Λίβερπουλ: Ο Γκάρι Νέβιλ ζητάει από τον Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ να είναι σε κατάσταση συναγερμού

Προς επίρρωση όσων έγραψε το sportday.gr για τον Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ τη Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου, ήρθε η ανάλυση του Γκάρι Νέβιλ στο SkySports. Η περίπτωση του Νέβιλ είναι ιδιαιτέρως ξεχωριστή, αφού σε αρκετές περιπτώσεις η απορία ήταν… ο βήχας του ψάλτη: για ποιο λόγο έπαιζε αυτός ο τύπος στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;

Πώς, επιπλέον, οι «κόκκινοι διάβολοι» κέρδιζαν τίτλους με εκείνον να έχει κάνει ακριβώς 600 συμμετοχές στην ομάδα από το 1994 έως το 2011, με πρώτη εκείνη με την Κρίσταλ Πάλας στο 0-0 της 8ης Μαΐου του ’94 και τελευταία αυτήν με τη Γουέστ Μπρομ την Πρωτοχρονιά του ’11;

Με ποιον τρόπο έπαιξε 110 παιχνίδια στο Champions League, κατακτώντας δύο εξ αυτών, μαζί με εννιά πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα, δύο League Cup, τρία Community Shield, ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων;

Ο Νέβιλ ήταν το παράδειγμα εκείνου του ποδοσφαιριστή που έδινε πολλούς λόγους στον προπονητή του για να μην τον χρησιμοποιεί και ένα, συνδυαστικό, για να τον βάζει: άκουγε και προσπαθούσε. Γι’ αυτό, κιόλας, μία από τις εικόνες που έρχονται απευθείας στο μυαλό, είναι να κουβαλάει την μπάλα από τα δεξιά και να προσπαθεί να δημιουργήσει συνδυασμούς στο ύψος της μεγάλης περιοχής.

Από το μυαλό του δεν περνούσε καν το ενδεχόμενο να παραπονεθεί για τα αδιάκοπα τρεξίματα που έκανε χωρίς να παίρνει την μπάλα. Γι’ αυτό, κιόλας, δεν εξασφάλισε μόνο τη θέση του στη Γιουνάιτεντ, αλλά είχε και 85 συμμετοχές με την εθνική Αγγλίας, παίζοντας στο Euro 1996, βασικός και αναντικατάστατος σε όλα τα παιχνίδια πλην του ημιτελικού με τη Γερμανία, όταν και ήταν τιμωρημένος, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, στο Euro 2000, στο Euro του 2004 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006.

Για να μη μένουν κενά στη διήγηση, δεν πήγε στην Ιαπωνία και την Κορέα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, επειδή ήταν τραυματίας, είχε προκύψει και ένα θεματάκι, μάλιστα, όταν ο Ντάνι Μιλς, ο θέσει αντικαταστάτης του, είχε παραδεχθεί πως είχε χαρεί όταν έμαθε ότι η απουσία του θα ήταν οριστική.

Μετά το παιχνίδι με την Μπράιτον, όπου δεν έμεινε αμφιβολία ότι ο Αλεξάντερ-Άρνολντ ήταν ο αδύναμος κρίκος της Λίβερπουλ και που δεν γινόταν πια να εθελοτυφλούν στο Μέρσεϊσαϊντ με αυτό το πρόβλημα, ο Νέβιλ ανέλυσε το παιχνίδι του. Ο λόγος που το έκανε, δεν ήταν η Λίβερπουλ, αλλά τα νέα ότι ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ δεν τον πήρε στην Εθνική για τα παιχνίδια του Nations League.

Μοιάζει με το πρελούδιο μιας ενδεχόμενης απουσίας του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, ο αριστερός φουλ μπακ της Λίβερπουλ, Ρέι Κένεντι, έπαιξε στην εθνική Αγγλίας μόλις πέντε χρόνια, από το 1976 έως το 1981, ενώ ο κεντρικός αμυντικός Τζέιμι Κάραγκερ έχει ομολογήσει ότι είναι η μόνη ομάδα στην καριέρα του που δεν την ένιωσε δική του.

Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα, όπως είναι ο Φιλ Νιλ και ο Φιλ Τόμπσον. Η Ιστορία φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται, όχι επειδή υπάρχει εμπάθεια με την ομάδα, τουλάχιστον όχι ακριβώς, αλλά διότι ο τρόπος παιχνιδιού της είναι ιδιαίτερος. Ήταν με τον Μπιλ Σάνκλι και τον Μπομπ Πέισλι στον πάγκο και τώρα, με τον Γιούργκεν Κλοπ, είναι τόσο λεπτές οι αποχρώσεις της ποδοσφαιρικής συμπεριφοράς, που θα ήταν αδύνατον να παραγνωριστεί η διαφορετικότητα εκ ρίζας.

Το… missing alert του Τρεντ στη Λίβερπουλ

Ο Αλεξάντερ-Άρνολντ εκτίθεται, πάντως, όχι επειδή ο ίδιος περνάει «κακό φεγγάρι» απαραιτήτως, όσο διότι η άμυνα των επιθετικών δεν αποδίδει όσο το έκανε στο παρελθόν. Δεν είναι να πεις ότι το τεχνικό τιμ του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος έπαθε… υπαρξιακά, άλλωστε δεν ήταν στην ομάδα του Euro 2021.

ΟΚ, σε αυτό διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο ο τραυματισμός στο ισχίο, αλλά, εν πάση περιπτώσει, πώς γίνεται να σου λείπει κάποιος που δεν είχες ποτέ;

Ο Νέβιλ, στην εισαγωγή του, έκανε λόγο για τον πιο ταλαντούχο Άγγλο δεξιό φουλ μπακ που έχει δει στη ζωή του, έναν παίκτη που έχει ήδη περισσότερες ασίστ από ό,τι εκείνος σε όλη την καριέρα του, όμως έδειξε παραδείγματα, όπως το πρώτο γκολ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο σχετικά πρόσφατο 2-1 του «Ολντ Τράφορντ», με τα οποία ανέδειξε ό,τι και το κείμενο του sportday.gr: ότι ο Αλεξάντερ-Άρνολντ δεν είναι σε εγρήγορση.

Επιπροσθέτως, έδωσε μεγάλη σημασία στον τρόπο που βάζει το σώμα του στις φάσεις και αυτό είναι κάτι που είχε σημειωθεί από το γκολ του Βινίσιους στον τελικό του Champions League στο Παρίσι, όταν ο 24χρονος δεξιός αμυντικός δεν είχε ιδέα πού βρισκόταν ο παίκτης που είχε να μαρκάρει.

Οι αποκρούσεις του είναι ασταθείς, διότι ο ίδιος είναι συνεχώς σε λάθος θέση και δεν αντιλαμβάνεται απολύτως το χώρο.

Στάθηκε στο πρώτο γκολ του Στέφαν Μίτροβιτς με τη Φούλαμ, λέγοντας ότι ο Αλεξάντερ-Άρνολντ μπορεί να ήξερε πού βρισκόταν ο παίκτης πίσω του, αλλά δεν είχε ιδέα πως ο Σέρβος φορ ερχόταν ως τρέιλερ από πίσω του, ενώ τον έκρινε, δίχως να τον μαλώνει αλλά με εγκαρδιότητα, για το γεγονός ότι δεν βιάζεται να γυρίσει πίσω σε μία ομάδα που το σπριντ στην άμυνα κρίνεται ως επιτακτικό.

Ο Νέβιλ εκτίμησε ότι αν διορθώσει αυτές τις τέσσερις καταστάσεις, το σπριντ πίσω, την αντίληψη του χώρου, τις αποκρούσεις του και την εγρήγορσή του, θα γίνει ο κορυφαίος μπακ στον κόσμο. Ο Αλεξάντερ-Άρνολντ, είπε, είναι νέος σε ηλικία, την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου κλείνει τα 24, αλλά έχει 250 συμμετοχές. Για την ακρίβεια, 254: με τη Λίβερπουλ 237, με την Εθνική 17.

Σε ό,τι αφορά το Παγκόσμιο Κύπελλο, το πιθανότερο είναι να μην πάει. Ο Νέβιλ το είχε αφήσει να υπονοείται από τις 5 Απριλίου. Ο Σάουθγκεϊτ πιθανότατα χρειάζεται ανασταλτικό δεξιό μπακ, όσο κι αν είναι βέβαιο ότι μπήκε σε στρεσογόνο κατάσταση μετά την εκτέλεση φάουλ του με τους Ρέιντζερς, στο 2-0 του «Άνφιλντ» για το Champions League.

Πρόκειται για σπουδαίο ταλέντο, αλλά, όπως είπε ο σχολιαστής του SkySports, η απουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο μπορεί να είναι ευεργετική. Σε αυτές τις πέντε-έξι εβδομάδες, που θα μείνει στο Μέρσεϊσαϊντ, μπορεί να διορθώσει όλα τα προβλήματα που έχει στο παιχνίδι του, αντί η ίδια η καθημερινότητα και η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση να τα κρύψουν κάτω από το χαλί.

Ο Αλεξάντερ-Άρνολντ, εν ολίγοις, ευκαιρία να πάει σε διεθνείς διοργανώσεις θα έχει. Αυτό που δεν θα έχει, είναι χρόνος για να αντιμετωπίσει τις δικές του αδυναμίες, προκειμένου να μπορεί να προσαρμόζεται σε άλλους τρόπους παιχνιδιού και όχι μόνο σε αυτόν της Λίβερπουλ του Κλοπ, ο οποίος είναι υφασμένος από την πιο αλαφροχέρα ράφτρα και αυτό αποδεικνύεται ως εξής: όταν κάτι δεν πάει καλά, η εικόνα που παρουσιάζεται μοιάζει με εκείνη της διάλυσης.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News