Στ. Γεωργακόπουλος: Τελικά γιατί έφυγε ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ;

Δεν είναι λίγοι οι φίλοι του Ολυμπιακού που έχουν ακόμη απορίες αναφορικά με το γιατί αποχώρησε πρόωρα απ’ τον πάγκο της ομάδας ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη καρέκλα είναι πολύ απαιτητική και -διαχρονικά- οι προπονητές την πληρώνουν πρώτοι, αν κάτι δεν πάει καλά.

Ο ίδιος ο Ισπανός τεχνικός ουσιαστικά φανέρωσε την πιο βασική αιτία του «διαζυγίου», με την αποχαιρετιστήρια δήλωσή του. Υποστήριξε ότι αυτή ήταν η καλύτερη λύση για… όλους! Με λίγα λόγια, άφησε να εννοηθεί ότι και για τον ίδιο η αποχώρηση απ’ τους «ερυθρόλευκους» δεν ήταν κακό μαντάτο. Ο Θεός κι η ψυχή του. Αλλο οι κουβέντες, βέβαια, άλλο οι πράξεις. Οι πράξεις συνήθως καθορίζουν την εικόνα του κάθε επαγγελματία. Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, το πρώτο και σημαντικότερο που μέτρησε για τον 42χρονο κόουτς ήταν ότι δεν έπεισε με τη δουλειά του πως μπορεί να δικαιολογήσει τον μισθό του.

Για όσους δεν το ξέρουν, η αμοιβή του Μαρτίνεθ στον Ολυμπιακό, μαζί με τους συνεργάτες του, έφτανε ετησίως το 1,5 εκατομμύριο ευρώ. Η δουλειά του μέχρι τώρα δικαιολόγησε αυτό το ποσό; Μάλλον όχι. Κι αυτό δεν συνέβη τυχαία. Αφού διευκρινίσουμε ότι η επιλογή του έγινε καθαρά με κριτήρια του Αντόνιο Κορδόν, ο οποίος πήρε και «κλειδιά» και την ευθύνη για την ομάδα, όσοι έζησαν τον πρώην προπονητή, μιλούν για έναν άνθρωπο γεμάτο έπαρση. Για να μπορέσεις να περάσεις τα «θέλω» σου σε ένα τόσο μεγάλο καράβι, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να γίνεις κομμάτι του. Να αφουγκραστείς τις ανάγκες, να καταλάβεις το DNA, να πλησιάσεις τον απέναντί σου, πριν του ζητήσεις το οτιδήποτε. Ασφαλώς κι είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει το ποδόσφαιρο.

Το ζητούμενο είναι, ωστόσο, κατά πόσο έστρωσε έτσι την κατάσταση για να μπορέσει να περάσει τις ιδέες του. «Εχτισε» τα βασικά θεμέλια, αλλά από ένα σημείο και μετά, η ομάδα έμεινε στάσιμη. Καμία βελτίωση, διαρκή σκαμπανεβάσματα, τα ίδια λάθη. Απ’ τις επιλογές παικτών, που ήταν δικές του εισηγήσεις το καλοκαίρι, ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες. Ποτέ δεν ενθουσιάστηκε με την επιστροφή του Ποντένσε (!), με τον οποίο τσαντίστηκε στον αγώνα της Τρίπολης με τον Αστέρα, για να τον αφήσει εκτός εν- δεκάδας στο αμέσως επόμενο παιχνίδι. Και στη Γερμανία θα τον κρατούσε στον πάγκο, αν δεν είχε τραυματιστεί τελευταία στιγμή ο Γιόβετιτς.

Η επιλογή των παικτών, βέβαια, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Μέσα στη δουλειά του, ωστόσο, είναι να «κερδίζει» παίκτες κι όχι να τους «χάνει». Και κάτι ακόμη. Αν ο Μαρινάκης λειτουργούσε με γνώμονα τα πρώτα του χρόνια στην ομάδα θα τον είχε απομακρύνει, μετά το 2-2 με την Μπάτσκα Τόπολα. Οχι επειδή η ομάδα έφερε ισοπαλία, αλλά επειδή έβγαλε μόνη της τα μάτια της, με διαδοχικές λάθος επιλογές του πάγκου. Για ένα φεγγάρι ο Ντιέγκο δεν έβλεπε τον Πορόσο, στη συνέχεια παραπονιόταν ότι λείπει ο Πορόσο.

Απ’ την αρχή της σεζόν δεν έβλεπε τον Μπιανκόν, τις τελευταίες μέρες αποθέωνε τον Γάλλο αμυντικό. Του πρότειναν να έρθει στο κλαμπ ένας ακόμη συνεργάτης να τον βοηθήσει ως ειδικός στο σκέλος των στημένων φάσεων σε άμυνα κι επίθεση, ο Κορδόν είπε «ναι», ο Μαρτίνεθ «όχι» και δεν δέχτηκε ούτε να το συζητήσει. Αγνόησε επιδεικτικά ακόμη και τον άνθρωπο, που τον έφερε στην ομάδα δηλαδή… Τέτοιες μικρές ιστορίες υπάρχουν ακόμη πολλές που οδηγούν όλες στο ίδιο συμπέρασμα. Ο Ισπανός δεν «κούμπωσε» με τον Ολυμπιακό κι όσο περνούσε ο καιρός έδειχνε πως δεν θα κολλήσει ποτέ. Το αν ήταν σωστό το τάιμινγκ της απομάκρυνσής του, θα το διαπιστώσουμε στην πορεία..

Στ. Γεωργακόπουλος: Τελικά γιατί έφυγε ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ