Λιονέλ Μέσι: Το όργανο που αναδεικνύει την παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης της FIFA

Για δύο ζητήματα, στο πλαίσιο των βραβείων «The Best» που έδωσε η FIFA στις 27 Φεβρουαρίου του 2023, δεν τίθεται ζήτημα: το πρώτο, ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία ποδοσφαίρου λάτρεψε αυτήν την τελετή. Το δεύτερο, πως ο Λιονέλ Μέσι δεν είχε ανάγκη ακόμα ένα ατομικό βραβείο, αν και σίγουρα αυτό για τον ίδιο σήμαινε περισσότερα.

Ο Αργεντινός, δεν υπάρχει ερώτημα ή αμφιβολία, κέρδισε για το 2022 επειδή κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, με την εθνική Αργεντινής.

Κι ενώ είναι ο απόλυτος λόγος να παίρνεις τη «Χρυσή Μπάλα» ή το «The Best», ένα βραβείο που δόθηκε για πρώτη φορά το 2016, επειδή είσαι ο κορυφαίος παίκτης της καλύτερης ομάδας που κατακτά την πιο σημαντική διοργάνωση στα ομαδικά σπορ, το παρελθόν δείχνει ότι ο Μέσι έβγαινε κερδισμένος σε τέτοιες περιπτώσεις χωρίς να πρόκειται για τη συγκεκριμένη διάκριση.

Ήταν το αφήγημα που χρησιμοποιήθηκε και πέρυσι, όταν κέρδισε τη «Χρυσή Μπάλα» απέναντι στον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο οποίος ήταν εκείνος που επικράτησε στα «The Best» για δεύτερη διαδοχική χρονιά, καθώς σε εκείνη την περίπτωση τιμήθηκε για την κατάκτηση του Copa America.

Ο Μέσι έχει πάρει βραβεία που δεν τα δικαιούτο, αν το κίνητρο δεν ταλαντευόταν με τρόπο ώστε να τον εξυπηρετεί: αν πρόκειται για νίκες εθνικών ομάδων, έχει κερδίσει το 2010 και το 2012 τη «Χρυσή Μπάλα» ενώ η Ισπανία πήρε τόσο το Παγκόσμιο Κύπελλο όσο και το Euro. Αν πρόκειται για κορυφαίες χρονιές, το 2019 ο Βίρτζιλ φαν Ντάικ ήταν καλύτερος από εκείνον και η Λίβερπουλ πήρε το Champions League, το 2021 ο Λεβαντόφσκι έκανε περισσότερη δουλειά.

Κι αν πρόκειται για τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, ανεξαρτήτως κριτηρίων, τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν έπρεπε να έχει κατακτήσει οποιοδήποτε ατομικό βραβείο, πολλώ δε μάλλον τις τρεις φορές που το πήρε. Είναι φανερό, όμως, ότι η FIFA λατρεύει να βραβεύει τον Μέσι -και η φετινή εκδήλωση, παρ’ ότι πρόκειται για τον παγκόσμιο πρωταθλητή, ο οποίος είχε, κιόλας, εφτά γκολ και τρεις ασίστ στη διοργάνωση του Κατάρ, δεν αποτελεί εξαίρεση.

Με τέτοια γκαλά, η FIFA δείχνει τη ροπή της προς ένα στοιχείο που αξιακά είναι ελλιπές, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το ποδόσφαιρο. Όλες οι κινήσεις της, με κορωνίδα την ημέρα που έδωσε τις δύο τελευταίες διοργανώσεις Παγκόσμιου Κυπέλλου σε Ρωσία και Κατάρ, αλλά και με μείζονα αναφορά στο αξιακό σύστημα, που έγινε τόσο εκκωφαντικό ώστε να συνεχίζουν να πεθαίνουν άνθρωποι κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης στο κρατίδιο και ο Τζιάνι Ινφαντίνο να λέει σε συνεντεύξεις, αναφερόμενος σε δημοσιογράφους, «γιατί δεν μπορείτε απλώς να προσηλωθείτε στο όμορφο ποδόσφαιρο που παίζεται και πρέπει να προσκολλάτε σε τέτοια ζητήματα;», δείχνουν μια παντελή έλλειψη ενθσυναίσθησης, όχι μόνο για τον άνθρωπο γενικά αλλά και, για την οντότητα σε σχέση με το ποδόσφαιρο.

Θα έπρεπε, τουλάχιστον, να είναι προετοιμασμένοι να υποκριθούν, έστω ελαφρώς, ότι νοιάζονται, και στην ίδια αναλογία θα ήταν απαραίτητο να βραβεύονται κι άλλοι ποδοσφαιριστές που δεν ήταν εξωγήινοι, όπως ο Μέσι και ο Ρονάλντο, που χρειαζόταν per mare per terram να μένουν στο προσκήνιο κάθε αναθεματισμένη μέρα, επειδή είναι μηχανές που γεννούν χρήμα.

Αυτή η βράβευση του Μέσι, από τις πιο δίκαιες, δεν γίνεται να σβήσει την υποδούλωση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ποδοσφαίρου στα πλέον ευπώλητα και διάσημα ποδοσφαιρικά προϊόντα. Απλώς, όμως, πρόκειται για την κεφαλή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, και ενώ είναι γνωστό ότι το χρήμα είναι τα πάντα για τους προέδρους της εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα, τώρα δεν κάνουν καν τον κόπο για να τον κρύψουν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News