Συννεφιασμένη Κυριακή: Το τραγούδι γράφτηκε για ήττα της Λάρισας ή για σκοτωμένα παλικάρια;

Είναι μια από τις ιστορίες που «βασάνισε» για κάποια χρόνια το ελληνικό τραγούδι. Αφορά τη Συννεφιασμένη Κυριακή, που ηχογραφήθηκε αρχικά με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη και τη Σωτηρία Μπέλλου.

Τη μουσική είχε γράψει ο Βασίλης Τσιτσάνης και τους στίχους ο Βασίλης Τσιτσάνης ή ο Αλέκος Γκούβερης ή και οι δύο μαζί. Μπερδευτήκατε; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Ο ίδιος ο Βασίλης Τσιτσάνης έχει πει: «Μάτωσε η καρδιά μου και εγώ με τη σειρά μου μάτωσα το τραγούδι. Το γραμμοφώνησα το 1948, αφού βασανίστηκα περίπου έναν χρόνο, επειδή μια λέξη έλειπε από το κουπλέ. Δεν μπορούσα να βρω μια επαναληπτική λέξη τρισύλλαβη.

Τελικά, η λέξη βγήκε από το ίδιο το κείμενο: “που έχει πάντα συννεφιά, συννεφιά”… Η επαναλαμβανόμενη λέξη είναι η ζητούμενη. Κάθε άλλη αντί αυτής ήταν αρνητική μουσικώς».

Μιας και ο λόγος για τον στίχο, κατά την Columbia, στη «Συννεφιασμένη Κυριακή» δικαιούχοι είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης με 80% και ο Αλέκος Γκούβερης με 20%.

«Συνέβαλα στην αποπεράτωσιν των στίχων της “Συννεφιασμένης Κυριακής” του Βασίλη Τσιτσάνη δια της προσθήκης ενός και μόνο κουπλέ»

Στο Ιστορικό Αρχείο Βασίλη Τσιτσάνη, μέρος του οποίου δημοσιοποιήθηκε από τον ερευνητή του ρεμπέτικου, Κώστα Χατζηδουλή-Ρακοσυλλέκτη, υπήρχε ένα χειρόγραφο στο οποίο αναφερόταν: «Ο κάτωθι υπογεγραμμένος Αλέκος Γκούβερης δηλώ ότι συνέβαλα στην αποπεράτωσιν των στίχων της “Συννεφιασμένης Κυριακής” του Βασίλη Τσιτσάνη δια της προσθήκης ενός και μόνο κουπλέ.

Δια την ως άνω δευτερεύουσαν βοηθητική προσφορά μου θέλω λάβω το 20% των επί των στίχων δικαιωμάτων του. Εν Αθήνας τη 17/9/1947, ο δηλών Αλέκος Γκούβερης”.

Η εκδοχή Σχορέλη

Στη Ρεμπέτικη Ανθολογία του Τάσου Σχορέλη διαβάζουμε: «Τους στίχους έγραψε το 1947 ο Αλέκος Γκούβερης. Κάποια Κυριακή έχασε στο ποδόσφαιρο η Α.Ε. Λαρίσης κι ο Γκούβερης, φανατικός οπαδός της, έγραψε τους στίχους. Ο Τσιτσάνης έκανε μια διόρθωση στον τρίτο στίχο του πρώτου τετράστιχου. Ούτε κατοχές, ούτε σκοτωμένα παλικάρια».

«Μέσα στο λίγο φως είδα το παλικάρι που ήταν σκοτωμένο. Γύρισα σπίτι μου και έγραψα το τραγούδι. Ο πρώτος του τίτλος ήταν “Ματωμένη Κυριακή”».

Η εκδοχή του Τσιτσάνη μιλούσε για «κατοχές και σκοτωμένα παλικάρια». Είχε πει το 1972 στον Γιώργο Λιάνη και στο περιοδικό «Επίκαιρα»: «Θυμάμαι αποβραδίς είχε γίνει μπλόκο από τους Γερμανούς σ’ ένα κουτούκι και κανείς μας δεν ήξερε ποιος θα φύγει ζωντανός από μέσα. Μ’ έβαλαν και έπαιζα μέχρι το πρωί. Το χάραμα μας άφησαν να φύγουμε.

Έξω το χιόνι ήταν στρωμένο και όπως πήγαινα για το σπίτι είδα τόπους τόπους πηχτό κόκκινο αίμα. Μέσα στο λίγο φως είδα το παλικάρι που ήταν σκοτωμένο. Γύρισα σπίτι μου και έγραψα το τραγούδι. Ο πρώτος του τίτλος ήταν “Ματωμένη Κυριακή”».

«Άκου ο Γκούβερης! Γι’ αυτό σου λέω ότι δεν είναι άνθρωποι»

Το 1998, στο περιδικό «Δίφωνο» επαναδημοσιεύεται συνέντευξη του Βασίλη Τσιτσάνη στον Λευτέρη Παπαδόπουλο.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα:

Πες μου, με το χέρι στην καρδιά, εσύ έγραψες τα λόγια για τη “Συννεφιασμένη Κυριακή” ή κάποιος άλλος;

«Αστειεύεσαι; Εγώ βέβαια! Και ξέρεις πώς το εμπνεύσθηκα; Ήμουνα στη Θεσσαλονίκη. Είχε χιονίσει. Βγήκα να περπατήσω και είδα, πάνω στο χιόνι, αίματα από συμπλοκή ανάμεσα σε στρατιώτες και αντάρτες. Μαράθηκε η ψυχή μου. Ήταν Κυριακή».

Εμένα άλλα μου ‘χει πει ο Αλέκος Γκούβερης, ο συμπατριώτης σου. Εχω και κασέτα…

«Τι σου είπε;».

Πως αυτός έχει γράψει τους στίχους… Ηταν μια συννεφιασμένη Κυριακή στα Τρίκαλα κι αυτός πήγαινε για το γήπεδο. Στον δρόμο, εμπνεύσθηκε το τραγούδι. Και μετά το ματς, έκατσε και το έγραψε. Μου είπε μάλιστα ότι παίρνει και ποσοστά….

«Ας τα αφήσει αυτά. Άκου ο Γκούβερης! Γι’ αυτό σου λέω ότι δεν είναι άνθρωποι»…

Ο Αλέκος Γκούβερης υποστήριζε ότι η Συννεφιασμένη Κυριακή αφορά ήττα της ποδοσφαιρικής ομάδας Α.Ε. Λάρισας, το απόγευμα κάποιας Κυριακής.

Οι πολέμιοί του τόνιζαν ότι το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1948 και η ΑΕΛ ιδρύθηκε το 1964.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News