Σταύρος Γεωργακόπουλος: Ο Μασούρας δεν θα πάψει ποτέ να είναι απαραίτητος

Δεν ήταν ποτέ το πιο λαμπερό διαμάντι του στέμματος, δεν έπαψε, όμως, ποτέ να είναι από στρατιώτης μέχρι στρατηγός την ώρα της μάχης. Ο Γιώργος Μασούρας επιστρέφει δριμύτερος στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη μετά τις δύο νικηφόρες αναμετρήσεις της Εθνικής ομάδας κόντρα στην Αγγλία και την Ιρλανδία, έτοιμος να υπενθυμίσει ότι όποιες κι αν είναι οι επιλογές, πάντα θα βρίσκει τρόπο να πατάει το χορτάρι και να ’ναι απαραίτητος.

Πολλές φορές οι λεπτομέρειες δεν του κάνουν το χατίρι, όπως έγινε στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όταν βρέθηκε σε θέση βολής απ’ την υπέροχη ασίστ του πιτσιρικά Κωστούλα, αλλά δεν κατάφερε για μερικά εκατοστά να νικήσει τον Γιούρι λοντίγκιν. Οι προπονητές, ωστόσο, δεν στέκονται συνήθως στο αν μπήκε ή δεν μπήκε ένα σουτ για μερικά εκατοστά, αυτά είναι καφενειακές προσεγγίσεις, αλλά το πόσες φορές βρίσκεται ο κάθε επιθετικός σε επίκαιρη θέση να σκοράρει. Κι ο 30χρονος πλέον κυνηγός κατάφερε σε ελάχιστα λεπτά συμμετοχής να βρεθεί τη στιγμή που έπρεπε στο κατάλληλο σημείο για να κρίνει το ντέρμπι, έστω κι αν η -πόρνη, που έλεγε και ο Ιβιτσα Οσιμμπάλα δεν του έκανε το χατίρι.

Αυτός ήταν, αυτός είναι και θα είναι ο «Μασουρίνιο». Δεν θα κρυφτεί, δεν θα κωλώσει να πάρει ευθύνες και να βρεθεί στην πρώτη γραμμή. Κι εκεί κάποιες φορές θα γίνεις ήρωας, κάποιες άλλες όχι. Αυτό, άλλωστε, είναι το ποδόσφαιρο.

Ευκαιρίας δοθείσης, ωστόσο, κι επειδή ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θα έχει από μεθαύριο κόντρα στον Λεβαδειακό όλα του τα «βαριά όπλα» διαθέσιμα, καλό είναι να θυμίσουμε το αυτονόητο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που σε κάθε στραβή ή σε κάθε χαμένη ευκαιρία θα… στολίσουν τους Ελληνες ποδοσφαιριστές, τα δικά μας παιδιά.

Τι κι αν κάποια απ’ αυτά, ταπείνωσαν κοτζάμ Αγγλία πριν από μερικές μέρες μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Πριν από μερικά χρόνια ήταν ο Μπουχαλάκης, πέρυσι ο Ρέτσος, φέτος ο Μασούρας. Οι ξένοι έχουν σχεδόν πάντα μεγαλύτερη περίοδο χάριτος, οι Ελληνες, διεθνείς ή όχι, θα τα ακούσουν με το παραμικρό…

Αφορμή για το σημερινό κείμενο αποτέλεσαν τα απανωτά ρεπορτάζ που αφορούν τους τραυματίες του Ολυμπιακού. Ουδείς αμφισβητεί την κλάση του Γουίλιαν, του Ζέλσον Μαρτίνς, του Τσικίνιο, αλλά κάποια στιγμή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την προσφορά των υπολοίπων.

Πέρυσι, λοιπόν, για όσους έχουν ασθενή μνήμη, ο Μασούρας, εκ των αρχηγών της ομάδας και 45 φορές διεθνής με συγκομιδή 10 γκολ, στη διάρκεια της περσινής περιόδου που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του Κόνφερενς Λιγκ, έγραψε στο κοντέρ 52 επίσημα ματς, 9 γκολ και 7 ασίστ.

Με δύο κουβέντες, ήταν μέσα σε 16 γκολ της ομάδας του, αλλά και πάνω στο χορτάρι την ώρα που ο Ελ Καμπί σήκωνε στο πόδι την «Αγια-Σοφιά» και μαζί της τα εκατομμύρια των φίλων του Ολυμπιακού σε όλο τον κόσμο. Πρόπερσι η στατιστική κατέγραψε 46 συμμετοχές του, με πέντε γκολ και τέσσερις «τελικές».

Για να μην το κουράσω, το πάντα πολύτιμο αυτό εργαλείο μετράει συνολικά με την ερυθρόλευκη φανέλα 267 παιχνίδια, 57 γκολ και 32 ασίστ!

Το μόνο που ταιριάζει, λοιπόν, στην περίπτωσή του, όπως και στην περίπτωση κάθε Ελληνα ποδοσφαιριστή που καταφέρνει να καθιερωθεί σε μία τόσο μεγάλη ομάδα και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είναι μία λέξη: σεβασμός!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News