Νίκος Σαρίδης: Σέρτζιο (του Πόρτο) Λεόνε

Μετά τον… Σέρτζιο Λεόνε, τον πατέρα των λεγόμενων «σπαγκέτι γουέστερν», ο οποίος ήταν γέννημα-θρέμμα Ρωμαίος και -κατά δήλωσή του- οπαδός της Ρόμα, ο Σέρτζιο Ολιβέιρα είναι ίσως ο πιο αναγνωρίσιμος Σέργιος που σχετίστηκε ποτέ με τους «τζιαλορόσι». Υπήρξε παίκτης τους το 2022, όταν σήκωσαν το Κόνφερενς Λιγκ, το μοναδικό ευρωπαϊκό κύπελλο που έχουν στην τροπαιοθήκη τους.

Επαιξε, μάλιστα, στον τελικό κόντρα στη Φέγενορντ, μπαίνοντας πολύ νωρίς ως αλλαγή στη θέση του Χένρικ Μκιταριάν που τραυματίστηκε. Εννοείται πως ο Λεόνε κι ο Ολιβέιρα δεν συναντήθηκαν ποτέ τους. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε; Ο ποδοσφαιριστής γεννήθηκε τρία χρόνια μετά τον θάνατο του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη. Μήπως, όμως, να τον λέμε από δω και πέρα Σέρτζιο… Πόρτο Λεόνε, ώστε να μην τον μπερδεύουμε με τους αμέτρητους Ολιβέιρες [sic] που κατακλύζουν τις ποδοσφαιρικές πιάτσες;

Πόρτο Λεόνε, αν τυχόν δεν το γνωρίζετε, είχαν βαφτίσει κάποτε τον Πειραιά οι Ενετοί. Από Πόρτο σε… Πόρτο, δηλαδή, ο Σέρτζιο. Που στους «δράκους» τα έζησε όλα, από ball boy μέχρι ποδοσφαιριστής της πρώτης ομάδας. Πλέον, στην ηλικία των 32 ετών και μετά από διάφορες ενδιάμεσες στάσεις στην καριέρα του (τελευταία στην Κωνσταντινούπολη), βρίσκεται ξανά στην Ελλάδα, όχι, όμως, στη Θεσσαλονίκη αυτή τη φορά.

Αν ο Ολιβέιρα είναι ίδιος, πάνω-κάτω, με τον κεντρικό χαφ του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ήμισυ της σεζόν 2018-19 που ο «Δικέφαλος» πέτυχε το νταμπλ, μια χαρά θα του πέσει του Ολυμπιακού, μην το πει ούτε του… παπά! Αν ο Ολιβέιρα είναι σαν τον παίκτη που, επιστρέφοντας απ’ την Τούμπα στο «Ντραγκάο» έκανε τις καλύτερες χρονιές του με την Πόρτο, ακόμη καλύτερα για τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και την ομάδα του. Αν ο Ολιβέιρα είναι ο ποδοσφαιριστής που υπό την καθοδήγηση του Ζοσέ Μουρίνιο είδαμε στον άξονα της Ρόμα, έχοντας κυρίως για παρτενέρ του τον Μπράιαν Κριστάντε, επίσης δεν θα τον χαλάσει τον Βάσκο.

Ξέρει καλύτερα, πάντως, ο προπονητής των «ερυθρολεύκων» το πώς μπορεί ο Ολιβέιρα να «κουμπώσει». Θεωρητικά είναι για τον ρόλο του Αντρέ Ορτα, αλλά κανείς δεν απαγορεύει στον διάδοχο να δώσει περισσότερα ή πιο διαφορετικά πράματα στην ομάδα. Aνετα, ας πούμε, μπορεί να τον φανταστεί κάποιος τον Ολιβέιρα ως deep lying playmaker, δηλαδή σε καθήκοντα οργανωτή απ’ την πρώτη ζώνη της μεσαίας γραμμής.

Οσο για την περσινή σεζόν του Πορτογάλου με τα χρώματα της Γαλατασαράι, πράγματι ήταν κάπως περίεργη: έπαιξε τόσα ματς (12) στις τουρκικές διοργανώσεις όσα και στις ευρωπαϊκές. Ασφαλώς έχουν τη σημασία τους οι συμμετοχές, αλλά δεν (μπορεί να) είναι θέσφατο. Στην Ουντινέζε, για παράδειγμα, ο Ρομπέρτο Περέιρα πέρυσι είχε αγωνιστεί διπλάσιο χρόνο απ’ ό,τι ο Ολιβέιρα στην «τσιμ μπομ» και μέχρι στιγμής στην ΑΕΚ ο άλλοτε Αργεντινός της Γιουβέντους ζήτημα είναι αν έχει παίξει συνολικά (σε Ελλάδα και Κόνφερενς) μια ώρα μπάλα, καίτοι μεταγραφή.

Ή ο Αζεντίν Ουναχί, που την προηγούμενη σεζόν πήρε μέρος σε 35 παιχνίδια της Μαρσέιγ κι είναι εν ενεργεία διε- θνής με το Μαρόκο. Δανεικό τον έδωσε η γαλλική ομάδα. Αλλά, αν ήταν ν’ απορρίπτουν a priori ως άχρηστους οι υποψήφιοι αγοραστές τους ποδοσφαιριστές που οι σύλλογοί τους τούς έβγαλαν στο… σφυρί, οι μεταγραφές θα είχαν καταργηθεί. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει μεταγραφή που να μην εμπεριέχει κάποιας μορφής ρίσκο. Απλώς, όσο καλύτερα «διαβασμένος» πηγαίνει ένας σύλλογος σε μία επιλογή, τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες επιτυχίας.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News