ΠΑΟΚ: Κωνσταντέλιας και Μπίσεσβαρ, τα δυο άκρα… του Λουτσέσκου

Η αγωνιστική εικόνα του Γιάννη Κωνσταντέλια και του Ντιέγκο Μπίσεσβα είναι αυτές που μένουν από τη νίκη – πρόκριση του ΠΑΟΚ στην Καλαμάτα επί της τοπικής ομάδας με 2-0.

Από τη μια υπάρχει ο Γιάννης Κωνσταντέλιας. Προσωπικά, αρχίζω να σκέφτομαι πως θα πρέπει να σταματήσει να με εκπλήσσει αυτό το παιδί. Ίσως να είχα βάλει τον πήχη χαμηλά με αποτέλεσμα να με χαροποιούν τόσο πολύ αυτά που κάνει. Η εικόνα του στο γήπεδο δείχνει πως όλα αυτά που κάνει, είναι για εκείνος απλά μια μέρα στη δουλειά. Αυτό για το οποίο σίγουρα βγάζω το καπέλο στον «Ντέλια» είναι η παντελής απουσία διάθεσης αυτοπροβολής στο παιχνίδι.

Ο Κωνσταντέλιας είναι φαντεζί αλλά όχι υπερβολικός

Έχει αρκετές εντυπωσιακές ατομικές ενέργειες, αλλά ούτε μια παραπανίσια, ούτε μια αχρείαστη, ούτε από αυτές που λες «κοίτα τον τώρα, μας πουλάει τρέλα, θα μπορούσε να κάνει κάτι απλό και το έκανε φαντεζί για μας «γυαλίσει».  Για τον Κωνσταντέλια και τον αγωνιστικό του χαρακτήρα, αυτό ήταν ένα μεγάλο στοίχημα.

Ο Μπίσεσβαρ και οι άλλοι

Στην αντίπερα όχθη, ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ δεν μπόρεσε ούτε αυτή τη φορά να δώσει κάτι. Δεν μπόρεσε ούτε αυτή τη φορά να δώσει κάτι. Και, στο τέλος της συζήτησης που γίνεται και αφορά τον Μπίσεσβαρ, το πρόβλημά μου δεν είναι ο Σουριναμέζος. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του Λουτσέσκου. Να βρω μια δικαιολογία για τη νέα επιλογή του Μπίσεσβαρ. Τα έχω ακούσει αυτά τα «δε θέλει να χαλάει το γκρουπ», τα «να μην κάνει πολλές αλλαγές». Και πολλές φορές τα έχω καταγράψει και κάποιοι θεωρούν οτι τα ενστερνίζομαι επειδή τα μεταφέρω. Είναι πολύ απλοϊκό να  σκεφτώ «πόσο χειρότερα θα πήγαινε ο Κουαλιάτα ή ο Ρικάρντο;». Διότι μπορεί να σου πει ότι «αυτούς τους προστατεύω για να τους βάλω σε μια πιο «κανονική» 11άδα». Και πάλι όμως, δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη νέα εικόνα του Μπίσεσβαρ. Και το λέω με κάθε αγάπη και σεβασμό στον «Μπίσε».

Η εικόνα του Μουργκ

Τελευταία θα ήθελα να αναφερθώ στον Μουργκ. Θα ακουστεί λίγο μειωτικό, αλλά με την εικόνα που είχε ο Μπίσεσβαρ, δεν ήταν δύσκολο να φανεί καλός. Για τον Αυστριακό, αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι η διάθεσή του να παίξει, να κάνει πράγματα, να «φανεί». Και να μου πει κάποιος πως «παίζει για την πάρτι του, μπας και πάει πουθενά», ακόμα και έτσι να είναι, το έκανε σωστά, ενεργώντας ως κομμάτι του συνόλου και όχι σε φάση «να φανώ εγώ και δε με νοιάζει κανένας και τίποτα».

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News