Ρεάλ Μαδρίτης: Ο Κβαρατσκέλια αντικατοπτρίζει τη μεταγραφική λογική της

Μία ήταν η στιγμή που στη Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισαν να σφίξουν τα λουριά σε ό,τι αφορά τις μεταγραφές τους: εκείνη που ανακοινώθηκε ότι η Παρί Σεν Ζερμέν απέκτησε τον Νεϊμάρ από την Μπαρτσελόνα.

Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Αυγούστου του 2016 και ο Βραζιλιάνος έγινε εκ του μακρόθεν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στον κόσμο. Η μεταγραφή συνολικά κόστισε 222 εκατομμύρια ευρώ. Η Ρεάλ είχε αποσυρθεί ήδη: οι διοικούντες τη «βασίλισσα» αναγνώριζαν ότι αυτά δεν είναι ποσά με τα οποία μπορούν να παίξουν.

Ένα χρόνο πριν, είχαν κάνει το πείραμα Μάρτιν Όντεγκααρντ και περίμεναν να διαπιστώσουν αν θα τους βγει. Δηλαδή να δώσουν γενναιόδωρα χρήματα για έναν έφηβο ποδοσφαιριστή με προοπτικές, αλλά όχι να τρελαθούν κυνηγώντας μεγάλα αστέρια, ειδικά όταν αυτά και οι σύλλογοί τους ζητούσαν την Άρτα, τα Γιάννενα και ολίγη από την Ξάνθη για να μετακομίσουν στη Μαδρίτη.

Η Ρεάλ δεν γινόταν να ανταγωνιστεί την Αραβία. Αλλά είχε κάτι που η Παρί δεν διέθετε και ούτε επρόκειτο -και μάλλον στο εγγύς και αρκετά μακρινό μέλλον δεν θα γίνει- να αποκτήσει: όνομα και συμβολισμό. Μπορούσε να δελεάζει ποδοσφαιριστές με την αύρα της.

Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, ειρήσθω εν παρόδω, δεν έχει παραδεχθεί ακόμη ότι το πείραμα των «γκαλάκτικος» δεν πέτυχε, αλλά, όπως αναφέρουν στην Ισπανία, ο πρόεδρος της Ρεάλ, που σχεδόν προσγειώθηκε στην πανίδα του κλαμπ το καλοκαίρι του 2000 με όχημα τη μεταγραφή του Λούις Φίγκο, δεν έχει παραδεχθεί ποτέ δημοσίως, ακόμα και ημιεπισήμως, σε ανθρώπους που θεωρεί ότι μπορεί να διαβιβάσουν οποιαδήποτε πληροφορία στα media, πως έχει κάνει λάθος.

Ο ίδιος, αναφέρουν επίσης στη Μαδρίτη, κάνει κουμάντο στις μεταγραφές. Το εντυπωσιακό, τονίζουν, είναι ότι το δίκτυο σκάουτ της Ρεάλ δεν έχει αυξηθεί, αντιθέτως ο Πέρεθ έχει έναν πολύ κλειστό κύκλο ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν και την πελώρια σχέση με το ποδόσφαιρο, που εμπιστεύεται.

Έτσι έφτασαν στη Ρεάλ ο Βινίσιους και ο Ροντρίγκο, ο Εντουαρντό Καμαβινγκά και ο Ορελιέν Τσουαμενί, εκτός των άλλων. Έτσι θα παίξει στη Μαδρίτη και ο Έντρικ Φελίπε, για τον οποίο οι Καστιγιάνοι φέρεται να εγγυήθηκαν 60 εκατομμύρια ευρώ στην Παλμέιρας.

Για τα μεγάλα αγόρια, η Ρεάλ έχει διαφορετική προσέγγιση. Δεν βγάζει χρήματα στην αγορά, αλλά το όνομά της. Γνωρίζοντας ότι στο κομμάτι της ρευστότητας δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους Άραβες, τα χρήματά της δαπανώνται αν η διοίκηση είναι σίγουρη ότι ο ποδοσφαιριστής που ενδιαφέρει το κλαμπ θέλει ή Ρεάλ ή Ρεάλ και κάτι άλλο.

Γι’ αυτό, κιόλας, ήταν διατεθειμένη να ξοδέψει πάνω από 150 εκατομμύρια ευρώ ώστε να αποκτήσει τον Κιλιάν Εμπαπέ, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, θέλει ένα γκολ για να γίνει ο πρώτος σκόρερ στην Ιστορία της Παρί Σεν Ζερμέν. Όταν υπάρχει δίλημμα μέχρι και δύο παραγόντων, οι «μερένχες» ρίχνουν τα δίχτυα τους για να κάνουν τη μεταγραφή. Όταν μπλέκουν περισσότεροι και ακούνε ανεξέλεγκτα ονόματα ομάδων, κάτι που σημαίνει ότι το περιβάλλον του παίκτη τα χρησιμοποιεί για να ανεβάσει την αξία του, κόβουν ρόδα μυρωμένα.

Αυτό, κιόλας, εκτιμάται ότι συμβαίνει στην περίπτωση του Τζουντ Μπέλιγχαμ της Ντόρτμουντ, ο οποίος δεν έχει κάνει οποιαδήποτε σαφή τοποθέτηση για το μέλλον του. Είναι και ο λόγος που πιθανότατα η Ρεάλ θα μπει δυνατά στο παιχνίδι για την απόκτηση του Κβίτσα Κβαρατσκέλια.

Ο μάνατζερ του Γεωργιανού, που σε σχεδόν μηδέν χρόνο θα γίνει ο θρύλος της Νάπολι, που θέλει οκτώ νίκες στα επόμενα 14 ματς για να κατακτήσει και μαθηματικά τη Serie A, δήλωσε ότι ο πατέρας του και ο ίδιος προτιμούν την Μπαρτσελόνα, αλλά ο Κβίτσα «είναι Μαδριλένος».

Αυτή η τοποθέτηση πιθανότατα δεν εκφράζει μόνο τα γούστα του υπέροχου, και με όλες τις προοπτικές να γίνει σπουδαίος, 22χρονου ποδοσφαιριστή, αλλά και την αντίληψη του περιβάλλοντός του για τον τρόπο με τον οποίο κινείται η ισπανική ομάδα.

Αν η Ρεάλ πάρει εγγυήσεις ότι θα είναι μόνο αυτή και η Μπαρτσελόνα που θα έχουν τον πρώτο λόγο για την απόκτηση του ποδοσφαιριστή, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μπει γερά στο κόλπο της μεταγραφής του. Αν αντιληφθούν από το κλαμπ ότι κλωθοπλέκουν με αναφορές στη Μάντσεστερ Σίτι, την Παρί Σεν Ζερμέν και άλλους οργανισμούς, τότε κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γίνουν δυνατοί σφετεριστές της απόκτησής του.

Μοιάζει κάπως με έπαρση, που αρχίζει από την κεφαλή, τον Φλορεντίνο Πέρεθ, αλλά τα πέντε Champions League σε εννιά χρόνια και η σιγουριά που αναδίδει ο σύλλογος με την παραμονή των πολύτιμων ποδοσφαιριστών του, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι αυτός ο δρόμος τους έχει ωφελήσει κατά το δοκούν.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News