Γιώργος Χελάκης: Για να μη βρίζονται οι μανάδες στα γήπεδά μας...
Ασφαλώς, τιμά και τη διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΛ το ότι στάθηκε στο πλευρό του Δερμιτζάκη και καταδίκασε χωρίς υποσημειώσεις την απαράδεκτη ενέργεια. O Γιώργος Χελάκης γράφει στη SportDay για όσα έγιναν στη Λάρισα, αλλά και για τη στασιμότητα στην εξιχνίαση της δολοφονίας του Μιχάλη Κατσουρή.
O Παύλος Δερμιτζάκης, μαζί με τη δική του, έσωσε την αξιοπρέπεια του χώρου μας. Αναφέρομαι στον χώρο όσων κινούνται μέσα και γύρω απ’ τον επαγγελματικό αθλητισμό. Αθλητές, προπονητές, διαιτητές (πιο εύκολα αυτοί), παράγοντες και δημοσιογράφοι δεν έχουν ξεφύγει απ’ αυτή τη μάστιγα. Οι μανάδες έχουν ακούσει τα μύρια όσα απ’ τους ανεγκέφαλους της εξέδρας. Είναι σπάνιο απ’ αυτό τον γενικό κανόνα να ξεφύγουν όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό.
Είναι τρομακτικό, αλλά συμβαίνει. Εν χορώ, μία μερίδα οπαδών να βρίζει τον παίκτη, τον διαιτητή, τον προπονητή, τον παράγοντα και τον δημοσιογράφο. Ωστόσο, αυτό που έκανε ο Παύλος Δερμιτζάκης δίνει το μέτρο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Της αξιοπρέπειας που πολλές φορές την αφήνουμε στην άκρη προκειμένου να μη γίνουμε στόχος των υβριστών, όχι εκείνη την ώρα που μας βρίζουν, αλλά αργότερα. Tην ώρα που πάμε στο σπίτι, στο σούπερ μάρκετ, στην καφετέρια, που πάμε βόλτα με την οικογένειά μας.
Η ΑΕΛ νίκησε, υποτίθεται πως όλοι θα ήταν ευτυχείς με το αποτέλεσμα, αλλά ο Παύλος Δερμιτζάκης στο ντεμπούτο του στον πάγκο των «βυσσινί» έμεινε στην προσβολή της μητέρας του και δήλωσε ότι θα παραιτηθεί επειδή δεν αντέχει να την υβρίζουν. Στάση που τον τιμά ως επαγγελματία προπονητή κι ως άνθρωπο. Ασφαλώς, τιμά και τη διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΛ το ότι στάθηκε στο πλευρό του Δερμιτζάκη και καταδίκασε χωρίς υποσημειώσεις την απαράδεκτη ενέργεια των οπαδών της ομάδας. Στάση αταλάντευτη, η οποία οδηγεί τον προπονητή να αναθεωρήσει την απόφασή του.
Δεν είμαι σίγουρος ότι μετά από αυτό και τη γενικότερη κατακραυγή οι συγκεκριμένοι οπαδοί θα σταματήσουν τις ύβρεις. Γνωρίζω καλά την παθολογία μίας μερίδας της εξέδρας. Τέτοιες βρισιές δεν ακούγονται φυσικά μόνο στο γήπεδο της ΑΕΛ. Πρόκειται για σύνηθες βρισίδι που ακούγεται ανά τα γήπεδα της επικράτειας. Θεωρητικά, μάλιστα, ο διαιτητής μπορεί να διακόψει την αναμέτρηση όταν οι οπαδοί δεν σταματήσουν τις ύβρεις. Ωστόσο και παρά τις συστάσεις απ’ τα μεγάφωνα, οι ύβρεις δεν σταματούν κι αν σταματήσουν στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ακούγονται πάλι στο επόμενο.
Η θαρραλέα κι αξιοπρεπής στάση του Παύλου Δερμιτζάκη πρέπει να είναι οδηγός για όλους όσους υβρίζονται στα γήπεδα. Σε ένα τοξικό περιβάλλον, όπως αυτό που χρόνια έχει διαμορφωθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι υπερβολικό να πιστεύει κανείς πως οι μανάδες θα γλιτώνουν στο εξής απ’ την υβριστική συνθηματολογία μίας μερίδας οπαδών. Η στάση του Δερμιτζάκη ανοίγει όμως έναν δρόμο διότι συνδυάστηκε απ’ την αντίστοιχη στάση της ΠΑΕ ΑΕΛ. Αν κι άλλες ΠΑΕ κρατήσουν την ίδια στάση, τότε, ναι, υπάρχει ελπίδα να μην προσβάλλονται οι μανάδες στη γήπεδά μας.
Η εξιχνίαση…
Αφορμή για το παρακάτω σχόλιο είναι η πρόθεση του Κροάτη υπουργού Δικαιοσύνης να στείλει επιστολή στον Έλληνα ομόλογό του, Γιώργο Φλωρίδη, σχετικά με τους 102 Κροάτες που κρατούνται για τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη. Ο λόγος που το κάνει ο υπουργός της Κροατίας είναι σαφής. Το θέμα όμως είναι τι πραγματικά γίνεται με την εξιχνίαση της δολοφονίας του άτυχου οπαδού της ΑΕΚ.
Το τι θα απαντήσει υπηρεσιακά ο Έλληνας ομόλογός του έχει μικρό ενδιαφέρον. Το τι πραγματικά γίνεται με την υπόθεση έχει πολύ μεγάλο. Πού βρίσκονται οι έρευνες της ελληνικής αστυνομίας; Πόσο έχουν προχωρήσει, πού έχουν ενδεχομένως σκοντάψει; Αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την κοινή γνώμη της πατρίδας μας, αλλά και για την οικογένεια του Μιχάλη.
Έχουν περάσει πάνω από δύο μήνες (7 Αυγούστου) και δεν φαίνεται να έχει προχωρήσει η εξιχνίαση. Αν είχε προχωρήσει, δεν θα εξακολουθούσε να είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός των προσωρινά κρατουμένων. Αυτό λέει η κοινή λογική. Κανένας δεν μπορεί να ζητήσει λεπτομέρειες γύρω απ’ το πώς κινούνται δικαστικές κι αστυνομικές αρχές. Ωστόσο, μετά από δύο μήνες, όλα δείχνουν να είναι στάσιμα και καμία πληροφορία σχετικά με την πορεία των ερευνών δεν υπάρχει. Αντίθετα, διακινούνται αντικρουόμενες μεταξύ τους φήμες, που αντί να φωτίζουν, συσκοτίζουν την κατάσταση. Κι επειδή οι υποθέσεις δολοφονιών που παραμένουν ανεξιχνίαστες στη χώρα μας δεν είναι και λίγες, δικαιούμαστε και να ανησυχούμε και να ζητούμε επίσημη πληροφόρηση.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί