Νίκος Σαρίδης: Ποτέ δεν πλήττουμε το μήνα Μάιο

Στις φιέστες του Ολυμπιακού έχουμε δει κι ακούσει live από Ζόζεφιν μέχρι Μπάμπη Στόκα κι από φολκλορικά συγκροτήματα μέχρι… βεγγαλικά εκτοξευόμενα απ’ τον Προφήτη Ηλία της Καστέλας, δηλαδή βραδιές με σαφώς πιο «φορτωμένο» τελετουργικό σε σχέση με προχθές. Ακόμη κι η σημειολογία, άλλαξε: σε ανάλογες περιστάσεις ο Βαγγέλης Μαρινάκης φορούσε κόκκινη γραβάτα, φέτος εμφανίστηκε ελαφρώς πιο casual, χωρίς πουκάμισο και λαιμοδέτη.

Μόνον ο… Χρήστος Φερεντίνος παρέμεινε αμετακίνητος. Η φετινή επιλογή ενός πιο μίνιμαλ εορτασμού, όμως, ήταν συνειδητή, με λόγο κι αιτία: ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, λέει, δεν ήθελε να ξεσαλώσουν τελείως οι παίκτες του, καθώς τους περιμένει ο τελικός του Κυπέλλου με τον ΟΦΗ. Το εντυπωσιακότερο, ωστόσο, είναι το κοντράστ μεταξύ των δύο φιναλίστ της 17ης Μαΐου.

Απ’ τη μία, οι πρωταθλητές Ελλάδας, με τους τόσους τίτλους, αλλά και την ακόρεστη δίψα γι’ ακόμη περισσότερους, που δεν θέλουν ν’ αποπροσανατολιστούν ή, αν προτιμάτε, ν’ αποσυντονιστούν από νταβαντούρια και παράτες. Απ’ την άλλη, οι Κρητικοί, που μετά από 35 χρόνια έχουν την ευκαιρία να διεκδικήσουν πάλι ένα τρόπαιο κι οι οποίοι προχθές στέκονταν με τις ώρες και μοίραζαν αυτόγραφα στο λιμάνι του Ηρακλείου, στην εκδήλωση «ειδικού σκοπού» για τη συμμετοχή του ΟΦΗ στον τελικό ή έβγαζαν σέλφι με τους φιλάθλους. Κάτι σαν εκδοχή αυτού που περιέγραφε ο Καρυωτάκης ως «Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.

Την Κυριακή θ’ ακούσουμε την μπάντα», αλλά χωρίς Βάση, Φρουρά κι Εξηκονταρχία. Πιθανόν στη Μεγαλόνησο, απ’ τη δική τους μεριά, να βλέπουν όλο αυτό το σκηνικό με τα προεόρτια του τελικού κι ως κάτι που θα έχουν σε κάθε περίπτωση να θυμούνται και να μνημονεύουν ο Τιάγκο Νους, ο Χουάν Νέιρα κι όλος αυτός ο κόσμος που συνέρευσε εκεί. Ενα κειμήλιο ανεκτίμητο, είτε χάσει είτε κερδίσει το Κύπελλο ο «Ομιλος».

Οπως και να ’χει, το βράδυ του αγώνα θα διαπιστώσουμε ποιος είχε δίκιο, ο αυστηρός Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ ή ο (πιο) ελαστικός Μίλαν Ράσταβατς που δεν επέβαλε «νηστεία και προσευχή» στους παίκτες του εν όψει τελικού. Ο τελικός Κυπέλλου του ΟΑΚΑ, πάντως, είναι το σημαντικότερο, μετά την οριστικοποίηση της συμμετοχής του Παναθηναϊκού στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ματς που έχουμε μπροστά μας. Δεν είναι μόνο το αυτονόητο επίδικο, το ποιος θα σηκώσει δηλαδή την κούπα, αλλά και το όλο «κόλπο» με τα ευρωπαϊκά εισιτήρια.

Αν κατακτήσει την κούπα ο ΟΦΗ, ο μεν Αρης θα πρέπει να ξεχάσει την Ευρώπη, ενώ ο ΠΑΟΚ κι η ΑΕΚ το Γιουρόπα. Στο Γιουρόπα θα παίξει η ομάδα της Κρήτης, ενώ ο τρίτος κι ο τέταρτος του πρωταθλήματος θ’ αγωνιστούν αμφότεροι στο Κόνφερενς Λιγκ. Αν επικρατήσει το φαβορί, ο Ολυμπιακός, τότε ο Αρης θα παίξει στο Κόνφερενς, όπως κι ο τέταρτος του πρωταθλήματος. Αντίθετα, ο τρίτος θα πάει στο Γιουρόπα. Αυτές οι… καραμπόλες είναι που συντηρούν ένα κάποιο αγωνιστικό ενδιαφέρον για την ακροτελεύτια αγωνιστική των πλέι οφ.

Για την αναμέτρηση ΠΑΟΚ-ΑΕΚ συγκεκριμένα, διότι το Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός είναι παντελώς αδιάφορο βαθμολογικά. Αν και στην «Ενωση» μεγαλύτερη προσμονή υπάρχει για την επόμενη φορά που θ’ ανοίξει το στόμα του, δημοσία, ο Ματίας Αλμέιδα, παρά για το αν θα χρυσωθεί -όσο μπορεί να χρυσωθεί με μια τρίτη θέση- το χάπι της αποτυχημένης σεζόν.

Εκτός απ’ τα δικά μας, έρχονται κι ευρωπαϊκοί ποδοσφαιρικοί τελικοί, ενώ μη λησμονούμε και το μπάσκετ, με το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας που πλησιάζει και την αποψινή δουλειά που πρέπει να τελειώσει στο Μαρούσι ο Παναθηναϊκός, στο πέμπτο παιχνίδι του με την Εφές. Αν το σκεφτούμε, πότε πλήξαμε με την μπάλα (ποδοσφαιρική ή πορτοκαλί) τον μήνα Μάιο για να πλήξουμε φέτος

Νίκος Σαρίδης: Ποτέ δεν πλήττουμε το μήνα Μάιο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ