Γιώργος Χελάκης: Ο Ολυμπιακός μπορεί να προσεγγίσει και με άλλους τρόπους ένα κρίσιμο ματς

Στα πενήντα λεπτά που είδαμε μπάλα στο Φάληρο δεν πήραμε απάντηση για το πόσο μακριά μπορεί να πάει τη… βαλίτσα ο Ολυμπιακός. Ίσως, να πάρουμε απάντηση αύριο το βράδυ, που οι «ερυθρόλευκοι» θα αντιμετωπίσουν στην έδρα τους τη Γουέστ Χαμ.

Μέχρι τώρα, σε δύο κρίσιμες ευρωπαϊκές αναμετρήσεις, με τη Φράιμπουργκ και την Μπάτσκα Τόπολα, οι απαντήσεις που πήραμε δεν αντιστοιχούν ούτε κατ’ ελάχιστο με τις προσδοκίες των οπαδών, αλλά και του ίδιου του προπονητή απ’ την ομάδα τους. Στο δε ντέρμπι της Κυριακής είδαμε και πάλι μία ομάδα σε κατάσταση αγωνιστικής ανισορροπίας. Υπαρκτή επιθετική ισχύ και μεγάλη αδυναμία στην αμυντική μετάβαση, σε σημείο που να βρίσκεται εντελώς εκτεθειμένη η «ερυθρόλευκη» άμυνα. Αυτή η ανισορροπία εκφράζεται και με την ψαλίδα που υπάρχει ανάμεσα στην ποιότητα των μεσοεπιθετικών και των αμυντικών της ομάδας.

Ο κόουτς του Ολυμπιακού είναι δύσκολο να μην παρατήρησε το πρόβλημα αυτό απ’ τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Ο Ποντένσε κι ο Φορτούνης, που θεωρητικά έπαιζαν στις πτέρυγες, δεν είχαν τις απαιτούμενες επιστροφές, με αποτέλεσμα ο Βαγιαννίδης και ο Μλαντένοβιτς να επιχειρούν πετυχημένα overlap και να πατούν την περιοχή του Πασχαλάκη. Αν υποθέσουμε ότι κάτι ανάλογο επιχειρήσουν να κάνουν οι παίκτες της Γουέστ Χαμ, θα έχει βρεθεί αντίδοτο;

Σε κάθε περίπτωση για να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα στην άμυνα και την επίθεση χρειάζεται ανασχεδιασμός της συνολικής λειτουργίας της ομάδας. Η λύση να γυρίζει η ομάδα πίσω ώστε να περιφρουρήσει ένα αποτέλεσμα (αν κι εφόσον το έχει επιτύχει) αποδείχτηκε και στις δύο ευρωπαϊκές περιπτώσεις πως είναι ατελέσφορη. Το ματς με την αγγλική ομάδα, εκτός απ’ την αυτοτελή του αξία, θα μας δείξει αν ο Ολυμπιακός έχει τα περιθώρια να διαφοροποιεί την τακτική του ώστε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα που θα του θέτουν οι αντίπαλοί του.

Ωστόσο για μία ακόμα φορά οι απουσίες στην άμυνα είναι πιθανό να παίξουν τον ρόλο τους, όπως και η ενδεχόμενη απουσία του Σαντιάγκο Έσε, στην περίπτωση που δεν προλάβει να είναι έτοιμος. Στην απουσία του Αργεντινού αποδόθηκε εν πολλοίς η αδυναμία να σταματήσουν στη μεσαία γραμμή ορισμένες απ’ τις επιθετικές προσπάθειες των παικτών του Παναθηναϊκού αντί να φτάνουν μέχρι το τέρμα του Πασχαλάκη.

Κόντρα στη Γουέστ Χαμ, ο Ολυμπιακός θα παίξει για τη νίκη. Το πώς θα προσεγγίσει το ματς και πώς θα κρύψει τις ανασταλτικές του αδυναμίες ίσως να είναι το σημείο εκείνο που θα κρίνει την έκβαση της αναμέτρησης. Θα δείξει εκτός των άλλων ότι ο προπονητής του έχει εναλλακτικό σχέδιο για να παρατάξει την ομάδα και να αποφύγει τις παγίδες των αντιπάλων προπονητών. Κάτι που στο ντέρμπι της Κυριακής (για ένα ημίχρονο) δεν το πέτυχε…

Μία φορά;

Έγινε μία φορά στην Αγγλία. Μπορεί να γίνει και δεύτερη στη Μασσαλία; Δύσκολη ερώτηση, στην οποία καλούνται να απαντήσουν αύριο βράδυ οι παίκτες κι ο προπονητής της ΑΕΚ. Τέτοια παιχνίδια εξιτάρουν τους παίκτες και τους δημιουργούν την ψυχολογία να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Κάτι τέτοιο συνέβη με την Μπράιτον. Συμμάχησε κι ο παράγοντας τύχη, με αποτέλεσμα μία μεγάλη νίκη. Ωστόσο ήταν η μεγαλειώδης εμφάνιση που συζητήθηκε. Το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που έπαιξε η ΑΕΚ κι εντυπωσίασε τους φίλους της κι όλους τους φίλους του ποδοσφαίρου στη χώρα μας.

Μεσολάβησαν από τότε κάμποσα παιχνίδια κι ένα ευρωπαϊκό. Η αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο η ομάδα του Αλμέιδα δεν έπιασε απόδοση σαν κι εκείνη. Στο τελευταίο παιχνίδι της, με τον Αστέρα στην Τρίπολη, η ομάδα του Αλμέιδα είχε αρκετά προβλήματα στην κυκλοφορία της μπάλας αλλά κι έναν τύπου αιφνιδιασμό απ’ την πίεση που της άσκησε ψηλά ο Αστέρας.

Τα ευρωπαϊκά παιχνίδια έχουν άλλη ψυχολογία, όπως είπαμε, αλλά κι η Μαρσέιγ δεν είναι ομάδα που θα βρεθεί απέναντί της ανυποψίαστη, όπως ενδεχομένως ήταν η Μπράιτον. Το αντίθετο μάλιστα. Το ένα είναι αν η «Ένωση» έχει τις δυνάμεις και τη δυνατότητα να κοιτάξει στα μάτια τη Μαρσέιγ και να γίνει η δεύτερη ελληνική ομάδα που θα της προξενήσει ζημιά μέσα σε ελάχιστους μήνες. Θυμίζω απλώς ότι με την Μπράιτον, στην κορυφή της επίθεσης ήταν ο Λιβάι Γκαρσία, που έχασε μεν κλασικές ευκαιρίες, αλλά έπαιρνε παραμάζωμα την αγγλική άμυνα…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News