ΤΟΚΙΟ 2020: Οι ιστορίες που θα μας μείνουν αξέχαστες από τους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες

Το Τόκιο διοργάνωσε τους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες, που πέρασαν από χίλια κύματα λόγω κορωνοϊού, αλλά εν τέλει μας χάρισαν πολύ όμορφες ιστορίες με «αφηγητές» τους ίδιους τους αθλητές.

Πώς μπορεί να συνδέεται ένας σταρ της «ροκ εν ρολ», τα προβλήματα ψυχικής υγείας, το πλέξιμο και ο έρωτας; Φυσικά μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων, που χιλιάδες αθλητές καθημερινά ξετυλίγουν το κουβάρι των προσωπικών τους ιστοριών κάτω από το πέπλο του Ολυμπιακού πνεύματος. Αυτές που μας χάρισαν οι 32οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο είναι τόσο διαφορετικές, αλλά συνάμα τόσο ενδιαφέρουσες είτε μιλάμε για τον «βασιλιά» στίβο, είτε για ιππασία.

Ιππασία… Ροκ εν ρολ

Στο τραγούδι «Born to Run» ο Μπρους Σπρίνγκστιν έλεγε «Θα τρέξουμε μέχρι να πέσουμε μωρό μου, δε θα κοιτάξουμε πίσω. Θα περπατήσεις μαζί μου; Είμαι ένας φοβισμένος και μοναχικός αναβάτης».

Μοναχική δεν ήταν, αφού στην ομάδα υπήρχαν και η Γουόρντ και Κράουτ, αλλά η κόρη του Τζέσικα Σπρίνγστριν είναι μια σπουδαία αναβάτρια. Πήρε μάλιστα το ασημένιο μετάλλιο στο ομαδικό άλμα της ιππασίας, πίσω από την ομάδα της Σουηδίας.

Όταν μετά το φινάλε πήρε με «FaceTime» τους γονείς της η Τζέσικα, αντίκρισε ένα πλήθος που ούρλιαζε από χαρά, με την ίδια να μην καταλαβαίνει τίποτα από όσα της είπαν, όπως δήλωσε αργότερα.

Τα απαγορευμένα φιλιά της πισίνας

Ποιος είπε ότι αφού κολυμπήσεις στα 50 μέτρα ελεύθερο βγαίνεις από την πισίνα κουρασμένος και χωρίς ανάσες; Ο Φλοράν Μαναντού κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο -στην κούρσα που συμμετείχε και ο Γκολομέεφ- με την Περνίλε Μπλουμ από τη Δανία να κατακτά στο ίδιο αγώνισμα το χάλκινο, επτά λεπτά αργότερα.

Ο Μαναντού έσπευσε να συγχαρεί την κοπέλα του και γιόρτασαν τις επιτυχίες τους με ένα φιλί ον κάμερα, αφού μπροστά στον έρωτα δεν υπολόγισε τα πρωτόκολλα του κορωνοϊού. «Απαγορευμένο φιλί» το χαρακτήρισε ο τύπος, αλλά τους δύο δε φαίνεται να τους ενδιαφέρει καθόλου, με τα μετάλλιά να συντροφεύουν από εδώ και πέρα τα βράδια που θα παρακολουθούν Netflix.

Μισό δικό μου, μισό δικό σου

Το Ολυμπιακό Πνεύμα «σκέπασε» το Τόκιο, το βράδυ της 1ης Αυγούστου. Μπορεί την ίδια μέρα η Ρόχας να έκανε ένα μυθικό ρεκόρ, αλλά λίγο παραδίπλα ο Ταμπέρι με τον Μπαρσίμ απέδειξαν πως ακόμα και τα χρυσά μετάλλια μοιράζονται.

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω στο 2016, ο Ταμπέρι αποτελούσε ένα από τα φαβορί για τον τίτλο στο άλμα εις ύψους του Ρίο, αλλά είδε τον αχίλλειό του να κόβεται λίγους μήνες πριν τη διοργάνωση. Λίγο πριν κάνει το τελευταίο του άλμα για το χρυσό, άφησε στο ταρτάν το γύψο που είχε στο πόδιο του τότε, έχοντας γράψει επάνω «Road to Tokyo 2020 2021».

«Το 2016 δεν ήξερα αν θα αγωνιστώ ξανά και τώρα έχω ένα χρυσό» είπε ο ίδιος, αφού οι… Θεοί του στίβου δεν μπορούσαν να του το στερήσουν. Έκανε την ίδια επίδοση με το μεγάλο όνομα του αθλήματος -και καλό του φίλο- Μουτάζ Μπαρσίμ, με τους δύο να αποφασίζουν πως θα στέψουν ο ένας τον άλλον Ολυμπιονίκη, αντί να πάνε σε μπαράζ αλμάτων. Ο Ιταλός έπεσε στην αγκαλιά του Μπαρσίμ για να πανηγυρίσουν το χρυσό μετάλλιο που κέρδισαν εξ ημισείας.

Ο Κουβανός γίγαντας που ξεπέρασε τον Καρέλιν

O Αλεκσάντρ Καρέλιν είναι ο θρύλος της πάλης και ένας από τους κυριαρχικούς χαρακτήρες που εμφανίστηκαν σε οποιοδήποτε σπορ. Όμως ο Μιχαΐν Λόπεζ Νούνιεζ κατάφερε να ξεπεράσει τον θρύλο του, αφού κατέκτησε το 4ο χρυσό του μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, με τη «Ρωσική αρκούδα» να έχει τρία.

Ο Νούνιεζ δε δέχτηκε ούτε πόντο μάλιστα, στη διαδρομή προς το χρυσό, επικρατώντας με 9-0, 8-0, 2-0 και 5-0 των αντιπάλων του. Μετά το Πεκίνο, το Λονδίνο και το Ρίο, κατέκτησε άλλη μία πρωτιά στην κατηγορία των 130 κιλών, κάνοντας μια πανηγυρική βόλτα με τον προπονητή του στους… ώμους.

Μεταλλιούχοι ετών… 13

Το σκέιτμπορντ είναι ένα σπορ που θα προσελκύσει νεαρές ηλικίες, τόσο σε συμμετοχές, όσο και φιλάθλους. Με αυτήν τη λογική μπήκε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά ως αγώνισμα από φέτος. Όπως ήταν λογικό λοιπόν, κυριάρχησαν τα… πιτσιρίκια, αφού τρεις 13χρονες πήραν μετάλλιο.

Εν προκειμένω η Σκάι Μπράουν από τη Βρετανία κατέκτησε το χάλκινο στο αγώνισμα του πάρκου. Λίγο νωρίτερα η Βραζιλιάνα Ραΐσα Λεάλ κέρδισε το ασημένιο στο αγώνισμα του δρόμου, πίσω από τη συνομίλική της Μομίτζι Νισίγια που κατέκτησε το χρυσό για την Ιαπωνία.

Ο Τομ Ντέιλι είναι πολλά παραπάνω από Ολυμπιονίκης

«Είμαι γκέι και ταυτόχρονα χρυσός Ολυμπιονίκης» μας λέει ο Τομ Ντέιλι μετά την επικράτησή του στα 10 μέτρα συγχρονισμένης κατάδυσης, με παρτενέρ τον Μάτι Λι. Πέραν από τη στήριξη στην LGBT κοινότητας, ο ίδιος αποδεικνύεται και τρομερός στο… πλέξιμο, όπως τον έπιασαν και οι κάμερες στις κερκίδες. Ένα χόμπι που ανέπτυξε στην καραντίνα, πουλώντας αρκετά από τα πλεκτά του για να μαζέψει λεφτά, τα οποία χαρίζει σε ιδρύματα για τον καρκίνο του εγκεφάλου.

 
 
 
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 
 
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Tom Daley (@tomdaley)

Με την Μπάιλς, χωρίς «ναι μεν αλλά»

Ο κόσμος της Σιμόν Μπάιλς δεν είναι αγγελικά πλασμένος και η ίδια είναι περήφανη για αυτό. Όταν κατέκτησε τα πέντε μετάλλια στο Ρίο, πολλοί πίστεψαν ότι πρόκειται για την κορυφαία γυμνάστρια όλων των εποχών. Πίσω από την κουρτίνα του φαίνεσθαι όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Στο προσκήνιο ήρθαν οι αποκαλύψεις για τη σεξουαλική κακοποίηση από τον Λάρι Νάσαρ. Στο Τόκιο στόχευε να φτάσει τα 9 χρυσά για το απόλυτο ρεκόρ της Λαρίσα Λατίνινα, όμως το μυαλό της δεν άντεξε την πίεση.

«Σήμερα στο γυμναστήριο πάλευα με τους δαίμονές μου. Τα άφησα όλα στην άκρη ώστε να αγωνιστώ για την ομάδα. Αλλά στο τέλος της ημέρας έπρεπε να σκεφτώ την ψυχική μου υγεία. Υπάρχουν πράγματα στη ζωή, πέραν από τη γυμναστική και για αυτό δεν ανησυχώ τόσο για ό,τι συνέβη» δηλώνει κυνικά η ίδια όταν αποχώρησε από τον τελικό του σύνθετου ομαδικού. Η Μπάιλς έρχεται να ανοίξει για τα καλά την κουβέντα της πίεσης και της ψυχικής υγείας των αθλητών, μετά το πρόσφατο παράδειγμα της τενίστριας Ναόμι Οσάκα.

Τελικά βρήκε την αστείρευτη δύναμη που κρύβει στα 142 εκατοστά της, για να επανέλθει στον τελικό της δοκού ισορροπίας, όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Συνολικά έφυγε με δύο από το Τόκιο, μαζί με το ασημένιο στο σύνθετο ομαδικό, στέλνοντας το πιο ηχηρό μήνυμα των 32ων Ολυμπιακών Αγώνων. Τα σπορ είναι η αγαπημένη μας δευτερεύοσα ασχολία. Στη ζωή υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα και όσο τέτοιου βεληνεκούς αθλητές τα φέρνουν στο προσκήνιο, τόσο πρέπει να τους στηρίζουμε και να στεκόμαστε δίπλα τους, χωρίς αμφιβολίες και «ναι μεν αλλά».

Ραντεβού στο Παρίσι…

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News