Γιώργος Χελάκης: Τακτικά, αυτό ήταν το καλύτερο φετινό παιχνίδι του Ολυμπιακού

H νίκη του Ολυμπιακού στο Ηράκλειο είναι κυρίως αποτέλεσμα της σωστής αμυντικής λειτουργίας. Στα μέχρι τώρα παιχνίδια του, έβρισκε τον τρόπο να γίνει απειλητικός και να σκοράρει. Το πρόβλημά του ήταν η ευπάθεια στην ανασταλτική λειτουργία, που του στοίχιζε βαθμό η βαθμούς. Το ζητούμενο στην Κρήτη, παίζοντας χωρίς δύο παραγωγικούς παίκτες, ήταν να δημιουργήσει φάσεις χωρίς αυτούς και να σκοράρει. Έτσι ήταν στη θεωρία.

Στην πράξη ο Ολυμπιακός είχε ένα άλλο μεγαλύτερο ζήτημα να επιλύσει. Να αντιμετωπίσει μία επίθεση η οποία είχε γονατίσει στο Ηράκλειο και την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν επέτρεψαν στην ομάδα του ΟΦΗ να τους δημιουργήσει προβλήματα. Η αναμέτρηση έφτασε στο 80’ για να αισθανθεί κάποιου είδους απειλή ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης. Μέχρι τότε, οι Κρητικοί όσο είχαν την μπάλα στην κατοχή τους, δεν κατάφερναν να μπουν στην περιοχή του Ολυμπιακού. Θεωρώ ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας του Ντιέγκο Μαρτίνεθ.

Σε κανένα σημείο του παιχνιδιού οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχασαν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Παρά το γεγονός ότι πολλές φορές βρέθηκαν να αμύνονται στο μισό γήπεδο, το έκαναν συντεταγμένα με τον Σολμπάκεν και τον Ποντένσε να γυρίζουν πίσω και να ανταποκρίνονται πλήρως στα αμυντικά τους καθήκοντα. Οι Πειραιώτες έμοιαζαν να καθοδηγούνται από έναν ποδοσφαιριστή μόλις 21 ετών, που έμοιαζε κυρίαρχος στη μεσαία γραμμή. Παίζοντας μπροστά απ’ τους δύο στόπερ, ο Σαντιάγκο Έσε ρύθμιζε το παιχνίδι της ομάδας του και φαινόταν να την καθοδηγεί κάθε φορά που οι παίκτες του ΟΦΗ είχαν την κατοχή της μπάλας κι επιχειρούσαν να επιτεθούν.

Πέραν του ότι ο νεαρός Αργεντινός έκλεβε την μπάλα στη μεσαία γραμμή κι έβγαζε σωστά την πρώτη πάσα, ήταν πολλές φορές που χειρονομώντας καθοδηγούσε τους συμπαίκτες του για τις θέσεις που πρέπει να πάρουν στο γήπεδο. Πίσω, ο Τζάκσον Πορόσο, κάνοντας ένα παιχνίδι ακόμα καλύτερο απ’ αυτό που έκανε κόντρα στη Γουέστ Χαμ, καθάριζε τις φάσεις στον αέρα και τις περισσότερες φορές έβγαζε σωστά την μπάλα απ’ την άμυνα, επιχειρώντας μάλιστα αρκετές πετυχημένες κάθετες πάσες.

Από τακτική άποψη, το παιχνίδι στο Ηράκλειο ήταν το καλύτερο που έκανε φέτος ο Ολυμπιακός. Παίκτες με απόλυτη προσήλωση στα καθήκοντά τους, αμυντικά κι επιθετικά. Υπάρχουν άλλα παιχνίδια, στα οποία η ομάδα του Πειραιά είχε μεγαλύτερη επιθετική παραγωγή, περισσότερες κλασικές ευκαιρίες και περισσότερα γκολ. Όμως, αυτή τη φορά, είχε υποδειγματική ισορροπία ανάμεσα στις γραμμές της, βγάζοντας τον ΟΦΗ εντελώς έξω απ’ τον αγωνιστικό προγραμματισμό του. Στο πρόσωπο του νεαρού απ’ το Εκουαδόρ κι εφόσον αυτός συνεχίσει με ανάλογες εμφανίσεις, ο Ολυμπιακός βρήκε τον στόπερ που του έλειπε μέχρι τώρα. Η διαφορά του με τον Φρέιρε, που ξεκίνησε βασικός στη σεζόν, είναι φανερή κι έχει να κάνει όχι μόνο με τις επεμβάσεις του, αλλά και με τον τρόπο που προωθεί την μπάλα.

Πρόβλημα…

Αυτό δεν ήταν μπάσκετ της προκοπής. Δυσκολεύεσαι να το παρακολουθήσεις και να πιστέψεις ότι οι ομάδες που παρουσίαζαν αυτό το άθλιο θέαμα ήταν δύο απ’ τις κορυφαίες στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Για να το διατυπώσουμε διαφορετικά, αυτό το θέαμα δεν αντιστοιχεί σε κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης κι είναι περίπου βέβαιο ότι αν ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός δεν βελτιωθούν θεαματικά, δεν έχουν τύχη να πρωταγωνιστήσουν στη φετινή Ευρωλίγκα.

Ο Παναθηναϊκός πήρε το παιχνίδι διότι είχε στο παρκέ έναν παίκτη που ήταν επιπέδου Ευρωλίγκας, τον Ντίνο Μήτογλου, που κυριάρχησε σε άμυνα κι επίθεση κι οδήγησε την ομάδα του σε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα με εμφανείς επιδράσεις στην ψυχολογία της, αλλά και τη διάθεση των οπαδών της. Από κει και πέρα, όπως άλλωστε παραδέχτηκε κι ο πολύπειρος Αταμάν, το μπάσκετ που παίχτηκε ήταν επιπέδου… στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος.

Μεγαλύτερος προβληματισμός δημιουργήθηκε στο στρατόπεδο του Ολυμπιακού, που οι παίκτες του αδυνατούσαν να ολοκληρώσουν μία επίθεση. Έφτασαν στο σημείο που δεν απαντάται ούτε σε σχολικά πρωταθλήματα, να πετύχουν μόνο 4/16 βολές. Είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε πώς αυτός ο Ολυμπιακός, που είδαμε προχθές στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μπορεί να αλλάξει και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να ξαναπάει στο φάιναλ φορ και να διεκδικήσει την κατάκτηση της Ευρωλίγκας.

Προφανώς, η δυναμικότητά του δεν αντιστοιχεί σε αυτά που είδαμε στο ντέρμπι των «αιωνίων». Είναι από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να ξαναδούμε τόσο κακή την ομάδα του Μπαρτζώκα. Μόνο εκείνος ξέρει πώς γίνεται αυτή η ομάδα, με αυτό το ρόστερ, να πρωταγωνιστήσει και πάλι στην Ευρωλίγκα. Μέχρι τότε, θα κυριαρχεί ο προβληματισμός κι η ανησυχία…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News