Αντώνης Καρπετόπουλος: Δυσκολίες και μυστήρια με την ΑΕΚ του Αλμέιδα

Kαι η δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος μας δεν έχει ντέρμπι. Σε αυτές τις αγωνιστικές όποιος από τους τέσσερις που δηλώνουν πως κάνουν πρωταθλητισμό στραβοπατήσει, θα βρεθεί να αντιμετωπίσει μια γκρίνια που δεν έχει να κάνει μόνο με χαμένους βαθμούς αλλά και με την ίδια την απόδοση που έχει ως ομάδα: οι νίκες με τους μικρότερους θεωρούνται υποχρεωτικές. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Παναιτωλικό με 2-0. Ο Παναθηναϊκός τον Λεβαδειακό με 1-0. Ο Ολυμπιακός παίζει απόψε με την Καλλιθέα. Ηταν η σειρά της ΑΕΚ να στραβοπατήσει: απέναντι στην Λαμία, στην οποία πέρυσι σε τέσσερα ματς έβαλε γύρω στα είκοσι γκολ, η Ενωση περιορίστηκε σε μια ισοπαλία με γεύση ήττας. Που γίνεται λόγος για να συνεχιστεί η μουρμούρα που συνοδεύει την ΑΕΚ από το ξεκίνημα της σεζόν.

Μερικές παρατηρήσεις για τα ματς του Σαββατοκύριακου.

Χωρίς αγωνιστική εξήγηση

Αυτό που συμβαίνει με την ΑΕΚ δεν έχει μια αμιγώς αγωνιστική εξήγηση. Ο Αλμέιδα έχει δίκιο όταν λέει ότι στο ματς με την Λαμία η ομάδα του αδικείται από το σκορ (1-1) γιατί έπαιξε καλά. Η αλήθεια είναι ότι η Λαμία σκόραρε με το μοναδικό σουτ αξιώσεων που έκανε στην εστία της ΑΕΚ: το γκολ του Φουρτάδο είναι πάντως καταπληκτικό. Η Λαμία δεν κατάφερε να κάνει μια κάποια στοιχειώδης κατοχή της μπάλας ούτε κι όταν μετά το 70΄ο Αλμέιδα πήρε του κόσμου τα ρίσκα: η ΑΕΚ βρέθηκε να παίζει χωρίς κόφτη και με τους Μάνταλο, Λαμέλα, Κοϊτά, Ελίασον, Τζούμπερ και Λιβάι Γκαρσία κι όμως η Λαμία δεν έβγαλε ούτε μια αντεπίθεση! Είναι επίσης αλήθεια πως η ΑΕΚ είχε δυο δοκάρια και κάμποσες μεγάλες ευκαιρίες κι όντας όπως ο Αλμέιδα ισχυρίστηκε έκανε πολλά σουτ. Αλλά δεν ξέρω αν όλα αυτά είναι στα υπέρ της: μάλλον όχι.

Η Λαμία έδειξε πως όποια ομάδα με κάποιο τρόπο σταματά τον Λιβάι Γκαρσία μπορεί να δυσκολέψει την ΑΕΚ κι αυτό για τον Αλμέιδα είναι πρόβλημα και μάλιστα μεγάλό. Όπως πρόβλημα μοιάζει να είναι και η πίεση που νιώθουν οι παίκτες της ΑΕΚ: το μόνο καλό της ματς φέτος, είναι αυτό με τον ΟΦΗ, που έγινε στην χωρίς κόσμο Opap Arena – δεν είναι τυχαίο. Το πρόβλημα προφανώς δεν είναι οι δυο πεταμένοι βαθμοί: η ΑΕΚ την χρονιά που πήρε το πρωτάθλημα με τον Αλμέιδα στην αρχή είχε πετάξει πιο πολλούς – έχει μάλιστα μια παράξενη συνήθεια στα χρόνια του να μην κερδίζει το δεύτερο ματς του πρωταθλήματος. Αυτό που δημιουργεί ανησυχίες είναι ότι οι απορίες αντί να μειώνονται μεγαλώνουν. Ο Λαμέλα πχ στα 25 λεπτά που αγωνίστηκε δεν έκανε και λίγα: δικό του και το καλοχτυπημένο φάουλ με το οποίο ισοφάρισε ο Μουκουντί. Αλλά γιατί άραγε δεν ξεκινά; Και τι ακριβώς συμβαίνει με τον κακόκεφο Πινέδα; Στο μεταξύ όλα δείχνουν ότι έρχεται ο Ντουά για να λύσει το πρόβλημα του δεύτερου φορ που λείπει. Αλλά αυτό που λείπει πιο πολύ είναι η ηρεμία και η εντός αγωνιστικού χώρου ψυχραιμία. Η ΑΕΚ μοιάζει από την αρχή της σεζόν σχεδόν σε κάθε ματς να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Κι ακόμα ο προπονητής της δεν έχει βρει μια σταθερή ενδεκάδα. Ενώ με ένα πλέον ματς την εβδομάδα θα έπρεπε.

Εφτανε ένα ημίχρονο

Ο ΠΑΟΚ είναι η μοναδική ομάδα με δυο νίκες. Μετά τον Πανσερραϊκό είχε ένα άλλο αντίπαλο από αυτούς που σπανίως τον δυσκολεύουν στην έδρα του, ωστόσο απέναντι στον Παναιτωλικό του Γιάννη Πετράκη δεν έκανε περίπατο. Ο Λουτσέσκου έκανε πολύ rotation, χρησιμοποίησε βασικό τον Μιχαηλίδη δίπλα στον Κεντζόρα, ξανάδωσε φανέλα βασικού στον καλό χθες Μαντί Καμαρά, άλλαξε όλη την επίθεση ξεκινώντας του Μουργκ, Κωνσταντέλια, Ντεσπότοφ και Τσάλοφ κι όλα αυτά είχαν ως συνέπεια να δούμε ένα διαφορετικό ΠΑΟΚ λιγότερο παραγωγικό. Οι φωνές του Ρουμάνου τους ξύπνησαν όλους στο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ με κεφαλιά του Σάστρε και λειτούργησε καλύτερα με τον Τσουντάλι ως φορ αντί του Τσάλοφ – κι όχι μόνο γιατί ο Μαροκινός στο 75΄σκόραρε. Στα αξιοσημείωτα το ντεμπούτο του 20χρονου Σορετίρε και η βελτίωση της συνεργασίας των Κεντζόρα – Μιχαηλίδη όσο η ώρα περνούσε. Ο Λουτσέσκου μίλησε για την ανάγκη ενίσχυσης, αλλά ελέγχει την ομάδα του απόλυτα. Ηδη πάνω από 22 παίκτες έχουν χρησιμοποιηθεί στις βασικές ενδεκάδες. Ο ΠΑΟΚ έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά και την μεγαλύτερη παραγωγικότητα από όλους.

Νίκη και προβληματισμός

Η παραγωγικότητα είναι που λείπει από τον Παναθηναϊκό, που κέρδισε τον Λεβαδειακό, αφόρητα δύσκολα και εν μέσω αποδοκιμασιών. Ο κόουτς Ντιέγκο Αλόνσο με το μυαλό στο ματς με την Λανς, που ακολουθεί και που είναι ένα από τα παιγνίδια της χρονιάς κι ας είμαστε στον Αύγουστο, άλλαξε όπως και κόντρα στον Αστέρα ριζικά την ομάδα κρατώντας εκτός αρχικής ενδεκάδας τους Ιωαννίδη, Ινγκασον, Τετέ, Αράο, Μπλαντένοβιτς, Τζούρισιτς: τους τέσσερις τελευταίους τους έστειλε στο γήπεδο μετά το 70΄όταν είδε ότι ο Λεβαδειακός είχε εγκλωβίσει την επίθεσή του – μαζί τους μπήκε και ο Σπόραρ που στο 97΄έκρινε το ματς με ένα γκολ που δεν πανηγύρισε δείχνοντας πως θέλει να φύγει.

Η ιδέα του Αλόνσο να παίξει στο τέλος 4-42 αποδείχτηκε σωτήρια καθώς η παρουσία των Σπόραρ και Γερεμέγιεφ ανάγκασε τους παίκτες του ΠΑΟ να σηκώσουν την μπάλα και να την βάλουν στην περιοχή. Ο Λεβαδειακός ακολουθώντας την τακτική του Ράσταβατς, πιέζοντας ψηλά, αλλά και στοχευμένα τους Μαξίμοβιτς και Τσέριν, έφτασε δυο λεπτά από το να πάρει βαθμούς – πράγμα που θα είχε καταφέρει αν δεν ακυρωνόταν από το VAR ένα γκολ του Γιαννιώτα ως οφσάιντ για εκατοστά. Ο ΠΑΟ πρέπει να προβληματιστεί: ο Αστέρας που μια εβδομάδα πριν τον εγκλώβισε έχασε χθες από το Βόλο σχετικά εύκολα (με 0-1) και κάνοντας ελάχιστες ευκαιρίες, ενώ κι ο Λεβαδειακός, που ξεκίνησε το ματς έχοντας ένα δοκάρι με τον Γιαννιώτα, στο παιγνίδι με την Καλλιθέα επιθετικά είχε κάνει λίγα και στο ΟΑΚΑ πρέσαρε και δημιουργούσε τουλάχιστον μέχρι να αγχωθεί στις καθυστερήσεις όπου ο ΠΑΟ έκανε τρεις ευκαιρίες κι έβαλε ένα γκολ . Κυρίως όμως πρέπει να προβληματιστεί ο Αλόνσο για την φτωχή επιθετική παραγωγή. Που σίγουρα οφείλεται και στην απουσία του Ιωαννίδη και στις διαρκείς αλλαγές στην ενδεκάδα και στο γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει λυθεί. Αλλά και στην βιασύνη με την οποία παίκτες που μόλις έχουν αποκτηθεί γίνονται βασικοί.

Αν η κακή απόδοση του ΠΑΟ οφείλεται αποκλειστικά στο ματς με την Λανς, μικρό το κακό: θα αποδειχτεί συγκυριακή. Αν έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο ΠΑΟ δυσκολεύεται όταν παίζει Πέμπτη – Κυριακή το πρόβλημα είναι μεγάλο. Γιατί ο σκοπός του πρέπει να είναι να αγωνιστεί στην Ευρώπη: το ότι είναι υποχρεωμένος να κάνει πρωταθλητισμό μοιάζει δεδομένο.

Όχι τόσο απλά

Το Σάββατο είχαμε δυο ακόμα ωραία ματς. Ο ΟΦΗ ήταν μετριότατος στο πρώτο ματς στην έδρα του – αν και όχι χειρότερος από όσο φάνηκε στο ματς με την ΑΕΚ στην Opap Arena στην πρεμιέρα. Η ομάδα του Τραϊανού Δέλλα προηγήθηκε στο σκορ, αλλά ο Ατρόμητος ήταν πολύ καλός και θα ήταν άδικο αν έχανε: πρόλαβε και τον έσωσε από την ήττα ο νεαρός Καλοσκάμης στο 90΄ κι ενώ ο Πάμπλο Γκαρσία μίλησε για «χαμένους βαθμούς». Ο ΟΦΗ πρέπει να γίνει πιο προσεχτικός και κυρίως δεν πρέπει να αφήνει την μπάλα τόσο πολύ στον αντίπαλό του. Πέρυσι είχε μια σεζόν χωρίς μεγάλους πανικούς γιατί στον πρώτο γύρω κέρδισε τον ΠΑΟΚ, τον Αρη και την ΑΕΚ: αν φέτος αυτές οι νίκες του λείψουν το πρωτάθλημά του δεν θα είναι τόσο απλό. Ο Ατρόμητος έχει φέτος μεγάλες πολυτέλειες: ήρθαν από τον πάγκο για να αλλάξουν το παιγνίδι του ο Καρλίτος και ο Γιουμπιτάνα! Εντυπωσιακό ότι το ματς ολοκληρώθηκε με τρεις αποβολές στις καθυστερήσεις: από τον ΟΦΗ αποβλήθηκε ο Ισέκα και από τον Ατρόμητο ο Μασούρ και ο Κίνι, δηλαδή οι δυο από τους τέσσερις της άμυνας. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ που ακολουθεί θα του λείψουν πολύ.

Εξαιρετικό φινάλε του Αρη

Ο Αρης στις Σέρρες ήταν καλύτερος από ότι στην πρεμιέρα του με τον Ατρόμητο και κέρδισε πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό 0-1. Η ομάδα του Ακη Μάντζιου είχε τον απόλυτο έλεγχο του ματς στο πρώτο ημίχρονο όταν και προηγήθηκε με τον Σιφουλέντες αλλά αληθινά εντυπωσιακό ήταν το τελευταίο δεκαπεντάλεπτό του όταν μετά την είσοδο του Νταρίντα ο Αρης έχασε τουλάχιστον τέσσερα γκολ! Ο Μάντζιος έχει βρει ήδη την άμυνα, έχει αρκετές επιλογές και είναι φανερό ότι τελικά το τι πρωτάθλημα θα κάνει ο Αρης θα εξαρτηθεί από το τι θα γίνει με τον Μορόν: ο περσινός πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος μοιάζει μπερδεμένος και άκεφος περιμένοντας μια μεταγραφική πρόταση που ακόμα δεν έρχεται. Αν τελικά αποφασίσει να μείνει δεν αποκλείω ο Αρης θα είναι πολύ δυνατότερος από πέρσι καθώς οι νεοφερμένοι του (ο σκόρερ Σιφουέντες, ο Μονσού, ο Μάγιο κι ο εντυπωσιακός στις Σέρρες Ντιαντί) μοιάζουν καλύτεροι παίκτες από αυτούς που έφυγαν. Κρίμα πάντως που το ματς αυτό έγινε σε ένα τέτοιο αγωνιστικό χώρο: καταλαβαίνω ότι το συγκεκριμένο γήπεδο είναι μπελάς για όλους (πέρυσι μια έκλεινε, μια άνοιγε…) αλλά κάτι πρέπει να κάνει η Σουπερλίγκα.