Μπάμπης Χριστόγλου: Ο πανηγυρισμός του Σαμασέκου έδειξε το πρόβλημα...

Καμια φορά η υπερανάλυση κάνει κακό. Μπερδεύει τον κόσμο και δημιουργείται μια εντύπωση πως ακόμα και η μεγαλύτερη αρλούμπα μπορεί να κρύβει ένα τεράστιο κόλπο. Μπαρούφες. Με την απόφασή του ο Μίτσελ στο 74’ έκανε ό,τι περνούσε απ’ το χέρι του για να απονευρώσει επιθετικά τον Ολυμπιακό.

Είχε προηγηθεί η αναγκαστική είσοδος του Ρέτσου, που στραβοπατούσε στο παιχνίδι με αποτέλεσμα να… δέσει το γλυκό. Εξω ο Χουάνγκ, δηλαδή ο μόνος απ’ τους χαφ του Ολυμπιακού που μπορούσε δημιουργικά να κρατήσει ψηλά τον ρυθμό. Εξω ο Φορτούνης, ο οποίος πέρα από ανεβασμένος είναι και ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που μπορεί με την μπάλα στα πόδια του να δημιουργήσει καταστάσεις στην αντίπαλη άμυνα.

Εξω ο Μπακαμπού, ο οποίος -δικαιολογημένα ίσως- έπρεπε να πάρει χρόνο ξεκούρασης λόγω και του ταξιδιού του για την εθνική ομάδα, αλλά έπρεπε ν’ αντικατασταθεί από σέντερ φορ. Ολες αυτές οι αλλαγές έγιναν μαζεμένες. Ολες αυτές οι αλλαγές έγιναν τέσσερα λεπτά μετά τη μείωση του σκορ απ’ τον Αρη. Ολα αυτά πρέπει εγώ να κάτσω να τα εξηγώ.

Να κάθομαι να βρίσκω γωνία στο δεκάρικο μπας και πειστεί ο κόσμος πως ο Ισπανός πήγε να κάνει το… κόλπο γκρόσο και απλώς οι παίκτες δεν εφάρμοσαν το σχέδιο σωστά. Ποιο σχέδιο; Το σχέδιο ό,τι να ’ναι: είπε ο κόουτς να παίξει σέντερ φορ ο Μασούρας, είπε ο κόουτς να παίξει «δεκάρι» ο Μπιέλ, είπε ο κόουτς ότι με τρεις χαφ στο φινάλε μπορούσε ο Ολυμπιακός να είναι απειλητικός και να κάνει αυτά που έπρεπε.

Με λίγα λόγια, κάθε απόφαση του Μίτσελ προχθές το βράδυ ήταν λάθος. Για να ξέρουμε τι λέμε… Δεν μπορεί να περιμένει κανένας προπονητής πως όλα αυτά μαζί θα δουλέψουν έτσι ώστε αν έρθει η στραβή -όπως και ήρθε- θα μπορέσει η ομάδα με τόσες αλχημείες από τη μέση και μπροστά να φτιάξει φάσεις, να είναι απειλητικός και να βρει το γκολ που θα του έδινε τη νίκη.

Ολα τα υπόλοιπα είναι να ’χαμε να λέγαμε. Και γίνεται ακόμα πιο μεγάλη η γκάφα του κόουτς απ’ τη στιγμή που διαχειρίζεται ένα παιχνίδι, που στο πρώτο του ημίχρονο είναι για 4-0, άσχετα που από συγκυρίες έχει μείνει στον πίνακα το 1-0. Και παίρνει αυτό το ματς ο Ισπανός και το κάνει 2-2. Κι εγώ πρέπει τώρα να κάθομαι να εξηγώ…

Υ.Γ.: Και κάτι ακόμα: συγγνώμη, ρε μάγκες! Τι ακριβώς πανηγύριζε ο Σαμασέκου με το φινάλε του αγώνα; Ή δεν κατάλαβε πόσο τελείωσε το ματς ή δεν του έχουν δώσει να καταλάβει ότι σε αυτή την ομάδα πανηγυρίζεις μόνο τις νίκες. Και τα δύο πρόβλημα είναι…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News