Αννα Συνοδινού: Στην πρώτη σειρά ο κύριος, η κυριά Μαρινάκη κι ο έρωτας για τον τριπλουνίστα

Θαρείς δεν ήταν μια κοινή θνητή. Ήταν κάτι διαφορετικό η Άννα Συνδινού. Το βιογραφικό της μιλά από μόνο του. Διαβάζουμε μεταξύ άλλων στις «Μεγάλες Μορφές 20 Αιώνων / Γιάννης Λάμψας – Αθήνα: Ελεύθερος Τύπος, 1996» ότι γεννήθηκε στο Λουτράκι στις 21 Νοέμβριο του 1927. Ήταν το όγδοο παιδί της οικογένειας Ιωάννη και Ιωάννας Συνοδινού.

Ο πατέρας της καταγόταν από την Αμοργό και η μητέρα από το Πιεμόντε της Ιταλίας, κόρη του Λουίζου και της Λουίζας Πιστόνο, που είχαν εγκατασταθεί στην Αλαμάνα επειδή ο Λ. Πιστόνο εκπροσωπούσε ιταλική κατασκευαστική εταιρία σιδηροδρόμων. Κατασκεύασε τη γέφυρα του Γοργοπόταμου και το συγκοινωνιακό δίκτυο του Πηλίου. Οι γονείς Συνοδινού αποκτήσαν οκτώ παιδιά: Η Ευδοκία και η Λουΐζα έγιναν ράπτριες, ο Μιχαήλ τυπογράφος, ο Δημοσθένης ζωγράφος, ο Νίκος μουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Λυρικής Σκηνής.

Η Άννα έγινε ηθοποιός. Οι γονείς, για να θρέψουν τα 8 παιδιά, νοίκιαζαν ξενοδοχεία όπου υπήρχε φθηνός ύπνος και καλή τροφή. Τα παιδιά μεγάλωσαν σε ειρηνική ατμόσφαιρα και ελευθερία. Σπούδασαν με τα μέσα της εποχής. Έλαβαν μέρος σε Αντίσταση, πολέμους, κοινωνικοπολιτικούς αγώνες. Ο πατέρας είχε ηρωική δράση στην απελευθέρωση του Μπιζανίου.

Υποκριτική, ραπτική, μπαλέτο, μουσική…

Η Άννα μεγάλωσε με σπάνια προστασία και αγάπη. Σπούδασε στην Αθήνα, στο γυμνάσιο και στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου (1946-49), όπου και αρίστευσε. Έμαθε τη ραπτική τέχνη και το νοικοκυριό. Σπούδασε μπαλέτο στου Μοριάνωφ, μουσική και κιθάρα με τον Μηλιαρέση και βυζαντινή μουσική με τον Τσατσαρώνη. Η μητέρα της Άννας είχε βαπτιστεί Ορθόδοξη κι όλη η οικογένεια ζούσε με βαθιά πίστη στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα, αλλά συγχρόνως υπήρχε μεγάλη ελευθερία ιδεών και αξιών.

Στους αγώνες κατά των ναζί, τρία από τα παιδιά εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν. Μετά το Εθνικό Θέατρο (όπου είχε δασκάλους τους Ροντήρη, Τερζάκη, Μελά, Καρθαίο, Μυράτ, Χορν), η Άννα ακολούθησε τη Μαρίκα Κοτοπούλη στο θέατρο «Ρεξ» (1950). Οι δάσκαλοί της την είχαν εκπαιδεύσει στο κλασικό θέατρο και ιδιαίτερα την πλούτισαν με γνώσεις για το αρχαίο ελληνικό δράμα…».

Ιδρύει το «Θέατρο Λυκαβηττού»

Θέλει πολλές αράδες το βιογραφικό της και πάλι είναι πιθανό να θεωρηθεί ελλιπές. Το 1965 ιδρύει το «Θέατρο Λυκαβηττού», με 3.500 θέσεις και υπέροχη ακουστική. Το 1967, με τη δικτατορία των συνταγματαρχών, το θέατρο Λυκαβηττού κατασχέθηκε με τον αναγκαστικό νόμο 242. Η Συνοδινού, που είχε μπει στην αντίσταση εναντίον της δικτατορίας, κάνει δηλώσεις σε ξένους ραδιοσταθμούς και τηλεοράσεις.

Διακόπτει τις εμφανίσεις της στη σκηνή επί 6 χρόνια ως διαμαρτυρία για την κατάσχεση του διαβατηρίου της, που την εμποδίζει να μεταβεί με το θίασό της στην Ευρώπη και ΗΠΑ για παραστάσεις σε πανεπιστήμια και μεγάλα θέατρα. Παραμένει στην Ελλάδα και εργάζεται ως δακτυλογράφος στο κατάστημα του συζύγου της Γιώργου Μαρινάκη. Στη μεταπολίτευση, εξαιτίας της αντιδικτατορικής δράσης της, η Αννα εκλέγεται βουλευτής στην Α’ περιφέρεια Αθηνών.

Εκλέγεται συνέχεια ως το 1989, οπότε υποβάλει παραίτηση από το αξίωμά της για λόγους αρχής και κοινοβουλευτικού ήθους, όταν ξεσπούν τα σκάνδαλα Κοσκωτά και αναφέρονται σ’ αυτά και βουλευτές. Επανέρχεται το 1990 στη Βουλή, με θριαμβευτική εκλογή, και την 1/3/1990 ξεσπά το σκάνδαλο πικετοφορίας μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου, απ’ όπου αποχωρεί θορυβωδώς, παραιτούμενη και από το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» διαμαρτυρόμενη για την έλλειψη και πάλι δημοσίου και κοινοβουλευτικού ήθους.

Μια ζωη γεμάτη… παράσημα

Το 1986 είχε εκλεγεί, επί δημαρχίας Μ. Έβερτ, και δημοτική σύμβουλος… Έπαιξε σε ξένες ταινίες και σε 4 ελληνικές και στην τηλεόραση έπαιξε σε θεατρικά έργα και σε σειρές. Αρθρογράφησε σε εφημερίδες και στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα». Η Άννα Συνοδινού παρασημοφορήθηκε με διακρίσεις Γαλλίας, Δανίας, Ιταλίας και Λιβάνου. Έλαβε τη διάκριση της Ευποιΐας και τον Ταξιάρχη Φοίνικος της ελληνικής πολιτείας. Τιμήθηκε με το Έπαθλο Πιραντέλλο και δύο φορές με το Έπαθλο Μαρίκας Κοτοπούλη.

Περί έρωτος…

Ήταν κάτι διαφορετικό η Άννα Συνδινού αναφέρθηκε στον πρόλογο. Μια κουβέντα περί έρωτος δείχνει ότι διαφορετικά ερωτευόταν. Για τη σχέση της με τον σύζυγό της Γιώργο Μαρινάκη είχε πει στην ΕΡΤ: «Πιστεύω ότι στη σχέση δύο ανθρώπων, το πιο σημαντικό είναι η απόλυτη ειλικρίνεια. Τι μας ένωσε με τον κ. Μαρινάκη; Νομίζω ότι μας ένωσε μια κοινή ορμή περισσότερο από την προσωπική, του έρωτα την έλξη, των ανθρώπων που ερωτεύονται με τον υπέροχο αλλά πολύ κοινό τρόπο, μας ένωσε ένας κοινός αγώνας γύρω από τον ελληνικό πολιτισμό».

Η Άννα Συνοδινού είχε αναφερθεί στην γνωριμία του. Έπαιζε στην αρχαία τραγωδία της Ορέστειας σε μια μεγάλη περιοδεία στη Μεσόγειο… «Πάμε στη Θεσσαλονίκη όπου εκεί στην πρώτη σειρά, από τους πιο θεατρόφιλους θεατάς είναι ο κύριος και η κυρία Γεωργίου Μαρινάκη στη Θεσσαλονίκη. Ένα ζεύγος χαριτωμένο με ένα κορίτσι, τη Μαίρη και ο κύριος Μαρινάκης μετά κατεβαίνει στην Αθήνα και γνωριζόμαστε περισσότερο. Και το 1956 ο κ. Μαρινάκης έχει ήδη πάρει το διαζύγιό του και παντρευόμαστε».

Το 1956 ο Γιώργος Μαρινάκης ήταν 35 ετών και ήταν ένας εξαιρετικός τριπλουνίστας. Στο βιογραφικό του στον σύλλογο Αλατσιατών -τα Αλάτσατα είναι πόλη στη Χερσόνησο της Ερυθραίας της επαρχίας της Σμύρνης στη Μικρά Ασία – διαβάζουμε: «Ο Γεώργιος Μαρινάκης του Κωνσταντίνου και της Κυριακής, το γένος Γκίρδη γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1921 στα Αλάτσατα. Ο πατέρας του το 1922 έμεινε αιχμάλωτος των Τούρκων και χάθηκε οριστικά. Ο Γιώργος με τη μητέρα του Γιασεμή και τα αδέλφια του εγκαταστάθηκαν στο Παγκράτι.

Τον «ξέχασε» ο ΣΕΓΑΣ

Από παιδί ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Από το 1938 έως το 1952 στέφθηκε πολλές φορές Πανελληνιονίκης στο Άλμα εις Μήκος. Διετέλεσε μέλος Δ.Σ. του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. και επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος του Γυμναστικού Συλλόγου. Έγινε αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ο.Π.Α.Π.. και υπήρξε κύριος συντελεστής της εφαρμογής του ΛΟΤΤΟ.

Το 1956 ήλθε σε δεύτερο γάμο με την ηθοποιό Άννα Συνοδινού. Από τον πρώτο του γάμο είχε μια κόρη και δυο εγγόνια. Έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2009 σε ηλικία 88 ετών».

Ο Γεώργιος Μαρινάκης ήταν ένας ένας εξαιρετικός τριπλουνίστας, ο οποίος πέθανε στις 9 Απριλίου 2009. Στην κηδεία του ο ΣΕΓΑΣ δεν είχε καταθέσει στεφάνι, ούτε εξέδωσε ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα του, γεγονός που είχε προκαλέσει σχόλια. Ο Γιώργος Μαρινάκης αρθρογραφούσε συχνά κατά της εμπορικότητας των Ολυμπιακών Αγώνων, τη διαφθορά στη ΔΟΕ και το γεγονός ότι η Έλληνες αντιπρόσωποι στη ΔΟΕ υπέγραψαν να μεταφερθούν τα ελληνικά κειμήλια στο μουσείο της Λωζάνης. Η Άννα Συνοδινού πέθανε στις 7 Ιανουαρίου 2016.

2020: Ο Καμερουνέζος Youssoufa Moukoko μπαίνει αλλαγή στο 85ο λεπτό της αναμέτρησης Borussia Dortmund – Hertha Berlin 5-2 και γίνεται ο νεότερος παίκτης στην ιστορία της Bundesliga σε ηλικία 16 ετών και 1 ημέρας σπάζοντας το ρεκόρ του Nuri Shaheen που είχε παίξει με την Dortmund τη σεζόν 2005-06 σε ηλικία 16 ετών, 11 μηνών και 1 ημέρας.

2012: O Αμερικανός γκαρντ του Grinnell College Jack Taylor σε αναμέτρηση της τρίτης κατηγορίας του NCAA εναντίον του Faith Baptist Bible College (179-104) σημειώνει 138 πόντους δημιουργώντας ρεκόρ για το NCAA. Συγκεκριμένα, αγωνίστηκε για 36′ και για να φτάσει στους 138 πόντους σούταρε 7/10 βολές, 25/37 δίποντα και 27/71 τρίποντα!

Έτσι γίνεται ο πρώτος που καταρρίπτει το 52χρονο ρεκόρ σκοραρίσματος στην ιστορία του πρωταθλήματος των Λυκείων που κατείχε ο Danny Heater του Burnsville όταν στις 26/1/1960 είχε σκοράρει 135 πόντους στην νίκη της ομάδας του με 173-49 επί του Widen καθώς και το ρεκόρ σκοραρίσματος του NCAA που κατείχε ο Bevo Francis του Rio Grande όταν το 1954 είχε σημειώσει 113 εναντίον του Hillsdale.

Σαν Σήμερα: Τι συνέβη στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 21 Νοεμβρίου

2010: Η Λάρισα δίνει τον τελευταίο της αγώνα στο Στάδιο Αλκαζάρ χάνοντας από τον Πανιώνιο με 0-1. Η ομάδα της Θεσσαλίας θα αλλάξει έδρα και στις 5/12/210 θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στο νέο της γήπεδο, το AEL FC ARENA, εναντίον του ΠΑΟΚ.

1995: Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Άρσης Βαρών που διεξάγεται στην Κίνα ο Πύρρος Δήμας θριαμβεύει με 2 χρυσά, 1 αργυρό και ένα παγκόσμιο ρεκόρ σηκώνοντας 212 κιλά στο ζετέ.

Ο Κάχι Καχιασβίλι σαρώνει στα 99 κιλά με 2 χρυσά, 1 χάλκινο, 3 πανελλήνια ρεκόρ και ισοφάριση του παγκοσμίου ρεκόρ στο ζετέ, ο Βαλέριος Λεωνίδης κερδίζει 3 αργυρά, ο Βίκτωρ Μήτρου 2 χάλκινα, η Γιώτα Αντωνοπούλου 3 χάλκινα στα 83 κιλά και η Μαρία Χριστοφορίδου 1 χάλκινο μετάλλιο
21/11/1992 Πρώτη εμφάνιση του Νίκου Γκάλη με τα χρώματα του ΠΑΟ εναντίον του Άρη (ΠΑΟ-Άρης 82-70).

1992: Ο Αμερικανός γκαρντ του Ηρακλή Steve Burtt παίζει τον τελευταίο του αγώνα στην Ελλάδα εναντίον του Σπόρτιγκ στα Πατήσια για την 9η αγωνιστική και σημειώνει τους 36 από τους 78 πόντους της ομάδας του. Λίγες ημέρες μετά, θα συλληφθεί στο αεροδρόμιο για κατοχή ναρκωτικών και θα απελαθεί.

1991: Ο Γάλλος Gerard d’ Aboville φτάνει στις ΗΠΑ από την Ασία έχοντας διασχίσει ολόκληρο τον Ειρηνικό Ωκεανό κωπηλατώντας. Ξεκίνησε στις 11/7 και ταξίδεψε 6.300 μίλια.

1988: Μέλος της θρυλικής ομάδας των NY Yankees, ο 85χρονος Carl Hubbell πεθαίνει στο νοσοκομείο όπου είχε μεταφερθεί μετά από αυτοκινητικό ατύχημα δυο ημέρες νωρίτερα.

Ο 55χρονος Κάζιμιρ Γκόρσκι υπογράφει με τον Παναθηναϊκό

1976: Ο 55χρονος Κάζιμιρ Γκόρσκι, προπονητής της Εθνικής Πολωνίας υπογράφει με τον Παναθηναϊκό διαδεχόμενος τον Αϊμορέ Μορέϊρα, που παρότι επιτυχημένος με την εθνική Βραζιλίας δεν πήρε το πρωτάθλημα με τον ΠΑΟ την προηγούμενη σεζόν ενώ ξεκίνησε πολύ άσχημα την τρέχουσα με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί από τον Αντώνη Μηγιάκη και τον Νίκο Τζουνάκο.

1959: Πεθαίνει, μετά από διπλή καρδιακή προσβολή, σε ηλικία μόλις 50 ετών, ο Μαξ Μπάερ, παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών, που όταν αποσύρθηκε ακολούθησε επιτυχημένη καριέρα ηθοποιού. Στη διάρκεια της πυγμαχικής καριέρας του έδωσε 84 αγώνες, νίκησε στους 72 και ηττήθηκε στους 12, ενώ έπαιξε σε περισσότερες από 20 ταινίες και πολλές τηλεοπτικές σειρές.

1914: Το Yale Bowl, έδρα της ομάδας ποδοσφαίρου του Yale University, ανοίγει τις πύλες του στο New Haven του Connecticut. Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Charles A. Ferry και είναι το πρώτο στάδιο σε σχήμα αμφιθεάτρου στις ΗΠΑ αποτελώντας έμπνευση για την σχεδίαση τέτοιων σταδίων, όπως του Los Angeles Memorial Coliseum, του Rose Bowl και του Michigan Stadium.

1888: Αποφασίζεται στην Αγγλία ότι η νίκη στο ποδόσφαιρο ισοδυναμεί με δύο βαθμούς, η ήττα με μηδέν και η ισοπαλία με ένα. Οι πρώτοι αγώνες παίζονται στις 8/9/1888 αλλά θα περάσει ένας αιώνας περίπου για να αλλάξει το σύστημα σε 3-0-1.