SD ANALYSIS: Η ΑΕΚ του Μιλόγεβιτς στο μικροσκόπιο του Στέφανου Αβραμίδη

Εκτελώντας διαταγές του ομόβαθμού του συνταγματάρχη Ραντλ, ο Κουρτ Στάινερ, αφού αποτυγχάνει στην αρχική αποστολή του που δεν ήταν άλλη από την απαγωγή του Ουίνστον Τσόρτσιλ, καταλήγει, στιγμές πριν ο ίδιος πέσει από εχθρικά πυρά, να δολοφονεί τον Άγγλο Πρωθυπουργό αλλάζοντας δραματικά υπέρ των Γερμανών τον ρουν του Β΄Παγκοσμίου πολέμου και της Ιστορίας της ίδιας! Με αυτή τουλάχιστον την πεποίθηση αφήνει ο ίδιος τον…μάταιο τούτο κόσμο καθώς, όπως λίγο αργότερα αποκαλύπτεται, δεν ήταν ο «Πατέρας της νίκης» αλλά ο σωσίας του που εκτελέστηκε από τον Στάινερ, χαρακτήρα που ενσαρκώνει ο μεγάλος Μάικλ Κέιν στην κλασική αγγλική πολεμική ταινία «Ο αετός πάτησε στη γη», έκανε πρεμιέρα στις 31 Μαρτίου του 1977! Με λίγα λόγια, πρωτοπροβλήθηκε στις αίθουσες 15 ημέρες μετά από το θρίαμβο της ΑΕΚ επί της ΚΠΡ στη διαδικασία των πέναλτι στον προημιτελικό του Κυπέλλου Ουέφα, η πτήση εκείνη του «Δικεφάλου» στους «4» της διοργάνωσης παραμένει μέχρι και σήμερα, ας μην μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης με τα τωρινά, η υψηλότερη στην ευρωπαϊκή ιστορία του συλλόγου!

Και όπου… τωρινά, μια ετεροχρονισμένη όσο και οδυνηρή δικαίωση εκείνου ακριβώς του κινηματογραφικού τίτλου που έμοιαζε, και ήταν, απολύτως… κόντρα για την ΑΕΚ του Φάντροκ, του Παπαϊωάννου, του Μαύρου στα τέλη της δεκαετίας του ’70, μοιάζει δυστυχώς τουλάχιστον κατάλληλος για την ΑΕΚ του Μιλόγιεβιτς, του Αραούχο, του Ανσαριφάρντ!

Σε ότι αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι μάλιστα δεν πρόκειται καν για άποψη ή εκτίμηση αλλά για μια απλή καταγραφή των γεγονότων, φαντάζομαι πως δεν υπάρχει κανείς εκεί έξω διατεθειμένος να αμφισβητήσει το ότι ο «Δικέφαλος», με βάση την εικόνα του και κυρίως το αποτέλεσμα στα δύο παιχνίδια με τη Βελέζ όχι απλά… πάτησε στη γη, μη σας πω ότι δεν την άφησε καν ούτε για μια στιγμή για να πετάξει!

Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί, θα ειπωθούν πολύ περισσότερα, πολλά έχουν ήδη γραφτεί, θα γραφτούν πολλά περισσότερα, για τα πώς και τα γιατί, τα γενεσιουργά αίτια των δύο ανεπαρκέστατων, όπως και εκ του…αποκλεισμού αποδείχθηκε, εμφανίσεων της ΑΕΚ κόντρα στους Βόσνιους, αυτό που εμείς μπορούμε, μη σας πω ότι το διαλέγουμε κιόλας, να κάνουμε είναι να εστιάσουμε στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι δοκιμάζοντας να εξηγήσουμε τα, με βάση τη διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων, έως και ανεξήγητα!

To πνευματικό και σωματικό μπούκωμα των παικτών του Μιλόγεβιτς

Κάνουμε την αρχή με το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξήχθη η αναμέτρηση, ένα πλαίσιο που ήταν απολύτως φανερό πως φόρτωσε… μολύβι τα πόδια των ποδοσφαιριστών της «Ένωσης» και έβαλε φτερά σε αυτά των παικτών της Βελέζ! Όποιος έχει, έστω και σε απολύτως ερασιτεχνικό, ακόμη ακόμη και σε recreational επίπεδο που λένε και οι Άγγλοι, παίξει ποδόσφαιρο καταλάβαινε ότι η ΑΕΚ κουβαλούσε το άγχος εκείνο που φέρνει ένα… μπούκωμα πνευματικό και σωματικό, την πίεση που σε κρατάει δέσμιο βάζοντάς σου δεύτερες σκέψεις ακόμη και στα απλά!

Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες χαμένες ευκαιρίες της ΑΕΚ ήταν πρώτα και πάνω απ’ όλα αποτέλεσμα κακής απόφασης, βλ. γύρισμα και πλασέ άουτ Αραούχο στο πρώτο ημίχρονο με τον Λιβάι έτοιμο και διαθέσιμο να πάρει μπάλα και να σκοράρει, εντυπωσιακό αλλά ανούσιο ντεμί βολέ Ανσαριφάρντ στο δεύτερο μέρος με τον Αραούχο να περιμένει αμαρκάριστος, δισταγμό σε δύο περιπτώσεις του Λόπες να εκτελέσει στα τελευταία λεπτά!

Η μη αποτελεσματική αξιοποίηση του Τζαβέλλα

Αυτά για το πνευματικό, στο αμιγώς αγωνιστικό-ποδοσφαιρικό του πράγματος τα πράγματα ήταν ακόμη πιο ξεκάθαρα! Με Βράνιες και Τζαβέλλα στην… παρούσα κατάσταση το build up σε καμία περίπτωση δε λειτούργησε, σε μια τέτοια περίπτωση η ΑΕΚ θα ανάγκαζε τη Βελέζ να ξοδέψει πολύ περισσότερες δυνάμεις τρέχοντας πίσω από την μπάλα, ο Βράνιες παραμένει σε εξαιρετική κατάσταση σωματικά, φάνηκε στις μονομαχίες, έχει θέματα ρυθμού και επαφής με την μπάλα, φάνηκε στο… πρόχειρο passing game του!

Όσο για τον Τζαβέλλα, προφανώς και έχει την ικανότητα να χτίσει παιχνίδι, ίσως παρασυρόμενος από τη βαρύτητα της περίστασης και την αίσθηση του κατεπείγοντος, ίσως και κατ’ εντολήν Μιλόγιεβιτς, αναλώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό σε βαθιές μεταβιβάσεις, προφανώς με στόχο τις δεύτερες μπάλες, βγήκαν κάποιες φάσεις με αυτόν τον τρόπο αλλά δεν ήταν ο κατάλληλος, δεν ήταν και αποτελεσματικός στο τέλος της βραδιάς!

Εξάρι πολυτελείας, για τα ελληνικά δεδομένα, ο Λε Ταλέκ

Στη μεσαία γραμμή τα… ευχάριστα, κι όμως προέκυψαν και τέτοια, έχουν ονοματεπώνυμο, ο Νταμιάν Λε Ταλέκ έδειξε ότι είναι, για τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα τουλάχιστον, εξάρι πολυτελείας, εξαιρετικά υψηλό ποσοστό στις κερδισμένες μονομαχίες, μυαλωμένο παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια, δύναμη ψηλά! Παρά την καταλυτική παρουσία του Γάλλου πάντως δεν ήταν λίγες οι στιγμές που ο άξονας της ΑΕΚ έμενε άδειος, με τον Τάνκοβιτς να συγκλίνει και τον Σιμάνσκι να δίνει βοήθειες στον Μιτάι αριστερά οι Βόσνιοι έπαιζαν συχνά πυκνά με παίκτη παραπάνω στην…καρδιά των γεγονότων, μια ποιοτικότερη ομάδα θα το είχε εκμεταλλευτεί!

Και μια και ήρθε στην κουβέντα και ο Μιτάι, ο πιτσιρικάς έχει, είναι γνωστά και ομολογημένα, μεγάλα ζητήματα στο παιχνίδι του ανασταλτικά, θυμηθείτε πως χάνει την επαφή με την μπάλα ψηλά στην ευκαιρία της Βελέζ στο πρώτο ημίχρονο, ευτυχώς για τον ίδιο κατάφερε σε δεύτερο χρόνο να διορθώσει, το θέμα ήταν πως δεν κατάφερε να έχει καν συμμετοχή, όχι επίδραση, στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού! Αντιθέτως ο Μπακάκης και ανεβάσματα έκανε, και σέντρες πέρασε, και ενοχλητικός ήταν συνεχώς για τον αντίπαλο, λογικό ο Ντούντιτς να ντουμπλάρει τον Γκαρσία στριμώχνοντάς τον και αφαιρώντας του ζωτικό χώρο, διάλεξε να «χάσει» από τον Έλληνα διεθνή δεξιό μπακ και… κέρδισε!

Ο μη απειλητικός και δημιουργικός Μάνταλος

Με τον Μάνταλο σπανίως να απειλεί, κι ας ήταν τελικά αυτός που έδωσε το «φιλί της ζωής», αλλά να έχει μεγάλο πρόβλημα και στη δημιουργία ο κλήρος για το γκολ, μέχρι και το 98′ αυτό, έπεσε στον Αραούχο που ήταν, και παραμένει, ένας εξαιρετικός επιθετικός, δεν ήταν ποτέ και δε θα γίνει πιθανότατα ένας «ψυχρός εκτελεστής» με πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας, σαφώς υψηλότερα αυτά του Ανσαριφάρντ αλλά ούτε ο Ιρανός έδειξε πως διέθετε το καθαρό μυαλό! Κι όμως, με όλα αυτά τα προβλήματα στο παιχνίδι της η ΑΕΚ βρήκε γκολ λύτρωσης στα τελευταία δευτερόλεπτα, εδώ μπαίνει για τα καλά στο κάδρο και το κομμάτι της φυσικής κατάστασης σε τόσο πρώιμο στάδιο της σεζόν, ΟΦΕΙΛΕ η ΑΕΚ να κυνηγήσει με μανία ένα ακόμη γκολ στο έξτρα ημίωρο για να μην μπλέξει στη «ρώσικη ρουλέτα», δεν μπόρεσε ή δεν άντεξε να το κάνει και το πλήρωσε!

Η ΑΕΚ δεν έχει πολύ χρόνο για να κερδίσει τη χαμένη της αξιοπιστία

Κόντρα πάντως στο ρεύμα της καταστροφολογίας κλείνοντας δεν μπορώ παρά να εντοπίσω το προφανές, η ΑΕΚ με ενταγμένους τους νεοαποκτηθέντες στο σύνολο χρειάζεται για να γίνει, σε πρώτη φάση, ένα ένα τα βήματα, απολύτως ανταγωνιστική εντός των συνόρων δύο ακραία μπακ, η ίδια η ομάδα επικοινωνεί ότι τα αναζητά, έναν αριστερό εξτρέμ, επίσης χαρτογραφημένο το έδαφος στην αναζήτηση του εκλεκτού, στα δικά μου μάτια και έναν ακόμη ικανό δημιουργό από τον άξονα, η μόνη θέση-ανάγκη με την οποία οι κιτρινόμαυροι δεν έχουν επικοινωνήσειι, δεν αποκλείω πάντως να το κάνουν, ότι ασχολούνται! Ας μη γελιόμαστε, το χτύπημα δεν ήταν απλά ισχυρό και ηχηρό, κλόνισε το οικοδόμημα συθέμελα και θα κληθεί να αντέξει στα πολύ δύσκολα! Ποδοσφαιρικά μιλώντας, με βάση την εικόνα της Πέμπτης, ίσως και ανεξαρτήτως αποτελέσματος και αντιπάλου, αν θέλετε την άποψή μου, το «καράβι» γυρίζει…δύσκολα, αλλά γυρίζει! Όπως λέγαμε και πιτσιρικάδες, εγώ τέτοιος ήμουν το ’77… πετάει ο αετός; Δε θα απαντήσω, ας μην απαντήσουμε προς το παρόν, θα το κάνει για όλους μας ο ίδιος ο χρόνος! Κι αν θέλει να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία, η ΑΕΚ δεν έχει και πολύ στη διάθεσή της!