Ολυμπιακός: Ένα οσκαρικό αριστούργημα που σαρώνει τα βραβεία... β' ανδρικού ρόλου!

Κάθε παιχνίδι και διαφορετικός πρωταγωνιστής. Μια ομάδα του προπονητή με τους παίκτες της να τα δίνουν όλα ο ένας για τον άλλον. Και όλοι μαζί να διαμορφώνουν την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Αυτός είναι ο φετινός Ολυμπιακός. Μια καλοκουρδισμένη  μηχανή, ένα ολοκληρωμένο παζλ.

Όμως υπάρχουν ακόμη σχεδόν τρεις μήνες γεμάτοι μπάσκετ οι οποίοι θα κρίνουν το πόσο καλή είναι τελικά αυτή η ομάδα. Άλλωστε πως μια σεζόν κρίνεται επιτυχημένη ή αποτυχημένη; Μα φυσικά από τους τίτλους, ειδικά για μια ομάδα με το ειδικό βάρος του Ολυμπιακού.

Εμφανίσεις όπως με την Μπαρτσελόνα, όμως, κάνουν όλους όσοι ασχολούνται με αυτήν την ομάδα να ατενίζουν το μέλλον με απόλυτη αισιοδοξία. Και πως να μη γίνεται αυτό. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα μπορεί να κερδίσει κάθε αντίπαλο και με κάθε τρόπο και σε κάθε παιχνίδι με διαφορετικό πρωταγωνιστή. Αυτό είναι το συστατικό αυτής της ομάδας που πρόκειται να τη φτάσει ψηλά. Και αυτό κατάλαβε και ο Σάρας.

Δεν αποδίδει ο ένας; Θα αποδώσει ο άλλος!

Για κάθε Γουόκαπ, υπάρχει ένας Σλούκας, ακόμη και ένας Λούντζης. Για κάθε Κέινααν, ένας ΜακΚίσικ. Για κάθε Παπανικολάου, ένας Λαρεντζάκης. Για κάθε Βεζένκοφ, ένας Πίτερς. Για κάθε Φαλ, ένας Μπλακ και ένας Μπολομπόι. Με λίγα λόγια, λύσεις παντού.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει δημιουργήσει το πληρέστερο ρόστερ της ιστορίας του Ολυμπιακού. Αποδεικνύεται σε κάθε αναμέτρηση της ομάδας, μένει να αποδειχθεί και το Μάιο. Σε κάθε αναμέτρηση υπάρχει ένας διαφορετικός πρωταγωνιστής. Εφόσον δεν είναι η μέρα του ενός, θα είναι η μέρα του άλλου.

Κοινό στοιχείο όλων, όμως, θα είναι η αστείρευτη ενέργεια που θα βγάζουν και η συγκέντρωση στον ύψιστο βαθμό, ακόμα και τις μέρες που η μπάλα δε θα μπαίνει στο καλάθι. Όπως συνέβη και κόντρα στην Μπαρτσελόνα στην αναμέτρηση που εν πολλοίς κλείδωσε το πλεονέκτημα έδρας και έδωσε αβαντάζ πρωτιάς στους ερυθρόλευκους.

Η κόπωση των βασικών και η διαχείριση του Μπαρτζώκα

Στην αναμέτρηση κόντρα στην Μπαρτσελόνα, φάνηκε η κόπωση ορισμένων παικτών που έχουν κουβαλήσει μεγάλο βάρος της ομάδας το τελευταίο χρονικό διάστημα, με πρώτο και καλύτερο τον MVP της Euroleague και για τον Φεβρουάριο, τον Σάσα Βεζένκοφ. Ο Βούλγαρος φόργουορντ τελείωσε το ημίχρονο με 1/8 εντός παιδιάς σε μια βραδιά που ήταν εμφανώς έξω από τα νερά του.

Ε και; Υπήρχε ο Άλεκ Πίτερς. Ο «Αλέκος» όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο χρήσιμος για την ομάδα του δίνοντας σημαντικές βοήθειες σε αρκετούς τομείς του παιχνιδιού πράγμα που οδηγεί σε περισσότερες ανάσες του Βεζένκοφ. Αναμφίβολα οι δυο τους συνθέτουν το κορυφαίο δίδυμο της Ευρώπης στη θέση 4. Ρωτήστε και τον Μίροτιτς.

Εκτός του Βεζένκοφ, όλοι οι υπόλοιποι «βασικοί» είχαν αρνητικό +/- στο τέλος της αναμέτρησης. Ο Κέινααν -10, ο Παπανικολάου -8, ο Φαλ -6, ακόμα και ο Γουόκαπ -2. Με λίγα λόγια, η πρώτη του πεντάδα δεν κατάφερε σε κανένα σημείο να προβληματίσει την Μπαρτσελόνα. Παρ’ όλα αυτά ο Ολυμπιακός κέρδισε.

Κέρδισε γιατί πήραν αρκετό χρόνο στο παρκέ οι θεωρητικά «δεύτεροι» και όντας πιο φρέσκοι, έδωσαν περισσότερη ενέργεια κάτι που έβαλε στο παιχνίδι και τους φιλάθλους που γέμισαν για ακόμη μια φορά το ΣΕΦ, και προβλημάτισαν όσο τίποτα την Μπαρτσελόνα.

Η βραδιά των game changer

Κόντρα στους «Μπλαουγκράνα» αποδείχθηκαν δύο πράγματα. Πρώτον, όταν ο Ολυμπιακός βγάζει ψυχή, δεν γίνεται να τον κερδίσεις. Και δεύτερον, όταν το ΣΕΦ παίρνει φωτιά, δύσκολα καταφέρνεις να αποδράσεις. Και τα δύο αυτά συνέβησαν χάρη σε δύο παίκτες. Τον Σακίλ ΜακΚίσικ και τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη.

Οι δυο τους είναι οι game changer του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Ο ένας χάρη στην τρέλα του και τις απρόβλεπτες επιθέσεις του και ο άλλος χάρη στις εκρηκτικές του κάθετες επιθέσεις. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο; Η άγνοια κινδύνου τους και το ότι στη μέρα τους δεν τους σταματάς.

Συνήθως η δομή των παιχνιδιών είναι τέτοια ώστε ένας από τους δύο να είναι πάντα ο «άσσος στο μανίκι» του Μπαρτζώκα. Όταν, όμως, ο Έλληνας τεχνικός έχει την τύχη να βλέπει και τους δύο στη βραδιά τους, τότε το χαμόγελο του είναι πολύ πιο πλατύ.

Στη δεύτερη φετινή τους αναμέτρηση, ο Γιασικεβίτσιους είχε καταφέρει να περιορίσει τα βασικά ατού του Ολυμπιακού. Οι παίκτες του πίεζαν συνεχώς στο ξεκίνημα και πήραν μέχρι και διψήφια διαφορά (8-18) από πολύ νωρίς. Κάτι έπρεπε να συμβεί ώστε να ματσαριστεί κάπως η ενέργεια. Και τότε έλαβαν δράση η «κόμπρα» και ο «Shaq-Attack».

Ο Λιθουανός προπονητής δεν βρήκε τον παίκτη που θα μπορούσε να σταματήσει κάποιον από τους δύο. Ο ΜακΚίσικ τελείωσε με 15 πόντους (3/4τρ. 4ασ.) και συντελεστή +18 και ο Λαρεντζάκης με 14 πόντους (4/5τρ. 5ρ.) και +15. Όποτε κατέφερνε να σταματήσει κάποιον από τους δύο, θα έβλεπε από… VIP θέση τη δύναμη του Ταρίκ Μπλακ.

Ο Αμερικανός σέντερ πήρε 5 επιθετικά ριμπάουντ, κέρδισε σχεδόν όλες τις μονομαχίες από κάθε παίκτη των Καταλανών και τελείωσε το ματς με συντελεστή +15 σε 21:21′ που αγωνίστηκε. Ο πρώην σέντερ των Λέικερς, Ρόκετς, Μακάμπι και Ζενίτ, έχει θυμηθεί τον παλιό καλό του εαυτό, δίνει δύναμη και αθλητικότητα που έλειπε από τη frontline των ερυθρόλευκων και εξελίσσεται σε άλλη μια δικαίωση του προπονητικού team των ερυθρόλευκων.

Ο Ολυμπιακός είναι μια «Λερναία Ύδρα». Αυτή είναι η δύναμή του. Ο καθένας μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής. Ο χρόνος μοιράζεται και όλοι είναι φρέσκοι. Όλοι είναι ικανοποιημένοι με το ρόλο τους και δίνουν τα πάντα για την ομάδα ανά πάσα στιγμή. Γι’ αυτό και η συνέχεια προβλέπεται μόνο ανοδική.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News