Μουντιάλ 1986: Εζακί Μπαντού, ο Μαροκινός τερματοφύλακας που έτρεμαν οι αντίπαλοι

Στην έκτη συμμετοχή του σε Παγκόσμιο Κύπελλο, το Μαρόκο κατάφερε μόλις για δεύτερη φορά να περάσει στη φάση των «16», τερματίζοντας μπροστά από την Κροατία και το Βέλγιο! Η πρώτη ήταν το 1986 στο Μεξικό…

Η πορεία των «Λιονταριών του Άτλαντα» στο Κατάρ με την ομάδα του ’86 έχει πολλά κοινά. Και οι δύο προκρίθηκαν αήττητες από τη φάση των ομίλων, έχοντας δεχτεί μόλις ένα τέρμα. Έπειτα και η αρμάδα του Βραζιλιάνου Ζοσέ Φαρία είχε πρωτεύει σε έναν πολύ απαιτητικό όμιλο που περιλάμβανε την Αγγλία, την 3η του Μουντιάλ του 1982 Πολωνία και την ημι-φιναλίστ του Euro 1984 Πορτογαλία!

Στο «λάκο με τα λιοντάρια» του 1986 το Μαρόκο αποδείχτηκε… Lion King

Σε εκείνα τα τρία μεγάλα ματς, το Μαρόκο ξεκίνησε με λευκή ισοπαλία με την Πολωνία του Μπόνιεκ, ακολούθησε άλλο ένα 0-0 με την Αγγλία του Λίνεκερ και την τελευταία αγωνιστική διέλυσε με 3-1 τους Πορτογάλους του Φούτρε και του Φερνάντο Γκόμες που έφυγε από κοντά μας την περασμένη εβδομάδα.

Το γκολ των Λουζιτανών σημειώθηκε μάλιστα στο 80′ με το σκορ ήδη στο 3-0 και το ματς να έχει ουσιαστικά κριθεί.

Στο δε ματς της φάσης των 16 κόντρα στη φιναλίστ του 1982, που έφτασε στον τελικό και το 1986, Δυτική Γερμανία, το Μαρόκο έπεσε από ένα τραγικό λάθος των παικτών του τείχους  σε εκτέλεση φάουλ του Ματέους στο 88′. Οι Δυτικογερμανοί νίκησαν με 1-0.

Η κολώνα της ομάδας του ’86 ήταν ο Ζακί

Κύριος… υπεύθυνος για αυτήν την εκπληκτική πορεία του Μαρόκου ήταν ένας θηριώδης γκολκίπερ που οι αντίπαλοι τα… χρειαζόντουσαν όποτε τον έβλεπαν, ο Εζακί Μπαντού ή απλά Ζακί.

Έχοντας ήδη ανακηρυχθεί δύο φορές καλύτερος ποδοσφαιριστής στο Μαρόκο αγωνιζόμενος στην Γουιντάντ Καζαμπλάνκα και με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες, αλλά και με μια δεύτερη θέση στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής την ίδια χρονιά, ο Ζακί έκανε το τουρνουά της ζωής του στο Μεξικό.

Από τα προκριματικά της Αφρικής είχε φανεί ότι θα ήταν η κολώνα του Μαρόκου, καθώς δέχτηκε μόνο ένα μόνο γκολ, κι αυτό στη ρεβάνς του τελικού γύρου με τη Λιβύη κι αφού είχε προηγηθεί ένα 3-0 στην Καζαμπλάνκα.

Στο Μεξικό αξέχαστη θα μείνει η επέμβασή του στην προσπάθεια του Ρουμενίγκε (στο βίντεο στο 0.33”).

Από το Μεξικό στο μαγικό κόσμο της La Liga

Οι εμφανίσεις του Ζακί στο Μουντιάλ του Μεξικού, του έδωσαν τον τίτλο του καλύτερου Αφρικανού παίκτη για το 1986 και αποτέλεσαν το διαβατήριό του για τη Μαγιόρκα και την Primera División της Ισπανίας, σε μια εποχή όπου οι ομάδες είχαν δικαίωμα απόκτησης μόλις δύο ξένων παικτών.

Μόνο ο Καμερουνέζος Τόμας Ενκόνο είχε κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου για λογαριασμό των Αφρικανών τερματοφυλάκων, το 1979 και το 1982. Κι αυτός τον είχε εξαργυρώσει με μεταγραφή στην Εσπανιόλ.

Ο Ζακί έμεινε στις Βαλεαρίδες μέχρι το 1992 καταγράφοντας 190 συμμετοχές, ενώ αναδείχτηκε τρεις φορές καλύτερος τερματοφύλακας στη La Liga.

Αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο το 1993 σε ηλικία 34 ετών έχοντας αγωνιστεί 118 φορές με την εθνική ομάδα και έχοντας τον ανεπίσημο τίτλο του καλύτερου Αφρικανού τερματοφύλακα του 20ου αιώνα από την IFFHS.

Κανείς δεν έχει ξεχάσει τον Ζακί

Ο Ζακί επέλεξε να γίνει άμεσα προπονητής, αλλά δεν στέριωσε πουθενά. Η ομοσπονδία του Μαρόκου τον έχρισε  ομοσπονδιακό δύο φορές, την περίοδο 2002-05 και 2014-16. Σήμερα, είναι προπονητής στην Τανγκέρη.

Τα κατορθώματά του στα γήπεδα, ως τερματοφύλακας, ωστόσο, παραμένουν θρυλικά και περνούν από γενιά σε γενιά σαν παραμύθι. Γι’ αυτό και στην ψηφοφορία του επίσημου λογαριασμού της FIFA στο twitter για τους γαλλόφωνους, ο Μπαντού Εζακί συγκέντρωσε το 31% των ψήφων μπροστά από τους Καμερουνέζος Ενκόνο και Μπελ και τον Αιγύπτιο Ελ Χαντάρι.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News