Αργεντινή - Γαλλία 3-3 (4-2πεν.): 'Επος, ραψωδία και... ο Μέσι στην αιωνιότητα!

Εκπλήξεις στις ενδεκάδες των δύο φιναλίστ δεν είχαμε και από τη στιγμή που όλοι οι παίκτες ήταν διαθέσιμοι λογικό οι προπονητές να βάλουν τους καλύτερους. Σε τελικό και δη Παγκοσμίου Κυπέλλου βάζεις όλα τα αστέρια σου μέσα, η Αργεντινή ένα παραπάνω αφού και ο Ντι Μαρία ήταν στους βασικούς.

Στα πρώτα λεπτά τα νεύρα, ειδικά από πλευράς Αργεντινής, φάνηκαν τεντωμένα. Αρκετά φάουλ, με τον Πολωνό διαιτητή Σίμον Μαρτσίνιακ κάνει παρατηρήσεις στους παίκτες για να μη χαθεί ο έλεγχος από νωρίς.

Η γενικότερη αίσθηση, όσο περνούσαν τα λεπτά, έδειχνε… Αργεντινή. Αν και η κατοχή ήταν μοιρασμένη, οι Αργεντίνοι έμοιαζαν πιο επιθετικοί και πατούσαν περισσότερο στην αντίπαλη περιοχή.

Η Γαλλία, από την άλλη, προσπαθούσε να κυκλοφορήσει την μπάλα, δεν έδειχνε απειλητική και μέσα σε όλα βρέθηκε να κυνηγάει και το σκορ με ένα πέναλτι που δεδομένα θα περάσει στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων και θα αποτελεί θέμα συζήτησης. Από το… χέρι του Θεού… στο χέρι του Ντεμπελέ (πάντως άκρη δεν βγάλαμε αν τον βρίσκει στα πόδια, αλλά όλα αυτά θα τα συζητάμε από Δευτέρα και για τα επόμενα 4 χρόνια).

Ο Ντι Μαρία, λοιπόν, κέρδισε πέναλτι μετά από ένα… άγγιγμα του Ντεμπελέ, το VAR δεν παρενέβη και στο 23ο λεπτό ο Λιονέλ Μέσι ευστόχησε από την άσπρη βούλα, για το 1-0, ισοφαρίζοντας τα γκολ του σπουδαίου Πελέ σε Παγκόσμια Κύπελλα (12).

To γκολ προήλθε από στημένη φάση, αλλά έδειξε το πως έπαιζε η Αργεντινή, γέρνοντας προς τα αριστερά λόγω της παρουσίας του Ντι Μαρία. Αυτόν έψαχνε διαρκώς ο Μέσι, αυτός ήταν που έβαζε δύσκολα στους Γάλλους και κέρδισε το πέναλτι.

Στο 36′ ήταν αυτός που έδωσε αέρα δύο τερμάτων στην Αργεντινη. Εξαιρετική αντεπίθεση, ο Μέσι έτρεξε στον κενό χώρο, έδωσε πάρε-βάλε πάσα στον Ντι Μαρία και αυτός με πλασέ απέναντι στον Λιορίς “έγραψε” το 2-0.

Η απάντηση των Γάλλων μέχρι το τέλος του πρώτου ημιχρόνου δεν ήρθε ποτέ, ούτε καν σε μία ευκαιρία έτσι για το γαμώτο. Η απάντηση ήρθε από τον Ντεσάν που δεν δίστασε να κάνει δύο αλλαγές στο 41ο λεπτό. Έξω Ζιρού και Ντεμπελέ, μέσα Τουράμ και Κόλο Μουανί μπας και βρει προκοπή στην επίθεση. Στην ανύπαρκτη επίθεση για να το θέσουμε καλύτερα. “Σουτάρετε κι ας έχει παίκτες” που θα ‘λεγε ο αείμνηστος Αλκέτας Παναγούλιας.

Για να καταλάβετε το μέγεθος της ανυπαρξίας της Γαλλίας στο πρώτο μέρος, δεν μπόρεσε να καταγράψει τελική ή έστω επαφή εντός περιοχής της Αργεντινής σε ολόκληρο το 1ο ημίχρονο!

Στο δεύτερο μέρος η Αργεντινή συνέχισε να έχει το μαχαίρι στα δόντια και η Γαλλία να ζει το δικός της… 1998, αλλά από την ανάποδη. Οι Γάλλοι είχαν πάθει… Βραζιλία και δεν είχαν σφυγμό σε αντίθεση με τους αντιπάλους που ο σφυγμός της “έσκιζε” τη φανέλα από την ανυπομονησία.

Η ομάδα του Σκαλόνι διαχειριζόταν άψογα τον τελικό και είχαν αρχίσει και η… μίνι φιέστα (αποθέωση στην αλλαγή του Ντι Μαρία).

Προφανώς σε αυτό… βοηθούσε η Γαλλία που έψαχνε τρόπο να γίνει απειλητική, να δώσει κάτι για να “αναστήσει” τους φιλάθλους της που έβλεπαν το… Βατερλώ και δεν το πίστευαν.

Η πρώτη φορά που είδαμε κάτι από Γαλλία ήταν στο 71′ με προσωπική ενέργεια του Εμπαπέ, αλλά η κατάληξη ήταν ένα σουτ που έφυγε άουτ. Ηταν πάντως το πρώτο δείγμα σε ολόκληρο το τελικό της Γαλλίας και της αντίδρασης που εναγωνίως αναζητούσε για το come back.

Στο 81′, όμως, βρήκε τη χαραμάδα ελπίδας για την ανατροπή με το εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Εμπαπέ. Προηγήθηκε το μαρκάρισμα του Οταμέντι στον Κόλο Μουανί, η εσχάτη των ποινών και η ψυχραιμία του επιθετικού της Παρί για τη μείωση του σκορ.

Και σα να μην έφτανε αυτό, ένα λεπτό μετά, κόντρα στη ροή του ματς και κόντρα σε ό,τι γράφαμε στις προηγούμενες παραγράφους, ο Κιλιάν Εμπαπέ έβαλε τον μεγάλο τελικό ξανά στην αφετηρία.
Ο Κομάν έκλεψε από τον Μέσι, σέντραρε, ο Εμπαπέ έδωσε κεφαλιά πάσα στον Τουράμ, αυτός του ξαναέδωσε την μπάλα και με προβολή πέτυχε με τρομερό τρόπο το 2-2!

Και για να καταλάβετε το μέγεθος αυτό που πέτυχε η Γαλλία είναι ότι το κατάφερε με Ζιρού και Γκριεζμάν στον πάγκο και τον Ντεσάν να ρισκάρει και να δικαιώνεται με τις αλλαγές του. Έχοντας, βέβαια, αυτόν τον υπερπαίκτη, τον Εμπαπέ, που λίγο ήθελε να βρει τον τρόπο, τον βρήκε και έστειλε τον μεγάλο τελικό στην παράταση. Λίγο έλειψε να στείλει τους Αργεντινούς στο… νοσοκομείο, αφού στις καθυστερήσεις άγγιξε την απόλυτη ανατροπή και το 3-2. Τη δική του ευκαιρία για… εμφράγματα είχε και ο Μέσι στις καθυστερήσεις που είδε τον Λιορίς να διώχνει εντυπωσιακά το σουτ που επιχείρησε.

Στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης οι “τρικολόρ” ήταν αυτοί που είχαν “ντυθεί” Αργεντινή, με το μαχαίρι στα δόντια, πιέζοντας τους αντιπάλους, αλλά η Αργεντινή βρήκε δύο φάσεις στα τελευταία λεπτά για να πάρει ξανά το προβάδισμα.

Στο δεύτερο ό,τι δεν κατάφεραν οι συμπαίκτες του το έκανε ο Μέσι. Στο 108ο λεπτό, μετά από ωραία αντεπίθεση, ο σούπερ σταρ της Παρί πήρε το ριμπάουντ σε φάση διαρκείας και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα από κοντά, παρά την προσπάθεια του Καντέ να διώξει (έδιωξε, αλλά η μπάλα είχε περάσει πεντακάθαρα τη γραμμή).

Περιμένετε, όμως. Το ματς δεν είχε τελειώσει. Ο σεναριογράφος του τελικού είχε σκεφτεί την πιο ακραία και ανατρεπτική ιστορία. Και αυτή η ιστορία ήθελε πρωταγωνιστή τον Κιλιάν Εμπαπέ, ο οποίος με χατ-τρικ στο 117′, με δεύτερο πέναλτι, ισοφάρισε σε 3-3, στέλνοντας τον τελικό στη διαδικασία των πέναλτι.

Για επιμύθιο της παράτασης η τεράστια ευκαιρία του Κόλο Μουανί για να κάνει το 4-3. ‘Η, για να το θέσουμε καλύτερα, η τεράστια επέμβαση του Μαρτίνες στο τετ α τετ, που έστειλε τη ματσάρα στα πέναλτι.

Στη “ρώσικη” ρουλέτα η ο Θεός ήταν η Αργεντινή και όπου Θεός βάλτε Μαραντόνα. Ο Μαρτίνες έπιασε το πέναλτι του Κομάν, ο Τσουαμενί έστειλε την μπάλα άουτ και ο Μοντιέλ γράφοντας το 4-2 χάρισε στην Αργεντινή το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της, στον καλύτερο τελικό όλων των εποχών!

Η διαδικασία των πέναλτι:

Εμπαπέ 1-0
Μέσι 1-1
Ο Μαρτίνες έπιασε το πέναλτι του Κομάν 1-1
Ντιμπάλα 2-1
Άουτ ο Τσουαμενί 2-1
Παρέδες 3-1
Κόλο Μουανί 3-2
Μοντιέλ 4-2

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News