Ολυμπιακός: Μασούρας και Ρέτσος λάμπουν δια της απουσίας τους
Οι Γιώργος Μασούρας και Παναγιώτης Ρέτσος έμειναν στα πιτς, όσο ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη την ποιότητα και τον χαρακτήρα τους…
Δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα τα… πένθιμα λόγια στις τάξεις του Ολυμπιακού, μία μέρα μετά την ήττα των Πειραιωτών από τον Αρη. Πάντα, όμως, υπάρχουν κάποια δεδομένα. Στο «Βικελίδης» φανερώθηκαν ουσιαστικά όλα τα προβλήματα της φθινοπωρινής βερσιόν των «ερυθρόλευκων», η οποία έπρεπε – τουλάχιστον – να είναι καλύτερη από την καλοκαιρινή.
Αυτό δε συνέβη. Ο Ολυμπιακός «πνίγηκε» αμυντικά από το πρέσινγκ του Αρη και δεν κατάφερε ποτέ να βρει λύσεις στην αντίπαλη περιοχή. Ο αγώνας δεν ταίριαζε στα εξτρέμ του, ο Ελ Καμπί έμοιαζε μόνος και οι Γουίλιαν, Γιάρεμτσουκ, Ολιβέρια, που πέρασαν από τον πάγκο, παραμένουν ακόμα εκτός κλίματος στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι.
Το έργο του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, πάντως, έχει γίνει δυσκολότερο τις τελευταίες εβδομάδες. Οι τραυματισμοί του Ρέτσου και του Μασούρα, νωρίς – νωρίς στη σεζόν, αφαίρεσαν πολλά από τα χαρακτηριστικά του συνόλου. Τόσο σε επίπεδο προσωπικοτήτων, όσο και σε επίπεδο αγωνιστικό.
Έλειπαν κομμάτια
Ξεκινώντας από το τέλος: Στον αγωνιστικό χώρο του «Κλεάνθης Βικελίδης», ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε μονοδιάστατος και συγχυσμένος. Λάθος τοποθετήσεις στη δική του περιοχή, γκάφες με τη μπάλα στα πόδια και εικόνα… άγχους. Ο Ορτέγκα ήταν σε κακό βράδυ, ο Ροντινέι δεν ξεχώρισε, ο Κάρμο ήταν ένα βήμα πίσω και ο Ντόη ήταν απλά… κάτω από τη βάση.
Υπάρχει λόγος που το δίδυμο Κάρμο – Ρέτσος λειτούργησε πέρυσι τόσο καλά. Οι δυο τους «κολλάνε» και κανένας τους δεν είναι αδύναμος με τη μπάλα στα πόδια. Κάπως έτσι, η πίεση μοιράζεται και ο Ολυμπιακός κερδίζει μέτρα. Αυτή τη στιγμή, ο Ανδρέας Ντόη δεν μπορεί να προσφέρει ούτε τα μισά από ότι ο έτερος απόφοιτος της μεγάλης του Ρέντη σχολής. Δεν είναι τα συχνά λάθη, που συμβαίνουν από όλους. Είναι ο «βαθμός», που παίρνει στο πρέσινγκ, είναι οι τοποθετήσεις στις αντεπιθέσεις, στο κάθετο και στο παράλληλο παιχνίδι του αντιπάλου.
Με τον Ρέτσο στην ενδεκάδα, ο Ολυμπιακός θα ήταν πιο… σουλουπωμένος και ενδεχομένως να μην παραδινόταν τόσο εύκολα στην ευελιξία του Σίστο ή στην ατομική ποιότητα του Γκαρθία και του Μορόν. Ταυτόχρονα θα είχε μια μεγαλύτερη ηρεμία στο «χτίσιμο» των επιθέσεών του, οι οποίες συχνά δεν κατέληγαν πουθενά.
Εκεί, δεδομένα, θα βοηθούσε και η παρουσία του Γιώργου Μασούρα. Του Ελληνα διεθνή, ο οποίος ξεκίνησε θετικά τη σεζόν και ίσως έδινε την επιλογή του κάθετου παιχνιδιού, σε μια ομάδα που προσπαθούσε να απειλήσει μονάχα παράλληλα. Είναι διαφορετικός από τον Βέλντε και τον Μαρτίνς, ενώ αποδεδειγμένα ξέρει να αντιμετωπίζει τις… ελληνικές άμυνες. Είτε μιλάμε για εκείνη του Αρη στο δεύτερο μέρος, είτε για εκείνη του Παναιτωλικού την περασμένη εβδομάδα. 72 γκολ καριέρας εντός των συνόρων είναι αυτά…
Είναι κι ο χαρακτήρας
Συχνά στο ποδόσφαιρο, στις δύσκολες καταστάσεις αναλαμβάνουν οι προσωπικότητες. Ο Ρέτσος είναι παιδί του Ολυμπιακού και ο Μασούρας… έγινε. O δεύτερος μετρά 265 συμμετοχές με τον έφηβο και ο πρώτος χρειάζεται άλλη μία για να τις εκατοστίσει, σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ο Μασούρας ήταν εκεί και ήταν πρωταγωνιστής σε μεγάλες στιγμές. Ο Ρέτσος έζησε στον Πειραιά μία απίθανη ιστορία επιστροφής.
Αμφότεροι έχουν μέσα τους την ομάδα, αμφότεροι μπορούν να δώσουν χαρακτήρα. Σε ένα σύνολο που εχθές έμοιαζε σα να μην ξέρει που… πατάει, αυτή η συνεισφορά θα ήταν… χρυσή!