Συνέντευξη Βαγγέλης Αυγουλάς: «Έτσι προσπαθώ να καταλάβω τι νιώθετε όταν βλέπετε το κόκκινο και το άσπρο!»

Υπάρχουν κάποιες στιγμές στην δημοσιογραφική ζωή, όπου προσπαθώντας να ξεκινήσεις ένα κείμενο, χρειάζεται να περάσεις αρκετή ώρα, σβήνοντας και ξαναγράφοντας, μέχρι να βρεις τον σωστό πρόλογο. Μια από αυτές ήταν και για εμάς εδώ στο sportday.gr η συνάντηση με τον δικηγόρο, Βαγγέλη Αυγουλά.

Οδεύοντας για τη συνάντησή μας στο δεύτερο σπίτι του, το «Γεώργιος Καραϊσκάκης», η αλήθεια είναι το άγχος περίσσευε. Το ίδιο και η αμηχανία. «Μην πω καμιά λέξη που θα φέρει σε δύσκολη θέση τον άνθρωπο». Κακά τα ψέματα, το σκέφτεσαι…

Βλέπετε, ο Βαγγέλης Αυγουλάς είναι εκ γενετής τυφλός. Μέχρι να τον συναντήσουμε πιστεύαμε ότι είναι ένας άνθρωπος που ζει στο απόλυτο σκοτάδι. Κάναμε λάθος!

Με έναν μαγικό τρόπο, που φαντάζει ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης των υπολοίπων αισθήσεων του, ο Βαγγέλης Αυγουλάς μας ξενάγησε σε έναν κόσμο λουσμένο με φως! Έναν κόσμο γεμάτο αισιοδοξία, αγάπη, ενθουσιασμό, υπέροχα συναισθήματα, έναν μαγικό κόσμο αισθήσεων κι ας μην είχε ποτέ ο ίδιος την δυνατότητα, όχι μόνο να δει την αγαπημένη του ομάδα, αλλά ούτε το πρόσωπό του σε καθρέπτη ή τους δικούς του ανθρώπους πως είναι στην όψη.

Ο λόγος του; Απλά σε καθηλώνει! Ένας σπάνιος άνθρωπος που φροντίζει με τον τρόπο που αφηγείται και καταθέτει τις απόψεις του, αλλά και πολλές φορές με το εκπληκτικό του χιούμορ, να λύνει κάθε απορία. Παράλληλα να βγάζει και από την αμήχανη στιγμή τον άνθρωπο που έχει απέναντί του, όταν πρέπει να κάνει ευαίσθητες ερωτήσεις.

Η συνέντευξη που ακολουθεί δεν είναι συνηθισμένη. Αποτελεί ένα ταξίδι σε έναν κόσμο γεμάτο φως και ελπίδα! Έναν κόσμο που σας καλούμε να μας συνοδεύσετε με ξεναγό τον Βαγγέλη Αυγουλά!

Αφορμή για τη συνάντησή μας στο Φάληρο, αποτέλεσε η συγκλονιστική πρωτοβουλία της ΠΑΕ Ολυμπιακός η οποία αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Άρη, εκκινεί σε όλους τους αγώνες του Καραϊσκάκη μια νέα υπηρεσία ακουστικής περιγραφής για συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν πρόβλημα όρασης.

Μόλις πριν από λίγα 24ωρα η πρωτοποριακή όχι μόνο για τα ελληνικά, αλλά για τα πανευρωπαϊκά δεδομένα παρουσιάστηκε από τον διευθυντή ΕΚΕ της ΠΑΕ Ολυμπιακός Νίκο Γαβαλά, παρουσία και του Δ’ αντιπροέδρου και διευθυντή της ΠΑΕ, Κώστα Καραπαπά, προκαλώντας το μεγάλο ενδιαφέρον ακόμη και της UEFA με τους ανθρώπους της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας να παρακολουθούν από κοντά το όλο εγχείρημα, προκειμένου να μεταφέρουν την τεχνογνωσία σε όλες τις διοργανώσεις της.

Το Καραϊσκάκη γεμίζει φως και εικόνες και ο πρόεδρος της ΑΜΚΕ “Με άλλα μάτια”, Βαγγέλης Αυγουλάς μας συστήνει έναν ξεχωριστό ερυθρόλευκο κόσμο!

«Στις εκδρομές στο ΣΕΦ και το Καραϊσκάκη, ζητούσα να περπατήσω στο γήπεδο, να νιώσω το χόρτο, να αισθανθώ όλο το γήπεδο και τις κερκίδες!»

Βαγγέλη αυτό που θέλω να προσπαθήσω να καταλάβω αρχικά είναι να μου πεις τι σημαίνει για σένα το γήπεδο από τη στιγμή που είσαι εκ γενετής τυφλός.

Γεννήθηκα ολικά τυφλός. Δεν έχουν δουλέψει δηλαδή ποτέ τα μάτια μου, στον οργανισμό μου. Για να έχω λοιπόν εικόνες, τις δικές μου εικόνες, θα έπρεπε να προσπαθώ να τις φτιάχνω με τις άλλες αισθήσεις. Πήγα σχολείο στην Καστέλλα, εδώ στον Πειραιά, οπότε στις εκδρομές και στο ΣΕΦ και στο “Καραϊσκάκη” ζητούσα να περπατήσω στο γήπεδο, να νιώσω το χόρτο, την διαφορετική αφή, να ακουμπήσω τα τέρματα, να καταλάβω τις αποστάσεις μετρώντας βήματα. Να νιώσω τις απέναντι πλευρές στους πάγκους.

Όλα αυτά προκειμένου να μπορείς, όταν σου περιγράφει κάποιος να καταλαβαίνεις;

Ναι ήθελα να έχω νιώσει με την αφή, την ακοή, την όσφρηση καθετί που μου περιγράφει κάποιος. Να νιώσω όλο το γήπεδο και τις κερκίδες.

Γήπεδο ερχόσουν συχνά;

Βέβαια ερχόμουν συχνά και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Μάθαινα τα συνθήματα και άρχισα να καταλαβαίνω τις φάσεις, ακούγοντας τους αναστεναγμούς, το άγχος, την αγωνία, τον πανηγυρισμό των φιλάθλων γύρω μου. Πάντα όμως, δυστυχώς, ήμουν κάποιες στιγμές πίσω. Μέχρι να φύγει το άγχος και η υπερένταση και να μου περιγράψει κάποιος τι ακριβώς έγινε. Ακόμα και σε κάποιο γκολ, πανηγύριζα μεν, αλλά αργούσα κάποια λεπτά να καταλάβω αν το έβαλε ο αγαπημένος μου παίκτης.

«Μάθαινα τα συνθήματα και άρχισα να καταλαβαίνω τις φάσεις, ακούγοντας τους αναστεναγμούς, το άγχος, την αγωνία, τον πανηγυρισμό των φιλάθλων γύρω μου. Πάντα όμως, δυστυχώς, ήμουν κάποιες στιγμές πίσω. Μέχρι να φύγει το άγχος και η υπερένταση και να μου περιγράψει κάποιος τι ακριβώς έγινε..»

Αυτό σίγουρα δεν σου άρεσε.

Ένιωθα μια μικρή αδικία γιατί ενώ ήμουν τόσο κοντά στην αγαπημένη μου ομάδα και ταυτόχρονα τόσο μακριά της. Αυτό ήρθε να γεφυρωθεί με την ακουστική περιγραφή, που πλέον θα υπάρχει μόνιμα, σε κάθε εντός έδρας ματς και θα έχουμε κι εμείς έναν λόγο να μην λέμε πλέον “όχι” στις παρέες μας.

Μέχρι τώρα δηλαδή υπήρξαν στιγμές που έχασες κάποιον αγώνα, εξαιτίας όλων αυτών που περιγράφεις;

Αισθανόμουν άβολα αρκετές φορές, αλλά πλέον μπορώ να έρχομαι με την παρέα μου στο γήπεδο και να απολαμβάνω το ίδιο τον Ολυμπιακό, στο ίδιο δευτερόλεπτο, ακριβώς πάνω στη φάση και στα 90 λεπτά.

Ποια είναι η διαφορά με μια ραδιοφωνική περιγραφή δηλαδή;

Είχα δοκιμάσει πολλούς τρόπους στο γήπεδο. Μου περιέγραφαν άνθρωποι που εμπιστεύομαι, αλλά παρασύρονταν, κουράζονταν, βαριόντουσαν, όλα μαζί, με αποτέλεσμα να χάνω σίγουρα σημαντικές φάσεις. Έφερα μαζί μου ραδιόφωνο, αλλά υπάρχει η καθυστέρηση της μετάδοσης ή υπήρχαν διαφημίσεις ή σύνδεση με άλλο ματς. Επομένως πάλι δεν μπορούσα να παρακολουθήσω.

Τι έκανες λοιπόν;

Αναγκάστηκα να παρακολουθώ από μακριά την ομάδα και πλέον το ραντεβού με την παρέα μου να μην ισχύει για μένα τα Σάββατα και τις Κυριακές στο γήπεδο. Φανταστείτε πως είναι να βρεθείτε όλοι μαζί, κοντά στο Καραϊσκάκη, να πιείτε έναν καφέ, να πείτε τα αστεία σας, να περάσετε καλά και μετά να μην ακολουθήσεις την παρέα σου στο ματς. Γιατί θα νιώθεις μόνος σου, κι ας είναι οι φίλοι σου γύρω σου. Ή να τους πεις θα έρθω να πιούμε την μπύρα που κανονίσατε και να ψάχνεις ποιο ραδιόφωνο στο σπίτι σου θα σου περιγράψει καλύτερα τις φάσεις.

«Φανταστείτε πως είναι να βρεθείτε όλοι μαζί, κοντά στο Καραϊσκάκη, να πιείτε έναν καφέ, να πείτε τα αστεία σας, να περάσετε καλά και μετά να μην ακολουθήσεις την παρέα σου στο ματς. Γιατί θα νιώθεις μόνος σου, κι ας είναι οι φίλοι σου γύρω σου»

Όλα αυτά λοιπόν θα διορθωθούν τώρα.

Όλα αυτά θα διορθώσει ο Ολυμπιακός και το σημαντικό είναι πως θα το κάνει μόνιμα πλέον. Γιατί πολλές προσπάθειες γίνονταν αλλά ήταν “πυροτεχνήματα”. Τι να το κάνω εάν μου περιγράψεις μια φορά έναν αγώνα; Το σημαντικό είναι πως αυτό, απευθύνεται με ένα ling που θα πατάει οποιοσδήποτε θέλει, όπου μιλάνε ελληνικά. Σε κάθε άτομο με προβλήματα όρασης, στην Ελλάδα, την Κύπρο, την ομογένεια, που θέλει να απολαύσει τον Ολυμπιακό, μέσα από το ράδιο των φοιτητών του Πάντειου Πανεπιστημίου. Θα έχουμε ολόκληρη τη μετάδοση του αγώνα, χωρίς διακοπές, μαζί με την ατμόσφαιρα του γηπέδου.

Φαντάζομαι ότι εκτός από οπαδός του Ολυμπιακού είσαι και φίλαθλος και κάτι ανάλογο θα θέλεις να γίνει και σε άλλα γήπεδα.

Θα ήθελα να γίνει σίγουρα στην Εθνική ομάδα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται ως πολιτεία να επενδύουμε σε φανέλες που πληγώνουν τη Δημοκρατία και να μην μπορούμε να επενδύσουμε έτσι ώστε ο οποιοσδήποτε φίλαθλος με προβλήματα όρασης, από τους 300.000 συνολικά με σοβαρά προβλήματα όρασης, να μπορεί να παρακολουθήσει την Εθνική Ελλάδος.

«Το τηλεφώνημα του Βαγγέλη Μαρινάκη που δεν ξεχνώ ποτέ…»

Θέλω να μου πεις τώρα και πως έγινε η προσέγγιση με τον Ολυμπιακό για να δημιουργηθεί όλο αυτό.

Για να φτάσουν οι παράγοντες του Ολυμπιακού να μας προσφέρουν μια τέτοια δυνατότητα και να μην νιώθουμε φίλαθλοι δεύτερης κατηγορίας μόνο και μόνο επειδή είμαστε ανάπηροι, κάτι που δεν το επιλέξαμε, έχουν δουλέψει συστηματικά και οι ίδιοι. Πρώτα απ’ όλους ο ίδιος ο πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης.

Αναμνηστική φωτογραφία από τη συνάντηση του Βαγγέλη Αυγουλά με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Δήμαρχο Πειραιά, Γιάννη Μώραλη.

Είχαμε συναντηθεί με τον ίδιο και με τον Δήμαρχο Πειραιά, Γιάννη Μώραλη και μου είχε ζητήσει να μεταφέρω απόψεις, γνώμες, σχόλια φιλάθλων με όλες τις αναπηρίες. Με είχε ρωτήσει ο ίδιος ο πρόεδρος: “Τι μπορώ να κάνω για να έρθει ο Ολυμπιακός πιο κοντά σε εσάς και όπως τον αγκαλιάζετε εσείς, να σας αγκαλιάσει και αυτός”. Μέσα από αυτή την κουβέντα με τον κ. Μαρινάκη είχε προκύψει ότι τα τυφλά άτομα, εκτός από την μετακίνησή μας και το εισιτήριό μας, πληρώναμε και το εισιτήριο του συνοδού. Αμέσως σήκωσε το τηλέφωνο και έδωσε την εντολή, με κάθε διαρκείας που αγοράζει τυφλός φίλαθλος να παίρνει δώρο άλλο ένα για οποιονδήποτε φίλο του. Δεν το ξεχνώ ποτέ εκείνο το τηλεφώνημα…

Ποιοι άλλοι άνθρωποι ήρθαν κοντά σας;

Ο Νίκος Γαβαλάς, ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ήρθε κοντά μας, στην κοινωνική επιχείρηση ανάπηρων ατόμων “Με άλλα μάτια” και συζητήσαμε, μας γνώρισε και είδε πως δουλεύουμε ατέλειωτες ώρες. Είδε από κοντά πως τα τυφλά άτομα είμαστε εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες, το πρόγραμμα που έχουμε στο κινητό μας τηλέφωνο, στο κομπιούτερ και μας μετατρέπει το κείμενο σε φωνή. Επίσης στήριξε το δείπνο στο απόλυτο σκοτάδι, που διοργανώνουμε.

Αυτό θέλω να μου το αναλύσεις λίγο περισσότερο.

Εμείς, τα τυφλά άτομα, λειτουργούμε ένα εστιατόριο και σερβίρουμε εσάς που βλέπετε. Είναι ένα μενού στο απόλυτο σκοτάδι για περίπου δύο ώρες. Να αφήσετε δηλαδή την όρασή σας στην άκρη, για να ζήσετε αυτό που ζούμε εμείς για μια ολόκληρη ζωή. Συνεπώς δούλεψε συστηματικά, μεγάλο κομμάτι παραγόντων του Ολυμπιακού για να αποκτήσει εξοικείωση με την αναπηρία, για να καταλάβει τις ανάγκες μας και να έρθει να τις υποστηρίξει.

«Ο Ολυμπιακός πρώτα κάνει και μετά ανακοινώνει! Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά! Έχουμε κουραστεί να ανακοινώνονται πράγματα που θα γίνουν και κανείς να μην παρακολουθεί μετά εάν έγιναν»

Ξέρω ότι έχουν σχεδιαστεί πολλά πράγματα αλλά δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα.

Γιατί η ΠΑΕ Ολυμπιακός θέλει να υλοποιεί πρώτα, ενώ συνήθως έχουμε κουραστεί να ανακοινώνονται πράγματα που θα γίνουν και κανείς να μην παρακολουθεί μετά εάν έγιναν. Ο Ολυμπιακός πρώτα κάνει και μετά ανακοινώνει. Σε αυτό το σημείο να πω ότι είναι κρίμα και για τις άλλες ομάδες, που ενώ έχουν τμήματα ΑΜΕΑ, δεν έχουν αναλάβει ίδιες πρωτοβουλίες για να εντάξουν και τους αθλητές τους, αλλά και τους φιλάθλους τους, ισότιμα στην καθημερινότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι εγώ λαμβάνω μηνύματα από οπαδούς τυφλούς άλλων ομάδων ότι θα απολαμβάνουν την ακουστική μετάδοση όταν παίξει η ομάδα τους με τον Ολυμπιακό. Δεν είναι τυχαίο ότι οργανώνονται παρέες τυφλών από άλλες πόλεις για να έρθουν στο “Καραϊσκάκη”. Έχουμε ήδη στα διάφορα forum μηνύματα από παρέες που θέλουν να έρθουν να ζήσουν την εμπειρία.

«Λαμβάνω μηνύματα από οπαδούς τυφλούς άλλων ομάδων ότι θα απολαμβάνουν την ακουστική μετάδοση όταν παίξει η ομάδα τους με τον Ολυμπιακό. Δεν είναι τυχαίο ότι οργανώνονται παρέες τυφλών από άλλες πόλεις για να έρθουν στο “Καραϊσκάκη”. Έχουμε ήδη στα διάφορα forum μηνύματα από παρέες που θέλουν να έρθουν να ζήσουν την εμπειρία»

Μπορείς να μου πεις και κάποια τεχνικά θέματα;

Σήμερα πριν έρθω στην συνέντευξή μας, κάναμε συνάντηση με τους φοιτητές του Πάντειου Πανεπιστημίου. Το πιο δύσκολο είναι να δώσεις σε έναν εκ γενετής τυφλό την εικόνα του αγώνα. Πρέπει να βάζεις πολλές παραπάνω περιγραφές, χωρίς να θεωρείς δεδομένο ότι ξέρει κάτι απ’ όλα αυτά. Είναι διαφορετικό να απευθυνθείς σε κάποιον που έχασε το φως του κατά τη διάρκεια της ζωής του και άρα έχει εικόνες και εντελώς διαφορετικό σε έναν εκ γενετής τυφλό. Στη δική μου περίπτωση πρέπει να μου λες, το ύψος των παικτών, τις καιρικές συνθήκες ακριβώς, μη θεωρείς τίποτα δεδομένο. Ακόμα και το πότε άναψαν τα φώτα του γηπέδου, πότε νύχτωσε γύρω μας, εάν υπάρχουν καπνογόνα, αν έγινε κάποια χειρονομία μεταξύ των παικτών, εάν πέφτουν αντικείμενα. Εμείς έχουμε ζητήσει να ξέρουμε τα πάντα. Ακόμα αν χρειαστεί να παίξουμε με διαφορετικές εμφανίσεις, τα χρώματα στις εμφανίσεις των αντιπάλων.

Δεν έχεις δει ποτέ το κόκκινο και το άσπρο. Πως τα φαντάζεσαι;

Για μένα το κόκκινο είναι κάτι, σαν να κάθομαι πολύ κοντά σε ένα αναμμένο τζάκι. Μου δίνει αυτή την αίσθηση της φωτιάς, αυτής της μεγάλης ζεστής αγκαλιάς. Το άσπρο είναι σαν το χιόνι που έχω πιάσει και έχω παίξει μαζί του. Άρα προσπαθώ με τέτοιες εικόνες να αντιστοιχήσω τα χρώματα, για να καταλάβω τι νιώθετε κι εσείς όταν τα βλέπετε.