ΠΑΟΚ: Και οι ήττες, ξέρετε, έχουν πολλούς πατεράδες

Το φινάλε της αναμέτρησης ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό ήταν… χιτσοκικό, θριλερικό, γκρανγκινιολικό. Ο ΠΑΟΚ βρήκε την ισοφάριση, ο Ζίβκοβιτς έκανε για δεύτερο συνεχόμενο ντέρμπι πέναλτι (και για τρίτο ματς στο οποίο ο Λουτσέσκου τον βάζει στα μπακ, καταφέρνει να είναι αρνητικός πρωταγωνιστής), και στο ροντέο που ακολούθησε, η μεγαλύτερη ευκαιρία που έκανε ο Δικέφαλος ήταν η κεφαλιά του Κοτάρσκι, που απέκρουσε πάνω στη γραμμή ο Βέρμπιτς.

Αλήθεια, στο τέλος της ημέρας τι μένει; Πολλά ερωτηματικά, ακόμα περισσότερες απαντήσεις, αλλά το ζητούμενο είναι η ουσία. Λέτε πως οι νίκες έχουν πολλούς πατεράδες και οι ήττες είναι ορφανές. Και οι ήττες έχουν πατεράδες. Η ομάδα που πλήρωσε ο Ιβάν Σαββίδης, που έστησαν Μπότο και Λουτσέσκου και διαχειρίστηκε ο τελευταίος αξίζει να είναι στην τελευταία θέση της τετράδας και να «γκρεμίζεται» από τη δυάδα της βαθμολογίας που βρισκόταν τα τελευταία πέντε σερί χρόνια.

Το αν από τον ΠΑΟΚ έλειπε χθες ο Νάραϊ, που είναι μέσα στην πρώτη τριάδα της ομάδα σε γκολ, ασίστ, key passes, ντρίμπλες και εύστοχα γεμίσματα, έχει λίγη σημασία. Γιατί; Διότι την ιστορία τη γράφουν πάντα οι παρόντες. Και κάτι ακόμα. Όταν πέφτουν οι σφυγμοί μετά από ένα μεγάλο ματς, αρχίζεις και βλέπεις όχι μόνο όλα όσα έγιναν σε αυτό, αλλά και όλα όσα έγιναν πριν από αυτό.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στην Τούμπα όχι μόνο έχοντας στόχο και πλάνο. Αυτά δεν φτάνουν. Χρειάζεται να έχεις πίστη στο πλάνο. Ο ΠΑΟΚ, υπάρχουν φορές που δείχνει να μην του πάει το πλάνο και κάπου εκεί να χάνεται. Και τότε χρειάζεται η πίστη και ο στόχος.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου οριοθέτησε τον στόχο με το «game by game». Και απέτυχε να πείσει το γκρουπ του. Γιατί; Διότι δεν το πίστευε ούτε ο ίδιος. Φτάνοντας στο τέλος, φάνηκε πως δεν το πίστευε. Οι ομάδες, ξέρετε, όσο περνάει ο καιρός, βγάζουν στο γήπεδο την προσωπικότητα του προπονητή τους.

Ο Λουτσέσκου, όταν πιστεύει στον στόχο που θέτει, είτε τον καταφέρνει, είτε αποτυγχάνει έχοντας σκυλιάσει. Όταν δεν πιστεύει, κάνει μπαμ από χιλιόμετρα, και έχει μόνο στιγμές εγωισμού. Αυτό είχε ο ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό. Στιγμές εγωισμού, στο τελευταίο 20λεπτο του ματς.

Στο κάδρο των ευθυνών, υπάρχει και ο Ιβάν Σαββίδης. Ε μα, είναι δυνατόν στους τίτλους να είναι στην πρώτη πρόταση και στις ήττες, στις στραβές, στις χαμένες χρονιά, να είναι σε άλλη;

Αν θέλει κάποιος, μπορεί να πει «και τι φταίει ο Σαββίδης; Τόσα λεφτά σκάει, και ο άλλος επιμένει στον Ολιβέιρα και τον Μπίσεσβαρ». Αν θέλει μπορεί να το πάει στο «και τι φταίει ο Λουτσέσκου, αυτούς έχει, ο Μπότο του έφερε τον Κουαλιάτα και τον Φιλίπε Σοάρες». Και αν θέλει μπορεί να ρίξει τις ευθύνες μόνος στους παίκτες.

Οι ομάδες κερδίζουν και χάνουν μαζί. Ο ΠΑΟΚ γκρεμίζεται από την δυάδα της βαθμολογίας ως οργανισμός. Ποιος τον έφερε να είναι στην πρώτη δυάδα για πέντε χρόνια; Ο Ιβάν Σαββίδης, με τα χρήματα που έδωσε, μαζί με τις επιλογές των ανθρώπων που διαχειρίστηκαν τα χρήματα. Ποιος μπορεί να τον επαναφέρει; Μα, φυσικά ο ίδιος.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News