Παγκόσμιο Κύπελλο 2022: Το δεύτερο πέναλτι του Χάρι Κέιν μέρος της παράδοσης

Το δεύτερο πέναλτι του Χάρι Κέιν. Η γλώσσα του σώματος. Η εμβρυακή Αγγλία, παραπατούσα σε ακόμα έναν ένδοξο εφιάλτη της ένα απροσδόκητο Σάββατο Δεκεμβρίου.

Ουδείς στη «Γηραιά Αλβιόνα», με όμικρον ή ωμέγα, είχε προβλέψει τον Δεκέμβριο για μήνα λύπης. Ουδείς είχε διαδεί ότι στην Αγγλία, με την εθνική ομάδα να οδεύει προς την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2022, θα ήταν χειμώνας και οι εποχές ουδεμία σημασία θα είχαν, επειδή θα την πατούσε ξανά.

Ήταν 56 τα χρόνια και τώρα θα είναι 60. Άλλη μια προσπάθεια στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό, δεκάδες εθελοτυφλούντες. Στα 20, ήταν αυτός ο αλήτης, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που έβαλε το χέρι του για να μας βγάλει από την τροχιά μας και έπειτα, καταρρακωμένους, μας πέρασε όλους.

Στα 40, ήταν αυτό το τσογλάνι, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που του δώσαμε παντεσπάνι να φάει και αυτός στην πρώτη ευκαιρία του, κλασικό χαμίνι και πτωχός, σχεδόν μακάριος, τω πνεύματι, έδωσε το συμπαίκτη του, ένα φίλο του, και μετά έκλεσε το μάτι του στον πάγκο.

Οποία χρεοκοπία του πνεύματος, να φύγουμε από τη Γερμανία έκπτωτοι άγγελοι στο κυνήγι της κρυμμένης ρομφαίας.

Μετά τον τελικό του Euro 2021 με την Ιταλία

Τρίτη εικοσαετία πλησιάζει, και ποιος ξέρει τι άλλο πόνο θα χρειαστεί να κρύψουμε πίσω από το φακιδοειδές προφίλ μας. Δεν μπορούμε να σου απαντήσουμε ακριβώς πότε αναγνωρίσαμε ότι ο Χάρι Κέιν θα έχανε το πέναλτι, αν ήταν την ώρα που έκανε την ίδια εκκίνηση με την πρώτη εκτέλεση, λες και ήταν υιοθετημένο παιδί των Ίνκας, τη στιγμή που έπαιρνε ανάσα ή στο σημείο που χτύπησε την μπάλα με ένα είδος, ας παραδεχθούμε, απελπισίας.

Αν ο Χάρι Κέιν, ο άνθρωπος που θα γινόταν ο κορυφαίος αρχηγός που είχαμε ποτέ, τιμωρήθηκε επειδή η βασίλισσα Ελισάβετ, κοιμωμένη εκ της δεύτερης του Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους, έδεσε με ξόρκι μια κατάρα που θα μας ακολουθούσε (μοιάζει) στον αιώνα τον άπαντα, μη αποδεχόμενη να κάνει ιππότη τον πραγματικά εμβληματικό αρχηγό μας, Μπόμπι Μουρ, ή αν απλώς αυτές είναι οι Γραφές, να μη γίνει ποτέ η Αγγλία πρωταθλήτρια κόσμου.

Ναι, τώρα μπορούμε να πούμε ότι ήμαστε η καλύτερη ομάδα σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Πατήσαμε την πρωταθλήτρια κόσμου, σβήσαμε την εύφλεκτη ρουκέτα της, αλλοιώσαμε το σοβινισμό της και τακτικά επικρατήσαμε. Ότι μπαίνουμε στο αεροπλάνο και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, υπάγεται σε μια φιλοξενία που μονο ο Σαδισμός, ο οποίος, χαχα τι λογοπαίγνιο, έχει γαλλική ρίζα, μπορούσε να μας επιφυλάξει.

Και τι δεν έχουμε ζήσει από απώλεια και αφόρητο πόνο: τον Πίτερ Μπονέτι αντί του Γκόρντον Μπανκς το 1970, τον Γιαν Τομασέφσκι το 1974, τον Κέβιν Κίγκαν και τον Τρέβορ Μπρούκινγκ να χάνουν κλασικές ευκαρίες με την Ισπανία το 1982.

Ο Πολ Γκασκόιν κλαίει μετά την κίτρινη κάρτα που δέχθηκε στον ημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1990 με τη Δυτική Γερμανία

Τον Μαραντόνα να μας περιπαίζει σαν να ήμαστε μαριονέτες το 1986, τον Πολ Γκασκόιν να κλαίει για μια κίτρινη -και αυτό, αντί να τον ξεσκίσουμε στην κριτική, να μας λαβώνει την καρδιά ατελεύτητα- και τον Πολ Πιρς να σουτάρει στα πόδια του Δυτικογερμανού Μπόντο Ίγκνερ και τον Κρις Γουόντλ να σημαδεύει την παρθένα περιστερά το 1990.

Εκεί που εξοργιστήκαμε ήταν ότι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ έπεσε θύμα του Ντιέγκο Σιμεόνε το 1998. Ξέρεις γιατί; Θα μπορούσαμε να στήσουμε ολόκληρο καβγά με το γκολ του Σολ Κάμπελ που ακυρώθηκε, αλλά δεν έχει σημασία αυτό. Βγάλαμε ένα γλυπτό ανά τους αιώνες και άλλος να το φτάσει δεν πλησίασε.

Έγινε ποδοσφαιριστής για να καταστεί το θύμα μιας μηχανορραφίας και να μας προκαλέσει μεγάλη οδύνη. Και μετά ο Ροναλντίνιο κρέμασε τον Σίμαν και ο Κριστιάνο έδωσε τον Ρούνεϊ στον Ελιζόντο. Εντάξει, δεν είχαμε πάντα την ομαδάρα. Το 2010 το σουτ του Λάμπαρντ πέρασε δύο μέτρα τη γραμμή και το 2014 όντως δεν ήμαστε τίποτα σπουδαίο και μετά, στη Ρωσία, μας απέκλεισαν οι Κροάτες με φάση από πλάγιο και αααααργκ.

Ήρθε το δεύτερο πέναλτι και πήγε φυσικά ο Χάρι να το εκτελέσει. Δεν τον αγαπάμε περισσότερο από τους άλλους, αλλά τον σεβόμαστε ένα κλικ μακρύτερα. Είναι ο αρχηγός της καλύτερης ομάδας που είχαμε ποτέ. Είναι ο λόγος που η ομάδα μας είναι λίγο πιο ποιοτική από τις υπόλοιπες.

Ο Γουέιν Ρούνεϊ δέχεται την κόκκινη κάρτα από τον Οράσιο Ελιζόντο στον προημιτελικό της Αγγλίας με την Πορτογαλία το 2006

Το έψαξαν πολύ εκεί, στην Ομοσπονδία, για να κάνουν ένα μεγαλόπνοο πλάνο για την Εθνική. Την αναζωογόνησαν. Το 2014 και το 2016 κυριολεκτικά δεν βλεπόμασταν. Θα έπρεπε να είμαστε χαρούμενοι με όλα αυτά. Παίξαμε έναν ημιτελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου το 2018 και έναν τελικό Euro το 2021. Θα μπορούσαμε άνετα να έχουμε πάρει και τις δύο διοργανώσεις.

Ήμαστε η καλύτερη ομάδα το Σάββατο με τη Γαλλία. Αλλά σε σχεδόν όλα τα παιχνίδια που πονέσαμε, είχαμε επικρατήσει. Δεν ήμαστε ανώτεροι από τους Γερμανούς στον ημιτελικό της Ρώμης; Μήπως δεν έπρεπε να νικήσουμε με τους Αργεντινούς τότε που πιστέψαμε ότι ο Όουεν θα μας πήγαινε παραπέρα; Με τους Πορτογάλους, ακόμα και μετά την αποβολή του Ρούνεϊ; Μήπως μας είχαν κάνει φάση οι Κροάτες πριν το γκολ του Πέρισιτς;

Ο διαιτητής Γουίλτον Σαμπάιο δείχνει το σημείο του πέναλτι, με το οποίοι οι Άγγλοι ισοφάρισαν τον προημιτελικό

Γιατί, η διαιτησία; Πρωτόγνωρο δεν μας ήταν. Φυσικά, το χέρι του Μαραντόνα είναι η επιτομή της κλοπής, αλλά έχουμε δοκιμάσει από όλα: και κόκκινη από προβοκάτσια στον Μπέκαμ το 1998 με την Αργεντινή και ακυρωμένο γκολ του Κάμπελ στην παράταση εκείνου του παιχνιδιού και, φυσικά, το σουτ του Φρανκ Λάμπαρντ με τη Γερμανία το 2010, που η μπάλα πέρασε τη γραμμή δύο μέτρα και θα έκανε το 2-2 πριν βγει το ημίχρονο.

Έχουμε αποκλειστεί με όλους τους πιθανούς τρόπους, στα πέναλτι με την Πορτογαλία δύο φορές, στο Euro του 2004 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, με αποβολή και στα πέναλτι, με στα πέναλτι με παίκτες που μπήκαν αλλαγή για να σουτάρουν, όπως ο Τζέιμι Κάραγκερ το 2006 και οι Μάρκους Ράσφορντ και Τζέιντον Σάκο πέρυσι, στον τελικό του Euro, με φάουλ από τη σέντρα το 2002, με γκολ από πλάγιο άουτ το 2018, στους ομίλους το 2014.

Με δοκάρια του Κρις Γουόντλ και του Ντάρεν Άντερτον στην παράταση των ημιτελικών με τη Γερμανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1990 και στο Euro το 1996, χάσαμε από την Ιρλανδία το 1988, από τη Σουηδία το 1992, ο Φιλ Νέβιλ έκανε πέναλτι στον Νταν Πετρέσκου στο 90’ του παιχνιδιού με τη Ρουμανία το 2000 στη γραμμή του άουτ και αποκλειστήκαμε στους ομίλους, το 2012 στα πέναλτι από την Ιταλία και το 2016 χάσαμε σε νοκ άουτ ματς μέχρι και από την Ισλανδία!

Και τώρα με το χαμένο πέναλτι του Χάρι Κέιν. Ποιος ξέρει; Ίσως όταν τελειώσουν όλοι οι τρόποι που γίνεται να αποκλειστεί κάποιος, να πάρουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Η ζωή, όμως, έχει πολλή φαντασία και μοιάζει να την εξαντλεί όλοι πάνω στη δική μας αφέλεια.

Κι εμείς, σαν γνήσια μάνα που δεν θέλει να απογοητεύσει το άσωτο παιδί της, επιστρέφουμε για νέες περιπέτειες, να εξαντλήσουμε τα όριά μας στον πόνο και την προδοσία. Και ελπίζουμε κάθε φορά να είναι διαφορετική.

Δεν είναι.

Παγκόσμιο Κύπελλο 2022: Το δεύτερο πέναλτι του Χάρι Κέιν μέρος της παράδοσης

Η Αγγλία εξηνταρίζει χωρίς Παγκόσμιο Κύπελλο μετά τον αποκλεισμό με τη Γαλλία στον προημιτελικό του «Al Bayt» και το αφόρητο μαρτύριο των αφελών ηττών συνεχίζεται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ