Παναθηναϊκός: Το κρίσιμο σταυροδρόμι του Αλαφούζου – Τα «πεταμένα» λεφτά και η ώρα των αλλαγών

Η ήττα από τη Τζουργκάρντεν στη Στοκχόλμη δεν έκανε τίποτα διαφορετικό από το να γιγαντώσει για ακόμα μία φορά την εσωστρέφεια στον Παναθηναϊκό. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

Υπήρξε μία, σύντομη, παρένθεση λόγω του διπλού στο Βόλο και κάποιων στοιχείων που έδειξαν οι «πράσινοι», στο ντεμπούτο του Ρουί Βιτόρια στον πάγκο, αλλά η κατραπακιά το βράδυ της Πέμπτης επανέφερε… την κανονικότητα ενός άρρωστου οργανισμού.

Ο κόσμος ξέσπασε μετά τη λήξη και τα έβαλε κυρίως με τον Γιάννη Αλαφούζο, όντας το αφεντικό της ομάδας. Λογικά. Από τα «βέλη», επίσης, δεν γλίτωσε ο Γιάννης Παπαδημητρίου, ο οποίος βλέπει πλέον ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να τον κρατήσει στον Παναθηναϊκό κι εύλογα θα δρομολογηθεί σύντομα το τέλος του για να ανακοινωθεί κι επίσημα η επιστροφή του Τάκη Φύσσα.

Είναι αυτά τα μόνα προβλήματα του Παναθηναϊκού; Προφανώς, όχι. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτός που κρατάει τα κλειδιά της ομάδας δεν ξέρει πώς να πετύχει το μεγάλο του στόχο: την κατάκτηση του πρωταθλήματος, μέσω της οποίας θεωρεί πως θα λάβει… συγχώρεση από τον κόσμο.

Το καλοκαίρι ο Γιάννης Αλαφούζος έριξε ένα σκασμό λεφτά για μεταγραφές. Μέχρι στιγμής αν εξαιρέσουμε τον Τετέ, ουδείς άλλος έχει βγει σε τέτοιο βαθμό για να δικαιολογήσει τον ντόρο. Όταν, για παράδειγμα, βλέπεις μετά από 10 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα και μπόλικα ευρωπαϊκά παιχνίδια τον Μλαντένοβιτς βασικό και -αναγκαστικά- αναντικατάστατο, σημαίνει πως κάτι δεν πήγε καλά.

Η αστοχία όταν είναι μία (ο Μαξ, δηλαδή) δικαιολογείται, αλλά εδώ μιλάμε για μία συνολική αστοχία από τη βάση της ομάδας. Εδώ έρχεται το κομμάτι της ευθύνης του Γιάννη Παπαδημητρίου, ο οποίος απέτυχε να φέρει τον κατάλληλο προπονητή μετά το «ναυάγιο» των συζητήσεων με τον Σάρι. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε αυτά που ακούγονται δεξιά κι αριστερά πως θεωρούσε τον Ντιέγκο Αλόνσο καλύτερο του Ιταλού προπονητή.

Ο Ουρουγουανός άφησε πίσω του μία αδούλευτη ομάδα και πλέον δεν υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί με αυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το χθεσινό παιχνίδι στη Σουηδία όπου ο Παναθηναϊκός έκανε ένα καλό πρώτο ημίχρονο και στη συνέχεια… εξαφανίστηκε. Μπήκε στο δεύτερο δίχως ταυτότητα, δίχως ορμή και δίχως την απαιτούμενη ωριμότητα ενός πολύ καλού ρόστερ, για να καθαρίσει τον αντίπαλο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζει νεκρά διαστήματα και αυτό είναι θέμα για να λύσει ο Ρουί Βιτόρια, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω δεν έγινε ξάφνου άχρηστος. Πριν από μία εβδομάδα ανέλαβε και όπως φαίνεται προσπαθεί να χτίσει κάτι από την αρχή, χωρίς να έχει το χρόνο και την ηρεμία. Η διακοπή του πρωταθλήματος που ακολουθεί φαντάζει λυτρωτική και του δίνει την ευκαιρία να δουλέψει λίγο περισσότερο. Δεν θέλουμε να φανταστούμε το ενδεχόμενο να μην έρθει η νίκη επί της Λαμίας την προσεχή Κυριακή γιατί τότε αλλάζει εντελώς η κουβέντα.

Ο Πορτογάλος ας αποφασίσει τι ακριβώς θέλει να κάνει και να το κάνει. Θέλει να «πάρει κεφαλιά» και να κάνει ένα ξεκαθάρισμα/ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ; Ας το κάνει, αρκεί να δείξει κάτι και να δώσει μία ταυτότητα σε μία «άρρωστη» και ανέτοιμη για να πρωταγωνιστήσει, ομάδα.

Ας αποφασίσει, επιτέλους, τι ακριβώς θέλει και ο Γιάννης Αλαφούζος. Αν ο ίδιος δεν αντιλαμβάνεται τις λάθος επιλογές του, ας ρωτήσει και να μάθει ποιος είναι ο κατάλληλος για να προσληφθεί και να του δείξει το δρόμο για μία συνέχεια δίχως λάθη. Ή, τουλάχιστον, για μία συνέχεια με ορθολογισμό. Αλλιώς ας συνεχίσει να «πετάει» τα λεφτά του, δικά του είναι έτσι κι αλλιώς και τα κάνει ό,τι θέλει.

Εκτός αν θεωρεί ότι με τους «αυλικούς» στο πλευρό του δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και το πρόβλημα θα λυθεί αν αποκτηθεί φορ τον Γενάρη και αν θα φύγει ο Σπόραρ. Ή αν ξάφνου απολυθεί και ο Ρουί Βιτόρια μια ωραία χριστουγεννιάτικη ημέρα και προσληφθεί κάποιος που του προτάθηκε από αυτούς που εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι εκτός από (εκ των αποτελεσμάτων) ημιμαθής με το ποδόσφαιρο είναι και ευκολόπιστος.

Ας αλλάξει πρώτα ο ίδιος και όταν γίνει αυτό θα έχει την ποδοσφαιρική διαύγεια σκέψης να κάνει τις αλλαγές που απαιτούνται. Μέχρι τότε θα παραμένει στο στόχαστρο των φιλάθλων και δικαιολογημένα όχι μόνο για τα «εγκληματικά» λάθη που έφεραν 14 χρόνια ανομβρίας, αλλά γιατί δεν δείχνει καμία διάθεση να μάθει από αυτά. Και θα πετάει χρήματα για να χτίζει παλάτια στην άμμο.

ΥΓ: Στο κάδρο πρέπει να μπουν κάποιοι στιγμή και οι ποδοσφαιριστές. Καλοπληρωμένοι έως και κακομαθημένοι, λιγόψυχοι, δίχως εγωισμό κι αντίδραση, χωρίς ίχνος διάθεσης να αναλάβουν ευθύνες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News