Γιώργος Χελάκης: Ναι, αλλά από εδώ και πέρα τι (θα) γίνεται;

Όσα συνέβησαν προχθές στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν τα είδαμε για πρώτη φορά. Συμπεριλαμβάνονται στο ποδοσφαιρικό μας οικοσύστημα. Έρχονται απ’ το παρελθόν, συνεχίζονται και πιθανότατα θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον.

Θυμίζω ότι εντελώς πρόσφατα μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή, ο πρωθυπουργός της χώρας κάλεσε τους τέσσερις μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου και συζήτησαν μαζί μέτρα που θα αποκλιμακώσουν τη βία στα ελληνικά γήπεδα. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα συζητήθηκε να αναλάβει δράση η ελληνική αστυνομία και σε ό,τι αφορά τον έλεγχο όσο μπαίνουν στα γήπεδα.

Ναι, μιλάμε για τον σωματικό έλεγχο. Από τότε αγνοείται η τύχη της συμφωνίας αυτής και της εμπλοκής της ελληνικής αστυνομίας στο σωματικό έλεγχο των εισερχομένων. Στα γήπεδά μας μπαίνουν κανονικά και καπνογόνα και στυλό με λέιζερ και κροτίδες. Τα είδαμε στα ντέρμπι που έγιναν στη Νέα Φιλαδέλφεια, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και στο Καραϊσκάκη. Κατά συνέπεια ωραίες είναι οι συζητήσεις, καλά τα λέει και ο πρωθυπουργός, αλλά… στον πάτο άχυρα.

Κι αν έχει αξία μία συζήτηση στη Σούπερ Λίγκα είναι ακριβώς αυτή. Πώς η διοργανώτρια θα περιφρουρήσει το προϊόν που παράγει απ’ τους διάφορους ανεγκέφαλους, οι οποίοι το δυσφημούν και ρίχνουν την όποια αγοραστική του αξία. Αυτή είναι μία συζήτηση που επείγει να γίνει διότι αν η διοργανώτρια δεν επιχειρήσει να βρει λύση για τα του οίκου της, πολύ δύσκολα θα το κάνουν άλλοι για λογαριασμό της.

Σε ό,τι αφορά τη διακοπή του ντέρμπι και το ποιος τελικά θα φορτωθεί τον μουτζούρη, ειλικρινά δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του αθλητικού δικαστή που θα κληθεί να πάρει αποφάσεις. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις απόψεις των δύο πλευρών κι αντιλαμβάνομαι πως ούτε η έκθεση του γιατρού, ούτε το φύλλο αγώνα είναι απολύτως ξεκάθαρα. Επιδέχονται ερμηνείες, τις οποίες θα κληθεί να δώσει η αθλητική δικαιοσύνη. Το μόνο ξεκάθαρο είναι πως ο διαιτητής δεν διέκοψε τον αγώνα.

Ήταν ο Παναθηναϊκός αυτός που αποχώρησε όταν έπεσε στο χορτάρι ο Χουάνκαρ. Θα έχει ενδιαφέρον να ξέραμε ποιος έδωσε την εντολή γι’ αποχώρηση χωρίς να περιμένει την απόφαση του διαιτητή, που λογικά θα διέκοπτε το ματς μέχρι να διαπιστωθεί σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο παίκτης του «τριφυλλιού». Έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, το πιο πιθανό είναι να συνεχιστεί το ματς απ’ το 50ό λεπτό.

Όποια κι αν είναι η απόφαση για την τύχη του παιχνιδιού, υπάρχει κάποιος που από δω και πέρα δεν πρέπει να ξαναδεί παιχνίδι στο Καραϊσκάκη. Είναι αυτός που πέταξε την κροτίδα. Όποιος το έκανε, μπορεί να μην τραυμάτισε τον Χουάνκαρ, τραυμάτισε όμως την ομάδα του (αν πρόκειται για οπαδό των γηπεδούχων), την ώρα που ισοφάρισε κι είχε όλες τις προϋποθέσεις να αγωνιστεί στα σαράντα λεπτά που απέμεναν και να πάρει τη νίκη. Μαζί του πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν ποδόσφαιρο όσοι διαπιστώνεται ότι πετούν κροτίδες, καπνογόνα μέσα στο γήπεδο και σημαδεύουν με λέιζερ. Τέλεια και παύλα.

Ήταν εύκολο…

Το ματς μπορεί να διεκόπη, αλλά τα πενήντα λεπτά, στα οποία παίχτηκε ποδόσφαιρο, δίνουν μπόλικη τροφή για σκέψη στον προπονητή του Ολυμπιακού. Αναφέρομαι ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, εκεί που οι γηπεδούχοι ήταν πολλές φορές εκτεθειμένοι στις γρήγορες αντεπιθέσεις των παικτών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Έχω την εντύπωση πως ο Σέρβος προπονητής του Παναθηναϊκού κράτησε την ομάδα του πίσω στο γήπεδο θέλοντας να σπεκουλάρει στις γνωστές ανασταλτικές αδυναμίες των Πειραιωτών. Ακόμα και πράγματα που δεν είναι μέσα στο συνηθισμένο ρεπερτόριο του Γιοβάνοβιτς είδαμε προχθές το βράδυ. Ο Μπρινιόλι είχε εντολή να εκτελεί βολέ και τους παίκτες του Παναθηναϊκού να παίρνουν την μπάλα κάπου στο κέντρο μετά την απομάκρυνση της «ερυθρόλευκης» άμυνας και να βγαίνουν με τρεις πάσες και overlap στην επίθεση.

Η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές οι «πράσινοι» βγήκαν στην αντεπίθεση παίρνοντας τις δευτέρες μπάλες απ’ τα άτσαλα διωξίματα των παικτών του Ολυμπιακού. Υπήρχαν στιγμές που ο άξονας των γηπεδούχων έμοιαζε άδειος κι ο Ιωαννίδης, που έβγαινε ψηλά για να κάνει την υποδοχή, δεν είχε πρόβλημα να βάλει πλάτη τον προσωπικό του αντίπαλο και να σπάσει την μπάλα δεξιά κι αριστερά.

Παρά το καλό παιχνίδι του Αλεξανδρόπουλου, φάνηκε πως η απουσία του Έσε δημιούργησε ανισορροπίες στην ομάδα. Σαφές είναι επίσης ότι ο Βαγιαννίδης κι ο Μλαντένοβιτς έφταναν με ευκολία κοντά στη μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού διότι ο Φορτούνης κι ο Ποντένσε αδυνατούσαν να τους παρακολουθήσουν.

Κάπως έτσι κι ενώ οι «ερυθρόλευκοι» είχαν την κατοχή της μπάλας και μάλιστα προς την περιοχή του Μπρινιόλι, οι περισσότερες ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν στο πρώτο ημίχρονο είχαν χρώμα πράσινο. Ίσως να είχαν γίνει γκολ αν κάτω απ’ τα δοκάρια δεν στεκόταν ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης. Εν όψει του παιχνιδιού με τη Γουέστ Χαμ, ο προπονητής του Ολυμπιακού χρειάζεται να ψάξει και να βρει λύσεις για τα προβλήματα αυτά.

Για τον Γιοβάνοβιτς ήταν εύκολο να «διαβάσει» το παιχνίδι του Ολυμπιακού και να του δημιουργήσει προβλήματα. Το ίδιο εύκολα από δω και πέρα θα είναι και για τους προπονητές όλων των αντιπάλων, που θα βρουν μπροστά τους οι «ερυθρόλευκοι»…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News