Βαγγέλης Ζούγρης: Ο... Κάιλ Χάινς του Βασίλη Σπανούλη!

Ηταν καλοκαίρι του 2011 όταν ο Ολυμπιακός είχε προχωρήσει στην απόκτηση του -προερχόμενου απ’ την Μπάμπεργκ- Κάιλ Χάινς. Πολλοί ήταν εκείνοι, που δεν είχαν δει με καλό μάτι τη μεταγραφή κι ο βασικός λόγος είχε να κάνει με το ύψος του Αμερικανού: «Είναι δυνατόν να πήραμε σέντερ με ύψος σκάρτα δύο μέτρα;» ήταν αυτό, που άκουγες έντονα το καλοκαίρι εκείνο.

Όταν άρχισαν τα ματς οι ενστάσεις έγιναν μεγαλύτερες και κορυφώθηκαν μετά τον αγώνα των Πειραιωτών με την Καντού, στο Ντέζιο. Ο Ολυμπιακός είχε χάσει, με τον Χάινς να κάνει coast to coast στο τέλος και να μη βρίσκει τον στόχο. «Να φύγει τώρα!» ήταν το σύνθημα όσων διαμαρτύρονταν, αλλά σιγά βέβαια μην τον έδιωχναν οι «ερυθρόλευκοι». Τη συνέχεια την ξέρετε και την ξέρουμε όλοι, δεν χρειάζεται επανάληψη.

Αλήθεια, τώρα, όμως είναι πιθανόν να αναρωτιέστε τι δουλειά έχει ο Κάιλ Χάινς με τον πρωταγωνιστή του κειμένου μας, αυτόν με τον οποίο θα καταπιαστούμε: τον 18χρονο πάουερ φόργουορντ του Περιστερίου, Βαγγέλη Ζούγρη. Εχει σχέση υπό την έννοια ότι προχθές, στο ματς του Περιστερίου με τον Ολυμπιακό (87-86, νίκη για τους νταμπλούχους), ένας φίλος των Πειραιωτών είπε ότι «ο πιτσιρικάς μού θυμίζει τον Χάινς. Είναι ένας μικρός Κάιλ Χάινς».

Οι συγκρίσεις δεν είναι καλές σε τέτοιες περιπτώσεις, η πραγματικότητα πάντως είναι ότι ο πιτσιρικάς απ’ το Περιστέρι και εντυπωσίασε στο προχθεσινό ματς, και είναι ένα παιδί με χαμηλό ύψος για σέντερ (2,02). Ομως είναι πολύ δυνατός και παράλληλα έχει τεράστια άκρα. Προχθές, λοιπόν, ο προπονητής του Περιστερίου, Βασίλης Σπανούλης, έριξε στο παρκέ τον Ζούγρη και το χαμόγελο τού Λαρισαίου στο τέλος του ματς (παρά την ήττα) ήταν τεράστιο. Αυτό διότι ο πιτσιρικάς τον έβγαλε ασπροπρόσωπο, κοιτάζοντας στα μάτια όλους τους ψηλούς του Ολυμπιακού.

Όλους τους ψηλούς, δηλαδή, της καλύτερης -αυτή τη στιγμή- ομάδας της Ευρώπης. Ο μικρός είχε εννέα πόντους, ένα ριμπάουντ και άφθονο… ξύλο στα περίπου 11 λεπτά που αγωνίστηκε, γνωρίζοντας την αποθέωση απ’ τον κόσμο του Περιστερίου, αλλά και την αναγνώριση απ’ όσους είδαν το παιχνίδι τηλεοπτικά.

Οι πολλοί έγιναν περισσότεροι, όταν άκουσαν τις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι: «Είναι τιμή μου να βρίσκομαι στον πάγκο μιας τέτοιας ομάδας. Οταν παίζω είναι συγκλονιστικό. Πόσω μάλλον όταν έχεις στον πάγκο έναν απ’ τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη. Θα “πεθάνω” για εκείνον, θέλω να τα δώσω όλα. Εχω δουλέψει πάρα πολύ, έχω “ματώσει”. Προσπαθώ να αξιοποιώ τις ευκαιρίες του κόουτς, τον ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκε.

Δουλεύω, θα δουλεύω και δεν θα τα παρατήσω ποτέ. Θέλω να παίξω μπάσκετ και θα παίξω μπάσκετ. Το να φτάσω στην Ευρωλίγκα είναι το όνειρό μου, αλλά είναι πολύ μακρινό. Είμαι στο μηδέν, κάτω απ’ το μηδέν. Το καταλαβαίνω και γι’ αυτό θέλω να δουλέψω» ήταν τα λόγια του 18χρονου και τα retweet στο διαδίκτυο πήραν και έδωσαν, απόλυτα δικαιολογημένα.

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News