Γιώργος Χελάκης: Ο Φορτούνης είναι καρφί στο μάτι του... εγωισμού των προπονητών

Να είναι υγιής. Όσοι αγαπούν το καλό ποδόσφαιρο αυτό εύχονται για τον Κώστα Φορτούνη. Ακόμα κι αυτοί που μας τρυπούσαν τα αυτιά για τον… ακαμάτη Φορτούνη. Για τον Φορτούνη που δεν γουστάρει την προπόνηση, που δεν μαρκάρει, που δεν τρέχει κι άλλα τέτοια, στην προσπάθεια να μας πείσουν πως αφού δεν κάνει όσα του λένε οι προπονητές του, καλό είναι να μείνει στον πάγκο ή να τα μαζέψει και να φύγει. Και τι δεν έχει ακούσει ο αρχηγός του Ολυμπιακού από οπαδούς, δημοσιογράφους κι από προπονητές (δυστυχώς).

O Φορτούνης είναι αυτό που ήταν πάντα. Ένας κλειστός χαρακτήρας, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις και ξεσπάσματα. Χωρίς δίκτυο δημοσιογράφων για να τον προστατεύει και να εξιδανικεύει την εικόνα του. Μέσα στο γήπεδο είναι ό,τι καλύτερο έχει παρουσιάσει το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία δέκα χρόνια.

Στη θέση του, για να βρούμε κάτι αντίστοιχο, θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω, στην εποχή του Βασίλη Τσιάρτα και πιο πίσω, σε αυτή του Βασίλη Καραπιάλη. Είναι ένα «δεκάρι» αλλιώτικο απ’ τα άλλα. Ένας βιρτουόζος της μπάλας, ο οποίος απλώς χρειάζεται να ξέρεις πώς να τον χειριστείς. Όσο μεγαλύτερα περιθώρια τού δίνεις να απολαύσει ο ίδιος το παιχνίδι, τόσο περισσότερο απολαυστικός θα γίνεται ο ίδιος.

Στην εποχή της ταχυδύναμης και των εργοφυσιολόγων ο Φορτούνης είναι σπονδή στο θέαμα. Είναι ο λόγος για να πληρώσεις εισιτήριο και να πας στο γήπεδο. Υπόκλιση σε όσους τρέχουν πολύ, σε όσους κάνουν εντυπωσιακά άλματα και σουτάρουν με δύναμη ταύρου. Απαραίτητη στο ποδόσφαιρο. Όμως την ομορφιά στο άθλημα τη δίνουν οι εμπνεύσεις. Οι παίκτες εκείνοι που βγαίνουν έξω απ’ τους λεπτομερείς σχεδιασμούς των προπονητών, τις νόρμες των συστημάτων και τις προκαθορισμένες κινήσεις μέσα στο γήπεδο. Όσοι μπορούν να σπάσουν τους κώδικες των αμυντικών συστημάτων και να βγουν έξω απ’ τα καθιερωμένα. Όλα αυτά είναι ο Φορτούνης. Ομοιός του δεν υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κανένας παίκτης δεν έχει την ικανότητα να είναι τόσο επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του όσο αυτός.

Ότι δεν το έβλεπε ο Μαρτίνς και το παράβλεπε ο Πογέτ μικρή σημασία έχει πέρα απ’ το ότι μας τον στέρησαν. Ας μείνουν στα προπονητικά εγχειρίδιά τους. Εμείς, που πρώτα αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο και μετά τις ομάδες μας, ξέρουμε καλά ότι ο Φορτούνης είναι η φωτεινή περίπτωση του εγχώριου ποδοσφαίρου. Ότι μπορεί με μία ενέργειά του να «ξεκλειδώσει» ένα παιχνίδι. Ότι μπορεί να ξεχαρβαλώσει ένα αμυντικό σύστημα με μία κατεβασιά του. Κι είμαστε τυχεροί που ο παίκτης αυτός έμεινε τελικά στα μέρη μας και δεν έφυγε να πάει στη Σαουδική Αραβία. Ξεδιπλώνει εδώ το μέγα ταλέντο του, μας φτιάχνει τη διάθεση.

Ό,τι γίνεται κάποιες φορές, καρφί στο μάτι του εγωισμού των προπονητών ας είναι δικό τους πρόβλημα. Οι μερακλήδες της μπάλας τον θέλουμε εδώ να μας φτιάχνει το κέφι και να μας θυμίζει πως όσο υπάρχει αυτός και κάποιοι σαν κι αυτόν, το ποδόσφαιρο θα είναι πρώτα απ’ όλα ένα παιχνίδι.

Επανήλθε

Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει. Ο Παναθηναϊκός πήγε στην Τρίπολη, εκεί που τα έβρισκε μπαστούνια και πέρασε με άνεση και στυλ. Μπορεί να ισοφαρίστηκε προσωρινά, μπορεί για κάποιο σημείο του παιχνιδιού να δυσκολεύτηκε απέναντι στον φιλόδοξο Αστέρα, αλλά στο τέλος έφυγε απ’ το «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», με μία μεγάλη νίκη κι ένα ευρύ σκορ.

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού ρίσκαρε στη χθεσινοβραδινή αναμέτρηση. Άλλαξε εννέα στους έντεκα παίκτες. Όσοι το είδαν αυτό η αλήθεια είναι πως ανησύχησαν, όμως ο Παναθηναϊκός απ’ την αρχή του παιχνιδιού έδειξε πως δεν είχε κανένα πρόβλημα ομοιογένειας. Οι παίκτες του έβαλαν την μπάλα κάτω κι έκαναν αυτά που ξέρουν να κάνουν όπως τα έκαναν τόσο καιρό τώρα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι άλλο πράγμα να αντιμετωπίζεις την ΑΕΚ κι άλλο τον Αστέρα. Θυμίζω πάντως, ότι πέρυσι ο Παναθηναϊκός, όπως και τα προηγούμενα χρόνια άφησε βαθμούς στην Τρίπολη, ενώ χθες το βράδυ πέρασε άνετος κι ωραίος. Στηριγμένος στο δυναμικό παιχνίδι του Αράο και στην εξαιρετική εμφάνιση του Ιωαννίδη, που μπήκε ως αλλαγή και πέτυχε δύο γκολ. Το δεύτερο μάλιστα ήταν χάρμα οφθαλμών και μαρτυρά ότι ο νεαρός σέντερ φορ των «πρασίνων» έχει επαφή με τα δίχτυα έστω κι αν αυτή δεν είναι μέχρι τώρα τόσο συχνή όσο απαιτούν οι περιστάσεις.

Ο Αστέρας, ανεξάρτητα απ’ το βαρύ σκορ, έδειξε στοιχεία μιας ομάδας που βρίσκει βηματισμό και μπορεί να εξελιχθεί στην ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς επανήλθε στις νίκες και στις καλές εμφανίσεις. Χθες το βράδυ διαπιστώθηκε ότι το ρόστερ είναι τέτοιο που διευκολύνει τον Σέρβο προπονητή να προχωρήσει σε εκτεταμένες αλλαγές χωρίς ιδιαίτερο φόβο για αρρυθμίες.

Εξαιρετική εμφάνιση του Βέρμπιτς που θα τον χρειαστεί η ομάδα στη συνέχεια του πρωταθλήματος και του Τζούριτσιτς, που ίσως με τη δικαιολογημένη προτίμηση στον Μπερνάρντ να είχε λίγο επηρεαστεί ψυχολογικά. Το πέρασμα απ’ την πρωτεύουσα της Αρκαδίας κλείνει κάπως την… ανοιχτή πληγή απ’ την ήττα στο ντέρμπι εν όψει του άλλου ντέρμπι που ακολουθεί με τον ΠΑΟΚ.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News