Αρης Παρασκήνιο: Μεγάλοι μπελάδες για Καρυπίδη

Ετυχε να συζητήσω με ένα καρντάση για τον τελικό κυπέλλου. Εβραζε το παλικάρι. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι απαγορεύθηκε στον κόσμο να συνοδέψει την αποστολή. Ακόμα και έλλειμμα δημοκρατίας, επικαλέστηκε ο άνθρωπος.

«Δεν μπορούν να διασφαλίσουν την τάξη και προχωρούν σε απαγορεύσεις. Σα να πονάει το χέρι σου και εκείνοι να στο κόβουν», μού έλεγε. Αδικο δεν είχε. Αλλά έπειτα προχώρησε στο παρασύνθημα ότι στο τέλος θα πληρώσει τα σπασμένα ο Καρυπίδης. Αρχισε να μου λέει ότι αν δεν υπήρχε ο τελικός, τουλάχιστον τρεις – τέσσερις παίκτες θα τα είχαν βροντήξει. Κι ας έχουν στον Αρη μεγαλύτερα συμβόλαια από αυτά που θα έβρισκαν σε άλλες ομάδες.

Ετσι, όπως περιέγραφε τα πράγματα, μού θύμισε την εποχή του Μπατατούδη στον ΠΑΟΚ. Επειδή δεν εμπιστεύονταν οι ατζέντηδες τον Μπάτμαν, αντί για 500.000 που ήθελαν οι ποδοσφαιριστές τον χρόνο, του ζητούσαν 800.000 ή και 900.000. Με το σκεπτικό ότι θα έχαναν λιγότερα διότι στην αρχή πάντα πλήρωσε ο άνθρωπος και, μάλιστα, έδινε και προκαταβολή λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης. Ε, το ίδιο συμβαίνει και με τον Καρυπίδη.

Αλλά είπαμε ότι προς το παρόν, τα αποδυτήρια είναι συσπειρωμένα. Με φόντο τον τελικό και το όνειρο της κατάκτησης ενός τροπαίου. Οχι επειδή μεγάλωσαν με αγάπη για τον Αρη, αλλά διότι ψήθηκαν από τον κόσμο. Από την τρέλα των οπαδών. Από τη Δευτέρα, όμως, βλέπω πολλές επισκέψεις στην ΠΑΕ με απαιτήσεις για εξόφληση εδώ και τώρα. Οπότε θέλω να δω πώς θα βγει ο Θοδωράκης από τη δύσκολη θέση.

Για να λέω, όμως, τα πράγματα με το όνομά τους, η ατμόσφαιρα στον Άρη μου θυμίζει Πανιώνιο του 1998. Κι εκεί γκρίνιαζαν για οφειλές, αλλά στο τέλος το κύπελλο πήγε στο τραπέζι του φίλου μου του Λουκά.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News