ: Η «άλλη» όψη μετά τον αποκλεισμό-σοκ από τη Βελέζ

Aρχικά μια κρυστάλλινη άποψη: ντροπή για έναν αποκλεισμό και άλλα πομπώδη, δεν υπάρχουν στον αθλητισμό. Παίζεις, τα δίνεις όλα, ενίοτε υστερείς υπερβολικά, προκρίνεσαι ή αποκλείεσαι, αλλά πας παρακάτω. Νόμος. Υποχρέωση. Ανάγκη. Ώστε να επιπλεύσεις.

Το βράδυ της Πέμπτης η ΑΕΚ απλά βίωσε τον δικό της εφιάλτη που θα την κυνηγά για χρόνια. Όπως ο Παναθηναϊκός δεν ξεχνά κάποια Γκαμπάλα, ο Ολυμπιακός τη Χάποελ Μπερ Σεβά και ο ΠΑΟΚ την Εστερσουντς. Ολοι όμως το πάλεψαν προκειμένου να επουλώσουν τις πληγές. Με κόπο και με ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Κάπου εδώ βρίσκεται η ΑΕΚ.

Τα οικονομικά μεγέθη αφορούν  τα στελέχη της ΠΑΕ, τον διευθύνοντα σύμβουλο που στα δύσκολα θα χρειαστεί να δείξει και να «βγάλει λαγούς από το καπέλο», τους ανθρώπους που θα κοιτάξουν πώς θα καλυφθούν οι τρύπες. Ναι, η ζημιά μεγάλη και θα ήταν λάθος μεγάλο να μακιγιαριστεί μια άσχημη κατάσταση. Η ΑΕΚ έχασε κοντά στα 200 χιλιάρικα τώρα, περί τα 700 μετά και αν έμπαινε στους ομίλους μπορεί να κάλυπτε ένα μεγάλο κομμάτι του προϋπολογισμού. Αυτό είναι (μόνο) το ζητούμενο; Ή μήπως να γίνει – επιτέλους- ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης;

Η ΑΕΚ φαίνεται ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω. Το αν μπορούν να το δώσουν οι Κονέ και Παπαδημητρίου στο σχεδιασμό, είναι εξαιρετικά αμφίβολο…

Τέλη Ιουλίου καμμιά σεζόν δεν πήρε πρόσημο, ούτε θετικό ούτε αρνητικό. Ακόμη δεν άρχισε. Θα ήταν παράλογος αν κάποιος υποστηρίξει πως οι Στάνκοβιτς, Λε Ταλέκ, Αραούχο , Τζαβέλας και Βράνιες είναι παίκτες χειρότεροι από όσους αντικαθιστούν. Με θέματα και εκρηκτικό χαρακτήρα ο Αργεντινός και ο Βόσνιος; Σαφώς. Εχουν όμως τα προσόντα να ανεβάσουν επίπεδο την ΑΕΚ. Και κάπου εδώ βρίσκεται το κλειδί. Μόνοι τους δεν μπορούν.

Τα όσα έχουν γίνει έως τώρα, προφανώς και δεν αρκούν. Όχι γιατί η ΑΕΚ αποκλείστηκε από το Νο 844 του ranking, την άσημη Βελέζ, αλλά και διότι φαίνεται πως κάτι χρειάζεται παραπάνω. Το αν μπορούν να το δώσουν οι Κονέ και Παπαδημητρίου στον σχεδιασμό, είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Οσοι τους εμπιστεύονται, καλούνται να τους αξιολογήσουν όπως και τον… αόρατο παράγοντα που ακόμη λύνει και δένει λες και έχει το αλάθητο του Πάπα στα ενδότερα της εταιρίας.

Ωστόσο, πέρα από τους αφορισμούς και τα γεμάτα πίκρα ή θυμό σχόλια του κόσμου, η ΑΕΚ έχει την εξής ευκαιρία: μέσα σε αυτό τον κυκεώνα προβλημάτων, μπορεί να παρουσιάσει τον σχεδιασμό της και να ακολουθήσει το πλάνο που έχει καταρτιστεί. Το όποιο πλάνο καταστρώθηκε. Ασφαλώς περιλαμβάνει τον Μιλόγιεβιτς. Να βρει δε τη χαραμάδα αισιοδοξίας και προοπτικής που υπάρχει σε κάθε σκοτεινή στιγμή. Οι παίκτες να εργαστούν απρόσκοπτα και να φτιάξουν την ομάδα, να βελτιώσουν το σύνολο, να διεκδικήσουν όσα μπορούν κάτω από ηρεμία που ίσως δεν θα την πρόσφεραν τα συνεχή ματς και τα ταξίδια.

Πού θα έφτανε, αλήθεια, η ΑΕΚ; Μήπως θα κατακτούσε κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο; Όλα για το ονόρε γίνονται. Για την καζούρα μεταξύ των οπαδών. Ή το ταμείο που μένει άδειο. Ε, ας αποφασίσουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη δίχως να σκέφτονται τη χασούρα και αμέσως αμέσως θα φτιάξει και η διάθεση των οπαδών αλλά και η αγωνιστική κατάσταση. Οσον αφορά στον Μάνταλο, απλά ας του βρουν ταίρι στο χορτάρι. Πολλές οι ευθύνες στις πλάτες του και δεν τις αντέχει, ενώ εξελίχθηκε σε… Στέρλινγκ στη διαδικασία των πέναλτυ. Αυτό ζητούν στην ΑΕΚ;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News