Αντώνης Καρπετόπουλος: Μεγάλες προσδοκίες για κάτι μέτριο...

O ΠΑΟΚ έφτασε σ’ αυτό το ματς με την ετικέτα της ομάδας που θα πετύχει περισσότερα από 120 (μπορεί και 130 γκολ…) στο τέλος της σεζόν – επίδοση πραγματικά εντυπωσιακή και όχι μόνο για ελληνική ομάδα. Η ΑΕΚ μετά την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων έχει διορθώσει πολλά από τα αγωνιστικά λάθη της και αν μη τι άλλο σκοράρει ακατάπαυστα.

Δεν το λέω εγώ, το λένε οι αριθμοί: η ΑΕΚ μέχρι σήμερα έχει πετύχει μόνο στο πρωτάθλημα 23 γκολ σε 8 ματς, και σε αυτά συμπεριλαμβάνονται παιγνίδια με τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό εκτός από αυτό με τον ΠΑΟΚ. Οι δύο πρωτοπόροι έφτασαν στην Τούμπα ως οι δύο περισσότερο φορμαρισμένες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος χωρίς αστερίσκους. Είναι ομάδες που δουλεύουν με τους ίδιους προπονητές εδώ και πάρα πολύ καιρό και η τωρινή φόρμα τους μοιάζει να είναι προγραμματισμένη: βρισκόμαστε στη φάση που η σεζόν θα μπει στην τελική ευθεία. Η νίκη ήταν και για τους δύο αντιπάλους τρομερά σημαντική.

Αυτό που περιμέναμε ήταν ότι και οι δύο ομάδες θα την κυνηγούσαν με τον τρόπο τους δηλαδή διαμέσου ενός ποδόσφαιρο που έχουμε μάθει να αποκαλούμε επιθετικό. Τι είδαμε; Σε ό,τι έχει να κάνει με την δημιουργία και την παραγωγικότητα πολύ λίγα πράγματα.

Ξεκίνησε

Στο πρώτο ημίχρονο οι πρώτες φάσεις προέκυψαν μετά τα πρώτα 40’ λεπτά και δεν ήταν μεγάλες ευκαιρίες. Σ’ ένα παιχνίδι με πραγματικά μεγάλες ευκαιρίες πιθανότατα αυτά που γίνανε μετά το 40’ και μέχρι την λήξη του ημιχρόνου και από τους δύο δεν θα το συζητούσαμε καν. Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με το γκολ της ΑΕΚ νωρίς: ο Ελίασον άνοιξε το σκορ μόλις στο 48’. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας δώσει ένα σπουδαίο δεύτερο ημίχρονο διότι από τη μία υπήρχε η ΑΕΚ, μία ομάδα δηλαδή που ξέρει και να πιέζει σωστά και να παίζει γρήγορα κι από την άλλη υπήρχε ο ΠΑΟΚ που όπως μαρτυρούν τα 99 γκολ του (αλλά και ένα πλήθος από ανατροπές που έχει κάνει φέτος) ξέρει να γυρίζει παιχνίδια. Και οι δύο προπονητές είχαν στον πάγκο ποδοσφαιριστές που έχουν γκολ στα πόδια τους και τους χρησιμοποίησαν.

Ο Αλμέιδα έριξε στο ματς τον Πόνσε των επτά συνεχόμενων γκολ στο πρωτάθλημα, τον Αραούχο, που στην Τούμπα έχει βάλει γκολ που έδωσαν πρωτάθλημα αλλά και τους Μάνταλο και Ζίνι που δεν τους λες αμυντικούς. Ο Λουτσέσκου από την πλευρά του διόρθωσε εμφανέστατα λάθη που έκανε αρχικά στην επιλογή των βασικών με τους Ντεσπότοφ, Κωνσταντέλια και Μπράντον Τόμας ίσως και με το Σβαρτς. Η ΑΕΚ δεν βρήκε ούτε μία αντεπίθεση, ο ΠΑΟΚ εκτός του γκολ έκανε όλες κι όλες δυο φάσεις: λίγα.

Καινούργιο

Γιατί συνέβη αυτό; Πρώτα από όλα δεν είναι κάτι καινούργιο. Η ΑΕΚ είχε φτωχή για τα μέτρα της παραγωγή φάσεων και με τον Ολυμπιακό (και στα δυο ματς) και με τον ΠΑΟ (ειδικά στην έδρα της) και με τον Αρη (και στα ματς του κυπέλλου). Ο δε ΠΑΟΚ είναι άλλη ομάδα με τους μικρότερους κι άλλη στα ματς με τους τέσσερις πρώτους. Η επίδειξη δύναμης με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη έχει να κάνει με τις ανασταλτικές αδυναμίες των «ερυθρόλευκων»: ίσως τον «τρέξει» και την Κυριακή στην Τούμπα, αλλά είναι μάλλον η εξαίρεση στον κανόνα.

Ο κανόνας λέει ότι ο ΠΑΟΚ σε δυο ματς με την ΑΕΚ έκανε ελάχιστες ευκαιρίες, όπως αναλογικά και με τον Αρη. Και στα ματς με τον ΠΑΟ του άφησε την μπάλα για να κάνει ό,τι δεν κάνει με τους πιο μικρούς: να τον περιμένει και να τον χτυπήσει στις αντεπιθέσεις.

Καιρός

Συμβαίνει κάτι πολύ απλό: με τον καιρό οι ποδοσφαιριστές και των δυο αυτών επιθετικών ομάδων αποκτούν την βεβαιότητα ότι οι επιθετικές τους παραστάσεις με τα πολλά τους γκολ δίδονται με αντιπάλους όχι απλά του χεριού τους, αλλά που υπό κανονικές συνθήκες δεν μπορείς να τους πάρεις και στα σοβαρά. Μπορεί αυτές οι νίκες (με 4-0, με 5-1, με 4-2 κ.λπ.) να προκαλούν ενθουσιασμό σε οπαδούς που χαίρονται να βλέπουν ματς χωρίς αντιπάλους, πλην όμως οι ποδοσφαιριστές καταλαβαίνουν πως δεν χρειάζεται να κοιτάζονται στον παραμορφωτικό καθρέφτη του πρωταθλήματος. Και να τους πει πως είναι οι ωραιότεροι, πάλι παραμορφωτικός είναι.

Δεν είναι τυχαίο που τα ματς που έδωσαν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ με τον ΠΑΟ ήταν πιο ζωντανά και πιο γεμάτα φάσεις. Αυτό οφείλεται βασικά στον Τερίμ. Που δεν φοβάται τίποτα και καταλαβαίνει ποιο είναι το επίπεδο του πρωταθλήματός μας. Κι ανοίγει τα ματς επιτρέποντας και στον αντίπαλό του να παίξει. Οσο μπορεί.

Κι ο Μόντριτς;

Δεν είναι μόνο οι διοικούντες και οι οπαδοί της Παρί που πρέπει να έχουν τρελαθεί με τα καπρίτσια του Εμπαπέ. Τη συζήτηση την έχει βαρεθεί κι ο Αντσελότι. «Εξακολουθείτε να με ρωτάτε για έναν παίκτη που αγωνίζεται σε άλλη ομάδα. Μην με ρωτάτε για τον Εμπαπέ. Εχουμε ήδη τους καλύτερους παίκτες του κόσμου εδώ. Ο Βίνι (σ.σ Βινίσιους) πρώτος, δεύτερος ο Μπέλινγχαμ, τρίτος ο Ροντρίγκο. Μετά οι Κρόος, Βαλβέρδε, Καμαβινγκά», είπε ο Ιταλός όταν πάλι τον ρώτησαν για τον Γάλλο. Δεν ξέρω πόσοι συμφώνησαν με την απάντηση. Σίγουρα δεν πρέπει να χάρηκε ο Μόντριτς.

Επανεκκίνηση

Επιτέλους απόψε επιστρέφει το Τσάμπιονς λιγκ με τους πρώτους αγώνες της φάσης των «16». Μου έλειψε πολύ και γιατί φέτος δεν διακρίνω και μεγάλη συναρπαστικότητα στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Στην Ισπανία η Ρεάλ Μαδρίτης περιμένει τη στέψη. Στη Γαλλία το έχει κερδίσει η Παρί. Στη Γερμανία όλοι περιμένουν πως τελικά θα το χάσει η Μπάγερν Μονάχου αφού η Λεβερκούζεν τρέχει μόνη της όπως και η Ιντερ στην Ιταλία. Μόνο στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ γίνεται χαμός, αλλά μόνο η Πρέμιερ δεν αρκεί.

Ούτε στην φάση των «16» του Τσάμπιονς λιγκ μπορεί να υπάρχουν συνταρακτικές εκπλήξεις. Ομως κάτι θα γίνει – δεν θα πλήξουμε. Βέβαια αν είναι να γίνει κάτι δεν το περιμένω απαραίτητα απόψε. Απόψε τα φώτα θα είναι στραμμένα στη «Red Bull Arena», εκεί όπου η γηπεδούχος Λειψία θα υποδεχθεί την Ρεάλ Μαδρίτης. Την ίδια ώρα η κάτοχος του τροπαίου Μάντσεστερ Σίτι, η οποία μετρά μόνο νίκες στη φετινή διοργάνωση, θα αντιμετωπίσει στη Δανία την Κοπεγχάγη: το ματς Λειψία – Ρεάλ φαίνεται πιο ισορροπημένο και γιατί η Βασίλισσα δεν θα έχει τον Μπέλιγχαμ που είναι ο εφετινός βασιλιάς της.

Η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι δεν είναι ακριβώς αλάνθαστη εκτός έδρας. Ο Ιταλός προπονητής είπε χθες πως θα προτιμούσε για πολλούς λόγους το πρώτο ματς να ήταν στο Μπερναμπέου ίσως γιατί είδε σε αυτό την Κυριακή την ομάδα του να κάνει το καλύτερο εφετινό της ματς κατασπαράζοντας την Τζιρόνα που θα είναι δύσκολο να συνεχίσει να την κυνηγάει έστω κι αν εξαιτίας του Τσάμπιονς λιγκ το πρόγραμμα της Ρεάλ βαραίνει.

Στην Κοπεγχάγη αναμένεται απλά μία νίκη της Σίτι, εκτός αν ο Γκουαρντιόλα συνεχίσει την περσινή του τακτική με βάση την οποία εκτός έδρας η ομάδα του κυνηγούσε απλές διαδικαστικές ισοπαλίες σε ελεγχόμενα ματς. Με τον Χάλαντ να σκοράρει με την Εβερτον μετά από μήνες φωνάζοντας «επέστρεψα», για την Κοπεγχάγη το ματς έγινε απαγορευτικό.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News