Ολυμπιακός: Η μόνη βραδιά που δεν μπορούσε να χαρεί το μπάσκετ!

Δεν θέλω να συμμετέχω σε ένα παιχνίδι απαξίωσης της Euroleague με αφορμή την απόφαση της λίγκας να μην αναβάλλει τις δύο αναμετρήσεις του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, σε μια στιγμή που ολόκληρη η χώρα έχει κηρυχθεί σε κατάσταση πένθους, σοκαρισμένη από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.

Άλλωστε, την ίδια απόφαση πήραν και άλλες ευρωπαϊκές συνομοσπονδίες σε όλα τα αθλήματα υποχρεώνοντας τις ελληνικές ομάδες να κάνουν την καρδιά τους πέτρα και να μπουν στα παρκέ, τα τάραφλεξ ή τις πισίνες.

Μου φαίνεται αδιανόητο να βάζεις στη ζυγαριά δυο τραγωδίες (όπως ήταν αυτές που βιώσαμε με διαφορά λίγων εβδομάδων Τούρκοι και Έλληνες) ανάλογα με τον αριθμό των ανθρώπινων ζωών που χάθηκαν σ’ αυτές.

Προφανώς όταν ισοπεδώνονται ολόκληρες πόλεις και οι νεκροί ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες, σε επίπεδο διεθνούς αντίκτυπου η επίδραση είναι πολύ μεγαλύτερη από ένα δυστύχημα σε κάποιο Μέσο Μαζικής Μεταφοράς, όπως ο εκτροχιασμός ενός τρένου, το ναυάγιο ενός πλοίου ή η πτώση ενός αεροπλάνου. Ο ανθρώπινος πόνος και η οδύνη, όμως, είναι ο ίδιος.

Και θα ήταν εντελώς αφύσικο να μην επηρεαστούν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, ταξιδεύοντας για την Ιταλία από τον πόνο που βιώνει η χώρα μας εδώ και τέσσερα εικοσιτετράωρα. Ποιος από εσάς ή εμάς είχε όρεξη να πάει στη δουλειά του τις τελευταίες μέρες; Αν μπορούσαμε θα κλεινόμασταν σπίτι μας και δεν θα βλέπαμε άνθρωπο.

Είναι κι αυτά τα social media που και την τηλεόραση να κλείσεις θα βλέπεις διαρκώς μπροστά του ανθρώπινες ιστορίες που κάνουν την καρδιά σου να πετρώνει. Οι επαγγελματίες αθλητές δεν είναι ρομπότ. Δεν είναι μηχανές. Λόγω της φύσης του επαγγέλματός τους, μάλιστα, πολλά απ’ αυτά τα παιδιά είναι πολύ πιο συναισθηματικά στην καθημερινότητά τους από έναν «κοινό θνητό».

Το έβλεπες ξεκάθαρα χθες βράδυ στο Μιλάνο ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν χαιρόντουσαν αυτό που έκαναν στο «Μεντιολάνουμ». Το διέκρινες στα μάτια του Κώστα Παπανικολάου, του Σάσα Βεζένκοφ, του Κώστα Σλούκα, του Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Ακόμη και οι ξένοι έδειχναν να μην έχουν το μυαλό τους στο μπάσκετ.

Και ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που πάνω απ’ όλα χαίρεται τα παιχνίδια της. Όταν του στερείς τη χαρά, του αφαιρείς το μεγαλύτερο κομμάτι της δύναμής του.

Η ζωή, βέβαια, συνεχίζεται. Και θα συνεχιστεί και για τους «ερυθρόλευκους» με δύο διαδοχικά κρίσιμα εντός έδρας παιχνίδια στο ΣΕΦ στη διαβολοβδομάδα που ακολουθεί. Και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός θα γίνει και πάλι μια όαση χαράς και ψυχαγωγίας για όλους μας σε μια αθλητική καθημερινότητα που μοιάζει καταδικασμένη να πλημμυρίζεται από μιζέρια. Κάτι τέτοιο, όμως, έμοιαζε αδύνατο να συμβεί στο Μιλάνο. Τα κορμιά μπορεί να ταξίδεψαν στην Ιταλία, αλλά το μυαλό και η καρδιά είχαν μείνει στην Ελλάδα. Λογικό και ανθρώπινο!

ΥΓ: Ο Δημήτρης Καρύδας επαναλάμβανε διαρκώς στη μετάδοση της Nova, ότι ήταν μια από τις πιο δύσκολες μεταδόσεις τις καριέρας του. Φανταστείτε τους παίκτες στο παρκέ. Ο Μπαρτζώκας δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να επικαλεστεί ως δικαιολογία ένα τραγικό γεγονός, αλλά ακόμη και τα δικά του μάτια στην αναχώρηση από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» έλεγαν αυτή τη φορά πολλά περισσότερα από τις κουβέντες του…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News