Νίκος Σαρίδης: Η εκδίκηση των αμυντικών χαφ

Παντού και πάντα, σε κάθε λογής βραβεία, οι διαφωνίες, οι καβγάδες, οι γκρίνιες και οι παραπονούμενοι  θα βρίσκονται μέσα στην ημερήσια διάταξη. Τουλάχιστον ο Βινίσους, ανεξάρτητα απ’ το αν αδικήθηκε ή
όχι, είναι 24 ετών, τουτέστιν με πολλά χρόνια ενεργής δράσης μπροστά του. Συν τοις άλλοις, παίζει στη Ρεάλ Μαδρίτης και στην εθνική ομάδα της βραζιλίας. Θα έχει και στο μέλλον, επομένως, ευκαιρίες να κερδίσει τη «Χρυσή Μπάλα».

Τι να πουν, για παράδειγμα, ο Πίτερ Σέλερς, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, ο Τσάρλι Τσάπλιν, η Γκρέτα Γκάρμπο, η Ντέμπορα Κερ κι ο Αλφρεντ Χίτσκοκ, οι οποίοι αποχαιρέτησαν τον μάταιο τούτο κόσμο χωρίς ποτέ τους
να πάρουν ένα κανονικό Οσκαρ; Ή τι να πεις για ιερά τέρατα της παγκόσμιας γραμματείας σαν τον Λέοντα Τολστόι, τον Ερρίκο Ιψεν, τον Αρθουρ Μίλερ, τον Μαρκ Τουέιν, τον Μαρσέλ Προυστ και τη  Βιρτζίνια Γουλφ, στους οποίους ουδέποτε απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας;

Είναι καθαρά υποκειμενικό, φυσικά, το αν άξιζε ή δεν άξιζε τη φετινή διάκριση ο Ρόδρι, μολονότι οι  διοργανωτές έχουν προσπαθήσει τα τελευταία χρόνια να φτιάξουν διάφορα «κουτάκια» με συγκεκριμένα κριτήρια ώστε να μειώσουν τις αυθαιρεσίες.

Σίγουρα, πάντως, ο Ρόδρι δεν αποτελεί την πιο φανταχτερή επιλογή που έχει γίνει στα σχεδόν 70 χρόνια του θεσμού. Μάλιστα, η ετυμηγορία ξάφνιασε ουκ ολίγους.

Καταρχάς, ο Ισπανός της Μάντσεστερ Σίτι είναι αμυντικός μέσος. Οι νικητές της «Χρυσής Μπάλας» είναι συνήθως μεσοεπιθετικοί, δηλαδή ονόματα που «πουλάνε», και σπανιότερα τερματοφύλακες και  κεντρικοί αμυντικοί. Για να βρεις ποδοσφαιριστή που ν’ αγωνιζόταν στο «6» και να νίκησε στον  συγκεκριμένο διαγωνισμό, πρέπει να γυρίσεις στο 1996, στον Γερμανό Ματίας Ζάμερ, ενώ αν πας πιο πίσω χρονικά θα πέσεις πάνω στον Γιόζεφ Μάζοπουστ, στον διαγωνισμό του 1962. Toν Λούκα Μόντριτς, που βραβεύτηκε το 2018 τον κατατάσσω περισσότερο ως «δεκάρι». Δεν είναι, όμως, μόνο η θέση όπου αγωνίζεται Ρόδρι. Ο 28χρονος χαφ είναι μια εντελώς odl school φιγούρα: ένας παίκτης που φοράει τη φανέλα μέσα απ’ το σορτσάκι, ακριβώς όπως οι νεανικοί μας ποδοσφαιρικοί ήρωες, ενώ δεν έχει τατού και βαμμένα μαλλιά. Ούτε μας έχει απασχολήσει ποτέ με τις εξωγηπεδικές του δραστηριότητες.

Με λίγα λόγια, πρόκειται για έναν αντιστάρ, χωρίς πάντως αυτό ν’ αποδυναμώνει την ποδοσφαιρική του  αξία. Για τους προπονητές του, τον Πεπ Γκουαρντιόλα στη Σίτι και τον Λουίς ντε λα Φουέντε στη «φούρια ρόχα», ο Ρόδρι είναι ο εγκέφαλος, αυτός που καθορίζει τις λειτουργίες του συνόλου. Για να καταλάβει, πάντως, κανείς πόσο αντιεμπορικοί είναι οι ανασταλτικοί μέσοι, σε οιουδήποτε είδους ψηφοφορία, στην
τελική 14άδα για τον MVP της περασμένης σεζόν που έδωσε προ μηνών στη δημοσιότητα η Σούπερ Λίγκα, ο Μεϊτέ του πρωταθλητή ΠΑΟΚ δεν υπήρχε πουθενά. Μιλάμε, για τον παίκτη, τον οποίο περίμενε μέχρι… τελικής πτώσεως ο Ραζβάν Λουτσέσκου το καλοκαίρι, τον Γάλλο που έπαιξε σε 42 ματς με τον
«δικέφαλο του βορρά». Οι φίλαθλοι, που μπήκαν στον κόπο να ψηφίσουν για τον κορυφαίο της χρονιάς, προτίμησαν πιο «πιασάρικους» παίκτες. Τουλάχιστον οι πρώτες επιλογές ήταν εξ ολοκλήρου επιθετικοί.
Κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, μέσω του Καστιγιάνου άσου της Σίτι οι αμυντικοί χαφ του πλανήτη –ταπεινοί τε και διάσημοι- παίρνουν τη γλυκιά τους εκδίκηση.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News