Ολυμπιακός: Ντιέγκο Μαρτίνεθ, ο πιο καλός ο μαθητής...

Είναι δύσκολη η δουλειά του προπονητή. Πολύ πιο δύσκολη απ’ όσους πιστεύουν ότι όλη του η έγνοια είναι να καταστρώσει το πλάνο ενός αγώνα. Το πιο σημαντικό για έναν τεχνικό είναι να νοικοκυρέψει τα αποδυτήριά του, να αξιοποιήσει το υλικό του, να κρατήσει ζεστούς τους παίκτες και περισσότερο εκείνους που δεν έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής, ώστε να μην τους χάσει στην πορεία της σεζόν.

Δεν θα διαφωνήσουμε -νομίζω- ότι όλοι όσοι βρίσκονται πάνω και στα πέριξ του «κόκκινου πλανήτη», ασχολήθηκαν το καλοκαίρι κυρίως με την πρόσληψη του Αντόνιο Κορδόν. Λογικό, όταν μιλάμε για έναν απ’ τους καλύτερους -κατά τεκμήριο- αθλητικούς διευθυντές στο διεθνές στερέωμα του ποδοσφαίρου.

Ο «πολύς» Κορδόν, λοιπόν, διάλεξε για τον πάγκο του Ολυμπιακού τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Έναν 42χρονο κόουτς, φιλόδοξο, χωρίς περγαμηνές σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ο οποίος προερχόταν από μία κακή σεζόν στην Εσπανιόλ που δεν κατάφερε τελικά να αποφύγει τον υποβιβασμό. Ένας σοβαρός αθλητικός διευθυντής όπως ο Κορδόν, δεν στάθηκε στα περσινά πεπραγμένα του Μαρτίνεθ, αλλά παρατήρησε όλο το «κάδρο». Έκρινε ότι είναι κατάλληλος για τη δύσκολη αποστολή στον Πειραιά, του την εμπιστεύτηκε και τελευταία η δουλειά του κόουτς αρχίζει να φαίνεται ξεκάθαρα στο γήπεδο.

Σύμφωνα με όσα έχουν παραδεχτεί ακόμη και αντίπαλοι προπονητές ή ποδοσφαιράνθρωποι όπως ο Ντέμης Νικολαΐδης, ο Μαρτίνεθ είναι πολύ «διαβασμένος» σε κάθε παιχνίδι κι έχει συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο οι παίκτες του υπηρετούν όσο καλύτερα μπορούν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Παράλληλα, επενδύει πολύ στο καλό κλίμα μεταξύ των «ερυθρολεύκων». Σε κάθε γκολ πηγαίνει κι αγκαλιάζει όχι μόνο τους συνεργάτες του, αλλά και τους αναπληρωματικούς ποδοσφαιριστές. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όλα έχουν σημασία.

Στο πρόσφατο παιχνίδι με την ΑΕΚ, δέχτηκε κριτική επειδή έβαλε -για κάποιους νωρίς- στο γήπεδο Σκάρπα, Μπιέλ, Ιμπόρα, αλλά και τους Γιόβετιτς, Ορτέγκα. Πόσοι αλήθεια έχουν αναρωτηθεί ότι για να έχει αυτούς τους παίκτες διαθέσιμους και ορεξάτους απόψε, κόντρα στη Φράιμπουργκ, θα έπρεπε να τους δείξει εμπιστοσύνη, να τους… ταΐσει έστω λίγο τυράκι και την Κυριακή, παρότι αναγκάστηκε να συμβιβαστεί -τελικά- με τον βαθμό της ισοπαλίας;

Είναι το «Α» και το «Ω» στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ο προπονητής να έχει από κοντά όσο γίνεται περισσότερους από εκείνους που ανήκουν στο ρόστερ του. Να τους κάνει να νιώθουν απαραίτητοι. Να μπαίνουν στο γήπεδο είτε για ένα λεπτό, είτε για 90 και να… σκίζονται για την ομάδα.

Αν δεν καταφέρει να μοιράσει σωστά και δίκαια την τράπουλα, το μόνο που θα συμβεί είναι να μείνει με τους 13-14 που παίζουν κι οι υπόλοιποι να σκέφτονται την επόμενη ομάδα τους. Ακόμη και σε αυτό το σκέλος, όμως, ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ δείχνει να έχει… στρώσει το τραπέζι όπως πρέπει. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News