Γιώργος Χελάκης: Τα άντερα του Μίτσελ που δεν φοβάται να ρισκάρει!

Ήταν μία καθαρή πρόκριση. Με δύο νίκες μέσα-έξω επί ενός αντιπάλου που έδειξε τα… δόντια του κι έπαιξε τον Ολυμπιακό φουλ επίθεση. Στα δύο παιχνίδια, ο Aρης που είδαμε απέναντι στους «ερυθρόλευκους» έχασε τη νίκη και την πρόκριση στις λεπτομέρειες.

Στο πρώτο παιχνίδι επειδή δεν σημάδευαν σωστά οι επιθετικοί του και στο δεύτερο παιχνίδι διότι, ενώ σημάδευαν, ο Κωνσταντίνος Τζολάκης τούς έκλεινε τον δρόμο προς την εστία. Aν και ο νεαρός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού έπαιξε στο δεύτερο παιχνίδι με απόφαση του προπονητή την τελευταία στιγμή, τον δικαίωσε πλήρως.

Εδώ είναι που πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Μίτσελ δεν διστάζει να πάρει ρίσκα. Το έκανε, αιφνιδιάζοντας όλους, όταν ανέδειξε και καθιέρωσε τον νεαρό Ανδρέα Ντόι στο πλευρό του Σωκράτη Παπασταθόπουλου. O Ολυμπιακός, χάρη στην επιμονή και το καλώς εννοούμενο θράσος του προπονητή του, «κέρδισε» έναν εξαιρετικό στόπερ, όπως τον κέρδισε και το ελληνικό ποδόσφαιρο στον βαθμό που στην ΕΠΟ δεν θα ολιγωρήσουν.

Στην περίπτωση που ο Κωνσταντίνος Τζολάκης δεν έκανε τα όσα θαυμαστά έκανε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» σήμερα το πιο πιθανό είναι ο Μίτσελ να άκουγε τα εξ αμάξης διότι δεν τοποθέτησε κάτω απ’ τα δοκάρια τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη.

Αυτό δεν ήταν το μόνο ρίσκο που πήρε ο Μίτσελ στη ρεβάνς με τον Aρη. Aφησε στον πάγκο τον Χάμες, άφησε εκτός των είκοσι ενός διαθέσιμων ποδοσφαιριστών τον Φορτούνη και χρησιμοποίησε για μία ώρα στη θέση τους ως βασικό τον -προερχόμενο από πολύμηνο τραυματισμό- Ματιέ Βαλμπουενά!

Σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι λίγοι προπονητές θα είχαν τα… άντερα να τα κάνουν όλα αυτά. Είμαστε στη μέση της περιόδου, με όλα τα μέτωπα ανοιχτά και -ως εκ τούτου- δεν είναι η ώρα να κρίνου- με τον Ισπανό προπονητή στο δεύτερο πέρασμά του απ’ τον Ολυμπιακό. Oχρόνος, όμως, είναι αρκετός για να του πιστώσουμε θάρρος κι εμπιστοσύνη στις επιλογές του.

Κατά τα λοιπά, η πρόκριση ήρθε όχι επειδή οι «ερυθρόλευκοι» κυριάρχησαν επί των αντιπάλων τους, αλλά διότι ευνοήθηκαν στις λεπτομέρειες, πράγμα που συνήθως συμβαίνει με τις μεγάλες ομάδες. Αυτές, άλλωστε, εκτός όλων των άλλων, διαθέτουν παίκτες με την ποιότητα του Ελ Αραμπί και τα τρεξίματα του Σαμασέκου…

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News