Παγκόσμιο Κύπελλο 2022: Η μέρα που ο Μέσι σφράγισε την κορυφή δεν επιδέχεται μαθήματα πολιτισμού

Το παιχνίδι είχε τελειώσει και ο Λιονέλ Μέσι είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όπου Αργεντινός ανά τον κόσμο, οι ζητωκραυγές πήραν τη θέση των ουρλιαχτών της οργής. Οι υποστηρικτές της εθνικής ομάδας ένιωσαν ανακούφιση και λύτρωση και ένα άδειασμα. Οι φανατικοί του Ντιέγκο Μαραντόνα, όμως, αισθάνθηκαν ένα μικρό σφίξιμο.

Το πέναλτι του 25χρονου Γκονσάλο Μοντιέλ στη διαδικασία του τελικού με τη Γαλλία, ήταν η στιγμή που ο Ντιέγκο Μαραντόνα έπαψε να είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών. Ήταν ακριβώς μία στιγμή που το καθόρισε, εξαιρετικά σπάνιο στα σπορ και τη ζωή.

Ο Ούγκο Γιορίς έπεσε στην αριστερή του γωνία, η μπάλα δεξιά, ο Μοντιέλ περπάτησε, χρειάστηκαν περίπου δύο δευτερόλεπτα για να σηκώσει τη φανέλα στο πρόσωπο, η πρώτιστη συνειδητοποίηση για μια έντονη κατάσταση που στο ποδόσφαιρο αποκτά τον πλέον δραματικό χαρακτήρα, ο Μέσι έπεσε στα γόνατα. Ήταν, πια, παγκόσμιος πρωταθλητής.

Θα αποχωρήσει ως παγκόσμιος πρωταθλητής. Θα αποχωρήσει ως «μεχόρ ντε λα ιστόρια». Ο Μέσι έγινε στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2022 οριστικά ο κορυφαίος όλων των εποχών. Τρεις μέρες αργότερα, φέρεται να συμφώνησε προφορικά με την Παρί Σεν Ζερμέν για να παραμείνει έως και το 2024.

Οι οπαδοί του Μαραντόνα, που σε μεγάλο βαθμό υποστηρίζουν Αργεντινή, απέκτησαν ξαφνικά γκαντική υπόσταση. «Τι σημασία έχει ποιος είναι ο καλύτερος», «τσακώνονται τα πρόβατα για το ποιος είναι ο καλύτερος», «ας πανηγυρίσουμε για την Αργεντινή».

Όοοχι. Θα καθίσετε εδώ, σιγά σιγά, και θα υποστείτε τη βάσανο της παραδοχής. Για μαζευτείτε. Οι περισσότεροι από εσάς είχατε σηκώσει και κινούσατε περιπαθώς τη σημαία του καλύτερου. «Ο Μέσι είναι λούζερ», ο «Μέσι δεν έχει πάρει Παγκόσμιο Κύπελλο», «ο Μέσι δεν είναι Αργεντινός», «ο Μαραντόνα οδήγησε την Αργεντινή στο Παγκόσμιο Κύπελλο και το σήκωσε».

Αυτή ήταν η μόνη αμφισβήτηση. Το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το τρόπαιο του πρωταθλητή κόσμου, που ο Λιονέλ Μέσι δεν είχε κατακτήσει. Η δημοσιογράφος που του είπε ότι έκανε περήφανη εκείνη και τους συμπατριώτες της δεν έλεγε ψέματα, αλλά θα πρέπει να φανταστεί κάποιος άδειους τους δρόμους του Μπουένος Άιρες επειδή ο Κολό Μουανί βρήκε το στόχο στο 122’.

Θα μπορούσε να προβλέψει, ακόμα και να προλογίσει, την τοξικότητα εκείνου που συμπεριφέρθηκε στο Copa America του 2011 περίπου ως εθνικό προδότη και δεν ήταν ένας, αλλά χιλιάδες.

Δεκάδες χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες, εκείνοι που στο Σάντα Φε φώναζαν το όνομα «Ντιέγκο» στον Μέσι -επί τούτου, απλώς και μόνο για να τον πληγώσουν, για να του δείξουν ότι ποτέ, τουλάχιστον μέχρι να τους δώσει κάτι, θα αποκτήσει αυτόν το χώρο στη συνείδησή τους.

Δεν θα γίνετε τώρα πολιτισμένοι, όταν τόσα χρόνια υπήρχατε διχαστικοί. Δεν μπορείτε να ισχυρίζεστε τώρα, με τον Μέσι να έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ότι «δεν χρειάζεται να μιλάμε για αυτό». Τώρα θα του δώσετε τη θέση που του αξίζει, τώρα, που απέκτησε τους γερούς ώμους, που έλεγε πειρακτικά και ένας φαν του Μαραντόνα, για να σηκώσει το τρόπαιο.

Δεν είναι τώρα ευτελισμός να συγκριθεί με το μέγιστο των Ποτρέρος «Πελούσα», αλλά αναγκαιότητα. Τώρα που οι αριθμοί αποκτούν μεγαλύτερη υπόσταση, ακριβώς επειδή έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Τώρα, που στους αριθμούς δίνεται μεγαλύτερη σημασία. Ο Μέσι έχει σκοράρει 98 φορές, δηλαδή οκτώ περισσότερες από όλα τα παιχνίδια που έχει παίξει ο Ντιέγκο Μαραντόνα στην Εθνική. Και έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Που είναι ο κορυφαίος της Αργεντινής σε συμμετοχές, γκολ, συμμετοχές σε Παγκόσμιο Κύπελλο, γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο, γκολ σε μία διοργάνωση σε Παγκόσμιο Κύπελλο, γκολ και ασίστ σε μία διοργάνωση σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Και έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Που είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής στην Ιστορία που έχει σκοράρει σε όλα τα παιχνίδια της φάσης των νοκ άουτ από το 1986, που υπάρχει η φάση των «16». Και έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Που έχει παίξει 16 ολόκληρα χρόνια στην εθνική ομάδα, με μια διακοπή που έχει κρατήσει δεν έχει κρατήσει συνολικά ένα χρόνο, ενώ ο Μαραντόνα, στα 15 χρόνια του, δεν έχει δώσει κάποιο παιχνίδι στα πέντε εξ αυτών. Και έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Που έμαθε και διέπρεψε σε δύο από τις πιο δύσκολες ποδοσφαιρικές φιλοσοφίες στον κόσμο, εκείνη της Μπαρτσελόνα και αυτήν της Αργεντινής, οι οποίες έχουν έναν κοινό παρονομαστή: η ήττα είναι δυστυχία, η ήττα έχει οπωσδήποτε φταίχτη. Τις δάμασε. Και έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Και είναι αλήθεια ότι αυτή η σύγκριση τώρα, που ο Λιονέλ Μέσι έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, είναι πολύ άδικη. Αλλά ελάχιστοι είχαν πρόβλημα να την κάνουν πριν από αυτόν τον τελικό και να αποφανθούν ότι ο Μαραντόνα ήταν ο καλύτερος, επειδή έχει κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Γιατί πρέπει να υπάρχει πρόβλημα στη λατρεία προς τον Ντιέγκο Μαραντόνα, παρά το γεγονός ότι έχασε την κορυφή του; Ναι, είναι άδικη η σύγκριση, αλλά αυτό ας γινόταν κατανοητό πριν πάει η Αργεντινή στο Κατάρ. Τώρα είναι αργά.

Την Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου, λύθηκε οριστικά και αμετάκλητα το ποιος είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών. Έγινε σε έναν τελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου, με τον Μέσι να πετυχαίνει δύο γκολ και να ευστοχεί σε ένα πέναλτι στη διαδικασία, απέναντι στην προηγούμενη τροπαιούχο, που αστραπιαία και σπινθηροβόλα έγινε εκείνη που ευθύνεται για το κορυφαίο ποδοσφαιρικό ματς που έγινε ποτέ.

Να του δώσετε, λοιπόν, ότι σφράγισε αυτήν την κορυφή. Και αφήστε τον πολιτισμό και τη σχετικότητα τώρα. Φανταστείτε σε τι θα επιδιδόσασταν, αν δεν κέρδιζε το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κατέκτησε την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου και με αυτό έγινε ο κορυφαίος όλων των εποχών.

Τελεία.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News