Αντώνης Καρπετόπουλος: Το παράδοξο και άγνωστο Καζακστάν

Tο Καζακστάν κουβαλάει κάτι παράδοξο. Ενώ είναι ομάδα που ποντάρει στην οργανωμένη του άμυνα, έχει σκοράρει σχεδόν σε όλα του τα παιχνίδια στα προκριματικά του Euro, στα οποία σημειωτέον έκανε αποτελέσματα αξιοπρόσεκτα. Στην έδρα του κέρδισε τη Δανία με 3-2, αυτή ήταν η πιο μεγάλη του νίκη. Αλλά κέρδισε και δύο φορές τη Βόρειο Ιρλανδία (0- 1 και 1-0) και 2-1 στη Φινλανδία κάνοντας ανατροπή. Κέρδισε εύκολα δύο φορές το Σαν Μαρίνο (3-0 εντός, 3-1 εκτός) κι έχασε τις ελπίδες του να τερματίσει στην πρώτη δυάδα του ομίλου και να προκριθεί χάνοντας με 2-1 στη Λιουμπλιάνα, με ένα γκολ που δέχτηκε στο 87’ απ’ τον Βέρμπιτς. Εκανε 18 πόντους σε 10 ματς και πέτυχε 16 γκολ. Για ομάδα που παίζει κατά βάση άμυνα, σκληρή κι οργανωμένη, σκοράρει συνεπέστατα.

Λίγοι

Το Καζακστάν αποτελείται κατά βάση από παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα του Καζακστάν: αυτοί που αγωνίζονται στο εξωτερικό είναι λίγοι. Ο Αλίπ, που είναι ο βασικός σέντερ μπακ της Ζενίτ κι ο καθοδηγητής της άμυνας, φαίνεται ότι έχει διεθνή πείρα. Το ίδιο κι ο Ζαϊνουτίνοφ, που παίζει στην Μπεσίκτας κι είναι ένας χαφ που αγαπάει τις πρωτοβουλίες. Αλλά δεν είναι κακοί και κάποιοι άλλοι. Ο αρχηγός τους, o Μπεϊζεμπέκοφ, είναι οργανωτής απ’ τα μετόπισθεν, κατεβάζει την μπάλα ή πασάρει γρήγορα και στην καλή του μέρα «δένει» τις γραμμές. Ο αριστερός τους μπακ, ο Βορογκόφσκι, που παίζει στην Αστανά, αγαπάει τις επιθετικές πρωτοβουλίες. Στην επίθεση συχνά χρησιμοποιούνται οι δύο φορ, ο Σαμοντόροφ κι ο Οράζοφ, οι οποίοι πρεσάρουν και συνεργάζονται. Είναι επικίνδυνοι παίκτες με την μπάλα, κανείς τους δεν είναι στατικός φορ. Δεν ξέρω αν απόψε θα ξεκινήσουν μαζί. Αν το ματς γινόταν στην έδρα τους, αυτό θα συνέβαινε σίγουρα.

Αντίεφ

Το Καζακστάν δεν έχει στον πάγκο του κάποια ιδιοφυία της προπονητικής, αλλά τον τοπικό ήρωα Μαγκόμεντ Αντίεφ. Αγαπημένη του διάταξη είναι το 5-3-2, αλλά δεν πιστεύει πολύ στις διατάξεις. Πιστεύει πως το σημαντικό είναι η ομάδα του να τρέχει, να μη χάνει τη συνοχή της και να μην τα παρατάει. Στο Καζακστάν δεν βλέπεις πρωτοτυπίες. Υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλάνο παιχνιδιού. Οταν παίζει άμυνα, παίζει άμυνα. Μπορεί να περιμένει τον αντίπαλο στο ύψος της μεγάλης του περιοχής και να μη βγει ποτέ πιο ψηλά. Παίζουν πολύ απ’ τα αριστερά, δεν είναι γρήγοροι – το κυρίαρχο στοιχείο τους είναι ο δυναμισμός: συχνά τελειώνουν ματς με παίκτη λιγότερο. Αγαπάνε το αργό τέμπο, αλλά έχουν παίκτες που πατάνε την αντίπαλη περιοχή κι είναι πολύ αποτελεσματικοί στις στημένες φάσεις.

Παίζουν σχεδόν πάντα με τον ίδιο τρόπο: επιθετικά ρίσκα πήραν μόνο με το Σαν Μαρίνο – πράγμα λογικό. Μία τέτοια ομάδα είναι δύσκολο να τη βρεις ανοργάνωτη στα μετόπισθεν. Οι αδυναμίες τους είναι άλλες. Δεν έχουν πολλούς ποιοτικούς παίκτες κι οι πρωτοβουλίες που θα δεις είναι λίγες: η αγάπη τους για την ομαδική δουλειά έχει να κάνει κυρίως με την άμυνα. Εκεί έχουν ένα πρόβλημα: δέχονται γκολ από στημένες φάσεις. Αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί η ομάδα του Πογέτ, όσο και το παιχνίδι στο πλάι. Αλλά κυρίως το ματς είναι θέμα μυαλού. Αν η Εθνική μας τους υποτιμήσει θα μπλέξει. Δεν έχουν να χάσουν τίποτα και ζουν την πιο μεγάλη στιγμή της ποδοσφαιρικής τους ιστορίας.

Αλίμονο

Οταν χθες ρώτησαν τον προπονητή του Καζακστάν αν τον απασχολεί ότι η ομάδα του θα αγωνιστεί σε ένα κατάμεστο από 30.000 Ελληνες φιλάθλους γήπεδο, είπε πως αν αυτά τον απασχολούσαν δεν θα ερχόταν στην Αθήνα. Για το Καζακστάν το μπαράζ αυτό είναι το δεύτερο: κανονικό μπαράζ ήταν αυτό που έδωσε και με τη Σλοβενία – αν κέρδιζε μπορεί να προκρινόταν. Οι Σλοβένοι τους αντιμετώπισαν με τεράστια υποστήριξη απ’ το κοινό τους: το Καζακστάν, παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ, ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο, ισοφάρισε, είχε κάποιες καλές ευκαιρίες για να προηγηθεί και έχασε ματς και πρόκριση απ’ το γκολ του Βέρμπιτς. Το ίδιο έγινε και στη Φινλανδία όπου παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ γύρισε το παιχνίδι. Δεν είναι κάποια σούπερ ομάδα, αλλά έχει οργάνωση και σοβαρότητα. Αλίμονο στην Εθνική μας, αν στην διάρκεια του ματς τούς δώσει το δικαίωμα να πιστέψουν πως μπορούν να τα καταφέρουν.

Μεγάλη και σίγουρη

Μία μεγάλη εταιρεία ψηφιακών και τεχνολογικών εφαρμογών η In Digital, θέλει να επενδύσει στον Πανιώνιο κι έχει καταθέσει πρόταση να τον αναλάβει. Πρόκειται για την εταιρεία που μεταξύ άλλων έφερε και το VAR στην Ελλάδα: η Ιn Digital ήταν η ελληνική εταιρεία, εκπρόσωπος της Media Pro, που είχε τότε προτιμηθεί απ’ την ONEX κι απ’ την ιαπωνική Hawkeye, που είναι παρακλάδι της Sony. Ο Πανιώνιος, που ετοιμάζεται να ανεβεί στη Super League 2 θα ξαναγίνει ΠΑΕ και τα χρήματα που θα βάλει η In Digital θα πάνε για τα χρέη του. Καλή δουλειά και καλή επιστροφή στη Super League 1.

Τίποτα εύκολο

Η Ευρωλίγκα στο τέλος της κανονικής περιόδου βρίσκεται πάντα στην ίδια παράξενη φάση: έχει ομάδες που κάτι κυνηγούν κι ομάδες που απλώς περιμένουν το πράγμα να ολοκληρωθεί, είτε διότι έχουν εξασφαλίσει θέση στα πλέι οφ, είτε επειδή δεν τα προλαβαίνουν. Για να μην έχει πολλούς αδιάφορους η Ευρωλίγκα δανείστηκε απ’ το ΝΒΑ την ιδέα του play in, αλλά και πάλι οι αδιάφοροι δεν λείπουν. Η αδιαφορία βέβαια εκφράζεται κατά περίπτωση διαφορετικά. Η αδιάφορη Ρεάλ π.χ. αφήνει βασικούς παίκτες εκτός αποστολών, παίζει με… χειρόφρενο και σπανίως έχει το μυαλό της στη νίκη: προχθές το βράδυ παραλίγο να χάσει απ’ την Αλμπα.

Απ’ την άλλη, η Βιλερμπάν, αδιάφορη κι αυτή δηλαδή χωρίς την πίεση του αποτελέσματος, δείχνει την ποιότητά της. Η επιστροφή του Ντε Κολό είχε ως αποτέλεσμα ένα καλό ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, μία νίκη με την Εφές κι ένα ματς χαμένο στις λεπτομέρειες απ’ τη Μακάμπι στο Βελιγράδι. Οι Γάλλοι έρχονται απόψε στο ΣΕΦ με σκοπό να κάνουν ζημιά στον Ολυμπιακό έχοντας τη βεβαιότητα ότι και μία ήττα δεν θα τους στοιχίσει τίποτα, αφού τίποτα δεν κυνηγούν. Ο Ολυμπιακός πρέπει να προσέξει πολύ. Και επειδή στο ματς με την Εφές φάνηκε η ταλαιπωρία των περιφερειακών του. Ο Γουόκαπ κι ο Γκος παίζουν στο 50%. Ο Λαρεντζάκης δεν έχει επανέλθει κι ο ΜακΚίσικ, που τελευταία φορτώθηκε πολλά, μοιάζει κουρασμένος.

Κάποιοι απ’ αυτούς απόψε είναι απαραίτητο να σφίξουν τα δόντια και να βοηθήσουν περισσότερο απ’ όσο με την Εφές. Μόνο με τον Πίτερς και τους ψηλούς η δουλειά δεν βγαίνει. Κι επειδή Φαλ, φορμαρισμένο μάλιστα, έχει κι η Βιλερμπάν. Το ματς έπρεπε να είναι το τελευταίο εύκολο του Ολυμπιακού. Δύσκολα θα είναι εύκολο. Εύκολα για τον Ολυμπιακό φέτος δεν υπάρχουν.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί