Γιακούμπ Γιάνκτο: Το coming out είναι το δικαίωμά του στη ζωή

Ακόμα κι αν το στοιχείο της έκπληξης από την ανακοίνωση ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή ότι είναι ομοφυλόφιλος δεν είναι πελώριο, η δυσκολία να γίνει το πρώτο βήμα και να υπάρξει ομολογία για τη σεξουαλικότητά του στέκει σαν Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κεφάλι του.

Ο Γιακούμπ Γιάνκτο το έκανε τη Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου, προτιμώντας ένα μαύρο φόντο με το οποίο «ντύθηκε» η αποκάλυψή του. Μόνο όσοι γνωρίζουν, είτε τελώντας επί κρυπτόν και… σκασμένον μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον τους είτε στο χώρο εργασίας τους μπορούν να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν τη διαφορά.

Η πίεση, για έναν παίκτη με 45 συμμετοχές με την εθνική Τσεχίας (και 4 γκολ), στα 27 του, πρέπει να είναι υπερπολλαπλάσια. Ο Γιάνκτο χειρίστηκε όλο το ζήτημα με αξιοπρέπεια, αν και το πρώτιστο ζητούμενο δεν ήταν αυτό, αλλά απλώς να το πει. Το γεγονός, όμως, ότι δεν κατέρρευσε συναισθηματικά, ότι δεν δάκρυσε, πως παρέμεινε ως το τέλος μετριοπαθής στη δήλωσή του, είναι και ένα σημάδι αποδοχής.

Ας μη λησμονείται ότι ο άνθρωπος είναι ένα είδος που, με όλα τα κατορθώματα που έχει επιφυλάξει για τον εαυτό του -μέγιστο εξ αυτών, δίχως αμφιβολία, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής- δεν κάνει αισθητή πρόοδο στην ανάλυση των καταστάσεων, ώστε να προχωρά γρήγορα σε ό,τι πρόκειται να γίνει. Μία πρωτότυπη, καινοφανής, ιδέα, τόσο σε ό,τι αφορά τη λειτουργικότητα όσο και στην αποδοχή, διυλίζεται, με αποτέλεσμα να χάνεται χρόνος μέχρι να περαστεί στο συνειδητό συνολικά.

Και όπως ορισμένες φορές η κοινωνία μοιάζει να είναι η καλεσμένη του Θεού, που θεωρεί ότι αυτοδικαίως αποκτά το δικαίωμα να κρίνει τη διακόσμηση στο σπίτι του, θα ήταν ενδεχομένως πιο χρήσιμο η άνωση να αφορά στο γεγονός ότι πρόκειται απλώς για ένα είδος και ότι, όποιο κι αν ήταν το κίνητρο -η περιέργεια, η ανησυχία, η βαρεμάρα, ακόμα και το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση- για να γίνουν τα επιτεύγματα, ο πρώτιστος στόχος τους ήταν και είναι να γίνονται βοηθήματα ώστε ο άνθρωπος να αντεπεξέρχεται τις δυσκολίες της ζωής.

Άρα, για να τεθεί απλοϊκά, από τη στιγμή που όποιος Γιάνκτο δεν είναι βιαστής, παιδόφιλος ή δολοφόνος, δεν πέφτει σε οποιονδήποτε λόγος. Η συγκεκριμένη θέση δεν έχει να κάνει μόνο με την προοδευτική ματιά, αλλά και με την ανάδειξη της επιθυμίας του παρακάτω.

Δεν είναι, άλλωστε, ο πρώτος παίκτης που μίλησε για τη σεξουαλικότητά του, άρα την ομοφυλοφιλία του -αφού ο στρέιτ δεν έχει λόγο να πει οτιδήποτε- αλλά είναι από εκείνους που ελπίζουν ότι πια το σύνολο των ανθρώπων είναι έτοιμο να τον αποδεχθεί, ενδεχομένως ακόμα και να αδιαφορήσει με το τι είναι, που μοιάζει πιο σωστό από το να εκφράσει τη γνώμη του για το τι κάνει, διότι ακόμα και η υποστήριξη μοιάζει με μιας μορφής ποινικοποίηση.

Η πρώην σύζυγος του Γιάνκτο δήλωσε ότι ελπίζει να είναι ελεύθερος από εδώ και μπρος. Κι ενώ η ομοφυλοφιλία δεν είναι ένα χόμπι των σύγχρονων καιρών, αν τώρα τίθεται το ζήτημα της ελευθερίας και του δικαιώματος στην επιλογή, πριν 33 χρόνια ήταν αδύνατον ακόμα και να συζητηθεί ότι ένας ομοφυλόφιλος ποδοσφαιριστής, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα μπορούσε να είναι ελεύθερος, διότι, αρχικά, ήταν αδύνατον να αποφανθεί η Θέμις ότι θα μπορούσε να είναι ομοφυλόφιλος.

Η περίπτωση του Τζάστιν Φάσανου

Το άνοιγμα έγινε κρανίου τόπος για τον Τζάστιν Φάσανου, έναν περιπλανώμενο ποδοσφαιριστή. Πραγματικά περιπλανώμενο, έναν μαύρο ομοφυλόφιλο Μωϋσή που έψαχνε την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ του, κάπου που δεν θα καταπιεζόταν. Το πρόχειρο βιογραφικό του στη Wikipedia δεν θα υποψίαζε κάποιον ότι επρόκειτο απλώς για γυρολόγο, αλλά υπάρχει μια ιδιαιτερότητα: ακόμα και οι μαιτρ των αλλαγών, εκείνοι που με κάποιον τρόπο έβρισκαν συμβόλαια παντού, είναι σπάνιο να μην έχουν γυρίσει στην ίδια ομάδα.

Ο Φάσανου, που ξεκίνησε στη Νόριτς το 1978 την επαγγελματική καριέρα του, δόθηκε δανεικός το 1980 στη Αντελαΐντ Σίτι, επέστρεψε στην ομάδα του και βρέθηκε πάλι δανεικός στον ίδιο σύλλογο, ώσπου έφυγε. Από τότε και ως το 1997, όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 36 του, έπαιξε σε 19 διαφορετικές ομάδες, δηλαδή πάνω από μία ανά χρόνο.

Στις 22 Οκτωβρίου 1990, στη «Sun», έκανε τη δική του εξομολόγηση για τη σεξουαλικότητά του και, δεν έφτανε που έπεφτε θύμα ρατσισμού, είχαν κι άλλο λόγο να τον κράζουν οι εξοργισμένοι ανέραστοι. Τότε οι απειλές ήταν ευθείες και στο αμήν ο Φάσανου έφτασε τον Μάρτιο του 1998, όταν, στο Μέριλαντ των ΗΠΑ, καταγγέλθηκε από 17χρονο για βιασμό.

Στις 3 Μαΐου του ίδιου έτους βρέθηκε κρεμασμένος σε ένα γκαράζ το οποίο είχε διαρρήξει, στο Σόρεντιτς του Λονδίνου, έχοντας αφήσει πίσω του ένα σημείωμα που τόνιζε ότι «το σεξ ήταν συναινετικό. Όμως συνειδητοποίησα ότι ήδη λογίζομαι ως ένοχος. Δεν θέλω να γεμίσω περισσότερο με ντροπή την οικογένειά μου και τους φίλους μου».

Από εκείνη την αυτοκτονία, ενός μαύρου ομοφυλόφιλου ποδοσφαιριστή, δεν έχουν περάσει 25 χρόνια. Ο Γιάνκτο μπορεί να την γλιτώσει για το χρώμα του, αλλά τι γίνεται με εκείνους που είναι μαύροι και έχουν το συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό; Αφού ο Μάρκους Ράσφορντ έχασε το πέναλτι στον τελικό του Euro το 2021 και τον καρατόμησαν στα social media, βρίζοντάς τον και απειλώντας τη ζωή του, τι θα γινόταν αν ήταν ένας μαύρος ομοφυλόφιλος στη θέση του;

Όταν ο ακραίος σωρεύει το θυμό του για ό,τι νομίζει ως κατωτερότητα, οι πράξεις του, τη μία στιγμή που θα βρεθεί απέναντι σε αυτήν, θα έχουν την τερατική μορφή. Ακόμη υπάρχει αυτό, σε χώρες που δήθεν δηλώνουν πολιτισμένες επιτρέποντας τους γάμους ανάμεσα σε ανθρώπους του ίδιου φύλου. Αλλά ακόμα και τώρα, το άνοιγμα είναι δύσκολο.

Τον Ιούλιο του 2019 ένας λογαριασμός στο twitter με το προσωνύμιο footballergay περιείχε μηνύματα τα οποία ήθελαν έναν ποδοσφαιριστή να ομολογεί τη σεξουαλικότητά του -λες και αφορά όντως σε κάποιον από εμάς. Ο λογαριασμός έγινε διάσημος και απέκτησε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα 50.000 followers, ενώ ένα από τα πιο σεβαστά πρόσωπα του ποδοσφαίρου στην Αγγλία, ο λαμπερός Γκάρι Λίνεκερ, ενθάρρυνε το χρήστη να το κάνει. Φέρεται, μάλιστα, να ανήκε σε ποδοσφαιριστή της Championship.

Ήταν οι λεπτομέρειες που απέμεναν ώστε να προγραμματιστεί η συνέντευξη Τύπου που θα έφερνε την αποκάλυψη. Αλλά, σε τέτοιες περιπτώσεις, που δεν γίνονται επακριβώς κατανοητές, ποτέ δεν είναι απλώς λεπτομέρειες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News