Καρλ Λιούις: Όταν επανέλαβε τον άθλο του Τζέσε Όουενς

Στις 11 Αυγούστου 1984 ο Καρλ Λιούις ολοκλήρωσε τον μεγάλο του στόχο. Κατέκτησε το τέταρτο χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες και επανέλαβε αυτό που είχε καταφέρει ο Τζέσε Όουενς το 1936 στο Βερολίνο.

Από την ημέρα που ο Καρλ Λιούις αποφάσισε να ασχοληθεί συστηματικά με τον αθλητισμό, είχε θέσει έναν στόχο. Να επαναλάβει το μυθικό επίτευγμα του Τζέσε Όουενς με τα τέσσερα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936.

Το βράδυ της 11ης Αυγούστου 1984, ο χαρισματικός αθλητής εκπλήρωσε το εφηβικό το όνειρό του. Τερμάτισε πρώτος, ως τελευταίος σπρίντερ των ΗΠΑ στη σκυταλοδρομία 4×100 και ολοκλήρωσε τον άθλο, 48 χρόνια και δύο ημέρες ύστερα από τον αντίστοιχο του ινδάλματός του στο Βερολίνο.

Ήταν, φαίνεται, γραφτό να τα καταφέρει, αφού από το 1971 είχε πάρει την ευλογία του. Στο περιθώριο κάποιων μαθητικών αγώνων στη Φιλαδέλφεια, ο 10χρονος Λιούις είχε συναντήσει τον 57χρονο Αφροαμερικανό ολυμπιονίκη, ο οποίος ακούγοντας ότι ο μικρός είχε όνειρο να διαπρέψει στον αθλητισμό, του είχε πει: «Απόλαυσέ το».

Δεν πέρασαν πολλά χρόνια και ο Λιούις είχε κάνει ήδη όνομα στον αμερικάνικο στίβο. Σε ηλικία 19 ετών το 1980, κέρδισε την πρόκριση στο μήκος και στη σκυταλοδρομία 4×100 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας. Ωστόσο, το μποϊκοτάζ που αποφάσισε η κυβέρνηση των ΗΠΑ του στέρησε την εμπειρία της συμμετοχής στην κορυφαία διοργάνωση.

Θα έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1984 στο Λος Άντζελες, όταν ήταν πια ώριμος να κυνηγήσει τον μεγάλο του στόχο. Από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1983 στο Ελσίνκι, είχε δείξει τις διαθέσεις του. Δεν είχε κατέβει στα 200 μ., είχε κερδίσει όμως με χαρακτηριστική άνεση τα χρυσά μετάλλια στα 100 μ. και το μήκος και ήταν το μεγάλο ατού της ομάδας σκυταλοδρομίας 4×100.

Έκανε την αρχή στις 4 Αυγούστου 1984, με το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. με χρόνο 9.99, αρκετά μπροστά απ’ τον συμπατριώτη του, Σαμ Γκράντι (10.19). Όπως είχε εκμυστηρευθεί ο Λιούις, το κατοστάρι ήταν το αγώνισμα που τον τρόμαζε περισσότερο. Δεν φημιζόταν για την εκκίνησή του και στον τελικό του Λος Άντζελες είχε φύγει αργά, ενώ είχε και το άγχος για την κατάκτηση του παρθενικού του χρυσού μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Στο μήκος, δεν είχε σοβαρό ανταγωνισμό μετά τον αποκλεισμό του Λάρι Μάιρικς στα «τράιαλς». Κι απ’ τη στιγμή που έκανε 8.54 μ. από το πρώτο άλμα, η συγκυρία ήταν ευνοϊκή για να κάνει οικονομία δυνάμεων. Ιδιαίτερα όταν ένιωσε κάποιες ενοχλήσεις στο πόδι κατά τη διάρκεια του δεύτερου άλματός του, το οποίο βγήκε άκυρο. Δεν έκανε άλλη προσπάθεια και δεν κινδύνευσε να χάσει το χρυσό. Ο Αυστραλός, Γκάρι Χάνεϊ και ο Ιταλός, Τζοβάνι Εβαντζελίστι, έκαναν από 8.24 μ. έκαστος στο τελευταίο τους άλμα και πήραν τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα.

Ο κόσμος γκρίνιαζε, επειδή το μήκος ήταν το «καλό» αγώνισμα του Λιούις και ήλπιζε να τον δει να καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ του Μπομπ Μπίμον από το 1968 (8.90 μ.). Υπήρχε, όμως, πιο ουσιαστικός στόχος. Τα 200 μ., οι προκριματικοί των οποίων είχαν διεξαχθεί το πρωί της 6ης Αυγούστου, λίγες ώρες πριν από τον τελικό του μήκους.

Θεωρητικά ο Λιούις κινδύνευε περισσότερο σ’ αυτό το αγώνισμα να χάσει το απόλυτο. Ωστόσο, έκανε μια εκπληκτική κούρσα στον τελικό και με νέο ολυμπιακό ρεκόρ (19.80) τερμάτισε καθαρά μπροστά απ’ τους συμπατριώτες του, Κερκ Μπατίστ (19.96) και Τόμας Τζέφερσον (20.26). Ο Πιέτρο Μενέα, ο Ιταλός χρυσός ολυμπιονίκης του 1980 και κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ (19.72) είχε περιοριστεί στην έβδομη θέση.

Απέμενε πλέον μόνο η σκυταλοδρομία, όπου μοναδικός αντίπαλος της ομάδας των ΗΠΑ ήταν ο κακός της εαυτός στις αλλαγές. Όλα πήγαν καλά, όμως. Το εκπληκτικό πρώτο κατοστάρι του Κάλβιν Σμιθ, έβαλε από νωρίς μπροστά τους Αμερικανούς. Και ο Λιούις τερμάτισε σε 37.83, βελτιώνοντας κατά τρία εκατοστά το παγκόσμιο ρεκόρ. Ήταν και το μοναδικό παγκόσμιο ρεκόρ στον στίβο σε εκείνους τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Λιούις βρισκόταν στα ουράνια. «Το να επαναλαμβάνεις ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία του στίβου είναι τόσο ξεχωριστό», είχε δηλώσει ο Αμερικανός υπεραθλητής, ο οποίος μίλησε με σεβασμό και για το είδωλό του, που είχε φύγει απ’ τη ζωή τέσσερα χρόνια νωρίτερα. «Ο Τζέσε Όουενς παραμένει ό,τι ήταν. Ένας θρύλος».

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 11 Αυγούστου

2018: Η Μαρία Μπελιμπασάκη κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στα 400μ. στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου στο Βερολίνο, με νέο πανελλήνιο ρεκόρ 50.45.

2016: Τα Νησιά Φίτζι πανηγυρίζουν το πρώτο μετάλλιο της ιστορίας τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το οποίο μάλιστα είναι χρυσό. Το κατακτά η εθνική ομάδα ράγκμπι, συντρίβοντας στον τελικό τη Βρετανία με 43-7.

2012: Η ομάδα σκυταλοδρομίας 4×100 της Τζαμάικας, αποτελούμενη από τους Κάρτερ, Φρέιτερ, Μπλέικ και Μπολτ, κερδίζει το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Λονδίνο με χρόνο 36.84 και καταρρίπτει το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ (37.04) από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Νταεγκού, το 2011.

1999: Ο Γρηγόρης Γεωργάτος μεταγράφεται στην Ίντερ έναντι του ποσού των 2.5 δις δραχμών, στη μεγαλύτερη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό.

1984: Ο Αμερικανός παλαιστής Μαρκ Σουλτς κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 82 κ. της ελευθέρας πάλης, νικώντας στον τελικό τον Ιάπωνα Χιντεγιούκι Ναγκασίμα. Μία ημέρα νωρίτερα, ο αδελφός του, Ντέιβ Σουλτς, είχε κερδίσει κι εκείνος το χρυσό μετάλλιο στα 74 κ. της ελευθέρας. Έως και σήμερα παραμένουν τα μοναδικά αδέλφια από τις ΗΠΑ που έχουν κατακτήσει ολυμπιακές πρωτιές στην ίδια διοργάνωση. Η δολοφονία του Ντέιβ Σουλτς

1984: Ο Ιάπωνας πρωταθλητής του τζούντο, Γιασουχίρο Γιαμάσιτα, κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες παρότι αγωνίζεται τραυματισμένος στο γόνατο από τα προημιτελικά. Πραγματικός θρύλος του τζούντο, ο Γιαμάσιτα θα μείνει αήττητος για επτά χρόνια σημειώνοντας 198 νίκες.

1979: Τα αδέλφια Άρης και Χρήστος Καραγιώργος κόβουν μαζί το νήμα του τερματισμού στον αγώνα των 20 χλμ. βάδην των Βαλκανικών Αγώνων που φιλοξενούνται στο «Γ. Καραϊσκάκης». Νικητής αναδεικνύεται τυπικά ο Αρης με διαφορά ενός δευτερολέπτου.

1971: Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μ. του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου Ελσίνκι με χρόνο 10.6 (10.56 με ηλεκτρονικό χρονόμετρο). Νικητής αναδεικνύεται ο Σοβιετικός, Βαλέρι Μπορζόφ, με 10.3.

1953: Ο 17χρονος αριστερός μέσος Κώστας Πολυχρονίου μεταγράφεται από τον Παλληνιακό στον Ολυμπιακό.

1928: Ο Αμερικανός κολυμβητής, Τζόνι Βαϊσμίλερ, γνωστός αργότερα από τον ρόλο του ως «Ταρζάν» στον κινηματογράφο, κερδίζει στο Άμστερνταμ το δεύτερο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στα 100 μέτρα ελεύθερο.

1711: Δίνεται η εκκίνηση στην πρώτη κούρσα του Royal Ascot, της μετέπειτα πιο φημισμένης ιπποδρομιακής συνάντησης του κόσμου. Η βασίλισσα Άννα επέλεξε τυχαία τον χώρο κοντά στο χωριό East Cote, μετέπειτα Ascot, και ο δούκας του Somerset χάραξε τη διαδρομή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News