Γιώργος Χελάκης: Σκηνικό από άλλες εποχές - Μην πάρουν... αέρα τα μυαλά μας

Σκηνικό που μοιάζει να είναι βγαλμένο από άλλες εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δύο και τρεις δεκαετίες πίσω. Δύο ομάδες να διεκδικούν την είσοδό τους στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και τρεις να έχουν ήδη εξασφαλίσει την παρουσία τους σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Δεν είναι, βέβαια, να παίρνουν και τα μυαλά μας αέρα. Στη 19η θέση της ειδικής κατάταξης της ΟΥΕΦΑ βρισκόμαστε και πανηγυρίζουμε, απλά, που δεν γίνεται να μας προλάβει η 20ή Κροατία.

Του χρόνου 4 αντί για 5…

Tου χρόνου, αντί για πέντε, θα βγάζουμε μόλις τέσσερις ομάδες στην Ευρώπη και μόλις μία που θα παίζει για να εξασφαλίσει συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, αρχίζοντας την προσπάθειά της το κατακαλόκαιρο. Ωστόσο, δεν είναι να το περνάμε έτσι αυτό που ζούμε. Οι τρεις μεγάλοι του κέντρου συνεχίζουν εξασφαλίζοντας τις προκρίσεις τους στα τελευταία λεπτά των αγώνων, στις καθυστερήσεις και στα πέναλτι. Ναι, μην το συζητάμε, είμαστε και τυχεροί.

Αν τα βάλουμε κάτω, η ΑΕΚ ήταν καλύτερη ομάδα απ’ την Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι καλύτερες ομάδες απ’ τη Μαρσέιγ και την Γκενκ, αντίστοιχα, με βάση τα όσα είδαμε στα δύο παιχνίδια. Ακόμα κι ο ΠΑΟΚ, είδε την τύχη να του χαμογελά για να περάσει τη Χάιντουκ. Δεν αναφέρονται όλα αυτά για να μειωθεί η επιτυχία των ομάδων, αλλά για να καταδειχτεί πως ο δρόμος είναι μακρύς κι η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής.

Τέτοια ανατροπή ξεφεύγει από τα όρια μιας ποδοσφαιρικής διήγησης

Αυτά που ζήσαμε προχθές το βράδυ στη Νέα Φιλαδέλφεια θα μείνουν για πολλά χρόνια αποτυπωμένα στη μνήμη μας. Τέτοια ανατροπή ξεφεύγει απ’ τα όρια μίας ποδοσφαιρικής διήγησης. Μοιάζει κάπως με ευφάνταστο ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα, που έχει συγκεκριμένους πρωταγωνιστές, αλλά γράφεται με δύο τρόπους. Εξαρτάται από ποια σκοπιά το αντικρίζεις.

Αλλιώς θα γράψουν για τον συμπατριώτη τους, Ντομαγκόι Βίντα, οι Κροάτες… συγγραφείς κι αλλιώς εμείς. Αγωνιστικά, τώρα, έχω την εντύπωση ότι το γεμάτο σημειώσεις μπλοκάκι του Ματίας Αλμέιδα θα συμπεριλαμβάνει παρατηρήσεις για το κέντρο άμυνας της ομάδας του. Φαίνεται ότι εκεί εντοπίζονται οι όποιες αβελτηρίες στο παιχνίδι της «Ενωσης». Η ανάγκη να εντοπιστούν δεν πρέπει να προσπεραστεί αβασάνιστα. Να μιλάμε για το ελληνικό πρωτάθλημα, μικρό το κακό.

Ο Βίντα κι ο Μουκουντί συνθέτουν ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο αξιόπιστο. Οταν μιλάμε για την ΑΕΚ με τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες, τότε, το πράγμα αλλάζει. Χρειάζεται μεγαλύτερη ταχύτητα, ειδικά, όταν η ομάδα βγαίνει μπροστά για να πιέσει τον αντίπαλο. Η πίεση ψηλά είναι ταυτοτικό στοιχείο του παιχνιδιού της ΑΕΚ. Όπως φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο του παιχνιδιού της με την Ντινάμο στο Ζάγκρεμπ, όταν απουσιάζει αυτό το στοιχείο, τότε χάνεται κι η αγωνιστική ταυτότητα των «κιτρινόμαυρων». Κατά συνέπεια, ο στόπερ που θα έρθει, θα βοηθήσει, ουσιαστικά, να προσθέσει ταχύτητα κι ευελιξία στο κέντρο της άμυνας. Απ’ τη μέση και μπροστά, δεν χρειάζεται καν να το συζητάμε. Η ΑΕΚ μπορεί να βάζει και να βγάζει χωρίς να χάνει κανένα απ’ τα βασικά γνωρίσματα του παιχνιδιού της. Ισα-ίσα, οι παίκτες που έρχονται απ’ τον πάγκο, προσθέτουν φρεσκάδα και νέες ιδέες.

Αλλαξε όλη η μεσαία γραμμή στα τελευταία λεπτά κι η πίεση αυξήθηκε, όπως κι η αποτελεσματικότητα. Δύσκολα θα βρεθεί τρόπος να αντιμετωπιστεί η… πολεμική μηχανή που έχει δημιουργήσει ο Ματίας Αλμέιδα απ’ τη μέση και μπροστά. Ωστόσο, η θωράκιση της αμυντικής γραμμής, ειδικά αν η ΑΕΚ μπει στους ομίλους, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει αξιόλογη παρουσία. Η Αντβέρπ δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Η «Ενωση» της αφόρητης πίεσης και του επιθετικού πλουραλισμού, των απανωτών τελικών προσπαθειών, έχει τη δυνατότητα να την ξεπεράσει και να επανέλθει στον
δρόμο με τα αστέρια.

Πιο δύσκολο του ΠΑΟ με Μπράγκα

Το έργο του Παναθηναϊκού απέναντι στην Μπράγκα είναι πιο δύσκολο. Οταν, όμως, έχεις αποκλείσει ολόκληρη Μαρσέιγ, περνώντας δια πυρός και σιδήρου, τότε είσαι ικανός να αφήσεις έξω την τέταρτη σε δυναμικότητα ομάδα της Πορτογαλίας. Το σετ παιχνίδι των «πρασίνων» τούς επιτρέπει να μη δημιουργούνται καταστάσεις ροντέο και να μένουν στον στόχο τους. Με άλλα λόγια,
δεν γίνεται η Μπράγκα να ξεμπερδέψει εύκολα με το «τριφύλλι», καθαρίζοντάς το νωρίς. Ο Γιοβάνοβιτς βρίσκει πάντα τρόπους να το παλεύει μέχρι την τελευταία στιγμή. Κι όταν τα πράγματα φτάνουν μέχρι εκεί, τότε (με έναν περίεργο τρόπο) οι αστάθμητοι παράγοντες, οι καθοριστικές λεπτομέρειες, είναι με το μέρος του Παναθηναϊκού.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News