Ελληνικό ποδόσφαιρο: Μην ξεχάσουμε να διαφημίσουμε τη χυδαιότητά μας στους Ευρωπαίους!

Ήταν λίγο πριν τις έξι το απόγευμα της Τετάρτης όταν η ΟΥΕΦΑ ανέθετε στην Ελλάδα να φιλοξενήσει τον σπουδαίο τελικό ανάμεσα στην κάτοχο του Champions League και εκείνη του Europa League.

Η επιλογή του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ως έδρα του τελικού του Super Cup έχει πολλές αναγνώσεις. Αρχικά, αποτελεί ένα δείγμα εμπιστοσύνης της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας προς τον ίδιο τον Ολυμπιακό και αποτελεί μια διεθνή αναγνώριση της υποδειγματικής οργάνωσης των αγώνων των «ερυθρόλευκων» στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ.

Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές, κι ας περνούν τέτοιου είδους παρατηρήσεις στα ψιλά, καθώς η κρίση μας για οποιαδήποτε ομάδα και οποιονδήποτε αθλητικό οργανισμό άγεται και φέρεται από τα αποτελέσματά του. Ο Ολυμπιακός είναι πλέον ένας διεθνής οργανισμός που εξελίσσεται διαρκώς σε όλα τα επίπεδα. Το αντιλαμβάνεσαι με μεταγραφές ειδικού βάρους όπως αυτές του Μαρσέλο ή του Χάμες, το κατανοείς με αποφάσεις σαν αυτή της διεξαγωγής ενός σπουδαίου ευρωπαϊκού αγώνα, στο δικό του «σπίτι».

Η δεύτερη ανάγνωση έχει να κάνει με μια διπλή κίνηση καλής θέλησης της ΟΥΕΦΑ προς το ελληνικό ποδόσφαιρο σε μια περίοδο που κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να κάνουμε τους Ευρωπαίους ετέρους μας να φωνάξουν ένα πελώριο… «άι σιχτίρ, σας βαρεθήκαμε»!

Γνωρίζουμε ήδη ότι ο τελικός του Super Cup θα διεξαχθεί στο Καραϊσκάκη, πιθανότατα σε λίγους μήνες θα φιλοξενήσουμε και αυτόν του Conference League στη νεόκτιστη “Opap Arena”.

Η απάντηση στον σεβασμό της Ευρώπης ήταν η… ελληνική χυδαιότητα!

Όλα αυτά συνέβησαν λίγο πριν τις έξι το απόγευμα. Δεν είχε προλάβει να περάσει μια ώρα από τη γνωστοποίηση της παραπάνω είδησης, και το ελληνικό ποδόσφαιρο φρόντισε να θυμίσει σε όλους ότι μοναδική του αποστολή είναι να προβάλλει και να διαφημίζει τη χυδαιότητα με όποιον τρόπο μπορεί.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που είδαμε να κρεμιέται ένα χυδαίο υβριστικό πανό σε ελληνικό γήπεδο! Είναι, όμως, σοκαριστικό να διαπιστώνουμε με τόσο κυνικό τρόπο ότι η χυδαιότητα πλέον όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά θεωρείται φυσιολογική.

Αλήθεια, δεν υπήρχε παρατηρητής της ΕΠΟ το βράδυ της Τετάρτης στο «Βικελίδης»; Πες ότι οι διαιτητές ήταν ξένοι και δεν καταλάβαιναν ελληνικά. Οι υπεύθυνοι διοργάνωσης του αγώνα τι έκαναν; Το ίδιο το κανάλι που μετέδιδε το παιχνίδι πως αντέδρασε;

Κάποια στιγμή ακόμη και τα κανάλια που έχουν πληρώσει έναν σκασμό εκατομμύρια για να αποκτήσουν τα δικαιώματα μετάδοσης των ελληνικών διοργανώσεων, οφείλουν όχι μόνο να προστατεύσουν το προϊόν που επενδύουν, αλλά να επιδείξουν σεβασμό στον τηλεθεατή-συνδρομητή που καταβάλλει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο το μήνα, για να βλέπει μπαλίτσα και όχι να διαβάζει για μουν@#$ και πουτ@#$… σε πανελλήνια μετάδοση!

Μια ασύλληπτη παράσταση υποκρισίας!

Ήταν μια ασύλληπτη παράσταση υποκρισίας αυτή που ζήσαμε το βράδυ της Τετάρτης στο «Βικελίδης». Να βλέπεις τους παίκτες των δύο ομάδων να φοράνε μπλουζάκια στη μνήμη του Άλκη και ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του 19χρονου φιλάθλου που έκανε το λάθος να δώσει… λάθος απάντηση στην ερώτηση «τι ομάδα είσαι;», οι ίδιοι οι οπαδοί του Άρη θεώρησαν σκόπιμο να ντύσουν μ’ αυτό το χυδαίο πανό τις εκδηλώσεις για τη μνήμη ενός δικού τους παιδιού. Θλιβερό…

Κι αναρωτιέμαι, οι ίδιοι οι παράγοντες του Άρη δεν ενοχλήθηκαν; Ο ίδιος ο οργανισμός του Άρη που βίωσε στο πετσί του τι θα πει δολοφονία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ίδιας της ζωής, πως επέτρεψε να μείνει κρεμασμένο ένα πανό που καθύβριζε ότι πιο ιερό υπάρχει στη ζωή ενός ανθρώπου όπως είναι η μάνα; Οι μανάδες δεν έχουν χρώματα! Δεν έχουν άλλη βαρύτητα οι μανάδες του Άρη, του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού…

Τουλάχιστον, αυτό θα έπρεπε να ισχύει σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα του κόσμου. Όχι στη δική μας Μπανανία. Όχι σε μια χώρα που έχει μάθει να τραγουδάει για «πουτ@#$ μάνες» σε όλα της τα γήπεδα και το θεωρεί μαγκιά!

Υπό μία έννοια, λοιπόν, γιατί να σοκαριστούν παρατηρητές και πάσης φύσεως υπεύθυνοι από ένα πανό που απλά… μετέφερε σε γραπτό λόγο την προφορική χυδαιότητα των ελληνικών γηπέδων;

Οι μανάδες δεν έχουν χρώματα!  Τουλάχιστον, αυτό θα έπρεπε να ισχύει σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα του κόσμου. Όχι στη δική μας Μπανανία. Όχι σε μια χώρα που έχει μάθει να τραγουδάει για «πουτ@#$ μάνες» σε όλα της τα γήπεδα και το θεωρεί μαγκιά!

Ενδεχομένως και η διεξαγωγή των δύο ευρωπαϊκών τελικών στη χώρα μας να αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαφημίσουμε την… πραμάτειά μας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Να μαζέψουμε όλα τα χυδαία πανό που κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί στα ελληνικά γήπεδα και να τα κρεμάσουμε ως ντεκόρ στα δύο παιχνίδια.

Θα μπορούσαμε μάλιστα να μεταφράσουμε στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά και τα γερμανικά και όλα τα συνθήματα που τραγουδάμε στις ελληνικές εξέδρες και να τα αφιερώσουμε στις μανάδες των παικτών της Μάντσεστερ Σίτι, της Ρεάλ, της Μπάγερν, της Παρί, της Άρσεναλ ή όποιων ομάδων επισκεφτούν τους επόμενους μήνες της χώρας μας.

Γιατί να τους στερήσουμε τη δυνατότητα να βιώσουν στο πετσί τους τι θα πει ελληνικός ποδοσφαιρικός πολιτισμός; Αφού δεν μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να αντιμετωπίσουμε τη χυδαιότητα, ας το κάνουμε τουλάχιστον για να την εξάγουμε και να την προβάλλουμε!  Απ’ ότι φαίνεται άλλωστε είμαστε όλοι περήφανοι γι’ αυτή… 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News