ΠΑΟΚ: Ενα πρωτάθλημα που περνάει από 40 κύματα… μαύρων θαλασσών

Είμαι κάτοικος Θεσσαλονίκης εδώ και 28 χρόνια. Δεν γεννήθηκα σε αυτή την πόλη, δε μεγάλωσα σε αυτή την πόλη και ήθελα χρόνο να την καταλάβω και να προσαρμοστώ. ΠΑΟΚ δεν γεννήθηκα. Δεν είναι κανείς από την οικογένειά μου. Ολα αυτά δεν αφορούν κανέναν, αλλά προσπαθώ να σας βάλω στο κλίμα που μπήκα και εγώ.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη «τόσο – όσο». Είναι μεγάλη αλλά και μικρή ταυτόχρονα. Είναι μια πόλη κοινωνικό πείραμα. Αυτό που άρχισε να συμβαίνει από το βράδυ της Τετάρτης είναι… «άστο, άστο, άστο» που λέει και μια ψυχή.

Δεν μπορείτε να το καταλάβετε. Αρχικά, δεν έχει ξαναγίνει στο πρωτάθλημα τέτοιο ματς. Είναι one of a kind και έτυχε να γίνει στη Θεσσαλονίκη. Και για να συμβεί, καταγράφηκε μια σειρά από γεγονότα.

Στο 80′ της αναμέτρησης ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, το σκορ είναι 1-2. Από εκείνο το σημείο και μετά, η ΑΕΚ έπαιξα αλλά 100 λεπτά ποδόσφαιρο και έφαγε 4 γκολ, δυο από τον ΠΑΟΚ και δυο από τον Ολυμπιακό. Και ο ΠΑΟΚ έπαιξε 190 λεπτά ποδοσφαίρου και έβαλε 8 γκολ. Δυο στην ΑΕΚ, δυο στον Ολυμπιακό και 4 στον Παναθηναϊκό.

Μιλάμε για ένα ματς που δεν μοιάζει με κανένα και θέλει από όλους ειδική διαχείριση. Ο ΠΑΟΚ προετοιμάστηκε για τρεις τελικούς σε μια εβδομάδα. Πήρε τους δυο και του έμεινε ο τελευταίος. Ο ιδιαίτερος. Ο ξεχωριστός. Ο εκτός έδρας.

Είναι από τα ματς που μπορείς να μιλάς για πολλές ώρες, μπορείς και απλά να μην πεις τίποτα.

Οσοι δεν είστε στη Θεσσαλονίκη, δεν μπορείτε να αντιληφθείτε το τι συμβαίνει από το βράδυ της Τετάρτης στην πόλη.

Το να αρχίσω τα ευχολόγια τον στυλ «να κυλίσει το ματς ομαλά» δεν το κάνω διότι θέλω να πιστεύω πως τα ευκόλως εννοούμενα, παραλείπονται.

Πρόκειται για το φινάλε μιας άκρως τρελής και ασπρόμαυρης σεζόν. Που ξεκίνησε με τον Δικέφαλο να δίνει τρία νοκ άουτ ματς χωρίς δικαίωμα λάθους στα οποία ήρθαν ισάριθμες προκρίσεις μέχρι τους ομίλους του Conference League.

Ακολούθησε μια αψεγάδιαστη ευρωπαϊκή πορεία και παράλληλα μια πορεία εντός συνόρων με τον ΠΑΟΚ να μην είναι ποτέ πρώτος και ποτέ ξεγραμμένος, μέχρι που έκανε το άλμα και έγινε… «πρωτοδεύτερος» στη βαθμολογία.

Και η σεζόν πάει να τελειώσει με τον ΠΑΟΚ, μια στροφή πριν το τέλος να έχει την καλύτερη επίθεση, την καλύτερη άμυνα, την καλύτερη διαφορά τερμάτων, τις περισσότερες νίκες και να θέλει μόνο νίκη στο τελευταίο ματς για να σφραγίζει αυτή τη σεζόν με την κατάκτηση του τίτλου…

Για τον ΠΑΟΚ είναι ένα ματς ιστορικό. Ενα ματς τίτλου σε μια ιδιαίτερη έδρα, μετά από μια μεγάλη διαδρομή με ένα τρελό φινάλε.

Και είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να ειπωθούν και να γραφούν πολλά για αυτό το ματς, ειδικά πριν.

Ολοι ξέρουν το τι σημαίνει, όλοι ξέρουν τη διαδρομή του ΠΑΟΚ ως εδώ…

ΥΓ: Μακάρι αυτό το πρωτάθλημα είναι το πρωτάθλημα του Γιάννη και όχι του Γιαννάκη.

ΠΑΟΚ: Ενα πρωτάθλημα που περνάει από 40 κύματα… μαύρων θαλασσών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ