Παγκόσμιο Κύπελλο: Ένα μαροκινό ρεκόρ από τη Γαλλία που δεν πρόκειται να καταρριφθεί

Το Μαρόκο έχει τις περισσότερες πρωτιές από κάθε άλλη αφρικανική ομάδα σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Είναιη πρώτη εθνική ομάδα στην ήπειρο που πήρε βαθμό στο Παγκόσμιο Κύπελλο, στις 11 Ιουνίου του 1970, όταν ήρθε ισόπαλη 1-1 με τη Βουλγαρία, στη Λεόν του Μεξικού, με το γκολ του Μαουχούμπ Γκαζουανί.

Επίσης, έχει την πρωτιά στις προκρίσεις, αφού πέρασε στη φάση των «16» του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1986, όταν έπειτα από δύο «λευκές» ισοπαλίες με Πολωνία και Αγγλία, νίκησε 3-1 την Πορτογαλία. Εκεί ηττήθηκε, 1-0 από τη Δυτική Γερμανία με το γκολ του Λόταρ Ματέους στο 88’, αλλά έσπασε το άβατο.

Αυτό συνέβη άλλωστε και το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου 2022, με το 1-0 επί της Πορτογαλίας στον προημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο Κατάρ. Το Μαρόκο έγινε η πρώτη αφρικανική ομάδα που έφτασε στους «4» και διεκδικεί την πρόκρισή της στον τελικό μίας διοργάνωσης, κάνοντας πράξη τα λόγια του πρώην προέδρου της FIFA, Σεπ Μπλάτερ, που το 2010 είχε δηλώσει ότι βλέπει μια ομάδα από την Αφρική να σηκώνει το κύπελλο.

Όμως, το Μαρόκο εμπλέκεται και σε ακόμα ένα ρεκόρ. Η σύνδεσή του με αυτό είναι μόνο έμμεση, αλλά υπάρχει. Έχει κατοχυρωθεί, άλλωστε, υπέρ της Γαλλίας, η οποία έχει μία και μοναδική πρωτιά σε Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά την πιο ξεχωριστή: όταν ο Λισιέν Λοράν σκόραρε στο 19’ της αναμέτρησης με το Μεξικό (4-1) στις 13 Ιουλίου του 1930, στο «Estadio Pocitos» του Μοντεβιδέο, έβαλε το πρώτο γκολ που σημειώθηκε ποτέ στη διοργάνωση.

Είναι η μόνη εξασφαλισμένη κορυφή των Γάλλων σε ένα παιχνίδι που συνεχώς διαμορφώνεται, όμως και η δεύτερη δεν είναι αμελητέα. Άλλωστε, δεν έχει πλησιάσει να σπάσει.

Ήταν ένας φορ γεννημένος στις 18 Αυγούστου του 1933 στο Μαρακές του Μαρόκου που το πραγματοποίησε. Ο Ζιστ Φοντέν, άγνωστος Χ καθώς είναι στο ποδόσφαιρο, δίχως τρομερές ιστορίες και μύθους να τον συνοδεύουν, είναι ο ποδοσφαιριστής που έχει βάλει τα περισσότερα γκολ σε μία διοργάνωση Παγκόσμιου Κυπέλλου. Σε έξι παιχνίδια της εθνικής Γαλλίας στη Σουηδία, το 1958, πέτυχε 13 τέρματα.

Έβαλε τρία στην πρεμιέρα, στο 7-3 επί της Παραγουάης, δύο στην ήττα από τη Γιουγκοσλαβία, 3-2, ένα ματς που σκόραρε δις και ο Τόζα Βεσελίνοβιτς, κατοπινά προπονητής πέντε ελληνικών ομάδων, με αξιοσημείωτη θητεία την τριετία του στον Ολυμπιακό από το 1977 έως το 1980, και ένα στη νίκη επί της Σκωτίας με σκορ 2-1.

Επιπλέον, έβαλε δύο γκολ στο 4-0 επί της Βορείου Ιρλανδίας, για τον προημιτελικό, το ένα από τα δύο, στην ήττα με σκορ 5-2 από τη Βραζιλία στον ημιτελικό της διοργάνωσης, το οποίο ήταν και το πρώτο που δέχθηκε η «σελεσάο» και τέσσερα στο εντυπωσιακό 6-3 επί της Δυτικής Γερμανίας στον ημιτελικό.

Εκείνη η Γαλλία, με ποδοσφαιριστές όπως ο Μαριάν Βισνιεσκί, ο Ροζέρ Πιαντονί και ο Ραϊμόν Κοπά ήταν μια ντελικάτη ομάδα, που έφτασε στην τρίτη θέση του κόσμου, κάτι που θα επαναλάμβανε το 1986, στο Μεξικό, πριν, τελικά, κατακτήσει το πρώτο τρόπαιό της το 1998.

Ο Φοντέν έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε όλα τα παιχνίδια της διοργάνωσης και πήρε την τρίτη θέση στη «Χρυσή Μπάλα» εκείνης της χρονιάς, όταν ο συμπατριώτης του, ο Κοπά εκ… Πολωνίας ορμώμενος, κατέκτησε το βραβείο και για το Κύπελλο Πρωταθλητριών που πήρε εκείνη τη χρονιά η Ρεάλ Μαδρίτης.

Μαροκινός στην καρδιά

Ο Φοντέν ήταν ούτως ή άλλως σεσημασμένος σκόρερ και ένα παράγωγο του μαροκινού ποδοσφαίρου, που δόθηκε με… κορδέλα στη Γαλλία κατά την εποχή του Προτεκτοράτου. Ο ίδιος, με Γάλλο πατέρα και Ισπανίδα μητέρα, έμαθε ποδόσφαιρο στο Μαρόκο και μετακόμισε στην Καζαμπλάνκα για να παρακολουθήσει μαθήματα στο Λισέ Λοτέ, το γαλλικό κολέγιο της περιοχής.

Έπαιξε στην ποδοσφαιρική ομάδα της Καζαμπλάνκα από το 1950 έως το 1953, όπου έδειξε τις δυνατότητές του στο σκοράρισμα, βάζοντας 62 γκολ σε 48 εμφανίσεις. Η επωδός θα ήταν μόνιμη, όπου κι αν έπαιξε ως τα 28 του, όταν ένας τραυματισμός τον ανάγκασε να αποσυρθεί: πέτυχε 42 σε 69 παιχνίδια με τη Νις, από το 1953 έως το 1956 και μετακόμισε στη Ρεμς, όπου συνάντησε τον Κοπά.

Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της σεζόν 1958-59, όπου η ομάδα του έφτασε στον τελικό και ηττήθηκε 2-0 από τη Ρεάλ Μαδρίτης στην οποία έπαιζε ο Κοπά, έβαλε 10 γκολ, ενώ με τη Ρεμς είχε συνολικά 122 τέρματα σε 131 εμφανίσεις. Μαζί της κέρδισε τα πρωταθλήματα το 1958 και το 1960, ενώ στο πρώτο έβαλε συνολικά 34 γκολ και ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στην Ευρώπη. Στην εθνική Γαλλίας σημείωσε 30 σε 21 παιχνίδια.

Το 1967, πέντε χρόνια μετά την αποχώρησή του, έγινε προπονητής στην εθνική Γαλλίας, όπου έμεινε στον πάγκο για… δύο φιλικά, στα οποία οι «τρικολόρ» ηττήθηκαν. Ανέλαβε τη Λουσόν, για τη σεζόν 1968-69, έπειτα κάθισε στον πάγκο της Παρί Σεν Ζερμέν για τρεις σεζόν, από το 1973 έως το 1976 και την περίοδο 1977-78 ανέλαβε την Τουλούζ.

Το κάλεσμα, όμως, από τη γενέτειρά του δεν τον άφησε αδιάφορο. Το 1978 έγινε ο ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ομάδας του Μαρόκου, σε μια θητεία που κρίνεται επιτυχημένη λόγω της τρίτης θέσης στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής το 1980.

Ο Φονταίν, που σε οκτώ μήνες θα κλείσει τα 90 του, θα πήγαινε σε Παγκόσμιο Κύπελλο ως προπονητής, όμως του στοίχισε ο αποκλεισμός στους προκριματικούς, οι οποίοι γίνονταν υπό τη μορφή διπλών παιχνιδιών, με το Καμερούν, το οποίο νίκησε 2-0 στην Κεντίρα και 2-1 στη Γιαουντέ, για να πάρει το εισιτήριο, για πρώτη φορά για το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αντικαταστάτης του Φονταίν ήταν ο Βραζιλιάνος Ζοσέ Φαρίας, ο οποίος θα οδηγούσε το Μαρόκο στην πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 και στο πέρασμα στη φάση των «16» του τουρνουά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News