Κόμπι Μπράιαντ: Εκείνο το κεφάλαιο που ήθελε να επανακολλήσει τον αχίλλειο

Ουσιαστικά, το πένθος για τον Κόμπι Μπράιαντ είναι πενθήμερο. Αρχίζει στις 22 Ιανουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία, το 2006, έβαλε 81 πόντους απέναντι στους Τορόντο Ράπτορς, που αποτελεί ακόμη τη δεύτερη μεγαλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο NBA.

Ολοκληρώνεται στις 27 Ιανουαρίου, δηλαδή μία μέρα μετά το θάνατό του στο λόφο του Καλαμπάσας στην Καλιφόρνια. Ήταν Κυριακή βράδυ, 26 του μηνός του 2020, και ενώ ο νέος κορονοϊός είχε μερικές εβδομάδες ακουστεί -και παρ’ ότι ήταν επίφοβος, δεν γινόταν να αναγνωριστεί ως παγκόσμια απειλή- το νέο ότι το ελικόπτερο που μετέφερε τον Κόμπι Μπράιαντ συγκρούστηκε και αυτός ο μέγκα σταρ του μπάσκετ, που απολάμβανε όσο ουδείς μπορούσε να φανταστεί την επόμενη μέρα του, σκοτώθηκε, ήταν το πρώτο από τα αρκετά θλιβερά γεγονότα που θα ακολουθούσαν.

Μάλιστα, αρχικά είχε γραφτεί, με μεγάλη επιφύλαξη, ότι στο ελικόπτερο βρίσκονταν μαζί του οι τρεις από τις τέσσερις κόρες του. Είναι παράξενο πώς ένα κοριτσάκι 13 χρόνων, η Τζιάνα Μπράιαντ, χάνει τη ζωή του και ο δέκτης αισθάνεται λιγότερο άσχημα επειδή η τραγωδία θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Στα 41 του και τρία χρόνια μετά το θάνατό του, ο Κόμπι Μπράιαντ έχει παραμείνει ζων σε υψηλή ενέργεια. Οι ιστορίες για αυτόν δεν περιέχουν καν νοσταλγία, είναι σαν να λέγονται για κάποιον που ακόμα και τώρα υπάρχει ανάμεσά μας. Ο Μπράιαντ δεν χρειάστηκε, εν πολλοίς, να αποσυρθεί για να δικαιωθεί η φιλοσοφία του, την οποία οι Αμερικανοί συνόψισαν στις λέξεις «Mamba Mentality».

Οι ιστορίες μιλούν από μόνες τους και ας ξύνουν μόνο την επιφάνεια. Όταν λέγονται, ο ακροατής και ο αναγνώστης πιάνουν κατευθείαν τον παλμό.

Τον τελευταίο καιρό, ακόμα δύο ειπωθηκαν. Ο παλαίμαχος παίκτης του NBA, Γιοακίμ Νοά, περιέγραψε τη λογική του Μπράιαντ κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού στον… Λευκό Οίκο, κατά την προεδρία του Μπαράμ Ομπάμα.

Ο Νοά, τότε σέντερ των Σικάγο Μπουλς, ήταν από τους καλεσμένους, όπως και ο ΛεΜπρόν Τζέιμς. Ο ίδιος καθόταν στον πάγκο, δίπλα στον Μπράιαντ, όταν ο Τζέιμς έκλεψε την μπάλα και είχε ανοιχτό γήπεδο για να καρφώσει. Εκείνη τη στιγμή, όπως το περιέγραψε, ο Μπράιαντ γύρισε τελείως προς το μέρος του, σταμάτησε να έχει οποιαδήποτε οπτική επαφή με το γήπεδο, ενώ το παιχνίδι παιζόταν και ξεκίνησε να του μιλάει για κάτι τελείως άσχετο με το μπάσκετ.

Ο γιος του Γιανίκ Νοά, που έγινε ο πρώτος Γάλλος ύστερα από 37 χρόνια που κατέκτησε το Roland Garros στο τένις το 1983 και ο τελευταίος που τα έχει καταφέρει από τότε, τόνισε τον τρόπο που χρησιμοποίησε ο Κόμπι για να μην αποκτήσει την παραμικρή σύνδεση με αυτό που θα έκανε ο Τζέιμς στον αιφνιδιασμό. Ήταν ένα δείγμα της ανταγωνιστικής λογικής του και του τι θα θεωρούνταν για τον ίδιο αδυναμία χαρακτήρα.

Η πιο συναρπαστική τελευταία ιστορία, όμως, έρχεται από έναν από τους προπονητές των Λος Άντζελες Λέικερς, Γκάρι Βίτι, ο οποίος πλέον, στα 66 του, δεν βρίσκεται πια στην ομάδα. Ήταν ο έμπιστος του Μπράιαντ κατά τη διάρκεια της θητείας του, μάλιστα υπάρχει ένα βίντεο στο οποίο έχει βγάλει δάχτυλο στο δεξί χέρι του και ο Βίτι τον βοηθά να το επανατοποθετήσει.

Στο podcast της παλιάς δόξας των Λέικερς και του Παναθηναϊκού, Μπάιρον Σκοτ, την προηγούμενη εβδομάδα, είπε την ιστορία πίσω από τον οδυνηρό τραυματισμό του Μπράιαντ στον αχίλλειο τον Απρίλιο του 2013, κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού στο Λος Άντζελες με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Προπονητής των Λέικερς ήταν ο Σκοτ.

Ο Βίτι τόνισε ότι μόλις τραυματίστηκε, ενώ του έγινε φάουλ, οι περισσότεροι υποψιάστηκαν ότι ήταν ο αχίλλειος τένοντάς του που έσπασε. Το πιο γνώριμο «σύμπτωμα έρχεται από την περιγραφή του αθλητή ότι «νιώθω σαν κάποιος να με κλώτσησε στο πίσω μέρος του ποδιού».

Αυτό του είπε ο Μπράιαντ, με τον κόουτς των Λέικερς να μην μπορεί να φανταστεί τη συνέχεια. Ο Μπράιαντ του ζήτησε να κάνουν μια προσπάθεια να τον… ξανακολλήσουν, λες και ήταν το δάχτυλο του χεριού του, κάτι που ο Βίτι άκουγε για πρώτη φορά. «Δεν δουλεύει έτσι αυτό», του απάντησε. Ο Κόμπι συνέχισε, «ίσως αν δοκιμάσω να τρέξω στις μύτες των ποδιών, καταφέρω να βγάλω το παιχνίδι». Ο κόουτς συνέχισε να τον αποθαρρύνει, αλλά χρειαζόταν κάτι πολύ περισσότερο.

Ο Μπράιαντ πείσμωσε, του ζήτησε να πάνε στα αποδυτήρια για να δέσουν με γάζα το πόδι προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει. Όταν ο Βίτι τού διεμήνυσε ότι ούτε αυτό το σύστημα θα δούλευε, του είπε πως αυτό που μπορούσε να κάνει, ήταν να σουτάρει τις βολές, αφού αλλιώς ο προπονητής των Γουόριορς, Μαρκ Τζάκσον, θα διάλεγε όποιον παίκτη των Λέικερς ήθελε για να σουτάρει.

Οι Λέικερς προσπαθούσαν να μπουν στα Playoffs, οπότε ο Βίτι τού είπε ότι θα τον άφηνε να σουτάρει τις βολές και έπειτα ακόμα κι αν έχανε τη δεύτερη, οι συμπαίκτες του θα έκαναν φάουλ προκειμένου να βγει από τον αγωνιστικό χώρο.

Ο Βίτι δεν υπολόγισε ότι, προσπαθώντας να συνεννοηθεί με τη γραμματεία, ο Μπράιαντ θα περπατούσε μόνος του ως τον πάγκο των Λέικερς, που ήταν στο αμυντικό μισό τους στο δεύτερο ημίχρονο και, έπειτα, θα πήγαινε ξανά μόνος του στη γραμμή των βολών, για να σουτάρει.

Είναι περιττό να ειπωθεί ότι ευστόχησε και στις δύο. Όπως επίσης, ότι βγήκε μόνος του από το γήπεδο, χωρίς την παραμικρή βοήθεια. Φαίνεται ότι ήθελε να κάνει… σπάσιμο στον Πολ Πιρς, που πέντε χρόνια νωρίτερα, κατά τη διάρκεια του πρώτου τελικού των Σέλτικς με τους Λέικερς στη Βοστόνη, τον έβγαλαν καροτσάκι από έναν υποτιθέμενο τραυματισμό. Ο Πιρς επέστρεψε στο παρκέ και αργότερα άφησε υπόνοιες ότι ο πόνος που έκανε ότι ένιωθε συνέβη κατ’ επίφαση, προκειμένου να δώσει ψυχολογική ώθηση στην ομάδα του και τους φίλους της όταν θα επέστρεφε.

Όταν ο Μπράιαντ μπήκε στα αποδυτήρια, άφησε τα συναισθήματά του ελεύθερα και, κλαίγοντας, έσπασε ό,τι βρήκε μπροστά του. Τότε, όμως, κάτι που δεν είχε υπολογίσει συνέβη. Του είπαν ότι η σύζυγός του, Βανέσα, και οι δύο κόρες του, η Νατάλια και η Τζιάνα, βρίσκονταν έξω από τα αποδυτήρια.

Εν ριπή οφθαλμού, ο Κόμπι επανέφερε το γνώριμο ύφος του και, σαν να μην είχε συμβεί οτιδήποτε, αγκάλιασε τα κορίτσια του.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News