Ολυμπιακός: Το ξέσπασμα μιας υπολογισμένης καταιγίδας

Επεσε, σηκώθηκε, ξανάπεσε, θριάμβευσε! Ο Ολυμπιακός είναι στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας με τους Παπανικολάου και Βεζένκοφ να μιλάνε στο δεύτερο ημίχρονο, αφότου είχαν κρατήσει την παρέα τους οι Φουρνιέ και Πίτερς. Οι σημαδιακές φάσεις και τα σημαδιακά 4άρια, η παιδική χαρά του Γιουλ, η αφανής συμβολή του Γουόκαπ.

O Βεζένκοφ εφορμά προς το καλάθι, μα προτιμά την πάσα έξω στον Γουίλιαμς-Γκος. Προσποίηση και έχει χώρο για φλόουτερ, αλλά προτιμά να βγάλει κι αυτός έξω στον Σάσα. Προσποίηση και μπορεί ο «Βεζέ» να εκτελέσει για τρεις, αλλά επιστρέφει την μπάλα στον Αμερικανό.

Η πρώτη επίθεση του δευτέρου ημιχρόνου. Επίθεση-ένδειξη ότι στα 15 λεπτά της ανάπαυλας το μυαλό καθάρισε, η αποφασιστικότητα επέστρεψε και το Αμπου Ντάμπι… πλησιάζει. Φυσικά, ο Γκος ευστοχεί στο τρίποντο, με το 24άρι στο χρονόμετρο να μηδενίζεται. Ποιος θυμόταν πια το απογοητευτικό πρώτο ημίχρονο;

Στην αμέσως επόμενη φάση, η Ρεάλ μένει με την μπάλα στα χέρια στο δικό της 24άρι. Ο Ολυμπιακός δίνει την μπάλα στον Φουρνιέ, αυτός παίρνει γκολ-φάουλ και κυρίως το τέταρτο (φάουλ) του Ταβάρες. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, ουσιαστικά, η ομάδα που το άξιζε όλη τη χρονιά κατέθεσε διαπιστευτήρια… φάιναλ φορ.

Δεν γινόταν να μην φτάσουν στο τέλος του δρόμου, για τέταρτη συναπτή χρονιά, οι Πειραιώτες. Και ας μη βλέπονταν στο πρώτο 20λεπτο, και ας υπέπεσαν σε παιδικά λάθη υπό το καθεστώς της πίεσης (από το χαμηλό σχήμα του Τσους Ματέο, από το «πρέπει» της πρόκρισης ως το Νο 1 της ρέγκιουλαρ σίζον…) και της κούρασης.

Ο Γιουλ υπέπεσε σε… παιδικότερα, βλέποντας τούτη τη φορά την άλλη όψη του φεγγαριού, σε σχέση με εκείνο που είχε ανεβεί στον ουρανό του Κάουνας το 2023. Τα τρελά τρίποντα με χειρόφρενο στον αιφνιδιασμό δεν μπαίνουν πάντα, ακόμα κι αν ειδικεύεσαι σε αυτά. Εντάξει, αυτό το ανενόχλητο λέι απ, ενώ από πίσω ακολουθούσαν και δύο συμπαίκτες του, δεν χάνεται στο 99% των περιπτώσεων.

Θα ήταν όμως too much να χάσει και με αυτόν τον τρόπο η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα από τη «Βασίλισσα». Δηλαδή και χάνοντας διαφορά 15 πόντων, εξίμισι λεπτά πριν το τέλος. Η (ανύπαρκτη στο μεγαλύτερο διάστημα πιο πριν) «ερυθρόλευκη» άμυνα είχε κρατήσει τους γηπεδούχους επί πεντέμισι αγωνιστικά λεπτά δίχως εντός παιδιάς καλάθι, ο δε αγνοούμενος επιθετικά σε όλη τη σειρά Παπανικολάου γύριζε το ημερολόγιο στον Ιανουάριο του 2024.

Στο γήπεδο όπου έκανε το ρεκόρ καριέρας του στην Ευρωλίγκα με 25 πόντους και 6 εύστοχα τρίποντα, ο αρχηγός (των 0/4 στους τρεις πρώτους προημιτελικούς) έβαλε τρία μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, φτάνοντας τα 4/6. Το σύνθημα δόθηκε, μα το όχημα (ξανα)κόλλησε.

Vezenkov time, τρίποντο από τη γενέτειρά του τη Λευκωσία μετά το μαδριλένικο σερί 11-0, ανάσα. Αποντος μεν ο ηγέτης του Ολυμπιακού στο πρώτο μέρος, σε μόλις επτά λεπτά συμμετοχής δε. Ηταν φανερό πως ο Μπαρτζώκας, βλέποντας πως οι Ιβηρες δεν απομακρύνονταν παρά το αγκομαχητό των δικών του παικτών, κρατούσε όλα τα όπλα του για την τελική αντεπίθεση. Μετά την ανάπαυλα. Οπερ και εγένετο.

Ο Σάσα συνέδραμε τον «Παπ», ο Γουόκαπ βοήθησε αμυντικά και ωθεί τη ματιά μας όχι αριστερά στη στατιστική (όπου τα μηδενικά στους πόντους του και στα σουτ), αλλά δεξιά (όπου το μακράν κορυφαίο +11 στο ομαδικό +/-, χώρια οι 2 ασίστ και τα 2 κλεψίματα), ενώ ο τρελο-Βιλντόσα έπαιρνε άμεσα το αίμα του πίσω. Ο Χεζόνια τον τάπωνε από πίσω σε λέι απ και αυτός μετά το επιθετικό ριμπάουντ είχε το θράσος να παίρνει και να βάζει τρίποντο…

Προφανώς κομβική η επιστροφή Φουρνιέ, που κράτησε την παρέα του όρθια στο κακό πρώτο μέρος με 14 πόντους, μαζί με τους 9 του Πίτερς στο ίδιο διάστημα. Η πιεστική άμυνα των «μπλάνκος» (ξεκάθαρη ως προς αυτή την κατεύθυνση η επιλογή του Φελίς ως βασικούς «άσου», αντί του Καμπάτσο) αφενός έκοψε την «ερυθρόλευκη» δημιουργία, αφετέρου έδωσε εύκολους πόντους πάλι στο τρανζίσιον.

Στο 10’ η αναλογία ασίστ προς λάθη ήταν 8/1 για τον ισπανικό και 2/3 για τον ελληνικό σύλλογο. Στο 20’, οι πόντοι στον αιφνιδιασμό ήταν 12-4 για τους προπορευόμενους γηπεδούχους. Εκτοτε, βρήκαν μόλις ένα ακόμα τέτοιο καλάθι. Και έπαψαν πολύ γρήγορα να είναι προπορευόμενοι…

Το τελικό 86-84 για τους τύπους με τα κόκκινα αποδίδει στο τέλος της χρονιάς (και όχι της ημέρας) δικαιοσύνη. Αδικο είναι μονάχα για τον φουκαρά τον Αμπάλδε, που βρέθηκε στο τέλος με την μπάλα στα χέρια και κάποιοι επιπόλαιοι συμπατριώτες του ίσως τον χαρακτηρίσουν μοιραίο. Ποιος πρόσεξε ότι το «πολυεργαλείο» στην περιφέρεια της Ρεάλ ολοκλήρωσε τη σειρά με 15 τελικές πάσες και κανένα, μα κανένα λάθος;

Το σημαντικό για τον Ολυμπιακό ήταν πως ο Καμπάτσο έμεινε πάλι στα ρηχά και περιορίστηκε σε ξεσπάσματα. Τέταρτο λοιπόν φάιναλ φορ, στις τέσσερις τελευταίες σεζόν. Σαν τα τέσσερα τρίποντα του Παπανικολάου, που σφράγισαν την αντεπίθεση στον τέταρτο προημιτελικό. Λέτε όλα αυτά να αποτελούν προμήνυμα και για το τέταρτο ευρωπαϊκό του συλλόγου;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News