Λευτέρης Χαψιάδης: Αυτός που έγραψε «το τραγούδι του Θρύλου»

«Μία είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία»… Όταν ο Λευτέρης Χαψιάδης έγραφε αυτόν τον εμβληματικό στίχο, σίγουρα δεν περνούσε από το μυαλό του ότι το συγκεκριμένο τραγούδι θα περνούσε στην αθανασία και θα γινόταν ένα από τα πιο πολυτραγουδισμένα όλων των εποχών… Σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του ότι μέσα από αυτόν τον στίχο, ο ίδιος θα περνούσε στην αθανασία και το όνομά του θα έμενε για πάντα χαραγμένο με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, μαζί με όλα τα «ιερά τέρατα» του χώρου.

Ο Θεός δεν έγινε ποτέ πότης για να σωθεί η ανθρωπότις, ο Άγιος Πέτρος δεν αρρώστησε ποτέ για να τη βγάλουμε και φέτος… Και ο Χάρος, που δεν τον μαχαίρωσε ποτέ ένας πότης Θεός πάνω στο μεθύσι του, πήρε τον Λευτέρη Χαψιάδη κοντά του τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου. Ο στιχουργός που υπέγραψε ορισμένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια, που μετρά 525 δημιουργίες καταχωρημένες στην ΑΕΠΙ (Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας) και που επίσης υπήρξε μυθιστοριογράφος και ποιητής έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, όπου νοσηλευόταν. Τις τελευταίες ημέρες είχε προσβληθεί από COVID, αρχικά νοσηλεύτηκε μετά από πτώση του, ενώ έπασχε και από μια μορφή άνοιας.

Ποιος ήταν ο Λευτέρης Χαψιάδης

Γεννήθηκε στις Φέρες στις 23 Οκτωβρίου 1953 και ήταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας, έχοντας δύο μεγαλύτερες αδελφές που τον λάτρευαν. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του έζησε στα Κοίλα, το μέρος που θεωρούσε τον επίγειο παράδεισό του. Λίγο αργότερα, η οικογένειά του μετακόμισε στην Αλεξανδρούπολη, προκειμένου ο ίδιος να μπορέσει να πάει στο γυμνάσιο. Ο πατέρας του είχε περίπτερο και ο μικρός Λευτέρης εκμεταλλευόταν τις ώρες του εκεί, διαβάζοντας πολύ. Ανακάλυψε το πικ απ και τους δίσκους βινυλίου. Την ώρα που οι συνομήλικοί του άκουγαν ποπ και ροκ, εκείνος είχε ήδη εντρυφήσει στους στίχους του ρεμπέτικου τραγουδιού. Αγαπημένη του συνήθεια ήταν να συλλέγει άγνωστους στίχους ρεμπέτικων και να τους καταγράφει σε ένα σημειωματάριο, κάτι που αργότερα του άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του χώρου και τον έκανε αποδεκτό από όλα τα μεγάλα ονόματα του συγκεκριμένου είδους μουσικής.

Πέρασε στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο τμήμα της Βιολογίας. Φοίτησε εκεί για ένα εξάμηνο, αλλά η μοίρα του ήταν ήδη προδιαγεγραμμένη. Εγκατέλειψε τις σπουδές του και αφοσιώθηκε στο ρεμπέτικο τραγούδι.

Ο Λέλος Αθάνατος και η στιχομυθία με τον Άγιο Πέτρο

Στο μυθιστόρημα «Ένας άγγελος αλήτης», ο Λευτέρης Χαψιάδης περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τη συνάντηση του στιχουργού Λέλου Αθάνατου με τον Άγιο Πέτρο, ο οποίος δεν έχει δει με πολύ καλό μάτι τους στίχους του.

Ο Λέλος Αθάνατος έπειτα από συμπλοκή με τοξικομανείς – ληστές τραυματίζεται θανάσιμα. Φτάνει αμέσως στις πύλες του Παραδείσου και εκεί τον υποδέχεται ο Άγιος Πέτρος. «Πώς λέγεσαι και τι δουλειά έκανες όσο ζούσες;», ρωτάει τον άρτι αφιχθέντα νεκρό ο Άγιος Πέτρος. «Λέγομαι Λέλος Αθάνατος και έγραφα τραγούδια», απαντά.

«Α, εσύ ήσουν που έγραψες το τραγούδι “Μία είναι η ουσία” και με έκανες ρεζίλι; Γιατί έγραψες “Άιντε ν’ αρρωστήσει ο Άγιος Πέτρος να τη βγάλουμε και φέτος;”», του λέει έξαλλος ο Άγιος Πέτρος, αλλά τελικά ο Λέλος τον «ψήνει» και κερδίζει μια θέση στον Παράδεισο, λέγοντάς του πως είναι ο καλύτερος των Αγίων για τον κόσμο.

«Μία είναι η ουσία»

Είναι 1984 και ο Χρήστος Νικολόπουλος με τον Νίκο Τάτση γράφουν τραγούδια για τον δίσκο «Εμφύλιος έρωτας» της Χαρούλας Αλεξίου. Όπως είχε περιγράψει ο Λευτέρης Χαψιάδης: «Μου έδωσε ο Χρήστος μουσικές για να γράψω πάνω τους στίχους. Η αλήθεια είναι πως αυτός ο τρόπος είναι πολύ δύσκολος και λίγοι στιχουργοί μπορούν να ανταπεξέλθουν. Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, για παράδειγμα, που πίστευε πως ο ίδιος ο στίχος κρύβει μέσα του τη μελωδία, δεν είχε γράψει ποτέ έτσι. Εγώ όταν πήρα τις μουσικές του Χρήστου, αγχώθηκα πολύ. Δεν μπορούσα να γράψω λέξη. Οι συντελεστές είχαν ήδη μπει στο στούντιο και ο χρόνος τελείωνε. Ζήτησα από τον Νικολόπουλο μία ακόμη ημέρα για να γράψω».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Χάρις Αλεξίου (@haris_alexiou_official)

Κλείστηκε στο σπίτι και ξαφνικά τον έπιασε τσιγαρόβηχας. Από το διπλανό δωμάτιο η σύζυγός του, του φωνάζει: «Θα πεθάνεις από το τσιγάρο!». Όπως είχε πει: «Την επόμενη ημέρα περνούσα εξετάσεις θώρακος για τη δουλειά μου στη Γραμματεία Νέας Γενιάς. Με κυρίευσε η ιδέα του θανάτου, λοιπόν. Σκεφτόμουν την κηδεία μου, τα κλάματα της μάνας μου, τέτοια! Και τότε μου έρχεται η πρώτη φράση σχεδόν αυτόματα: “Mία είναι η ουσία”. Στη συνέχεια βρήκα και εύστοχο ρεφρέν και το ίδιο βράδυ παίρνοντας ένα ταξί πήγα στο καλοκαιρινό Στορκ, όπου εμφανίζονταν οι Νικολόπουλος, Αλεξίου, Πάριος. Διαβάζει ο Νικολόπουλος στο διάλειμμα τους στίχους, ενθουσιάζεται και στο καμαρίνι το παίζει αμέσως με τη Χαρούλα. Είναι η πρώτη φορά που το άκουσα κι εγώ».

Είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια όλων των εποχών, αφού για σχεδόν 40 χρόνια δεν υπάρχει πρόγραμμα σε νυχτερινό κέντρο, που να μην το περιλαμβάνει.

«Όταν χορεύεις μάτια μου»

Πώς συνδυάζονται τα μπαλέτα Μπολσόι με τον Μανώλη Αγγελόπουλο; Μέσα στο μυαλό του Λευτέρη Χαψιάδη όλα ήταν εφικτά. Όπως ο ίδιος είχε πει σε ραδιοφωνική του συνέντευξη: «Είχαμε πάει στη Μόσχα, στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαιών. Είχε έρθει κι ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα, που τραγουδούσε ο Νταλάρας με την Αλεξίου κι έπαιζε μπουζούκι ο Χρήστος Νικολόπουλος. Εγώ είχα πάει με τη Νεολαία του ΠΑΣΟΚ. Μας πήγαν μια φορά στα μπαλέτα Μπολσόι και είχαν τον “Καρυοθραύστη” του Τσαϊκόφσκι. Έπαθα πλάκα! Αυτόματα μου ήρθε μια έμπνευση και λέω: “Γυρίζοντας, Χρήστο, στην Ελλάδα θα γράψω ένα τραγούδι που θα μιλάει για τα μπαλέτα Μπολσόι”. Το γράφω κι έχει δύο στίχους: “Ποιος σου έμαθε εντέλει να χορεύεις τσιφτετέλι, μήπως ήσουν στα Μπολσόι, μπαλαρίνα από σόι. / Όταν χορεύεις μάτια μου, ζηλεύουν κι οι γοργόνες κι απ’ τον χορό σου τρέμουνε στην πίστα οι κολόνες / Ποιος σου δίδαξε τον τρόπο να ταρακουνάς τον τόπο, μήπως πήρες το πτυχίο στου Νουρέγιεφ το σχολείο;”.

Kι έχω την έμπνευση και λέω “Χρήστο, ξέρεις με ποιον θα γίνει χαμός μ’ αυτό;”, “Με ποιον;”, λέει. “Με έναν που είναι κόντρα με τον στίχο. Με τον Αγγελόπουλο τον Μανώλη, τον κουμπάρο μου”. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

«Το τραγούδι του Θρύλου»

Ο Λευτέρης Χαψιάδης αγαπούσε τον Ολυμπιακό και μάλιστα συνεργάστηκε με τον Χρήστο Νικολόπουλο για να γράψουν «Το τραγούδι του Θρύλου«, που κυκλοφόρησε το 2002.

«Η αγάπη και η αφοσίωση μιας πολύ μεγάλης μερίδας φιλάθλων προς τον Ολυμπιακό,
μας έδωσε την έμπνευση να φτιάξουμε ένα όμορφο τραγούδι για την ομάδα του
Πειραιά», είχαν πει τότε οι δύο δημιουργοί, του κόκκινου χασαποσέρβικου.

Η γνωριμία με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο

Ο Λευτέρης Χαψιάδης έχει παραδεχθεί ότι γι’ αυτόν αποτελούσε στόχο ζωής να γνωρίσει τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Και τα κατάφερε: «Το 1974 διάβασα μια συνέντευξη του Γιώργου Νταλάρα στην εφημερίδα Τα Νέα. Μόλις είχε εγκαταλείψει την αίγλη της παραλίας και τραγουδούσε στην μπουάτ “Θεμέλιο” στην Πλάκα. Ο Γιώργος Νταλάρας έλεγε ότι ήθελε να κάνει δίσκο με παλιά ρεμπέτικα, αλλά ήταν δύσκολο να βρει δίσκους. Μάλιστα, αγαπούσε πολύ τον Γιώργο Κάβουρα, του οποίου εγώ είχα ήδη από παλιούς δίσκους 40 τραγούδια. Με όπλο στα χέρια μου δύο κασέτες με τραγούδια του Κάβουρα, πήγα ως πελάτης στο “Θεμέλιο”. Το πρόγραμμα τελείωσε και μπήκα στα καμαρίνια. Του είπα ότι του έφερα δώρο τα τραγούδια του Κάβουρα. Έμεινε έκπληκτος. Ενώ ήταν έτοιμος να φύγει, άνοιξε το κασετόφωνο και άρχισε να τα ακούει. Δεν ήξερε σχεδόν κανένα».

Οι δυο τους έπιασαν την κουβέντα και ο Λευτέρης Χαψιάδης είπε στον Γιώργο Νταλάρα ότι ήθελε να συναντήσει τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Ήταν 2.00 τα ξημερώματα, όταν χτύπησε το τηλέφωνο στο καμαρίνι του Νταλάρα, σαν το σύμπαν να συνωμότησε για να γίνει η επιθυμία του πραγματικότητα. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. «Λευτέρη, όπου κι αν είσαι, πάρε ταξί κι έλα. Θα γνωρίσεις τον μεγαλύτερό σου θαυμαστή», είπε ο Νταλάρας. «Πες του να έρθει αύριο το μεσημέρι στα Νέα», απάντησε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Κάπως έτσι γεννήθηκε μια μεγάλη φιλία.

Όπως έχει πει ο Λευτέρης Χαψιάδης: «Αν ο Λευτέρης δεν είναι αθυρόστομος μαζί σου, τότε θα καταλάβεις ότι δεν σε γουστάρει! Άμα σε βρίσει, σημαίνει ότι σε πάει. Μια μέρα μου λέει ο Λευτέρης: “Καλά ρε μαλ…, εσύ είσαι Πόντιος κι είσαι Ολυμπιακός; Έπρεπε να ήσουν ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ”. Και του λέω: “Δεν γίνεται, με χαρακτηρίζει το επίθετό μου”. “Δηλαδή;”. “Χαψία στα ποντιακά είναι οι γάβροι. Οπότε λέγομαι Γαβριάδης. Γίνεται να λέγομαι Γαβριάδης και να μην είμαι Ολυμπιακός;”. “Άντε ρε γαμ…!”, μου λέει!».

Συνεργασίες με όλα τα μεγάλα ονόματα

Στην τεράστια καριέρα του, ο Λευτέρης Χαψιάδης συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Από τη Ρίτα Σακελλαρίου, τη Χαρούλα Αλεξίου και την Ελένη Βιτάλη, ως τη Γλυκερία και την Κατερίνα Στανίση. Από τον Μανώλη Αγγελόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου, τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Δημήτρη Μητροπάνο, ως τον Γιώργο Νταλάρα, τον Γιάννη Πάριο, τον Πασχάλη Τερζή και τον Μανώλη Μητσιά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News